...

...chi lavora con le mani 'e un operaio,chi lavora con le mani e con la mente 'e un Artigiano,chi lavora con le mani e con la mente e con il cuore 'e un Artista!!!

San Francesco di Assisi



Animated Pictures Myspace Comments
Welcome Myspace Comments

Πέμπτη 23 Ιανουαρίου 2020

Εκ Φαναρίου ερχόμενη

Πώς λέμε "απέ την Πόλη"; Ουδεμία σχέσις!
Το οτι αποτελώ ψυχιατρικό φαινόμενο προς εξερεύνηση, είναι πλέον καρατσεκαρισμένο και ως εκ τούτου, δε σας εντυπωσιάζουν πια οι ενέργειές μου. 
Εγώ πάλι, συνεχίζω να εντυπωσιάζομαι και να ψάχνω τα βάθη του είναι μου,να δω που ανάγεται όλο αυτό. Άκρη δε βγάζω,αλλά τουλάχιστον προσπαθώ και προπάντων έχω αυτογνωσία,οτι καλά δε με λες 👀.
Εκτός από διακαή και άκρατο παλιμπαιδισμό, εκτός οτι θέλω όλα γύρω μου νάναι "Χριστούγεννα", έχω επίσης μία εμμονή ανεξήγητη με τα σπιτάκια.
Σπιτάκια κάθε είδους.
Εξ ου και τόσα πολλά χωριά στην εορταστική δημιουργική έξαρση.
Δε ξέρω τι απωθημένο είναι αυτό,γιατί ένα όνειρο που είχα να φτιάξω ένα σπιτάκι όπως το ήθελα ,σχεδόν το μισοκατάφερα, όταν φύγαμε από την Αθήνα.
Όπως το ονειρεύτηκα δεν έγινε ποτέ,δει δη χρημάτων ω άνδρες ΑΘηναίοι 😏,αλλά εν πάση περιπτώσει είναι δικό μου και το διαμορφώνω κατά καιρούς, όπως θέλω εσωτερικά
Αρχιτέκτονας δεν ήθελα να γίνω,ή τουλάχιστον δε το θυμάμαι,  σε αντίθεση με την Καλών Τεχνών.
Ένα είναι σίγουρο,οτι τουλάχιστον τα Χριστούγεννα είμαι επηρεασμένη από τον Παπαδιαμάντη. Όταν παιδί διάβαζα μανιωδώς τα βιβλία του, γινόμουν ένα με τις σελίδες του,ντυνόμουν τις ηρωίδες του (εκτός από τη Φόνισσα 😀, αυτή τώρα μου έρχεται κατά καιρούς 😌) και ταξίδευα μαζί τους στα πέτρινα καλντερίμια, με τα φαναράκια αναμμένα προκειμένου να πάω στη χριστουγεννιάτικη νυχτερινή λειτουργία.
Κι αυτό είναι κάτι που κάνω ανελλιπώς τα τελευταία χρόνια,δεν υπάρχουν όμως εκείνα τα καλντερίμια και εκείνες οι καιρικές συνθήκες, που συνηγορούν υπέρ του παπαδιαμαντικού ονείρου. 
Εκείνα τα χωριά λοιπόν είναι σίγουρα το ζητούμενο μου,τώρα αν αυτά, ή ψήγματα αυτών, αποτυπώνονται στις ονειρικές μου πόλεις...ποιός ξέρει; ίσως...😒
Ένα πάλι που έχω (χαχαχα το "ένα" μ αρέσει!πολύ επιεική με βρίσκω) είναι, οτι ο,τι βλέπω το φαντάζομαι αλλιώς (λογικό δε το λες 😟) Τέλος πάντων νομίζω οτι απο το να παραπετάξω ένα δώρο καλλίτερα να το φέρω στα γούστα μου,δε συμφωνείτε κι εσείς;
Κάπως έτσι λειτούργησα και τώρα😉

Εεεπ! τι κοιτάτε από τη μισάνοιχτη πόρτα,ανυπόμονοι;;; 
Θα σας ανοίξω καλέ διάπλατα...όσο μπορεί ν' ανοίξει δηλ. οχι από διάθεση, αλίμονο,αλλά από κατασκευής!
Ο σύζυγός μου λοιπόν,μου έφερε για δώρο γενεθλίων ένα μεγάλο ξύλινο φανάρι με τσίγκινη σκεπή,ανοιγόμενο από πάνω (έχει σημασία για τη συνέχεια αυτή η πληροφορία)
Αρχικά με χάλασαν δυο λουλούδια που είχε στο σιδερένιο χιαστί  των δύο πλευρών,το παρέβλεψα προσωρινά και το στόλισα χριστουγεννιάτικα.
Στο πίσω μέρος του μυαλού μου όμως ήδη το φανταζόμουν αλλιώς.
Κάτι επηρεασμένη από τα σπιτάκια,κάτι από το ΠΙΝΤΕΡΕΣΤ,ονειρευόμουν ένα φανάρι που αντί για τα συνήθη κεριά θα είχε μια παράσταση εσωτερικού σπιτιού.
Ανήμερα λοιπόν τ Αγιαννιού, κι αφού είχα φωτισθεί την προηγουμένη,το έπιασα στα χέρια μου και το αποδόμησα (της μοδός στη ζαχαροπλαστική η αποδόμηση γιατί οχι και εδώ;😂)
Ευτυχώς απαλλάχτηκα εύκολα από το σιδερένιο λουλούδι που δε μ άρεσε (έμεινε το ένα κι αυτό εξ ανάγκης ) και επηρεασμένη από την εποχή του παντοπωλείου ,(που δεν έμεινα μόνο σ αυτό αλλά 😮😯😳 τώρα διαπιστώνω οτι δε σας έχω δείξει άλλες δύο μινιατούρες, την τσαγερί και το Γλυκοπωλείο...θα συνετισθώ άμεσα, .Εμ τόσο καιρό χαμένη από το μπλογκ, ποιός θα τις ανέβαζε η Νικολούλη;)...και συνεχίζω μετά τη μεγάλη παρένθεση, που κατόπιν ερωτεύθηκα σφόδρα τις μινιατούρες,άρχισα να προσθέτω στοιχεία για να δημιουργήσω μία χουχουλιάρικη χειμωνιάτικη ατμόσφαιρα σπιτιού.

Αρχικά είχα σκεφτεί το χώρο μιας βιβλιοθήκης -γραφείου (η αλήθεια είναι οτι μου έλειπαν τα βιβλία από γύρω μου...3 του Θεού κι άλλα σκόρπια που ζητάνε μία,αλλά πού χώρος και για τέταρτη!) όμως θα υπήρχε πρόβλημα στήριξης,οπότε προσανατολίστηκα στο καθιστικό.

Δε μπορούσε λοιπόν εξ αρχής να λείπει το τζάκι!






Εκ των υστέρων μετάνοιωσα (εκ των υστέρων για πολλά μετανοιώνεις,αλλά απλά γίνονται μάθημα για την επόμενη φορά...για τους έχοντες νου και γνώση,για μένα...χλωμό) που δε προσπάθησα περισσότερο,να φτιάξω δηλ. κάτι από πηλό,πιο γκλάμορους,αλλά χρησιμοποίησα κουτί από κοσμήματα,με ξυλόγλυπτα και τρέσες. 
Δυστυχώς η φωτιά δεν φαίνεται, παρότι οι χάντρες εκτός από ευμεγέθεις,είναι έντονα κίτρινες και γυαλιστερές,ίσως έπρεπε ν αφήσω λευκό το βάθος της εστίας,αλλά τι τζάκι άκαπνο θάταν, αν δεν ήταν μαυρισμένο από τη χρήση;
Εκ της συνεχούς χρήσης και η ανάγκη προστασίας με "σιδερένιο" προστατευτικό😂😂



Πάνω του μινιατούρες μεταλλικές (ένα ρολόι ξυπνητήρι,ένας ανεμιστήρας και μια καμπάνα με στολίδι εσωτερικά) .
 Ένα ξυλόγλυπτο για πορτραίτο και δεξιά κι αριστερά χάντρινες απλίκες φωτισμού.


Το τραπεζάκι έγινε από ένα σκληρό κομμάτι δερμάτινης ζώνης,που είχε από μόνο του τέσσερις τρύπες και κολλήθηκαν οι χάντρες δάκρυα για πόδια και πάνω του στρώθηκε μοτιφάκι υφάσματος για σεμεδάκι 😁
Τον κόκκινο καναπέ, τον είχα ήδη βρει ως δώρο στις λατρεμένες μου σοκολάτες kinder-  έκπληξη!!!!
Αυτό θα πει τύχη😍😍!!!

Πάνω του κάθεται και περιεργάζεται το δρόμο το σκυλάκι του σπιτιού και αριστερά ένα φωτιστικό δαπέδου αποτελούμενο από 3 διαφορετικά υλικά ,καπάκι από μανόν,στέλεχος από μπατονέτα και η βάση από σπασμένο μίνι ρολογάκι-ξυπνητήρι .







Το ρολόι εκκρεμές που δυστυχώς δεν φαίνεται γιατί δε προνόησα (άλλο λάθος) να το φωτογραφήσω σαν γωνιά πριν κλείσω την πόρτα,έγινε από ένα πλαστικό, αγνώστου ταυτότητας σκουπίδι, που περιήλθε στα χέρια μου μαζί μ άλλα που ξεφορτωνόταν φίλη.

Το σχήμα του με παρέπεμψε κατευθείαν σε ρολόι,οπότε βάφτηκε με κιμωλία ,κολλήθηκε το καντράν και το εκκρεμές και περάστηκε με πάστα χρυσή .
Δίπλα μια βαλίτσα (κάλυμμα οδοντόβουρτσας η βάση) και μια κόκκινη ομπρέλα.
Άρτι αφιχθείσα από ταξίδι αναψυχής η ιδιοκτήτρια!

















Ο πολυλέλαιος,ε οχι σιγά τον πολυέλαιο!!!! Τιτανοτεράστιος!
Chipboard βαμμένος με χρυσό contour,λευκή πάστα περιγράμματος για τα κεράκια και γκλίτερ για τις φλογίτσες.
Βέβαια έρχεται σ' αντίθεση με τις  κουρτινίτσες 😏.
Θα προτιμούσα κι εγώ κόκκινο βελούδο,που είχα μεν  αλλά είχε δύο πλευρές και εγω ήθελα να μην είναι η μία καλή και η άλλη ανάποδη,οπότε προτίμησα το διαχρονικό κόκκινο καρό με μια κλωστίτσα χρυσή όμως  ;) ΑΜ πως!

Το μόνο μειονέκτημα σ' αυτή την όμορφη κατασκευή(μόνη μου τα λέω μόνη μου τ ακούω) είναι οτι λόγω του οτι δεν είναι ανοιγόμενο από κάποια πλευρά αλλά από το καπάκι,δεν μπορεί να φωτογραφηθεί χωρίς να γυαλίζει .


Από την άλλη δεν προέβλεψα(γράψτε κι άλλο λάθος) πριν καλύψω τις δύο πλευρές να φωτογραφήσω το εσωτερικό και εκ των υστέρων μόνο από πάνω μπορεί να φωτογραφηθεί γι αυτό σας περιέγραψα καρέ καρέ το εσωτερικό .


Το φωτιστικό του δρόμου και η πόρτα εισόδου είναι ξύλινα και αν δεν είχε απο πίσω το τζάμι θάταν και ανοιγόμενη.


Οι δε γιρλάντες chipboard, γιατί ποιός είπε οτι στολίζουμε μόνο τα Χριστούγεννα; το στεφανάκι χειροποίητο απο πολυμερικό πηλό.
Στην πλαϊνή "τζαμαρία" δε τα γνωστά καλύματα ξυραφιών σε θέση ζαρντινιερών κατάφυτων !
Μεγάλη μου αδυναμία το χαρτόνι που αποτελεί το δάπεδο,που είναι από κουτί συσκευασίας  ταχυφαγείου της Αθήνας,που μου θυμίζει το τραγούδι 
"Τα πιο ωραία λαϊκά σε σπίτια με μωσαϊκά τα είχαμε χορέψει" 
και μήπως είναι ψέματα!
Έτσι όταν ανακάλυψα αυτή τη συσκευασία πήρα τόσα πράγμα για νάχω κι απόθεμα όποτε μου χρειαζόταν για τις κατασκευές μου μια που μου θύμιζαν παλιακά πλακάκια 😍
Εντυπωσιακό και χουχουλιάρικο είναι φωτιζόμενο,








Και σταματώ πριν με στείλετε στο "μπάρμπα" μου για την πολυλογία, απλά ενθουσιάστηκα, συμπαθάτε με! 

Υπόσχομαι όμως να επανέλθω με τις δυο κατασκευές που είμαι σίγουρη οτι θα σας αρέσουν κι εσάς και αδίκως μέχρι τώρα δεν είχαν συμπεριληφθεί στο αγαπημένο μου "σπιτάκι"

32 σχόλια :

  1. Χαρά; Χαράαααα; Δεν μπορεί! ΧΑΡΑΑΑΑΑΑΑ;
    Επίτηδες το κάνεις το ξέρω! Ναι επίτηδες το κάνεις!
    Ξέρεις την υστερική μου λατρεία για τέτοια δημιουργήματα, ξέρεις την αγάπη μου για τις κατασκευαστικές μινιατούρες, δηλώνω δε και την αδυναμία μου για την κατασκευή τους και να τώρα!
    Τρέχω εγώ δίπλα στο ψυγείο να πάρω έξτρα χαπάκι για την ...πίεση! Ωωωωωω τι τραβώ ο δύσμοιρος!

    Τι μαγεία και ομορφιά είναι αυτή που παρέλασε στα μάτια μου!

    Χαρά μου. Στα σοβαρά. Μέχρι πριν αρχίσεις να περιγράφεις την κατασκευή του έργου σου. Ποια δαιμόνια τέχνης σε κατέχουν να ήξερα, νομίζω ότι είμαστε ...αδέλφια! Α δεν εξηγείται τέτοια ταύτιση σε απόψεις, όνειρα-απωθημένα έμειναν-και διαθέσεις.
    Εκεί πέρα πρέπει να σε έχει φοβηθεί το ...μάτι τους. Είναι να μην πέσει στα χέρια σου πράγμα. Σίγουρα θα βρει μια άλλη λάμψη, ένα άλλο φως, μέσα από το μαγικό σου ραβδί.

    Μένω εκστασιασμένος καλή μου φίλη για όλα τούτα. Ειλικρινά. Μου έφτιαξες τη διάθεση-έπεσε και η πίεση-και τρέχω εγώ τώρα να ανεβάσω στροφές έμπνευσης.
    Είδες πόσο παρορμητικά λειτουργεί όλο αυτό;

    Υ.Γ. Αχ ένα σπιτάκι σε χωριό! (Θα μου πεις: "φτιάξε πρώτα αυτό της πόλης βρε και μετά σύρε και στο χωριό...ακαμάτη")
    Υ.Γ.2 Στέλνω φιλιά!
    Υ.Γ.3 Πέρνα από το "Τεχνόσπιτο" να δεις ....το νέο ...look του.

    Να είσαι καλά να σε καμαρώνουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχαχχαχαχχααααααααααααα συμπάθα με συνάδελφε (στην πίεση κι οχι μόνο) που σ αναστάτωσα!
      Γιάννη μου ειναι να μη κολλήσεις το μικρόβιο,απο εκεί και πέρα μας άγει και μας φέρει.
      Βλέπω γύρω μου χίλια δυο μικροπραγματάκια τα οποία τα φαντάζομαι να παίρνουν άλλη μορφή και να ψάχνω κονσεπτ να τα εντάξω.Γι αυτό το σπίτι κοντεύει να γίνει χαβουζα!Οποιος έχει για πέταμα έρχεται πρώτα στη δική μου χωματερή και οταν ανακαλύπτω πόσα πράγματα μπορούν να μεταλλαχθούν,δε μπορείς να φαντασθείς πόσο ευτυχισμένη γίνομαι!
      Ξαναγινόμαστε παιδιά Γιάννη μου,γιατί εμείς μάθαμε να παίζουμε στη ζωή μας συνθέτοντας και οχι μ έτοιμα παιχνίδια ηλεκτρονικά.Εμάς η ζωή μας και η παιδική μας ηλικία ήταν έξω,ηταν η ομαδικότητακαι χαίρομαι που ακόμα και τωρα το μυαλό στροφάρει δημιουργικά όπως τότε.
      Ας απολαύσουμε λοιπόν αυτό το ταξίδι χωρίς ενοχές,για κάποιο λόγο προέκυψε στη ζωή μας και ποτέ δεν είναι αργά για τίποτα λιγότερο απο την απόλαυση!
      Σου στέλνω μια μεγάλη αγκαλιά με όλη μου την εκτίμηση και τις ευχαριστίες για τα καλά σου λόγια και τις πλούσιες επισκέψεις σου!!!!<3

      Διαγραφή
    2. Κρατώ στην αγκαλιά μου αυτό το "Ξαναγινόμαστε παιδιά". Νομίζω τα λέει όλα. Νομίζω είναι το μεγάλο μυστικό. Το ελιξήριο μιας δημιουργικής νιότης που δεν μπαίνει σε ληξιαρχεία και καλούπια.
      Αυτό συντηρεί και εμπνέει.
      Η Γυναίκα μου παραπονιέται "Που θα τα βάλουμε όλα αυτά..." Δίκιο έχει. Σε ένα κακόγουστο διαμέρισμα που ασφυκτιούμε που να χωρέσεις όμορφα πράγματα. Αλλιώς είναι ένα παραδοσιακό σπιτάκι ακόμα και μικρό.
      Το σχεδιάζω για το δικό μας. Αν και εφόσον λέμε....
      Καλησπέρα Χαρά μου.

      Διαγραφή
    3. Γιάννη μου ευχομαι απο την καρδιά μου να το αποκτήσεις αυτό που ονειρεύεσαι και να το γεμίσεις με όμορφες δημιουργίες καρδιάς και παιδιάστικης αθωότητας!
      Μπορεί να μεγαλώσαμε ηλικιακά ομως η καρδιά παραμένει νέα κι αποζητά να εκφρασθεί μέσα απο άλλη ματιά,ίσως επηρεασμένη απο παιδικές μνήμες που κάποτε δνε πρόλαβαν για κάποιους λόγους να πάρουν σάρκα και οστά.Ας μην τις εγκλωβίζουμε άλλο. Δίνουν χαρά σ εμάς και στους γύρω μας κι ας γκρινιάζουν,γιατί οντως τα τετραγωνικά ασφυκτιούν ,ειδικά στις μεγαλες Πόλεις.Κατά βάθος ομως κι αυτοί που "γκρινιάζουν" καμαρώνουν.
      Καλό ξημέρωμα Γιάννη μου και απολάμβανε ό,τι κάνεις χωρίς ενοχές,δνε εχουν όλοι την ίδια δυνατότητα ;)

      Διαγραφή
  2. Χαρα μου μη νομισεις.και το"χωριο"του Παπαδιαμαντη δεν ειναι ετσι οπως μας το περιεγραφε.Αλλαξαν πολυ τα πραγματα στη Σκιαθο.Και φτανουμε στο προκειμενο.Αυτα που κανεις με ξεπερνανε.Το μπραβο ειναι τοσο λιγο.Γεια στα χερια σου.Και να περνας καλα.Τα φιλια μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν τρεφω αυταπάτες Λίτσα μου.Τι εχει μείνει ίδιο απο τότε μέχρι σήμερα.Ομως υπάρχουν κάτι ξεχασμένα χωριά ακόμα και σήμερα που χωρίς τις ανέσεις του πολιτισμού μπορείς να βιώσεις ακόμα αυτό το αναζητούμενο συναίσθημα ;)
      Νάσαι καλά κορίτσι μου για την επίσκεψή σου,μου κάνετε τονωτικές ενέσεις λες και γνωρίζετε οτι τις έχω ανάγκη <3,φιλάκια πολλά

      Διαγραφή
  3. Το πόσο απολαμβάνω τις κατασκευές σου το ξέρεις. Άλλο τόσο απολαμβάνω να σε διαβάζω...Μα τι λεπτοδουλειά είναι αυτή που έκανες; Και εμένα μ'αρέσουν τα χωριατόσπιτα και ποτέ δεν πίστεψα ότι θέλω γιατρό, τώρα μου βαλες ιδέες!
    Υπέροχο έγινε χαρά μου. Πανέμορφο δεν χορταίνω να το κοιτάζω]
    Τα φιλιά μου και περιμένω και τα άλλα να μας δείξεις
    (Για να είμαστε ειλικρινείς πάντα τρέχω να δω κατασκευές σου όταν το blogroll φωνάζει ότι η Χαρά έκανε ανάρτηση)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι και κολακεύομαι για τα λόγια σου Αννούλα μου. Ειναι μεγάλη τιμή να τ ακούω και σ ευχαριστώ απο <3.
      Νάσαι καλά και να μοιραζόμαστε.
      Την αγάπη μου πάντα και μια μεγάλη αγκαλιά

      Διαγραφή
  4. Τι μου θύμησες τώρα Χαρά μου.. τις πάλαι ποτέ περασμένες εποχές ανοικοδομήσεως σπιτακίων ..χι..χι. ειδα σπιτακι και ετρεξα που λένε είδε... ο γ....την φυλή του κι αναγάλλιασε η ψυχή του..χι..χι.🤣
    Ετσι αναγαλιασα και εγω παρακολουθώντας βήμα βήμα το χτίσιμο..(ειδική στην παρακολούθηση πριν χρόνια..χι.χι.)να χαίρομαι με την κάθε μινιατουρίστικη λεπτομέρεια..και λατρεύω το αποτέλεσμα..😊
    Μπορεί να μην έγινες αρχιτέκτονας..όμως στην κατασκευή σπιτακίων έγινες εξπέρ... Χαρουλάκι μου..φεύγω ενθουσιασμένη 😁και εγώ μαζί με σένα...την αγάπη μου πάντα φιλιααααα!🧡

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και πάντα ήθελα να σ ερωτήσω αν ο Γιώργος εξακολουθεί την μικροαρχιτεκτονική του που με τόση συνέπεια και αγάπη ασκούσε κι εμείς θαυμάζαμε;
      Μετανοιώνω φιλενάδα για το χαμένο χρονο.Πόσα πράγματα μπορούσαν νάχαν γίνει!!!Αλλά και πάλι σκέπτομαι "για κάποιο λόγο γίνονται όλα" και ίσως τωρα που προέκυψε αυτή η καλλιτεχνική ενασχόληση έκρινε ο Θεός οτι θα την είχα περισσότερο ανάγκη,ποιός ξέρει...
      Πάντως όπως και νάχει την απολαμβάνω και έχω εξαρτηθεί πλήρως απ αυτήν.Απ αυτήν εξαρτάται και η σωματική μου υγεία και δεν ειναι υπερβολή
      Νάμαστε καλά να δημιουργούμε!
      Φιλάκια πολλά σμαράγδι μου πολύτιμο!

      Διαγραφή
    2. Τα μεγάλα πνεύματα..(τρομάρα μου.).συναντιούνται..τίποτε δεν είναι τυχαίο ΧΑΡΑ ΜΟΥ..χα..χα.. 🧡

      Διαγραφή
    3. Ετσι νομίζω κι εγω ή τουλάχιστον θέλω να πιστεύω,οτι σου μοιάζω λιγάκι...:(

      Διαγραφή
  5. Τι βλέπουν τα μάτια μου καλέ ... θα μας τρελάνεις τελείως εσύ ..... τι καταπληκτική δημιουργία (μάλλον αρχιτεκτονική) είναι αυτή !!!! Μπράβο φιλενάδα, πανέμορφο και βέβαια απολαυστική και η παρουσίαση !!! Να είσαι καλά που ομορφαίνεις τη γειτονιά και θα περιμένουμε εναγωνίως τα ξεχασμένα !!! Σε φιλώ !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νομίζω οτι τα ξεχασμένα δεν θα σε εκπλήξουν γιατί πρέπει να τα έχεις δει στο φβ,αλλά ξαφνιάστηκα που δνε τα έιχα ανεβασει εδώ,επειδή πάντα οτι μ αρεσε έστω και απο καιρού εις καιρό τ ανέβαζα.Τλπ είναι ήδη έτοιμα στην αναμονή,μια που συνεχίζω το χουι να ετοιμάζω αναρτήσεις ,να τις προγραμματίζω και να εμφανίζονται .Κάποτε μου είχε πει η Μισιρλού "Μαρή θα πεθάνεις κάποια μέρα και θα βγαίνουν αναρτήσεις σου για καιρό!" και δεν είχε άδικο,χαχαχχαχαα φαντάζεσαι;;;Καθόλου απίθανο να συμβεί
      Γι αυτό πολλές φορές δημοσιεύεται κάποια χωρίς ναχει σχολιασθεί η προηγουμενη...γιατί εγω περί άλλων τυρβάζω τη συγκεκριμένη περίοδο και απέχω ,ενω η ανάρτηση εχει πάρει το δρομο της απο καιρό ;)
      Φιλάκια πολλά κοριτσάρα μου

      Διαγραφή
  6. Χαρά μου ξέρεις πως λατρεύω τις ιδέες και τις εφαρμογές τους.Είναι νομίζω αυτό που δίνει σε κάποιος την σφραγίδα του "καλλιτέχνη" κι εσύ κορίτσι μου την έχεις με ..βουλοκέρι!Στην αρχή νόμιζα πως πρόκειται για κάτι αληθινό στο χώρο και..έψαχνα το φανάρι που μας έγραφες.Μετά προσγειώθηκα στην μοναδικότητα της ιδέας σου.Συγχαρητήρια γλυκιά μου για την δουλειά σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχαχχαχαχχα τόσο πολύ σε παραπλάνησε η εικόνα Αχτιδένια μου ωστε να ψάχνεις το δάσος και να βλέπεις μόνο το δέντρο; ΜΕ ΤΙΜΑΣ!
      Σ ευχαριστώ για τα τόσο κολακευτικά σου λόγια,ΕΣΥ ν αποκαλείς εμένα καλλιτέχνη!Συγκινούμαι.
      Απλά η καθεμιά μας με τα μικρά ή μεγάλα της δίνει φτερά στα όνειρά της.Αν αγαπάς κάτι πολύ φαίνεται και ο άλλος το εισπράττει,εγω έτσι το αιτιολογώ
      Την αγάπη μου και τις ευχαριστίες μου απο τα βάθη της καρδιάς μου

      Διαγραφή
  7. πωπωπωππωωωωωωωωωωωω........... ονειροοοοοοοοοοο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που σ αρεσει Σοφάκι.Κι εγω το αγάπησα ιδιαιτερως πολύ
      <3 <3 <3

      Διαγραφή
  8. ΑΧ ΑΧ ΑΧ!!!
    Περιμένω από λεπτό σε λεπτό, την εκπομπή της Νικολούλη και περιμένω με χαρά, αύριο, την εκδήλωση προς τιμήν του μεγάλου Παπαδιαμάντη!
    Λοιπόν Χαρά μου!
    Από την πρώτη στιγμή, το μάτι μου έπεσε στο παλιό ασπρόμαυρο με γεωμετρικά σχήματα, πλακάκι κι ευτυχώς, στο τέλος, μας εξηγείς την προέλευση.
    Για όλα αυτά , είσαι απίστευτη!
    Σ΄ευχαριστούμε που υπάρχεις!
    Πόσο όμορφο, αυτό...το να μένουμε παιδιά!
    ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΥΓΕΊΑ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι τυχερή και τι σύμπτωση ,διαβάζεις εδω για Παπαδιαμάντη και θα πας σ εκδήλωση γι αυτόν Μπαρμπουνάκι μου!
      Αχ αυτό το πλακάκι,καρδιές καιει!!!Και μετά το προσφατο ταξίδι μου έφερα νέο υλικό .Το είπα μάλιστα σ έναν υπάλληλο "εχω χρησιμοποιήσει κατά κόρον το "λογότυπό σας στις δημιουργίες μου"και εντυπωσιάστηκε.Πού νάξερε το παιδί!!!
      Εγω ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που με συνοδεύετε στα καλά και στα άσχημα της καθημερινότητας,εν αγνοία σας τι μου προσφέρετε!
      Μακάρι ο Θεός να δίνει ΥΓΕΙΑ σ ολο τον κόσμο.
      Την αγάπη μου και τις ευχαριστίες μου

      Διαγραφή
  9. Λέει ο πατριώτης σου Δ. Σολωμός: "πρέπει πρώτα με δύναμη να συλλάβει ο νους κι έπειτα η καρδιά να αισθανθεί ότι ο νους συνέλαβε"
    Ποιες ψυχικές ανάγκες σε ωθούν να φτιάξεις τέτοια καλλιτεχνήματα! Ποια φαντασία πυροδότησε τέτοια δημιουργική σκέψη!
    Σιγά Χαρά μου, σιγά! Δεν αρκεί δηλ. να επινοήσεις κατασκευές συνθέτοντας απλά; Αυτή σου η λεπτομέρεια σε υλικά που θεωρήθηκαν περιττά, που χρησιμοποιήθηκαν, που επιλέχθηκαν για να αποκαλύψουν μια άλλη πρόταση ζωής, δεύτερης ευκαιρίας, μας αιφνιδίασε για άλλη μια φορά.....Κι όπως πάντα ευχάριστα!
    Λένε, μια φωτογραφία χίλιες λέξεις. Μα εδώ πρόκειται και για φωτογραφία και για λέξεις (το κείμενο εννοώ) και κυρίως για τέχνη που όχι μόνο αναδημιουργεί με άνεση, μαστοριά και μια νότα κοριτσίστικη το είναι με το γίγνεσθαι, αλλά παραπέμπει σε μια εικόνα της ζωής να αποδώσει της καρδιάς τα σκιρτήματα.
    Και σαν αποτέλεσμα του ήθους και του ύφους, αφήνεται σε ένα δημιούργημα τέχνης.
    Το μεστό πάθος, η γνώση και η έννοια της αισθητικής σε μια μορφή τέχνης που συναρπάζει.
    Δεν ξέρω πως αλλιώς να περιγράψω την τέχνη με το συναίσθημα.
    Δεν ξέρω αν ένα "συγχαρητήρια" αρκεί
    Με όλη μου την εκτίμηση να είσαι καλά να δημιουργείς!
    Καλό βράδυ Χαρά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Διάβασα ξανά και ξανά το σχόλιό σου αγαπημένη μου Αννίκα προκειμένου να χωνέψει το ταραγμένο μου μυαλό (μακάρι νάταν μόνο απο τις δημιουργίες)ολη αυτή τη φιλοσοφική ανάλυση των πεπραγμένων μου .Κι αναρωτήθηκα "ΕΓΩ ΟΛΑ ΑΥΤΑ;;;" Μεγάλη η χάρη μου να ασχοληθείς τόσο εμπεριστατωμένα και λογοτεχνικά με το ταπεινό μου δημιουργημα.
      Με συγκινείς βαθειά και αυτές οι μέρες εξελίχθηκαν σε πολύ δακρύβρεχτες ομολογώ και κάτι τέτοια τα έιχα πολύ ανάγκη να με στηρίξουν.Ξέρω οτι δεν ειναι κολακείες κι αυτό για μένα μετρά διπλά και θεραπευτικά.
      Σ ευχαριστώ πολύ καλή μου,ο,τι και να σου πω ειναι λίγο,μου θεραπεύεις την ψυχή.Μια μεγάλη αγκαλιά,πολύ μεγάλη να χωρέσουν όλα τα συναισθήατα που δε μπορούν να εκφρασθούν

      Διαγραφή
  10. Καταπληκτικό!!!
    Και ερωτώ η αδαής: παιδιά..εγγονάκια υπάρχουν; Με τέτοια μαμά ή γιαγιά θα περάσουν ζάχαρη. Βλέπω τη φαντασία τους και τα παραμύθια που θα στήνονται μπροστά στο φανάρι-καθιστικό, να πηγαίνουν σύννεφο!
    Να σε χαίρονται αυτή που σ' έχουν Χαρά μου κι εμείς... να σκάμε από τη ζήλια μας :)
    Πολλά φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχαχχαχαχαχα αδαή μου καλά κάνεις και ρωτάς.Ειμαι μόνο μαμά και τι μαμά,μεγαλομαμά! τα παιδιά μου έφυγαν απο τη φωλιά πριν εντρυφήσω εγω στην καλλιτεχνία.Βλέπεις το ζόρι της καθημερινότητας,η δουλειά με πολλές απαιτήσεις απομυζούσε κάθε ευκαιρία εκτόνωσης και έτσι αναπτυχθηκε κοντά στο τέλος.Ελπίζω ο Θεός να μου δώσει λίγο χρόνο ακόμα,γιατί το σκοινί ολο και κονταίνει ,να αποκτήσω εγγόνια (προς το παρόν δεν ειναι ζητουμενο απο καμιά απο τις εμπλεκόμενες πλευρές)και να τους καλλιεργήσω την αγάπη για τη χειροτεχνία.
      Η κόρη μου η αλήθεια ειναι την έχει έμφυτη,αλλά ακόμα δνε την έχει δρομολογήσει προς αυτή την κατεύθυνση.Ειναι υπομονετική και επίμονη ,λεπτολόγος και τελειομανής κάτι που την κουράζει κι έτσι δεν εχει καλλιεργήσει το ταλέντο της στη ζωγραφική(αυτό θάθελα να το δω η αλήθεια ειναι) εχει στραφεί σαν δημιουργική απασχόληση στο θέατρο.Αλλά όπως εγω άρχισα πρόσφατα,ποτέ δεν ξέρεις πώς τα φέρνει η ζωή!
      Το κακό με μένα είναι οτι δεν εχω το χάρισμα να συνθέσω ιστορίες κάτι που θαυμάζω και ζηλεύω στα κορίτσια που ασχολούνται με τα παιχνίδια λόγου.Ο,τι γράφω ειναι βιωματικό
      Νάσαι καλά Μαράκι μου,σ ευχαριστώ για την επίσκεψη και τα καλά σου λόγια.Αν εσύ "ζηλεύεις" εγω συγκινούμαι

      Διαγραφή
  11. Tus trabajos siempre son maravillosos y con una gran creatividad, me encantan.
    Besos desde España

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Querida Marta
      Tus palabras siempre me dan alegría porque amo y admiro tu trabajo. ¡Tan agradable de leer que también disfrutas de tu propio trabajo!
      Muchas gracias

      Διαγραφή
  12. Ανεβαίνω κατεβαίνω, ασανσέρ γιατί δεν έβαλες καλή μου; βλέπω και ξαναβλέπω τις φωτογραφίες σου και μου ανεβαίνει κι εμένα η πίεση όπως του Γιάννη πιο πάνω.
    Τί άλλο να μαζέψουμε καλε;
    Ποιά θα διώξουν πρώτη απο το σπίτι;
    Τί να πω για το φαναρόσπιτο που δεν το είπαν οι άλλοι;
    Καταπληκτικό, τέλειο, ονειρεμένο.
    Η πιτσαρία που πήρες το κουτί, στέλνει ντιλιβερά στη Θεσσαλονίκη;🤣🤣🤣🤣
    Αγαπημένο τραγούδι, τα σπίτια με μωσαϊκά.
    Περιμένω να δω και άλλα.
    Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΑΝ εννοείς το βελάκι,πάνε οι εποχές που έπαιζα με τα γκατζετάκια!!!χαχαχχαα η αλήθεια είναι οτι κάποια στιγμή τα χριστουγεννα το προσπάθησα όμως πολλά εχουν αλλάξει στον ιντερνετοκοσμο κι εγω δεν εχω ακόμα τον ίδιο ενθουσιασμό οπότε το εγκατέλειψα.
      Κοιτα το ποιόν θα διώξουν πρώτο απο το σπίτι παίζει,καθότι και οι σύζυγοι πλέον συνεισφέρουν προς εμπλούτιση των σκουπιδιών,οπότε οι ευθύνες ειναι μοιρασμένες.Αλλά οντως,δεν μπορεί να το χωρέσει νους ανθρώπου τι έχει μαζευτεί!!!!
      Τα "δαπεδο" δεν είναι πιτσαρίας,αλλά αν σου χρειαστεί πολύ ευχαρίστως να σου στείλω.Στο πρόσφατο ταξίδι μου στην Αθήνα,εξασφάλισα 2 κουτιά ακόμα εκτός απο τα σουπλά ;) ^-^ οχι παίζουμε! Πάντως με πολύ χαρά να τα μοιραστούμε,μη ντραπείς.
      Η επόμενη ανάρτηση εμπλουτισμένη και αφιερωμένη εξαιρετικά ;) <3
      Φιλάκιαααααααααααααα

      Διαγραφή
    2. Προς το παρόν, ο δικός μου είναι του πεταματού!!!!
      Να δω να μου φέρνει κάτι που βρήκε και θα του ανάψω λαμπάδα στο μπόι του!!!!!
      Ευχαριστώ για την προσφορά!!!
      Αν χρειαστώ θα σου πω, εσύ για καλό και για κακό βγάλτα μια φωτοτυπία!!!!!!!

      Διαγραφή
    3. Ωωωω και τον είχα στο μυαλό μου συλλέκτη !
      Οποτε τα θέλεις στη διάθεσή σου ;)

      Διαγραφή
  13. Άναυδη... :o :P
    Γιατί να λέω και να ξαναλέω η άμοιρη πως ότι μας εμφανίζεις εδώ με αφήνει άναυδη; ;)
    Τι καλή ιδέα που είχε και ο σύζυγος και σου πήρε αυτό το φανάρι παρόλο που είμαι σίγουρη πως που να φανταστεί πώς θα το καταντούσες... :D υπέροχο! :)
    Το μόνο "κακό" είναι που στο τζάκι δεν καίει πραγματική φωτιά! χαχαχα! ;)
    ΑΦιλάκια στην τρομερή και φοβερή Χαρά μας! <3 <3 <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχαχαχχαχαχαχα χαιρομαιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι.Αν κατάφερα να μείνεις κι εσυ άναυδη τότε ειμαι περήφανη!
      Στεφανάκι μου όσες μ επισκέπτεσθε είστε μία και μία και κάθε σχόλιό σας επειδή ακριβώς σας θαυμάζω ,μου δίνει μεγάλη χαρά,αν καταφέρνω να σας ξαφνιάζω.Δεν ειναι αυτό το απωθημένο μου,αλλά δεν θα πω ψέμματα οτι με τονώνει και μου δίνει ώθηση να ανανεώνω το ενδιαφέρον μου και το δικό σας μαζί.
      χαχαχχαχαχα πλάκα θάχε ναβρισκα τρόπο ν ανάβει και το τζάκι!!!!παρανάλωμα θα γινόταν
      Αφιλάκια γλυκά και ειλικρινή αγαπημένη μου φιλη

      Διαγραφή

Είμαι αδιόρθωτη! Αλλά πέστε κάτι...ποτέ δεν ξέρεις...