Το μπαούλο-βαλίτσα δε πίσω, ήταν ένα κουτάκι τσαγιού που ντύθηκε κι αυτό κόκκινο βελούδο, με λεπτομέρειες τσόχας και μία καρφίτσα τάχα μου οικόσημο (δεν ξέρω ειλικρινά τί είναι τα αρχικά. Για ποδοσφαιρική ομάδα το κόβω 😏).
Τρίτη 30 Ιανουαρίου 2024
Ζωή σαν παραμύθι
Το μπαούλο-βαλίτσα δε πίσω, ήταν ένα κουτάκι τσαγιού που ντύθηκε κι αυτό κόκκινο βελούδο, με λεπτομέρειες τσόχας και μία καρφίτσα τάχα μου οικόσημο (δεν ξέρω ειλικρινά τί είναι τα αρχικά. Για ποδοσφαιρική ομάδα το κόβω 😏).
Δευτέρα 22 Ιανουαρίου 2024
Κολοκύθες στο πάτερο
Βρήκε δε τη θέση της στο τραπεζάκι του σαλονιού στο κέντρο του στεφανιού με τα μικρά μπλε πιατελάκια κι οχι μόνο.
Κυριακή 7 Ιανουαρίου 2024
Illuminati???
Άγγελοι λοιπόν κάθε μορφής επι κάθε επιφανείας!
Πηλός πάνω σε σκουπάκι, ρητίνη πάνω σε φέτα κορμού, με ξυλόγλυπτα πάνω σε αδιάφορη βάση απο MDF, πάνω σε κορνίζα με Rub on transfer (πολύ ντελικάτο αποτέλεσμα), ακόμα και πάνω σε μπουκάλι!
Ετσι εικόνες αγαπημένες έγιναν το μοτίβο που φαινόταν φωτίζοντας το μπουκάλι και διέχεε γλυκό φως μέσα του και γύρω του.
Επ ευκαιρία να σας δείξω και 3 άλλα μπουκάλια που έγιναν κατά τη διάρκεια του Καλοκαιριού, αλλά δεν υπολείπονται σε ομορφιά και χάρη απο τα Χριστουγεννιάτικα.
Αυτό ειδικά που έχει μορφή Δάσους με ξωτικά να ξεπετάγονται απο τα φυλλώματα, ήταν το μπουκάλι που με οδήγησε στην έμπνευση, που ήταν έγχαραχτο με φύλλα και στη μέση κενό.
Ετσι έφτιαξα διάφορα είδη φυλλωμάτων απο πηλό, το έντυσα τόπους τόπους, έκανα ανάποδο decoupage με χαρτοπετσέτα, στην πίσω πλευρά κόλλησα με την ίδια τεχνική ριζόχαρτο και στην ολοκλήρωση έβαλα το γνωστό πλέον πώμα με φωτάκια.
Τα άλλα μπορεί νάναι απλά όμως τη δουλειά τους την έχουν και με το παραπάνω. Το μπουκάλι σε με τους μάγειρες έγινε ειδικά για μία φίλη που έχει επισιτιστικό κατάστημα και με τροφοδοτεί απο καιρού εις καιρόν με ιδιαίτερα μπουκάλια. Και το χάρηκα πολύ τωρα που ήρθε η ώρα να της το δώσω
Κι αφού ολοκληρώσαμε ή περίπου τα μπουκάλια, ας έλθουμε στα στεφάνια
Ήταν ενα απο το περιεχόμενα δέματος η καρδιά απο την Σωσώκα, που ξέρει τις αδυναμίες μου πια καλλίτερα απο μένα.
Ξεκίνησα με τον πάτο του ο οποίος ήταν μισοσπασμένος, τον ζέστανα με το πιστόλι θερμού αέρα προκειμένου να ξεκολλήσω τις ετικέτες κι έγινε τα κύματα του Δουνάβεως και πετάχτηκε.
Ετσι έμεινε το επάνω κομμάτι με την τεχνογνωσία πια οτι ΔΕΝ ΘΕΡΜΑΙΝΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΠΛΑΣΤΙΚΟ! Το έχω πάθει και με μπάλα φελιζολ, γι αυτό μην το τολμήσετε
Τα επόμενα στεφάνια είναι απο πηλό, άλλα πάνω σε φέτες κορμού άλλα πάνω σε κορνίζα.
Μα δεν είναι γλυκα; και τόσο φυσικά!
Βέβαια δεν προτιμήθηκαν και πιστεύω οτι άλλος ήταν ο ανασταλτικός παράγοντας κι οχι η ομορφιά τους. Εγω πάντως τα λατρεύω γιατί ειναι πολύ φυσικά.
Και μια που φτάσαμε ως εδώ ας γίνει η ανάρτηση του κουτιού!
Ναι, όπως καταλάβατε φτιάχτηκαν και φέτος κουτιά κι ευτυχώς προτιμήθηκαν (απορίας άξιον!). Διαφορετικού ύφους το καθένα, διαφορετικής αισθητικής, αλλά πάντα προσεγμένα.
Μάλιστα δόθηκε παραγγελία και για άλλο και έγινε αυτό:
Και το αποτέλεσμα το βλέπετε εδώ:
και ήδη δέχθηκε τις πρώτες επισκέψεις αγάπης...ξέρετε εσείς 😉
Δευτέρα 1 Ιανουαρίου 2024
Μια ακόμα χρονιά πέρασε
Αντε και να δούμε τί μας περιμένει και το 2024!!!
Θέλω να είμαι αισιόδοξη όμως, τα γεγονότα κύριε Πρόεδρε! που θα έλεγε κι ο Πάντζας, αγορεύοντας ως συνήγορος υπεράσπισης της ιστορίας, δεν συνηγορούν υπέρ αυτού. Ας ελπίσουμε όμως κι ας ευχηθούμε νάναι πράξεις που θα διορθώνονται, όπως αυτός ο Αη Βασίλης που ήρθε απο το Βορρά μαζί μ άλλα δύο αδελφάκια του,, αλλά δυστυχώς, ακουγόταν απο έξω απο το κουτί συσκευασίας ο ήχος των κουδουνιών...και δεν ήταν απο τους τάρανδους, φευ! Κουδούνιζαν τα συντρίμμια του 😢.
Το κουτί άθικτο, μέσα χιλιοδιπλωμένο σε φυσαλίδες χαρτιά, σελοφάν, κι όμως, αυτού του έλειπε απο τη μέση και κάτω.
η μπροστινή πλευρά "αποκαταστημένη" |
Φάνταζε ακατόρθωτο γιατί ήταν κάποια μεγάλα κομμάτια και όλα τα υπόλοιπα σκόνη και θρύψαλα, και οχι απο μία μία λεία επιφάνεια 😢αλλά είπα έτσι κι αλλιώς χαμένο, θα κάνω την προσπάθειά μου και αν βγεί βγήκε.
Στην αρχή σκέφτηκα να κάνω μία φάτνη σ όλο αυτό το χάος που είχε δημιουργηθεί κάτω απο το δέντρο. Δεν θάταν άσχημο!
Η Γέννηση στη σπηλιά και απο πάνω θα περνούσε ο Αγιος Βασίλης 2, σε 1 ένα πράγμα! Όμως δεν είχα αντίστοιχες φιγούρες φάτνης και τέτοιες ώρες τέτοια λόγια. Οπότε η επανασυγκόλληση ήταν μονόδρομος.
Η πίσω πλευρά "αποκαταστημένη" |
Για να κλείσω τα κενά, που εννοείται εξακολουθούσαν να υπάρχουν, πέρασαν πολλές σκέψεις απο το μυαλό μου και κατέληξα στη γυψόγαζα. Ετσι και τα κολλημένα κομμάτια θαταν πιο σίγουρα και τα κενά θα έκλειναν και θα υπήρχε μία παρόμοια υφή με το πρωτότυπο και θα βαφόταν πιο εύκολα.
Πλήρως αποκαστημενο πλέον |
Πλήρης αποκατάσταση στην μπροστινή πλευρά |
Εγω κάτι που το χέρι μου έτρεμε, κάτι που είμαι και ολίγον στραβή, για βάψιμο λεπτομέρειας δεν κάνω. Αυτό πάντως είναι το τελικό αποτέλεσμα και το χάρηκα περισσότερο κι απο τα γερά που περιμένουν τη σειρά τους (αλλά μάλλον για του χρόνου τα βλέπω) γιατί μπορεί να μην είχε τα εκατομμύρια αλλά αξιζε μία δεύτερη ευκαιρία, τόσο δρόμο έκανε και φαντάζομαι τί θα ειπώθηκε μέσα στην κλειστή κούτα μετά τον θανάσιμο τραυματισμό (άγνωστο πού και πώς) με το αδελφάκι του που θα καμάρωνε ανέπαφο. Εχω την υποψία οτι το γερό θα το ζηλεύει κιόλας, που ήταν το πρώτο που φτιάχτηκε και δεν πετάχτηκε!
Η τελική μορφή |
και η πίσω πλευρά |
Μάλιστα το ένα απο τα δύο πολυεστερικά Αγιο Βασίληδες σκέφτομαι να βάψω μόνο το έλκηθρο του ΑΗ Βασίλη και τους τάρανδους και ολο το φόντο να μείνει λευκό. Θα το δούμε στην πράξη 😉
Μαζί δε με την παραγγελία ήρθαν και τα δύο μικρά δωράκια απο τον ιδιοκτήτη και τον ευχαριστώ πολύ και απο εδώ.
Ετσι παρέα μ' ένα κύλινδρο απο χαρτί κουζίνας, έγινε ένα ακόμα γιορτινό σπιτάκι για ξωτικά
A new cardboard christmas' eve house |
Μεσαίου μεγέθους φτυάρια με napkin's decoupage |
Μεγάλα φτυάρια napkin's & rice paper's decoupage |
Πιστέψτε στη μαγεία του 2024 και πού ξέρετε; Ισως γίνει!