Η ιστορία της Βενετσιάνικης μάσκας

Και μια που μεταφερθήκαμε νοερά στη Γαληνοτάτη, και μια που οσονούπω μας επισκέπτονται οι Απόκριες, μία προσφιλής δημιουργία για πολλούς crafters (οχι για μένα)  και οι μάσκες.
Αφού λοιπόν μου είχαν δωρηθεί  4 μάσκες είπα να μη μένουν στην ακρη και να φτιαχτούν.
Ετσι σήμερα θα δέιτε τις 3 απο τις 4 μια που στην τελευταία  υπήρξα πολύ αναποφάσιστη κι ακόμα περιμένει την ολοκλήρωσή της
Μαζί ομως με τις 3 μάσκες θα διαβάσετε κι ένα ενδιαφέρον άρθρο για την ιστορία της μάσκας στη /Βενετία.

Επιτοίχια μάσκα με decoupage  χαρτοπετσέτας,δαντέλα,μεταλλικά στοιχεία και φυσικά φτερά παγωνιού, πάνω σ ε πάνελ με χαρτί decopach κρακελέ και τούλι

Η ιστορία της μάσκας γενικά, χάνεται στα βάθη των αιώνων, από τους πρωτόγονους λαούς, μέχρι εκείνους που χάραξαν τα μεγάλα βήματα του πολιτισμού της ανθρωπότητας. Πέρα όμως από τη γενικότερη χρήση της, η μάσκα αποτελεί και σήμα κατατεθέν της Αποκριάς.

Το Καρναβάλι και οι λόγοι που δημιούργησαν τη μάσκα και τα κουστούμια μεταμφίεσης, είναι απόρροια διαφόρων κοινωνικών συνθηκών και η χρήση τους άλλαζε ανά τους αιώνες. Η βενετσιάνικη μάσκα, εμφανίστηκε κατά το Μεσαίωνα, όταν οι άνθρωποι φοβούνταν να δείξουν τα πραγματικά τους συναισθήματα και να αποκαλύψουν την ταυτότητά τους. Προκειμένου να περιοριστεί η αμείλικτη ηθική παρακμή της Βενετίας, οι τοπικές αρχές σε αρκετές περιπτώσεις όρισαν κανόνες για το Καρναβάλι και ρυθμίσεις για τη χρήση της μάσκας και τις μεταμφιέσεις.

Υπάρχουν πολύ λίγα στοιχεία που να εξηγούν το κίνητρο υιοθέτησης της μάσκας στη Βενετία. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι η κάλυψη του προσώπου σε δημόσιους χώρους, ήταν η ιδιαίτερη βενετσιάνικη απάντηση σε μία από τις πιο άκαμπτες ιεραρχίες τάξεων στην ευρωπαϊκή ιστορία.

Επιτοίχια μάσκα με κρακελέ δύο συστατικών, πορπορίνα και χυρό ακρυλικό με περιγράμματα, πάνω σε πάνελ με χαρτί decopach κρακελέ και τούλι

Σύμφωνα με αρχειακό υλικό, οι βενετσιάνικες μάσκες φοριούνταν στην πόλη της Βενετίας, από τον Μεσαίωνα, τον 12ο και 13ο αιώνα. Τις φορούσαν διάφορα πρόσωπα για να κρυφτούν από οποιαδήποτε παράνομη δραστηριότητα: τυχερά παιχνίδια, χορούς, παράνομες σχέσεις ή ακόμα και πολιτικά σκάνδαλα.

Το 1268 είναι η χρονιά κατά την οποία υπάρχει η αρχαιότερη καταγραφή ενός νόμου που περιορίζει την κατάχρηση της μάσκας. Στο εν λόγω έγγραφο απαγορευόταν στους άνδρες με μάσκες -που ονομάζονταν Mattaccini- να παίζουν το παιχνίδι κατά το οποίο έριχναν στις γυναίκες αυγά με ροδόνερο, από ψηλά κτήρια. Από τις αρχές του 1300, πολλοί νόμοι και διατάγματα άρχισαν να εκδίδονται για τον περιορισμό και τον έλεγχο της υπερβολικής χρήσης μάσκας από τους ελευθεριάζοντες Βενετσιάνους.

Ένας άλλος νόμος του 1339, απαγόρευε στους Βενετούς να φορούν χυδαίες φορεσιές και να επισκέπτονται μοναστήρια με καλόγριες, μεταμφιεσμένοι. Ο νόμος απαγόρευε επίσης στα άτομα να ζωγραφίζουν τα πρόσωπά τους ή να φορούν γενειάδες ή περούκες.

Κοντά στο τέλος της Δημοκρατίας, η χρήση μάσκας στην καθημερινή ζωή, δέχτηκε αυστηρούς περιορισμούς. Μέχρι το 18ο αιώνα, περιορίστηκε μόνο σε περίπου τρεις μήνες από τις 26 Δεκεμβρίου, καθώς συχνά χρησιμοποιούνταν για να κρύψει την ταυτότητα αυτού που τη φορούσε και παράνομες δραστηριότητές του. Ήταν ένα σύμβολο της ελευθερίας και της καταπάτησης όλων των κοινωνικών κανόνων που επιβάλλονταν από την Ενετική Δημοκρατία.

Η κατασκευή χειροποίητων βενετσιάνικων μασκών, ήταν μια ιδιαίτερα διαδεδομένη δραστηριότητα και υπήρχαν χιλιάδες τέτοια καταστήματα. Η ζήτηση για μάσκες και η χρήση τους ήταν τόσο μεγάλη, που οι απλές μαύρες μάσκες άρχισαν να μετατρέπονται σε πιο περίτεχνες κατασκευές και να εξαπλώνονται και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Το 1776, ένας νέος νόμος, αυτή τη φορά για την προστασία της ξεχασμένης «τιμής της οικογένειας», απαγόρευε στις γυναίκες να πηγαίνουν στο θέατρο χωρίς μάσκα «Bauta» που κάλυπτε το πρόσωπό τους.

Με την έναρξη της αυστριακής κατοχής, μετά την πτώση της Δημοκρατίας, η Βενετία έχασε τον αυθεντικό χαρακτήρα του καρναβαλιού της, καθώς οι ενετές κυρίες, άφησαν στην άκρη τις μάσκες, προσαρμοζόμενες στο γεγονός ότι η αυστριακή κυβέρνηση δεν επέτρεπε την χρήση τους, με εξαίρεση τους ιδιωτικούς χορούς.

Η ιταλική κυβέρνηση ήταν πιο «ανοικτή» πλέον, αλλά αυτή τη φορά οι Βενετοί ήταν άτολμοι. Η Βενετία δεν ήταν πλέον η πόλη του καρναβαλιού, αλλά μια αυτοκρατορική επαρχία χωρίς προσωπική ελευθερία. Κατά τη διάρκεια της δεύτερης αυστριακής κυβέρνησης, επιτρεπόταν να χρησιμοποιούνται οι μάσκες κατά τη διάρκεια της Αποκριάς.

Μόνο δύο αιώνες αργότερα, το Καρναβάλι επέστρεψε για να παραμείνει, αλλά με ένα νέο ρόλο, δηλαδή ως καλλιτεχνική και δημιουργική έκφραση, που κάθε χρόνο πρωταγωνιστεί στην εκπληκτική πλατεία San Marco.

Επιτοίχια μάσκα με decoupage  χαρτοπετσέτας, πάνω σε πάνελ με χαρτί decopach κρακελέ και τούλι

Οι πιο γνωστές βενετσιάνικες μάσκες

Οι βενετσιάνικες μάσκες κατασκευάζονται από δέρμα, papier mache, πορσελάνη ή με μια πρωτότυπη τεχνική από γυαλί. Αρχικά ήταν μάλλον απλές στο σχέδιο και τη διακόσμηση, ενώ σήμερα είναι ζωγραφισμένες στο χέρι και διακοσμούνται με φυσικά φτερά, πολύτιμα μέταλλα και λίθους.

Μερικές από τις πιο γνωστές μάσκες είναι οι:

Bauta: μια μάσκα που καλύπτει όλο το πρόσωπο. Ήταν από παλιά ένα παραδοσιακό κομμάτι τέχνης, με έντονο πηγούνι, χωρίς στόμα και πολλά επίχρυσα μέρη. Η μάσκα έχει τετράγωνο σαγόνι με κλίση προς τα πάνω για να επιτρέπει στο χρήστη να μιλά, να τρώει και να πίνει εύκολα χωρίς να χρειάζεται να την βγάζει, διαφυλάσσοντας έτσι την ανωνυμία του. Η Bauta συχνά συνοδεύεται από μια κόκκινη κάπα.

Colombina: είναι μισή μάσκα (καλύπτει μόνο τα μάτια), συχνά με περίτεχνη διακόσμηση από χρυσό, ασήμι κρύσταλλα και φτερά. Κρατιέται στο πρόσωπο με ένα μπαστούνι ή δεμένη με κορδέλα, όπως και οι περισσότερες άλλες βενετσιάνικες μάσκες

Medico della Peste (γιατρός της πανούκλας): Η μάσκα αυτή έχει ένα μακρύ ράμφος και είναι μία από τις πιο παράξενες και αναγνωρίσιμες βενετσιάνικες μάσκες. Ο εντυπωσιακός σχεδιασμός της έχει μακάβρια ιστορία: προέρχεται από τον 17ο αιώνα, όταν ο γάλλος γιατρός Charles de Lorme, την υιοθέτησε μαζί με άλλες υγειονομικές προφυλάξεις, ενώ θεράπευε θύματα της πανούκλας. Η μάσκα είναι λευκή και αποτελείται από ένα κοίλο ράμφος ενώ γύρω από τα μάτια διακοσμείται με κρυστάλλους.

Moretta: πρόκειται για μια οβάλ μάσκα με μεγάλες τρύπες για τα μάτια, που φοριούνταν από τις γυναίκες των πατρικίων. Η μάσκα διαθέτει επίσης πέπλο που κρέμεται στο λαιμό.

Larva ή Volto: Είναι μια μάσκα που καλύπτει όλο το πρόσωπο. Παλιότερα ήταν συνήθως λευκή και με έναν… τρισδιάστατο σχεδιασμό που την έκανε πιο άνετη σε σχέση με άλλες μάσκες. Συνοδεύεται από ένα τριγωνικό καπέλο και μανδύα έτσι ώστε να αυξάνεται η αύρα του μυστηρίου.

Βέβαια υπάρχουν πολλές ακόμη μάσκες όπως οι: Arlecchino, Brighella, Burrattino, Pantalone, Pierrot, Pulcinella, Gatto κ.ά..

Πηγή: http://www.clickatlife.gr/taksidi/story/13305

Πάλι με χιόνια με καιρούς...

Πάλι δικά μας θάναι.
Τόδαμε κι αυτό!
Χιόνι στη Ζάκυνθο!!! Απο τα απίστευτα κι όμως αληθινά.
Εκείνη όμως που θα τ' ακουνε και δε θα θέλουν να τον ξανακούσουν ούτε ως λέξη είναι οι Κυκλαδίτες.
Τι χιόνι ήταν αυτό ρε παιδιά;;; Λες κι άνοιξε ο ουρανός κι έπεσε μαζεμένο όλο το απόθεμα του Θεούλη απο τις χιοναποθήκες του! Καλά ένα μέτρο σ αυτή τη ζωή δεν υπάρχει πια;;;
Τέλος πάντων, εμένα με  βόλεψε όλος αυτός ο καιρός των χριστουγεννιάτικων διακοπών (εγω διακοπεύω αορίστου χρόνου,αλλά λέμε...) με τις ιωσούλες μου, μια χαρά την πέρασα...μπέϊκα!
Οχι οτι μ είχαν στα ώπα -ώπα...ούτε στον ύπνο τους! Αν δε νοιαστώ εγω για μένα...στάχτη και μπούρμπερη χωρίς αποτεφρωτήριο θα γίνω.
Απλά το λέω απο άποψη εγκλεισμού και παραγωγικότητος ;)
Κι έρχομαι στο θέμα της σημερινής ανάρτησης, αρκετά το κουράσαμε.
Τόχω πει πολλές φορές πόσο ευλογημένη νοιώθω για τους ανθρώπους που γνώρισα εκμεταλλευόμενη απο το άψυχο μέσον. Δε θα πειράξει λοιπόν να το πω ακόμα μία,γιατί είναι πέρα για πέρα αληθινό και κάθε φορά μακαρίζω την τύχη μου!
Κάπως έτσι απο το πουθενά "γνώρισα" αλλη μια φίλη.
Κι εκείνη έτσι απο το πουθενά μια μέρα μου έστειλε ενα μνμ .
Τρομάξαμε μέχρι να συνεννοηθούμε,οχι γιατί υπήρχε διαφορά γλώσσας αλλά γιατί δε μπόρεσα εξ αρχής να καταλάβω οτι δ ε με ρωτούσε αλλά μου δώριζε!
και οχι ό,τι κι ο,τι δώρο!
Κάτι που κατά καιρούς ψάχνω και ποτέ δε βρίσκω ...
Και φυσικά με πολύ συστολή συναίνεσα  και άρχισε η περιπέτεια της αναμονής.
Γιατί με το ταχυδρομείο μας πρέπει νάχεις γερά νεύρα και ιώβεια υπομονή,που εγω δεν φημίζομαι.
Πολλές φορές έχουν σταλεί πράγματα και δεν έχουν φτάσει ποτέ και πολλές φορές ήρθα σ ε δύσκολη θέση να με θεωρήσουν  αχάριστη  χωρίς να ευθύνομαι.
Αυτή τη φορά τη σκαπούλαρα, άλλες όχι, γι αυτό να ξέρετε οτι αν μου έχετε στείλει οτιδήποτε και δεν σας έχω στείλει ούτε ένα "ευχαριστώ" δε πρόκειται για αδιαφορία ή γαϊδουριά, αλλά απλά ΔΕΝ ΤΟ ΠΑΡΕΛΑΒΑ ΠΟΤΕ!
Και είναι πολύ δύσκολη η θέση της καθεμιάς μας να στέλνει μνμ "μου το έστειλες;"
Γιατί φαντάζομαι σε πόσο δύσκολη θέση φέρνεις τον άλλον αν δε τόχει για χ -ψ λόγους στείλει! Αυτό σ ε κάποιες περιπτώσεις θεωρώ οτι είναι η αιτία κάποιες να μη μου λένε ούτε "καλημέρα".
             
Τλπ η συγκεκριμένη έκανε το πρώτο βήμα μετά απο πολύ αναμονή και με ρώτησε "τα έλαβες;"
- ΟΧΙ ήταν η απάντηση
Κι ομως είχαν σταλεί ένα μήνα  πριν!!!
Επ΄ ευκαιρία άλλου δέματος, επίσης λατρεμένου δώρου, για το οποίο, έστω και μ' αρκετή επίσης καθυστέρηση,είχε έλθει όμως ειδοποιητήριο, αναζητήσαμε και το προσταλμένο.
Κι αφού ακούσαμε τον εξάψαλμο (ευτυχώς τη γλύτωσα τον λούστηκε ο εκπρόσωπος) ω του θαύματος,βρέθηκε και το απολωλός!

Άνοιξα με λαχτάρα το κουτί, σα παιδί που περιμένει το μποναμά του!
Και αποκαλύφθηκαν ενα ζευγαράκι παιδιάστικα όντως... καλαπόδια!!!!

Τα λάτρεψα με την πρώτη ματιά!





Και μια που ήταν τοσοδούλικα και μια που ήταν δώρο χωρίς προηγούμενο, απο μια εξαιρετικού πνεύματος φίλη και μια που είχαν μία υποδοχή πάνω τους ίσα για κερί, σκέφτηκα άμεσα να τα φτιάξω και να στολίσω μ αυτά μια γωνιά του σπιτιού, ως κηροπήγια.








Βάλθηκα αμέσως να τα δουλεύω και μόλις είχα παραλάβει μια χαρτοπετσέτα λες και το ήξερα!

Καλαπόδια με decoupage  χαρτοπετσέτας και ανάγλυφα

Τ'  αποτέλεσμα είναι τα κομψά σκαρπίνια  κάποιου μικρού Δόγη της Βενετίας (γιατί όχι;)

Ανοίγουμε νέα σελίδα...

Ενα μπρονζέ αεροπλανάκι ψηλά στα σύννεφα τραβάει το νέο χρόνο!

Νέος   Χρόνος, νέα αρχή, νέο ποδαρικό,νέες ελπίδες...ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ!!!!

ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΧΡΟΝΙΑ λοιπόν να μας εκπληρώσει ό,τι έκαστος κατά διάνοιαν έχει,ει δυνατόν…και με το ελάχιστο θάμουν ευχαριστημένη.

Τώρα εδώ που τα λέμε,τέτοιες ώρες τέτοια λόγια,αλλά ποτέ δε ξέρεις!

Ας ελπίζουμε λοιπόν κι ας προσπαθούμε για το καλλίτερο.

Και μια και κάνουμε ποδαρικό στο Νέο έτος, θα κάνουμε με μια μικρή πατουσούλα που τον δρασκελίζει για πρώτη φορά, ολίγων ήδη ημερών!

Για πρώτη φορά με τίμησε η κόρη μου να θελήσει να δωρήσει κάτι δικό μου σε φίλους της.

Οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος 

Καημό το είχα...από τη μύτη μου βγήκε!

Αρχής γενομένης από τηλεφώνου με πολλά “μη” και “δεν”...

Οχι αυτό,οχι εκείνο, οχι τούτο οχι τ άλλο. Κατά τ’ άλλα όμως (όσα έμειναν...ελάχιστα δηλ. εως καθόλου) ήθελε ένα άλμπουμ με scrapbooking ,που ξέρετε πόσο φορτωμένη είναι αυτή η τεχνική, αλλά λιτό κι απέριττο, λες και θα το πηγαίναμε σ’ αποστείρωση!

Τέλος πάντων,με βαριά καρδιά παρήγγειλα όσο μπορούσα πιο λιτά χαρτιά και ανάμενα την άφιξη του δικού μου “βρεφους” εκ Γηραιάς Αλβιώνος ν’  αρχίσει η δημιουργία.

Αλλά άλλα εγω περίμενα κι άλλα εμένα ήρθαν…

Μετ’ εμποδίων  και με αααργουυύς ρυθμούς (τύφλα νάχουν οι Σαλονικείς) ξεκίνησαν ...οι σκέψεις κατ αρχήν και οι διαφωνίες επίσης (αυτές ήρθαν μ’  απίστευτη ταχύτητα).

Δεν ξέραμε (ας βάλω πληθυντικό ευγενείας) τι θέλαμε, αλλά ξέραμε οτι ΔΕΝ θέλαμε…

Ο,τι καταλάβατε, καταλάβατε!

Εγω να προσπαθώ να εξηγήσω οτι αυτό που διάλεξες έτσι γίνεται,εκείνη να επιμένει στην άρνηση, η μάνα μου από πίσω να μου μιλάει “καλά τα παθαίνεις. Φτιάξτο μόνη σου κι άστην να λέει”. Τρείς γενιές για ένα άλμπουμ πολύ έπεσαν.

Αποφασισμένη πια οτι  ο,τι κι αν φτιάξω εαν δεν αρέσει δε θα πάει χαμένο, γιατί του πεταματού δε θάταν,άρχισα το κόψε ράψε υπο το άγρυπνο μάτι του "στρατάρχη".

Οι δυο αρχικές σελίδες με τις επιμέρους λεπτομέρειες

ΟΛΑ ΣΤΟ ΧΕΡΙ,μια που δεν ειδικεύομαι στο συγκεκριμένο στυλ και ως εκ τούτου μου λείπουν τα εργαλεία του τα κοπτικά και τα διάφορα διακοσμητικά , που μόνο απλά δεν είναι.

Με οδηγό τον ενθουσιασμό λοιπόν και δημιουργική διάθεση, χωρίσαμε τα φύλλα στις 4 Εποχές και υπο μουσική χριστουγεννιάτικη υπόκρουση,άρχισε η εφαρμογή.

Μέχρι και πέδιλα του σκι έφτιαξα!

Βάλαμε (πάλι πληθυντικός ευγενείας) τη φαντασία μας να δουλέψει και σε συνδυασμό μ’ ό,τι κατά καιρούς αγοράζω στο άσχετο, αλλά τα βρίσκω μπροστά μου ξαφνικά και με βγάζουν απο τη δύσκολη θέση φτιάξαμε θηκούλες, φακέλλους, κρυφά παραθυράκια και το πασπαλίσαμε με ποοολύ αγάπη!

Spring is in the air!!!

Τελικά και floral  βάλαμε και κορδελίτσες βάλαμε και λουλουδάκια προσθέσαμε (ολα ήταν στο “μη”) , δαντέλες, ξυλόγλυπτα, στένσιλ και χειροποίητα αξεσουάρ, πως αλλιώς να καλωσορίσεις ένα κοριτσάκι σ΄ αυτό τον άγριο Κόσμο, αν δεν του προετοιμάσεις λίγο το έδαφος;

Καλοκαιράκι και βουτιές στη θάλασσα και καστράκια στην άμμο!

Μια και θα ζήσει στο εξωτερικό να τιμήσουμε και το Halloween!

Εξάντλησα όλες τις ιώσεις που κυκλοφορούσαν, αλλά απόλαυσα πραγματικά αυτόν τον αναγκαστικό εγκλεισμό κατ οίκον ,έστω και μετ εμποδίων ΄μ ένα αποτέλεσμα που ικανοποίησε και τις δυο μας,και θέλω να ελπίζω και τους παραλήπτες.

Οι δύο σελίδες που λάτρεψα! Αυτοκόλλητα,στένσιλ,ξύλινα διακοσμητικά,χιόνια, δαντέλες πήραν φωτιά!

Γιατί το άλμπουμ πέταξε πια για την κρύα Αγγλία και γι αυτό οι φωτογραφίες της τελευταίας στιγμής,μια που το τελειώσαμε ακριβώς στο νήμα,δεν ήταν δυνατόν να επαναληφθούν και δυστυχώς  τραβήχτηκαν και βράδυ κάτι που επιμελώς αποφεύγω.

Αρκούν όμως να πάρετε μια εικόνα,έστω και σφαιρική (τετράγωνη στην πραγματικότητα) .

Οι λεπτομέρειες του εξωφύλλου αν μπορείτε να ξεκαθαρίσετε

Στο μωρό που ήρθε να προστεθεί στη νεανική οικογένεια θα ευχηθώ νάναι Καλότυχο και πάντα να περιβάλεται απο Αγάπη  και οι σελίδες της ζωής του νάναι αμέτρητες, με χρώματα φωτεινά , δανεισμένα απ'  όλες τις Εποχές!

Θάθελα επίσης να ευχαριστήσω από καρδιάς όσους φίλους πέρασαν απο το κονάκι μου κι άφησαν τις ευχές τους,το εκτιμώ βαθύτατα, ειδικά που εγω λόγω φόρτου δεν “μετακινήθηκα” πουθενά και δεν ευχήθηκα σε κανέναν...Πολύ παχύδερμο φοβάμαι γίνομαι....το 2017 να με συνεφέρει Παναϊα μου.