Στον τοίχο κρεμασμένο ένα Ρολόι...
ένα ρολόι και στο χέρι ...
ένα "ρολόι" και στην καρδιά...
Οι χτύποι τους και οι ρυθμοί της δεν συμβαδίζουν.
Της καρδιάς πάει μπροστά. Πάντα η καρδιά βιάζεται!
Τα ρολόγια δεν ακολουθούν το γοργό καρδιοχτύπι, αντίθετα... Τικ-τακ,τικ-τακ... μονότονα και ρυθμικά.
Ενα ραντεβού!
Το πρώτο ραντεβού; Ποιά σημασία έχει; δεν παύει νάναι ραντεβού.
Και το ρολόι δεν επιταχύνει. Οι δείκτες παραμένουν κολλημένοι στην ίδια ώρα, όσες φορές κι αν τους αναζητήσει το βλέμμα με λαχτάρα. Αδιαφορούν για την αγωνία που δεν τιθασεύεται... "πέρνα πανάθεμά σε"
... κι ύστερα... φτάνει η ώρα!
Και συναντιέσθε!
... κι αρχίζει ο ξέφρενος καλπασμός. Τίποτε δεν συγκρατεί πια αυτό το αλάφιασμα της ώρας.
Δεν υπακούει στην παράκληση..."μα γιατί τόσο λίγο; Τόσο μόνο! Λίίίγο ακόμα".
Οχι τα ρολόγια είναι άψυχα πράγματα και ...ανάλγητα! Δεν καταλαβαίνουν απο παρακλήσεις καρδιάς.
Σημαδεύουν στιγμές τις ζωές μας, τις χαρακτηρίζουν, τις ελέγχουν αλλά τις προσπερνούν!
Υπάρχουν και μετά απ αυτές και συνεχίζουν να προχωράνε οταν τα γεγονότα έχουν μείνει πίσω, έχουν γίνει παρελθόν!
Τικ-τακ, τικ-τακ, συνεχές τικ-τικ, άλλοτε καλοκουρδισμένο, άλλοτε με κάποια καθυστέρηση , μα πάντα πάνω απ εμάς και χωρίς εμάς...
 |
| κοντινή λήψη. Mdf με τεχνική παλαίωσης, Ριζόχαρτο και τεχνική pitto rico |
 |
| λεπτομέρεια βάσης στήριξης |
