Μια ακόμα χρονιά πέρασε

 Μία νέα εν αναμονή!
Αντε και να δούμε τί μας περιμένει και το 2024!!! 
Θέλω να είμαι αισιόδοξη όμως, τα γεγονότα κύριε Πρόεδρε! που θα έλεγε κι ο Πάντζας, αγορεύοντας ως συνήγορος υπεράσπισης της ιστορίας, δεν συνηγορούν υπέρ αυτού. Ας ελπίσουμε όμως κι ας ευχηθούμε νάναι πράξεις που θα διορθώνονται, όπως αυτός ο Αη Βασίλης που ήρθε απο το Βορρά μαζί μ άλλα δύο αδελφάκια του,, αλλά δυστυχώς, ακουγόταν απο έξω απο το κουτί συσκευασίας ο ήχος των κουδουνιών...και δεν ήταν απο τους τάρανδους, φευ! Κουδούνιζαν τα συντρίμμια του 😢. 

με την τρυπα να χάσκει

Τώρα πώς και γιατί μη με ρωτήσετε. 
Το κουτί άθικτο, μέσα χιλιοδιπλωμένο σε φυσαλίδες χαρτιά, σελοφάν, κι όμως, αυτού του έλειπε απο τη μέση και κάτω. 

Το φωτογράφησα συσκευασμένο και μετά και ξεντυμένο, αλλά το νέο κινητό στις πρώτες ώρες των δοκιμών του, δεν συνηγόρησε υπέρ της δεύτερης εικόνας, ίσως γιατί δεν ήθελε να θυμάται, ετσι βολευτείτε στα λόγια μου και στην εικόνα του συσκευασμένου.

η μπροστινή πλευρά "αποκαταστημένη"

Στην αρχή προσπάθησα να βρω το δίκιο μου, αλλά επειδή κατάλαβα εγκαίρως οτι ήταν μάταιο, έβαλα σκοπό να το συνεφέρω όπως μπορώ. 
Φάνταζε ακατόρθωτο γιατί ήταν κάποια μεγάλα κομμάτια και όλα τα υπόλοιπα σκόνη και θρύψαλα, και οχι απο μία μία λεία επιφάνεια 😢αλλά είπα έτσι κι αλλιώς χαμένο, θα κάνω την προσπάθειά μου και αν βγεί βγήκε. 

Παιδεύτηκα απίστευτα αλλά δεν τα παράτησα, γιατί εμείς οι παλιοί, όπως έλεγαν οι παλιότεροι  για τις σχέσεις, ο,τι χαλούσε δεν το πετούσαμε, το φτιάχναμε😉 κι εγω τον είχα ερωτευθεί παράφορα τον Αγιο Βασιλάκο μου. 
Στην αρχή σκέφτηκα να κάνω μία φάτνη σ όλο αυτό το χάος που είχε δημιουργηθεί κάτω απο το δέντρο. Δεν θάταν άσχημο! 
Η  Γέννηση στη σπηλιά και απο πάνω θα περνούσε ο Αγιος Βασίλης 2, σε 1 ένα πράγμα! Όμως δεν είχα αντίστοιχες φιγούρες φάτνης και τέτοιες ώρες τέτοια λόγια. Οπότε η επανασυγκόλληση ήταν μονόδρομος. 

Η πίσω πλευρά "αποκαταστημένη"

Για καλή μου τύχη, μου είχε σταλεί μαζί και μία κόλλα που κολλάει και σίδερα μεταξύ τους! 

Σίδερα η αλήθεια είναι δεν ξέρω, τα δάχτυλά μου δεινοπάθησαν πάντως. 

Κόντευαν να ενσωματωθούν στο πολυεστερικό!

Και τσουκου τσουκου με πολύ υπομονή και επιμονή, το μεγαλύτερο μέρος συγκολλήθηκε. Ευτυχώς που είχα παίξει πολλά παζλ στη ζωή μου και ετσι η υπομονή και η επιμονή είχαν τροχιστεί καλά.
Για να κλείσω τα κενά, που εννοείται εξακολουθούσαν να υπάρχουν, πέρασαν πολλές σκέψεις απο το μυαλό μου και κατέληξα στη γυψόγαζα. Ετσι και τα κολλημένα κομμάτια θαταν πιο σίγουρα και τα κενά θα έκλειναν και θα υπήρχε μία παρόμοια υφή με το πρωτότυπο και θα βαφόταν πιο εύκολα. 

Πλήρως αποκαστημενο πλέον

Οντως καλύφθηκε όλο το σπασμένο μέρος κομματάκι κομματάκι, περάστηκε αφού στέγνωσε με πάστα διαμόρφωσης, αστάρι και χρώμα. 

Οπου ήταν το χιόνι λευκό, όπου ήταν τα φυλλώματα του δέντρου πράσινο.

Πλήρης αποκατάσταση στην μπροστινή πλευρά

Μετά ο κόπος ο μεγαλύτερος ήταν στο βάψιμο. 

Απορώ με τη Νάνσυ του fb που βάφει τον πηλό με πινέλα μοντελισμού, με μια τρίχα, πώς τα καταφέρνει και έχει το άψογο αποτέλεσμα 😏😒 
Εγω κάτι που το χέρι μου έτρεμε, κάτι που είμαι και ολίγον στραβή, για βάψιμο λεπτομέρειας  δεν κάνω. Αυτό πάντως είναι το τελικό αποτέλεσμα και το χάρηκα περισσότερο κι απο τα γερά που περιμένουν τη σειρά τους (αλλά μάλλον για του χρόνου τα βλέπω) γιατί μπορεί να μην είχε τα εκατομμύρια αλλά αξιζε μία δεύτερη ευκαιρία, τόσο δρόμο έκανε και φαντάζομαι τί θα ειπώθηκε μέσα στην κλειστή κούτα μετά τον θανάσιμο τραυματισμό (άγνωστο πού και πώς) με  το αδελφάκι του που θα καμάρωνε ανέπαφο. Εχω την υποψία οτι το γερό θα το ζηλεύει κιόλας, που ήταν το πρώτο που φτιάχτηκε και δεν πετάχτηκε!

Η τελική μορφή

                                

και η πίσω πλευρά

                                

Απο το ίδιο κατάστημα του Βορρά (silicon world) ήρθαν και τ αλλα πολυεστερικά που θα σας δείξω στη συνέχεια. 

Εχει πολύ ωραίες προτάσεις και πολύ καλές τιμές. 

Αυτά δε τα είχε στη μισή τιμή κι έτσι τα προμηθεύτηκα χωρίς δεύτερη σκέψη.  

Είναι όπως καταλαβαίνετε αρκετού μεγέθους και τα σκέφτηκα σαν δώρα για συγγενείς και φίλους 

Είναι όπως είπαμε πολυεστερικά που σου δίνουν τη δυνατότητα να τα βάψεις όπως εσύ επιθυμείς.
Μάλιστα το ένα απο τα δύο πολυεστερικά Αγιο Βασίληδες σκέφτομαι να βάψω μόνο το έλκηθρο του ΑΗ Βασίλη και τους τάρανδους και ολο το φόντο να μείνει λευκό. Θα το δούμε στην πράξη 😉
Μαζί δε με την παραγγελία ήρθαν και τα δύο μικρά δωράκια απο τον ιδιοκτήτη και τον ευχαριστώ πολύ και απο εδώ.

Κι επειδή πολλά γλυκά μπήκαν και αυτές τις γιορτές, ενα ωραίο κουτί ποτέ δεν πάει χαμένο. 
Ετσι παρέα μ' ένα κύλινδρο απο χαρτί κουζίνας, έγινε ένα ακόμα γιορτινό σπιτάκι για ξωτικά

A new cardboard christmas' eve house

Για το τέλος λοιπόν και για την αρχή της νέας Χρονιάς, θα ευχηθώ να μη σας φτάνουν τα κουτάλια και τα φτυάρια να φορτώνουν χαρές 

Μεσαίου μεγέθους φτυάρια με napkin's decoupage 

                    

Μεγάλα φτυάρια napkin's & rice paper's decoupage 

                                    Πιστέψτε στη μαγεία του 2024 και πού ξέρετε; Ισως γίνει!