Θάλασσα, θάλασσα τί μου χεις κάνει

 Περασε ενας μήνας χωρίς καμιά ανάρτηση και είπα πριν την εκπνοή του να επανέλθω και να μοιραστώ μαζί σας ο,τι έφτιαξα μέσα στην ζέστη, τη στεναχωρια  για όσα συμβαίνουν και την απόγνωση οτι αυτό το βαρέλι δεν έχει πάτο.

Ευγνωμονώ συνεχώς το Θεό που μου έδειξε αυτό το φωτεινό δρόμο της δημιουργίας για να αντλώ λίγη χαρά, όσο διαρκεί η διαδικασία και όσο με τέρπει το αποτέλεσμα. Αλλά πολλές φορές ουτε και αυτό καταφέρνει να πάρει τη λύπη  και την απελπισία που αισθάνομαι. Και οταν ολο αυτό έρχεται να κάτσει πάνω σε προσωπικα προβλήματα γίνεται εκρηκτικό το κράμα!

Είναι φορές που νομίζω οτι στέρεψα ιδεών κι εκεί έρχονται  οι χαρτοπετσέτες και μου ξαναφορτίζουν τι ς άδειες μπαταρίες μου!

Καλοκαίρι και πως να μείνω χωρίς πετρωτά;

Ετσι το πρώτο γεννήθηκε αιφνίδια μετά απο ένα σπάσιμο.

Επειδή έχω πολλά μπλε σερβίτσια με παρακινουμένη απο ανάλογες ιδέες που είδα στο PINTEREST, έφτιαξα ένα στεφάνι με τα πιο μικρά κομμάτια απ αυτά. Ομως φαίνεται ήταν ανάδρομος κάποιος πλανήτης οταν φτιαχνόταν κι έτσι οταν το κρέμασα, μάλλον απο την πολύ ζέστη που μας ψήνει καιρό τωρα, η κόλλα αφησε το ένα πιατάκι εκτεθειμένο στη φθορά του.
Λυπήθηκα αρχικά, αλλά αφ ενός υπήρχε και δεύτερο πιατάκι για αντικατάσταση του σπασμένου (όπως βλέπετε ακόμα δεν αντικαταστάθηκε 😕) και ύστερα έδωσε έμπνευση για το πρώτο πετρωτό του Καλοκαιριού του '23!

Το πρώτο ήταν αυτό!
Η γέννηση προέκυψε επίσης απο χαρτοπετσέτα που είχε ως θέμα το νυχτερινό ψάρεμα στην Κίνα (;)
Ετσι ενας Κινέζος με το χαρακτηριστικό του ντύσιμο κίνησε κι αυτός για ψάρεμα μια που η νύχτα ήταν 'εναστρη😊

Επειδή ήταν νωρίς για τη θάλασσα, ετσι δημιουργήθηκε μια θαλασσινή μεν εικόνα αλλά ως βόλτα με το σκυλάκι. Βλέπετε η πετρούλα που αποτέλεσε το κεφάλι του σκυλακίου ήταν ακριβώς μια μουσουδίτσα μ αυτάκι. Τί άλλο μπορούσε να γίνει; 😊 Η τσάντα είναι η μόδα της σαιζόν 😉
Παντού σ' όλα τα τουριστικά κάθε αντικείμενο έχει μάτι ενα ή πολλά! Θα μπορούσε ενα πετρωτό να μην είχε το ματάκι του; impossible!

Το δεύτερο πετρωτό πάλι ξεκίνησε απο την χαρτοπετσέτα, που στην περίπτωσή μας είναι 3 διαφορετικές που εντάχθηκαν στο ίδιο μοτίβο.
Ενα ζευγάρι τουριστών ασπρο-ασπρο αναζητά το χάδι του Ελληνικού ήλιου.
Το έργο είναι τρισδιάστατο, να δημιουργηθούν όγκοι ωστε να φαίνεται η πορεία του ζευγαριού προς τη θάλασσα

Ενα ακόμη καλοκαιρινό θέμα ηρθε με την ανεύρεση ενός πάτου μπουκαλιού που το σχήμα του ήταν ακριβώς ανοιχτής ομπρέλας! Ετσι έκανα ενα πρόχειρο decoupage μ ενα φλοράλ κομμάτι χαρτοπετσέτας και εντάχθηκε στη φιλοσοφία ενός ελεύθερου κάμπινγκ του νέου ζευγαριού τουριστών με επέκταση του τοπίου πάνω και κάτω ζωγραφικά

Οι  δημιουργίες συνεχίστηκαν εν μέσω πανηγυρικών εσπερινών κατά τα ειωθότα του Δεκαπενταύγουστου, ενα ταπεινό κερί σε εκκλησιές οχι τόσο κοσμικές, παράκληση και αίτημα δύναμης για μένα, για μας και όσους δοκιμάζονται.
Κάποια έκθεση ζωγραφικής ενός νέου, ήταν η αφορμή να ξανανεβούμε το φιδωτό δρομο του Βασιλικού, οχι για ρεποζάρουμε στις πανάκριβες ξαπλώστρες των in παραλιών του!  Τόπος όμορφος και καταπράσινος ακόμα το Βασιλικό σου προσφέρει την ηρεμία και τη γαλήνη που αναζητάς στον τρελό Αύγουστο, 

πόσο μάλλον οταν συνδυάζεται με εικαστικές αναζητήσεις, σ εναν ασυνήθιστο χώρο ενός Βιολογικού ελαιοτριβείου!!

 Και κάτι τελευταίο να μη σας φορτώσω τόσο πολύ μετά τόόόσο καιρό!

Ένα ζευγαράκι κατοικιδίων, δώρο στην Κτηνίατρο, που έσωσε απο βέβαιο θάνατο ένα πανέμορφο γατάκι 3 μηνών και τώρα έχει γίνει ο λατρεμένος μόρτης του σπιτιού 💓
Ετσι ακριβώς ειναι όλη μερα με το εναπομείναν σκυλί του σπιτιού. Γιατί τα ζώα παρά τις περί του αντιθέτου  απόψεις, μπορούν να συμβιώνουν αρμονικά οι άνθρωποι χωλαίνουν σ αυτό 😉

Νομίζω σας αποζημίωσα αρκούντως για τη μακρά μου απουσία.
Αντε καλό υπόλοιπο Αυγούστου και θα επανέλθω σύντομα να μη βγω εκπρόθεσμη θεματικά😀