Αυτή ήταν και είναι μια λαϊκή έκφραση οταν κάποιος κάνει κάτι, μη αναμενόμενο και αναδεικνύεται καλλίτερος απο τους άλλους.
Δεν το διεκδικώ εννοείται για τον εαυτό μου, αλλά το χρησιμοποιώ ως τίτλο της ανάρτησης, αφού έχει άμεση σχέση με τη δημιουργία 😉 Και πώς θα μπορούσα άλλωστε, αφού δεν εφηύρα εγω αυτή την χρήση!
Απλά λόγω πληθώρας γυαλιών, που αρκετά έχω ήδη χρησιμοποιήσει και σε παλιότερα έργα μου, σκέφτηκα να κάνω κάτι καινούργιο.
Και η αρχή έγινε μ' ένα παλιό ζευγάρι γυαλιών.
Η αλήθεια είναι οτι απο τον καιρό που άρχισα να φοράω γυαλιά (ακόμα και απο την εποχή των γυαλιών ηλίου) είχα την τάση να τα κάνω ένα ενδιαφέρον αξεσουάρ, που θ' άλλαζε την εμφάνιση κατά περίπτωση.
Ετσι τα οικονομικά γυαλιά των φαρμακείων (και όχι μόνο) για την πρεσβυωπία, έγιναν ένα αντικείμενο που άλλαζε συχνά, κι όσο ανέβαιναν οι βαθμοί κι άλλαζαν τα μοντέλα, παροπλίστηκαν αρκετοί σκελετοί, που ομως δεν είχαν την ίδια τύχη μ' αυτά σήμερα, δυστυχώς.
Ευτυχώς ομως, η προμηθεύτρια μου σ' άχρηστα, είχε παρόμοιες εναλλαγές και απώλειες, οπότε σε κάθε δέμα υπήρχε πάντα ένα ζευγάρι κι έτσι έδωσε τροφή για τις διαφορετικές δημιουργίες που θα δείτε παρακάτω.
Το πρώτο είναι ένα ζευγάρι δικό μου με ιδιαίτερο σκελετό που μ' άρεσε μεν πολύ, δε μου πολυταίριαζε όμως στα χαρακτηριστικά του προσώπου κι έτσι έμεινε ως είχε.
Βγήκε στην επιφάνεια, βρήκα τα κατάλληλα ριζόχαρτα μικρού μεγέθους και απέκτησε άλλη χρήση, καθαρά διακοσμητική.
Μάλιστα είναι διπλής όψης. Το λάθος μου ήταν, οτι εξ αρχής δεν σκέφτηκα να παλαιώσω τα κομμάτια που χρησιμοποίησα, ομως και αφου ολοκληρώθηκε σχεδόν η δημιουργία, με κάποιες σταγόνες καφέ απο κάποιες χαραμάδες απέκτησε μία κιτρινίλα παλαιότητας
Και είναι αυτά:
Πίσω όψη |
Οι σκελετοί οι περισσότεροι ήταν σπασμένοι, ένας μόνο ήταν γερός και τον ξεσπάλιασα εγώ γιατί δε μ' άρεσε ολόκληρος
Ετσι διαφορετικοί φακοί έγιναν σκουλαρίκια ανοιξιάτικα (εμένα μ αρέσουν και φοράω ευμεγέθη σκουλαρίκια) με αποκόμματα απο ημερολόγιο και διακοσμητικά στοιχεία απο παλιά αξεσουάρ και χάντρες.
Οι περισσότεροι ίσως έγιναν μενταγιόν να κρεμαστούν σ' αλυσίδες ή κορδόνια ανάλογα το θέμα
Θαλασσινά θέματα |
και κάποιοι άλλοι, καρφίτσες πέτου
Η ΘΕΑ, συνυπάρχει με τα ζουμπούλια και μία γκραβούρα εποχής (έργο Sargint), που απεικονίζει την Πλατεία Αγίου Μάρκου της Ζακύνθου. Τον ίδιο πίνακα έχω προσπαθήσει ν' αποδώσω με ακουαρέλα και θα συμμετέχει μαζί μ' άλλα δύο πινακάκια, αυτές τις ημέρες, απο 19-21/5/2024, σε μια Έκθεση ζωγραφικής, που θα λάβει χώρα στη Ζάκυνθο , επ ευκαιρία των εκδηλώσεων για την Ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα και θα συμμετέχουν 30 καλλιτέχνες απ' όλα τα Επτάνησα.
Έτσι, ενώ είχα στα σκαριά άλλη ανάρτηση, προτίμησα ν ανεβάσω αυτή και από ενθουσιασμό λόγω αντικειμένου και επειδή συμπίπτει με την έκθεση.
Ευελπιστώ οτι θα υπάρξει και συνέχεια στις χριστουγεννιάτικες δημιουργίες, μην τις εξαντλήσουμε όλες τις ιδέες τώρα 😊
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ λοιπόν, μια που είναι η πρώτη ανάρτηση (άλλη ήθελε να κάνει ποδαρικό και είχε λουστράρει το γοβάκι της, αλλά ας όψεται...😂) Και για κλείσιμο του μήνα θα περιμένει, δε θα της κακοπέσει😉.
Ελπίζω κι εσείς👉👀