Η ανάρτηση αυτή είχε ξεκινήσει το Φεβρουάριο οταν φτιάχτηκε η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων. Θα αφήσω λοιπόν την αρχή ως είχε και θα συνεχίσω στα νεώτερα 😉
Ο Φετινός χειμώνας μας βρήκε οικονομικά όλα στα ύψη, οπότε προσπαθήσαμε να εντείνουμε τις προσπάθειες ξοδέματος όσο το δυνατόν λιγότερο και ειδικά στη θέρμανση.
Σε χωριό ζούμε, λιοστάσια έχουμε που μαζέψαμε τις ελούλες μας και φέτος, τις κλαδεύουμε συγχρόνως κι έτσι τα ξύλα γίνονται καυσόξυλα για το τζάκι
Πριν ακόμα φτιαχτεί το σπίτι μας, ίσως και πριν ακόμα βάλουμε στο μυαλό μας τον επαναπατρισμό, ο μπαμπάς μου είχε φυτέψει πεύκα και κουκουναρίες ανάμεσα στις ελιές. Τώρα το μπόι τους είναι πολύ πάνω απο τα λιόφυτα, ειδικά οι κουκουναρίες σαν ομπρέλες σκιάζουν το γύρω τους και δημιουργούν κατάλληλες συνθήκες να μαζεύονται κάθε λογής πουλιά και να κουρνιάζουν.
Φέτος λοιπόν καθαρίστηκαν και αυτά για ν' αναπνέουν καλλίτερα. Έτσι αυτά αναπνέουν, εμείς ζεσταινόμαστε κι όχι μόνο 😉
Γιατί όταν ήρθε ένα βράδυ ένας μεγάλος στρογγυλός κορμός απο πεύκο, η φλούδα του ήταν ήδη ξεκολλημένη, δημιουργώντας ένα ολόκληρο στεφάνι. Δε το σκέφτηκα δεύτερη φορά. Την απέσπασα απο το ξύλο κι άρχισα να την φαντάζομαι 😏💭💥
Η αλήθεια ήταν η πρώτη μου σκέψη για κάτι Πασχαλινό, όσο όμως την κοιτούσα μου θύμησε την τρύπα που έπεσε η Αλίκη της αξέχαστης ταινίας του Ουώλτ Ντίσνεϋ και μέσα της άρχισε ν ανακαλύπτει τον ένα χαρακτήρα, πίσω απο τον άλλον.
Έτσι δεν άργησε να στηθεί η παραμυθότρυπα. Εικόνες είχα ήδη απο scrapbooking, που ήρθαν να ενταχθούν μέσα σε γρασίδια, λουλούδια, κισσούς και μανιταράκια
Για μεγαλύτερη έμφαση και λιγότερο μυστήριο, φωτίστηκε κιόλας!
Απο την στρογγυλή τρύπα που είχε, απο ένα ρόζο, έγινε τύπου "καμινάδα" απο την οποία ξεφεύγουν τραπουλόχαρτα και κρέμεται το κλειδί που ανοίγει τα μυστήρια, πέρασε μία γιρλάντα led που είναι για μπουκάλια.
Κι έτσι η τρύπα απο το πεύκοφλοιό απέκτησε λάμψη για τις νυχτερινές ώρες
Και τώρα πάμε στα πρόσφατα!
Ημερά εκλογικής αναμέτρησης για την ανάδειξη Δημοτικών αρχόντων. Δε θα υπεισέλθω περισσότερο γιατί θα γίνω δυσάρεστη και η ανάρτηση σεντόνι.
Εν αναμονή λοιπόν των αποτελεσμάτων, σκαρφίστηκα την ιδέα να κάνω τα μαγικά μου μπας και έλθει το μυαλό στη θέση του (των απανταχού ψηφοφόρων). Δεν έπιασε βέβαια, όπως απεδείχθη στη συνέχεια, αλλά εγω τη μάγισσα την έφτιαξα.
Και για την ακρίβεια δίπλωσα 2 βιβλία, ευτυχώς που σταμάτησα πριν διπλώσω καμιά εγκυκλοπαίδεια!
Δίπλωσα τελικά ενα μικρού μεγέθους με κιτρινισμένες σελίδες, που εκ των υστέρων μετάνοιωσα, γιατί να τις βάψω τόσο μαύρες, αλλά...εκ των υστέρων 😕
Χρησιμοποίησα παντού χαρτί και σκέφτηκα να της δώσω λίγο ύψος να φαίνονται και ποδαράκια.
Την κόλλησα λοιπόν πάνω σ' ένα τριποδάκι, αυτό που έχουν στη μέση τους οι πίτσες που παραγγέλνουμε, έκοψα μαύρο αφρώδες χαρτόνι (απο το ίδιο με το καπέλο) σε σχήμα παπουτσιού μάγισσας, και κόλλησα επάνω του ένα μικρό μέγεθος διπλωμένου χαρτιού με κολλημένο πάνω ύφασμα μαύρο καρώ. Στο κενό ανάμεσα στο δίπλωμα πέρασα το ένα πόδι του τρίποδου. Ετσι απέκτησε δύο πόδια και φαίνεται μόνο το πίσω σταντ, που απέφυγα να βάψω για να μη μπερδεύεται το μάτι.
Η κολοκύθα που κρατάει είναι τμήματα απο αυγό kinder όσο για τη σκούπα ήταν δώρο δέματος . Ομολογώ οτι την αγάπησα γιατί το μουτράκι της ήταν τσαχπίνικο και δε παρέπεμπε σε κάτι φοβίστικο, αντίθετα απο τα αποτελέσματα που είχαν ήδη γνωστοποιηθεί😕😡
Το τρίτο κομμάτι για σήμερα είναι ένα σπιτάκι-βελανίδι.
Τελευταίες μέρες είχα κάνει μία μικροεπέμβαση στο πόδι και δεν έπρεπε να το ταλαιπωρήσω, έτσι ημουν καθηλωμένη στο χώρο του καθιστικουκουζίνας, αλλά άπραγη δεν μπορούσα να μείνω.
Καιρό έβλεπα βιντεάκια με χρήση μπουκαλιών νερού, ετσι μόλις είχα καταναλώσει δύο μεγάλα μπουκάλια σκέφτηκα να το τολμήσω κι εγω. Αν ήτανε η ζηλεια ψώρα...😜 οχι απο ζήλεια, για την εμπειρία τοκανα χαχαχα
Εκοψα λοιπόν τα ακρολαίμια και των δύο και τα κόλλησα αντικρυστά.
Μετά απέφυγα να χρησιμοποιήσω πηλό, αφ ενός να μη το βαρύνω και αφ ετέρου κρατάω πισινή για χριστουγεννιάτικες κατασκευές.
Κόλλησα λοιπόν αρχικά κομμάτια απο φύλλα βιβλίου που είχα αφαιρέσει για τη δημιουργία χριστουγεννιάτικου (θα το δείτε εν ευθέτω χρόνω) και τα είχα κρατήσει. Για να αποκτήσει μία στιβαρότητα και μια αδιαφάνεια αφού θα φωτίζεται εκ των κάτω κόλλησα και κομμάτια απο σακούλα του μανάβη.
Δημιούργησα κενά παραθύρων και πόρτας, με μία συσκευασία βανίλιας έφτιαξα την καμινάδα, το πώμα το έκλεισα με ένα κομμάτι αυγού kinder υπο τύπον κολοκύθας που ξεπροβάλει απο τη σκεπή (την είχαν για ξήρανση,χαχαχα). Το καπάκι του βελανιδιού αρχικά έγινε με στριφτές λωρίδες μαναβοσακκούλας, στη συνέχεια σκέφτηκα να τους κολλήσω κεραμίδια και πριν μέρες είχα φάει μία σακούλα φυστίκια Αιγίνης που...μαντέψτε! είχα κρατήσει τα τσόφλια! Έτσι τα τσόφλια έγιναν κεραμίδια 😉😀.
Στη συνέχεια βάφτηκε με διάφορα χρώματα ώσπου αποφάσισα να το καλύψω με εφέ πέτρας, γιατί όποιος έχει νέα υλικά τα βάζει και στα λάχανα, που λέει ο σοφός λαός και κατά τόπους κόλλησα πράσινα ξύσματα για να φαίνεται χορταριασμένο. Δεν είναι κάτι σπουδαίο, απλά μία κατασκευή προϊόν ανακύκλωσης μπουκαλιών και οχι μόνο, αλλά διασκεδαστική!
Αυτά προς το παρόν για να είμαστε και μέσα στο πνεύμα της εποχής, πριν αρχίσει ο χριστουγεννιάτικος βομβαρδισμός