Θάλασσα, θάλασσα τί μου χεις κάνει

 Περασε ενας μήνας χωρίς καμιά ανάρτηση και είπα πριν την εκπνοή του να επανέλθω και να μοιραστώ μαζί σας ο,τι έφτιαξα μέσα στην ζέστη, τη στεναχωρια  για όσα συμβαίνουν και την απόγνωση οτι αυτό το βαρέλι δεν έχει πάτο.

Ευγνωμονώ συνεχώς το Θεό που μου έδειξε αυτό το φωτεινό δρόμο της δημιουργίας για να αντλώ λίγη χαρά, όσο διαρκεί η διαδικασία και όσο με τέρπει το αποτέλεσμα. Αλλά πολλές φορές ουτε και αυτό καταφέρνει να πάρει τη λύπη  και την απελπισία που αισθάνομαι. Και οταν ολο αυτό έρχεται να κάτσει πάνω σε προσωπικα προβλήματα γίνεται εκρηκτικό το κράμα!

Είναι φορές που νομίζω οτι στέρεψα ιδεών κι εκεί έρχονται  οι χαρτοπετσέτες και μου ξαναφορτίζουν τι ς άδειες μπαταρίες μου!

Καλοκαίρι και πως να μείνω χωρίς πετρωτά;

Ετσι το πρώτο γεννήθηκε αιφνίδια μετά απο ένα σπάσιμο.

Επειδή έχω πολλά μπλε σερβίτσια με παρακινουμένη απο ανάλογες ιδέες που είδα στο PINTEREST, έφτιαξα ένα στεφάνι με τα πιο μικρά κομμάτια απ αυτά. Ομως φαίνεται ήταν ανάδρομος κάποιος πλανήτης οταν φτιαχνόταν κι έτσι οταν το κρέμασα, μάλλον απο την πολύ ζέστη που μας ψήνει καιρό τωρα, η κόλλα αφησε το ένα πιατάκι εκτεθειμένο στη φθορά του.
Λυπήθηκα αρχικά, αλλά αφ ενός υπήρχε και δεύτερο πιατάκι για αντικατάσταση του σπασμένου (όπως βλέπετε ακόμα δεν αντικαταστάθηκε 😕) και ύστερα έδωσε έμπνευση για το πρώτο πετρωτό του Καλοκαιριού του '23!

Το πρώτο ήταν αυτό!
Η γέννηση προέκυψε επίσης απο χαρτοπετσέτα που είχε ως θέμα το νυχτερινό ψάρεμα στην Κίνα (;)
Ετσι ενας Κινέζος με το χαρακτηριστικό του ντύσιμο κίνησε κι αυτός για ψάρεμα μια που η νύχτα ήταν 'εναστρη😊

Επειδή ήταν νωρίς για τη θάλασσα, ετσι δημιουργήθηκε μια θαλασσινή μεν εικόνα αλλά ως βόλτα με το σκυλάκι. Βλέπετε η πετρούλα που αποτέλεσε το κεφάλι του σκυλακίου ήταν ακριβώς μια μουσουδίτσα μ αυτάκι. Τί άλλο μπορούσε να γίνει; 😊 Η τσάντα είναι η μόδα της σαιζόν 😉
Παντού σ' όλα τα τουριστικά κάθε αντικείμενο έχει μάτι ενα ή πολλά! Θα μπορούσε ενα πετρωτό να μην είχε το ματάκι του; impossible!

Το δεύτερο πετρωτό πάλι ξεκίνησε απο την χαρτοπετσέτα, που στην περίπτωσή μας είναι 3 διαφορετικές που εντάχθηκαν στο ίδιο μοτίβο.
Ενα ζευγάρι τουριστών ασπρο-ασπρο αναζητά το χάδι του Ελληνικού ήλιου.
Το έργο είναι τρισδιάστατο, να δημιουργηθούν όγκοι ωστε να φαίνεται η πορεία του ζευγαριού προς τη θάλασσα

Ενα ακόμη καλοκαιρινό θέμα ηρθε με την ανεύρεση ενός πάτου μπουκαλιού που το σχήμα του ήταν ακριβώς ανοιχτής ομπρέλας! Ετσι έκανα ενα πρόχειρο decoupage μ ενα φλοράλ κομμάτι χαρτοπετσέτας και εντάχθηκε στη φιλοσοφία ενός ελεύθερου κάμπινγκ του νέου ζευγαριού τουριστών με επέκταση του τοπίου πάνω και κάτω ζωγραφικά

Οι  δημιουργίες συνεχίστηκαν εν μέσω πανηγυρικών εσπερινών κατά τα ειωθότα του Δεκαπενταύγουστου, ενα ταπεινό κερί σε εκκλησιές οχι τόσο κοσμικές, παράκληση και αίτημα δύναμης για μένα, για μας και όσους δοκιμάζονται.
Κάποια έκθεση ζωγραφικής ενός νέου, ήταν η αφορμή να ξανανεβούμε το φιδωτό δρομο του Βασιλικού, οχι για ρεποζάρουμε στις πανάκριβες ξαπλώστρες των in παραλιών του!  Τόπος όμορφος και καταπράσινος ακόμα το Βασιλικό σου προσφέρει την ηρεμία και τη γαλήνη που αναζητάς στον τρελό Αύγουστο, 

πόσο μάλλον οταν συνδυάζεται με εικαστικές αναζητήσεις, σ εναν ασυνήθιστο χώρο ενός Βιολογικού ελαιοτριβείου!!

 Και κάτι τελευταίο να μη σας φορτώσω τόσο πολύ μετά τόόόσο καιρό!

Ένα ζευγαράκι κατοικιδίων, δώρο στην Κτηνίατρο, που έσωσε απο βέβαιο θάνατο ένα πανέμορφο γατάκι 3 μηνών και τώρα έχει γίνει ο λατρεμένος μόρτης του σπιτιού 💓
Ετσι ακριβώς ειναι όλη μερα με το εναπομείναν σκυλί του σπιτιού. Γιατί τα ζώα παρά τις περί του αντιθέτου  απόψεις, μπορούν να συμβιώνουν αρμονικά οι άνθρωποι χωλαίνουν σ αυτό 😉

Νομίζω σας αποζημίωσα αρκούντως για τη μακρά μου απουσία.
Αντε καλό υπόλοιπο Αυγούστου και θα επανέλθω σύντομα να μη βγω εκπρόθεσμη θεματικά😀

Μεταποιήσεις

 Και μετά το Πάσχα τι;

Είναι το ερώτημα που τίθεται πάντα μετά απο μια μεγάλη Γιορτή, που ως εξ αυτής, η δημιουργική δραστηριότητα είναι αυξημένη.

Στην προκειμένη, ακολουθούν με μαθηματική ακρίβεια οι "μεταποιήσεις" 😉 

Παρ όλα αυτά μην παρασυρθείτε απο τις εικόνες που θα δείτε και φανταστείτε καμιά φουλ δραστηριότητα. Κάθε άλλο. Απο την ημέρα της επιστροφής, το κέφι έπεσε κατακόρυφα και κάνω τα αδύνατα δυνατά να ανακάμψω

Τέλος πάντων, προχωράμε, έστω και με ρυθμούς χελώνας

Θυμάστε τις λαμπάδες των ζευγών, νομίζω

Αφού λοιπόν επιτέλεσαν τον προορισμό τους, μεταμορφώθηκαν σε "πίνακες" σημειώσεων. 

Αλλωστε με αυτή τη σκέψη της δεύτερης ευκαιρίας είχα παραγγείλει και τις βάσεις για τις λαμπάδες, αφού ήδη είχα χρησιμοποιήσει κουτιά και μεμονωμένα ξύλα προηγούμενων λαμπάδων (δείτε τα εδώ ( το πορτοκαλί μακρόστενο) και εδώ (το πρώτο))

Άνοιξα λοιπόν, τις ήδη υπάρχουσες κάτω απο το χαρτί, τρύπες του ξύλου, χρησιμοποίησα βίδες με κεφάλι για τη στήριξη του μασουριού με το χαρτί, δυο χάντρες κι ένα ξυλάκι σουβλακίου έγινε η κάτω πλευρά για να κόβεται το χαρτί  κι ένα καπάκι απο self test έγινε η υποδοχή για το στυλό.

Ετσι συνεχίζεται, η χρήση του συγκεκριμένου ξύλου βάσης των λαμπάδων, με άλλη μορφή!

Στη  συνέχεια και μια που η Εποχή προχωρά ακάθεκτη, παρά τα τερτίπια του καιρού, που ομολογουμένως δεν είναι και λίγα και ολίγον τί αφύσικα, σας παρουσιάζω ένα γυάλινο "στεφάνι μια που φέτος δεν εφτιαξα Μαγιάτικο. Για να σας εξομολογηθώ την αλήθεια μου, λυπάμαι να κόβω τόσα λουλούδια που βρίσκονται ακόμα στην αρχή τους για να φτιάξω ενα στεφάνι της μιας εβδομάδας το πολύ. Θα μου πείτε στη μάνα τους τα λουλούδια θα ζήσουν περισσότερο; Ισως ναι, ίσως όχι, εγω πάντως λυπάμαι να τα κόβω πια, γιατί αισθάνομαι τον πόνο της μάνας και του αποχωρισμού απο το παιδί. 

Μη γελάτε, σοβαρολογώ

Ετσι, ένα άνθινο στεφάνι, μιας αγαπημένης χαρτοπετσέτας, βρήκε τη θέση του μετά απο επιθυμία χρόνων, σ΄ ένα απλό γυάλινο καπάκι τουρτιέρας και το ανανέωσε!Για την ολοκλήρωση εκοψα στη μέση μια ελαστική τρέσα και την κόλλησα στο σημείο της κορυφής που άφησα επίτηδες άβαφο και πρόσθεσα λευκά πουά με contour. 

Πολύ την αγάπησα ακόμα και χωρίς να κρύβει γλυκούς πειρασμούς απο κάτω (λόγω διατροφής 😤😷)

Στη συνέχεια γλυκάθηκα με τις θήκες των γυαλιών, τα είδαν κι άλλοι και τις ζήλεψαν και έβγαλα κάποιες "υποχρεώσεις" ακόμα (αυτές στη φωτό είναι αυτές που κληρώθηκαν στο φβ. Υπήρξαν κι αλλες που δε πρόλαβαν καν να φωτογραφηθούν 😠😌). Η Σωσώ ναναι καλά που μ είχε προμηθεύσει, γιατί τώρα δεν κυκλοφορούν όπως έμαθα

Και για το τέλος κάποια γυάλινα ακόμα  παραγγελία για καφέ, ζάχαρη και τσάι ,

άλλα έτσι για το κέφι μου ,άλλα για να μην πεταχτούν (αδεια μπουκάλια  αρώματος π.χ.)

Οπως διαπιστώνετε διανύω την περίοδο το διπλού κρακελέ (θήκες, μπουκάλι) και δεν το επέκτεινα  περαιτέρω λόγω ελλείψεως υλικού 😀

Το ενα το  εχω κάνει με πηλό (αριστερό) εγχρωμο στη μία πλευρά, μονόχρωμο στην άλλη, το μεσαίο decoupage και κρακελέ δύο συστατικών με αξεσουάρ μεταλλικά και το τρίτο εντελώς απλό, απλά πρόσθεσα ελαστικά στοιχεία. Και να εξηγήσω οτι η κορώνα στο πώμα μπήκε (αν και τώρα που τη βλέπω μιζεριάζει λίγο λόγω μεγέθους) λόγω της ήδη υπάρχουσας στο μπουκάλι 😉. Οχι για να μη λέτε γιατί οι μέρες είναι και πονηρές 😉😊😄

Ζεσταίνω, ή τουλάχιστον προσπαθώ, σιγά σιγά τη μηχανή μπας και πάρω μπρος γιατί πολλοί είναι αυτοί που με ρωτάνε αν θα κάνω το τσάι των Χριστουγέννων φέτος. 
Καλά νάμαστε γιατί και πέρσυ το ετοίμαζα, αλλά με την προετοιμασία έμεινα, αφου με πρόλαβαν τα γεγονότα της μητέρας