Η άδεια βάρκα

Ένας από τους μεγαλύτερους δασκάλους Ζεν, ο Λιν Τσι, συνήθιζε να λέει:





“Όταν ήμουν νέος, ήμουν ενθουσιασμένος με την κωπηλασία.
Είχα μια μικρή βάρκα, και πήγαινα στη λίμνη μόνος μου.

Έμενα εκεί για ώρες ολόκληρες.
Κάποτε έτυχε να διαλογίζομαι στη βάρκα μου με κλειστά μάτια, μια όμορφη νύχτα.
Τότε πλησίασε μια άλλη βάρκα ακολουθώντας το ρεύμα και χτύπησε τη βάρκα μου.

https://www.youtube.com/watch?v=qqxXz6IHw5s

Τα μάτια μου ήταν κλειστά, έτσι σκέφτηκα : Κάποιος είναι εδώ με τη βάρκα του και χτύπησε τη δική μου βάρκα’.

Θυμός γεννήθηκε μέσα μου.
 Άνοιξα τα μάτια μου και ήμουν έτοιμος να πω θυμωμένος κάτι σ’ αυτόν τον άνθρωπο, αλλά τότε συνειδητοποίησα ότι η βάρκα ήταν άδεια! Και δεν υπήρχε τρόπος να εκτονωθεί ο θυμός μου.
Προς ποιόν θα τον εξέφραζα; Η βάρκα ήταν άδεια, απλώς έπλεε ακολουθώντας το ρεύμα από μόνη της και ήρθε και χτύπησε τη βάρκα μου.
 Έτσι δεν υπήρχε τίποτε να κάνω.
Δεν υπήρχε δυνατότητα να εκτονώσω τον θυμό μου σε μια άδεια βάρκα”.

https://www.youtube.com/watch?v=I5nVfBEnvLM

Έτσι ο Λιν Τσι είπε:  “Έκλεισα τα μάτια μου. Ο θυμός ήταν εκεί, αλλά δεν μπορούσε να βρει διέξοδο. Έκλεισα τα μάτια μου και απλώς κινήθηκα προς τα πίσω μαζί με τον θυμό. Και η άδεια βάρκα έγινε η συνειδητοποίησή μου. Έφτασα σ’ ένα σημείο μέσα μου εκείνη τη σιωπηλή νύχτα. Εκείνη η άδεια βάρκα έγινε ο δάσκαλός μου. Και τώρα εάν κάποιος έρχεται και με προσβάλλει, γελάω και λέω: Και αυτή η βάρκα είναι επίσης «άδεια». Κλείνω τα μάτια και πηγαίνω μέσα.”

                       Osho (για όσους δεν τον γνωρίζουν μία μικρή γνωριμία εδώ)

Κάπως έτσι επανέρχομαι στην ενεργό δράση, χωρίς πως και γιατί και χωρίς να εκτονώσω το θυμό μου για όσα συνέβησαν κι εξακολουθούν να συμβαίνουν απο την τελευταία μου ανάρτηση και δώ. Αλλωστε εσείς τα 'χετε πει όλα με τον καλλίτερο τρόπο.
Καλή καλοκαιρινή συνέχεια και ...αντοχές!