Η καλή νοικοκυρά...

 ναι μεν είναι δούλα αλλά και κυρά επειδή δε πετάει τίποτα! 

Όλα τα εκμεταλλεύεται δεόντως. Κι οταν δεν μπορεί να τα εκμεταλλευτεί η ίδια , παρά την απέλπιδα προσπάθειά της τα παραδίδει σ άλλην 😉
Κάπως ετσι έφτασε στα χέρια μου κι αυτό το επάργυρο. 

Ταλαιπωρημένο  απο ένα αστάρι που δεν καθόταν καλά, αλλά είπαμε στα δύσκολα χρησιμοποιούμε το σωτήριο σπρέϋ! Ασταρώθηκε λοιπόν και περάστηκε άσπρο χρώμα που χρησιμοποιούν για τις οικιακές συσκευές. 

Ετσι έγινε ξανά ερωτεύσιμο και ως ερωτεύσιμο φυσικά δεν μπορούσε να πάει στα σκουπίδια.
Παρήγγειλα ένα σφουγγάρι ανθοπωλείου (εδώ έχω έναν ενδοιασμό αν  κόλλησε μόνιμα, αλλά ούτως ή άλλως εγω το σκέφτηκα ν' αλλάζει ανά εποχή σε όποιο σπίτι καταλήξει, οπότε μπορεί νάχει κι άλλη χρήση χωρίς το σφουγγάρι. Πάνω λοιπόν στο σφουγγάρι άρχισα να καρφώνω διάφορα εποχικά διακοσμητικά.

Το ίδιο έγινε και μ' ένα ξύλινο συρταράκι απο συσκευασία ανθοπωλείου

Το ίδιο και μ' ενα κουτί Νες καφέ γίγας (οχι δε πίνω τόόόσους καφέδες! ευτυχώς έχω προμηθευτές που με σκέφτονται 😀) 

Στο ένα απο τα δύο κουτιά το έντυσα με λινάτσα και έκανα decoupage χαρτοπετσέτας (δύο για την ακρίβεια να ολοκληρωθεί ένα μοτίβο). Τέλειωσα πάνω και κάτω με κορδέλα χριστουγεννιάτικη και δαντέλα, έβαλα εσωτερικά ένα ποτήρι να κόψω το πολύ βάθος και πάνω του στερέωσα φελιζόλ. 

Αφού το μοτίβο της χαρτοπετσέτας ήταν ξωτικά, έφτιαξα ένα ακόμα απο συσκευασία κρεμοσάπουνου.

 Το δενδράκι κι αυτό χειροποίητο, απο δύο ρολά χαρτιού υγείας, που έκοψα κωνικά και τύλιξα γύρω τους μαλλί. Μ' άρεσε να μην είναι ολόισα, έτσι τα κόλλησα κάπως φευγάτα και για κορμό ένα ξύλο κανέλας. Στόλισα όλη την επιφάνεια με "φυτά" και χριστουγεννιάτικα αξεσουάρ. Δε θάναι ένα ωραίο δωράκι για παιδί;

Και τέλος, το άλλο κουτί, αποφάσισα να ξεφύγω απο την ίδια διακόσμησή του και έτσι είπα να το κάνω χριστουγεννιάτικο μεν, χρηστικό δε.
Έντυσα το εσωτερικό με κόκκινο καρώ ύφασμα κολλώντας το απο την εξωτερική πλευρά του κουτιού, ώστε να δημιουργηθεί μια φάσα, απο εκεί και κάτω έβαλα ένα ύφασμα τύπου καμβά (δεν ξέρω πώς να το περιγράψω) πού το είχα προμηθευτεί πριν απο χρόνια απο ένα κατάστημα με κουμπιά και δαντέλες (δεν ξέρω αν και τώρα κυκλοφορεί, τότε το είχαν παραγγείλει κάποιες Αγγλίδες που το γνώριζαν) και είναι βασικά σαν ρανερ. Εγώ έκοψα την δαντέλα της μιας πλευράς αφού θα το κολλούσα απο κάτω στη βάση.
Γέμισα δε το κουτί με διάφορα εργαλεία κουζίνας με χριστουγεννιάτικα θέματα, καλούπια σιλικόνης, ενα πλάστη που έκανα decoupage  χαρτοπετσέτας, πετσετούλες κουζίνας, κ.λ.π και για να ολοκληρώσω την γιορτινή εικόνα, ένα φιόγκο με μια τούφα "γκι".
Μη πείτε οτι δεν είναι πανέμορφο και χρηστικό δώρο;;; 

Σκεφτείτε το, αν δεν το έχετε κάνει ήδη , μ' ένα παραπεταμένο κασπώ απο αυτά που έρχονται με λουλούδια, που είτε μεταφυτεύουμε, είτε αποδημούν και μένει το κασπώ και συνήθως είναι πολύ όμορφα σχηματικά και χρωματικά

 Και φτάνουμε στο γυαλίίί!!!
Είπαμε ανακύκλωση όσων έχουμε γύρω μας, το γυαλί θα έλειπε;
Δόξα τω Θεώ όλα σε γυάλινες συσκευασίες είναι πια και περισσεύουν άπειρα βάζα, βαζάκια κ.λ.π αμαρτία να πεταχτούν😏 Εεε εντάξει δεν τάχω κρατήσει κι όλα! μόνο αυτά που έχουν ένα ιδανικό μέγεθος ή σχήμα 😔

Λοιπόν θ' αρχίσω απο το πρώτο που έφτιαξα και λάτρεψα.
Μια μέρα εκεί που χύτευα γύψο περίσσεψε μία ποσότητα στο ποτήρι και λυπήθηκα να το πετάξω (είμαι και οικονόμα τρομάρα μου!). Πού να το χύσω, πού να το χύσω; βλέπω μπροστά μου ένα κεσεδάκι απο κρέμα. Το χύνω εκεί και με το πού το χύνω, επειδή ήταν και αρκετά παχύ, σκέφτομαι τί να το κάνω 😏. Αστραπιαία θυμάμαι τα σπασμένα πόδια απο ποτήρια. Τρέχω στο εργαστήρι αλλά σ εκείνο το χαμό άντε να βρεις τα πόδια. Τέλος πάντων δέησε ο ύψιστος και βρήκα ένα, μέχρι να γυρίσω ο γύψος είχε σχεδόν στερεοποιηθεί. Έχωσα το πόδι στο κεσεδάκι και ευχήθηκα να το κρατήσει.
Και το κράτησε!
Ωραίααα!!!
Οταν ξεκαλουπώθηκε είχα μία βάση για κεκάκι 🍰. 
Ελα όμως που μόλις το είδα έτσι θυμήθηκα οτι στη σπηλιά του Ali Baba έχω και κάτι ακόμα!!! Ήταν ένα όμορφο γυάλινο, βάση για ρεσώ. Ταμάμ ταίριαξε για σκέπασμα 👌 (δοκίμασα και βαζάκια στρόγγυλα αλλά αυτό ήταν ιδανικό, μόνο που είχε ένα "ελάττωμα", είχε μία βάση για να μπαίνει σε κηροπήγιο. Έτσι όχι μόνο για να καλύψω αυτή την προεξοχή αλλά για να στολιστεί και να γίνει πιο γιορτινό, έφτιαξα κλαδιά και γιρλάντες γκι απο πηλό. Στόλισα τη βάση από γύψο και την κορυφή του γυάλινου. 
Δεν είναι μια γλύκα;;;

φωτιζόμενα κι ας μη φαίνονται καλά στη 

Προχωράμε τώρα στα φανάρια.

Παλιότερα είχα αγοράσει και διακοσμήσει φανάρια, τώρα είπα να φτιάξω μια που 3 κούτες γυάλινων βάζων (είπαμε κρατάω όσα έχουν ιδανικό μέγεθος ή σχήμα, δεν με πιστεύετε;) βρίσκονται πάντα μεσ τα πόδια μου...και πάλι μη νομίζετε οτι ξεστοκάρω μ' όσα φτιάχνω, χαχαχα σαν τη λερναία ύδρα ένα πράγμα, ενα κεφάλι κόβεις δύο  βγαίνουν, τέλος πάντων εγώ τις προσπάθειές μου τις κάνω. Τουλάχιστον μετά θαναι στολισμένα ! Κάτι είναι κι αυτό 

Εδώ χρειάστηκα μεγάλα βάζα, αλλα τετράγωνα κι άλλα στρογγυλά είχα και καπάκια. Στο ένα έβαλα αντί για καπάκι ένα μεταλλικό απο "κερί μνημόνευσης", θα το πω, απ αυτά τα κόκκινα που βλέπουμε στους κεκοιμημένους (οχιιι δικό μου, άλλη είναι η προμηθεύτρια και μάλιστα πολλά και διαφορετικά μεγέθη) αλλά θεώρησα οτι έτσι με τις τρύπες έδινε την όψη του φαναριού. 
Τα κόλλησα μεταξύ τους τα καπάκια, τα έβαψα με μαύροπράσινο σπρέυ, αστάρωσα δις τα βάζα και έκανα decoupage . Τόσο απλά και τόσο γρήγορα (εντάξει εδώ τώρα, αλλιώς ήθελαν το χρόνο τους) πήραν μορφή φαναριού. Για διακόσμηση σ΄ ενα έβαλα πηλό (και στο χιονάνθρωπο για να αποκτήσει πάχος, οχι οτι είναι απαραίτητο) και σ' άλλα σκοινί. Μία ξύλινη μικρή πινακίδα με ευχές και χεράκι απο σύρμα συμπλήρωσαν το κάθε φανάρι.

Και για να ολοκληρώσουμε το μάθημα οικοκυρικής οικονομίας...ΣΤΕΦΑΝΙΑ!

Στεφάνια με ό,τι σας βρίσκεται πρόχειρο κι εμένα μου βρίσκονται και μαλλιά και υφάσματα!

Δεν φαντάζεστε τί χαλαρωτικό είναι να σκίζεις λουρίδες το ύφασμα!!!😬

Δεν χρειάζεται καμιά τεχνογνωσία. Είχα ένα στεφάνι απο τα κουτιά του Nες καφέ και είπα να το εκμεταλλευτώ. .Δείτε το πόσο ωραίο έγινε!

Το έβαλα πάνω σ ενα καμβά (για τη φωτογράφιση) και στολίστηκε με μικρά  "κουραμπιεδάκια" απο πορσελάνη. Είναι και διαίτης και μοσχοβολάει το σπίτι!

Και φωτιζόμενο αν θέλετε!

Το δεύτερο είχα το συρμάτινο σκελετό, ήρθαν και κάτι παραγγελίες και είχαν μπόλικο χαρτί συσκευασίας για ανακύκλωση,ευκαιρία να μην πάει χαμένο. Πάχυνα μ αυτό τον σκελετό κι άρχισα να τυλίγω το δίχρωμο μαλλί.

Οταν εφτασα στο πάχος που ήθελα, το στόλισα με οδοντογλυφίδες ελατάκια, ξύλινες χάντρες που ένα βράδυ τις τυλιξα με κλωστή κεντήματος, κάποια άλλα διακοσμητικούλια και ιδού κι αυτό!

Υ.Γ ΟΛΕΣ οι φωτογραφίες αδικούν τις δημιουργίες , δυστυχώς δεν εχω ελπίδα να γίνω καλός φωτογράφος των έργων μου,αλλά ουτε καταδέχομαι να τα ωραιοποιήσω με φίλτρα.

Αυτά και με καλό ο Δεκέμβρης🙏

I will be back soon. και δεν είναι απειλή 😉💝

Χριστούγεννα Scrapbooking

 Χριστουγεννα πλησιάζουν και μία αίσθηση θαλπωρής, νοσταλγίας, γαλήνης και προσμονής πλημμυρίζει το είναι του καθενός, είτε δημιουργεί, είτε όχι.
Μέσα στη γκρίζα καθημερινότητα ανοίγονται φωτεινά μονοπάτια και διέξοδοι που δεν τους είχες φανταστεί!Ευλογημένοι  νοιώθουμε, όσοι με όποιο τρόπο τους ανακαλύπτουμε!
Ρίχνουν ένα απαλό φως στη σκοτεινιά που φωλιάζει παντού και δείχνει ένα σημάδι αισιοδοξίας και στους πιο πεσιμιστές.

 "Το scrapbooking είναι μία μορφή τέχνης που έχει εξελιχτεί στις μέρες μας. Με πολλά υλικά και ακόμη περισσότερη φαντασία μπορείτε να δημιουργήσετε μοναδικά αντικείμενα, τα οποία θα διαφυλάσσουν με τον καλύτερο τρόπο αναμνήσεις και ενθύμια από τη ζωή σας. Χρησιμοποιήστε φωτογραφίες, άλμπουμ ή τετράδια, ειδικά χαρτιά, αυτοκόλλητα, σφραγίδες, διακοσμητικά αντικείμενα και ό,τι άλλο μπορείτε να φανταστείτε. Συνθέστε τα με αγάπη και φαντασία και το αποτέλεσμα θα σας δικαιώσει!"

Αυτή είναι μία ερμηνεία για την τεχνική του scrapbooking, που αναφέρεται σ ένα κατάστημα πώλησης υλικών γι αυτό το σκοπό.

Οντως, με αγάπη και φαντασία το αποτέλεσμα θα σε δικαιώσει. 

Αλμπουμ αναμνήσεων δεν εχω δημιουργήσει ποτέ, ή τωρα που το ξανασκέφτομαι ΝΑΙ! μία φορά δώρο της κόρης σ ενα μωράκι φίλων της(το είχα εντελώς ξεχάσει και δνε θυμάμαι αν τ ανέβασα εδω καν) ομως, τα χαρτιά της συγκεκριμένης τεχνικής μ αρέσουν πολύ και όλη αυτή η ανάμειξη ετερόκλητων υλικών με ενθουσιάζει .

 Δεν χρειάζεται ειδικά υλικά, για κάποιον που δεν θέλει ν' αγοράσει, μπορείς να συγκεντρώνεις εικόνες που σ' αρέσουν απο κάθε τί . 

Εμένα πάλι μ' αρέσουν πάρα πολύ ,ειδικά τα χριστουγεννιάτικα χαρτιά, ετσι τα χρησιμοποίησα γι άλλη μία χρονιά !

Και ξεκινώ απο τα μικρά 😉

Η πρώτη εκδοχή είναι μία μπάλα.

 

Μία ξύλινη βάση κολλήθηκε ένα χαρτόνι φόντου, και μετά σε τρία διαφορετικά επίπεδα ολοκληρώθηκε η σύνθεση

 Σειρά είχε ένα ξύλινο θερμόμετρο.  Δεν ήταν και μεγάλη η επιφάνεια για πολλές επεμβάσεις, χρησιμοποιήθηκαν χαρτιά απο άλλο άλμπουμ της ίδιας εταιρίας, αλλά πολύ γλυκούλι μ' ενα νανάκι (rubbon) και μανιταρόσπιτα.

Και το ίδιο βράδυ πήρε σειρά μία πλαστική πολύ λεπτή θήκη για μάσκες, μια που μάσκες πια δεν χρησιμοποιούμε και δεν ήταν και επιλογή μου η αγορά της. 

Το κακό ειναι οτι ξεκινάω χωρίς προσχέδιο και όπου βγεί,  και τελικά, γίνονται ανατροπές μη αναμενόμενες.

Ελα όμως που μετά τις αναποδιές λατρεύεις περισσότερο το αποτέλεσμα οταν επιτυγχάνεται!

Ετσι λοιπόν αστάρωσα το αντικείμενο γιατί ήταν ροζ.

Το αστάρι και μετά το χρώμα δημιούργησε κομπάκια που μετά τα εκμεταλλεύτηκα σαν "κόμπους υγρασίας" , το έβαψα μαύρο, πράσινο και χρυσό, βλέποντας το αποτέλεσμα αποφάσισα αλλαγή πορείας και χρήση χαρτονιών. 

Σ αυτή την περίπτωση οι προηγηθείσες ενέργειες πήγαν στράφι. Μπορούσε να προχωρούσα χωρίς αυτή την προετοιμασία της επιφάνειας που δε τη δεχόταν όπως φάνηκε.

Μετά απο αλλεπάλληλες αναδιατάξεις αποφάσισα την τελική.

Φόντο μπήκαν δύο κομμάτια τύπου ουρανού, πάνω, και στα μισά της θήκης, κολλήθηκε το ενα κομμάτι χαρτονιού  και στη βάση τρία σπιτάκια παρόμοια με της εκτύπωσης. 

Στο εξώφυλλο και στο οπισθόφυλλο κολλήθηκαν χαρτόνια της ίδιας σειράς, οχι όμως μόνα τους. 

Ειδικά στο εξώφυλλο ενα rubon Stamperia (ένα είδος αυτοκόλλητου που μεταφέρεται στην επιφάνεια που θες να το κολλήσεις με την πίεση ενός αντικειμένου που το ξεκολλάει απο τη μεμβράνη) μ έναν ερχόμενο Αγιο Βασίλη, άλλο ένα κολλήθηκε στην κάτω γωνία,
ο Αγιος Βασίλης κράτησε ενα ξύλινο δεντράκι και πάνω αριστερά κολλήθηκε ανάγλυφα μία επιγραφή για μαγικά Χριστούγεννα και πάνω στο ρολόι του φόντου κολλήθηκε σε αλλο επίπεδο αλλο ένα. Ιριδίζουσες χιονονιφάδες, γκλίτερ κι αστεράκια κολλήθηκαν ένα γύρω απο τον αγαπημένο Αγιο. Κάτι ανάλογο έγινε και στην πίσω πλευρά.

Και αφου είχε σχεδόν ολοκληρωθεί η αριστερή εσωτερική πλευρά μου παραπονέθηκε

-Δηλαδή εγω θα μείνω ο φτωχός συγγενής; μόνο γκλίτερ και δυο ψωρονιφάδες;

-Μα ειναι τεράστιες

-Και τί μ αυτό; Να βλέπω απέναντι μου και να ζηλεύω; ψυχή δεν εχω εγώ;

Ένα δίκιο το είχε κι αποφάσισα να συμπληρώσω. 

Χαρτονένια σπιτάκια είχα ακόμα, κολλήθηκαν λοιπόν, ο Αγιος Βασίλης έφτασε ήδη και κουνιαρίζεται στην κουνιστή πολυθρόνα του ενώ τα ταρανδάκια του φεύγουν ικανοποιημένα στο βάθος του ουρανού.

Δεν είχα δίκιο λοιπόν που ένοιωσα υπερηφάνεια μόλις ολοκληρώθηκε;

Κατά το συγύρισμα(ο θεός να το κάνει) του εργαστηρίου βρήκα ένα κουτί, που μου είχε έλθει με αρωματικά κεριά. Ηταν υπέροχα και τα κεριά και το κουτί και το κράτησα, εννοείται!

Οταν το είδα λοιπόν σκέφτηκα οτι εκεί μέσα μπορούν να στηθούν κάστρα ,όπως λέει και η Τοσουνίδου!  

Once upon a time λέει στο φόντο και πράγματι έτσι είναι, έγινε παραμυθένιο (αλλά δυστυχώς δεν αποτυπώνεται στις φωτογραφίες 💔. Εχω απογοητευθεί πλήρως...😢😢)

Ήταν συρταρωτό, μεγέθους Α4 με ζελατίνα που αποφάσισα ν' αφήσω σαν βιτρίνα. Στην πορεία όμως αναγκάστηκα να κόψω ένα κομμάτι της.

Κόλλησα σε δύο επίπεδα τα σπιτάκια, μία χαρτονένια σύνθεση πάνω στο κουτί και μία άλλη πιο μπροστά. 

Ανάμεσα στα δυο, έπαιξα με διαφόρων μεγεθών σπιτάκια απο πορσελάνη. Πέρασα πίσω τους και γύρω τους φωτάκια μπαταρίας.

Αφου η πρώτη φάση ολοκληρώθηκε πήρε αρκετό χρόνο μέχρι το κουτί να πάρει την τελική του μορφή, γιατί όσο το κοίταζα όλο του πρόσθετα. 

Τέλος πάντων δεν θα περιγράψω όλες τις φάσεις μη σας κουράζω, έκοψα κομμάτια απο το ίδιο άλμπουμ για το περίγραμμα του κουτιού, έβαλα για σιδερόπορτα ενα chipboard που έβαψα μαυροπράσινοκιτρινο, γύρω του μία τρέσσα πηλού και για να ομορφύνω τον όγκο του και να κρύψω το μηχανισμό των λαμπακιων εκανα μία αψίδα κορυφής διπλής όψης, απο ένα παιδικό παιχνίδι που βρήκα στα σκουπίδια αλλά δεν ταίριαζε χρωματικά κι έτσι το σχεδίασα στα ίδια χαρτιά(μόνο το ρολόι είναι απο το παιχνίδι. 

Και πάλι το μηχανισμό τον έκρυψα απο πίσω, γιατί θάταν δύσκολο εως αδύνατον ν' αλλάζεις μπαταρίες αν τον έκρυβα μόνιμα ανάμεσα στην αψίδα αφου κάλυψα το κενό της. 

Μπήκαν μεταλλικά ποδαράκια στην κατασκευή ,μία γιρλάντα απο πηλό χριστουγεννιάτικη στην είσοδο και voila!!!

Δεν αξιζε να σωθεί το κουτί;

Επιπλέουν οι φελλοί;

 Πού θέτε να ξέρω; Απ οτι έχω ακουστά ναι, κάποιοι όμως, ονόματα δε λέμε, τους χρησιμοποιούν αλλιώς χωρίς να κάνουν πειράματα για κολύμπι!
Συνεχίζουμε λοιπόν ανακυκλωτικά.
Παίρνουμε σκυτάλη λοιπόν απο την προηγούμενη ανάρτηση και συνεχίζουμε στο ίδιο μοτίβο της ανακύκλωσης και δημιουργίας χριστουγεννιάτικων διακοσμητικών και 'ισως χρηστικών αντικειμένων.
 οφ αμάν μέρα νύχτα τραγουδώ
και το ντέρτι μου
οφ αμάν στο μπουζούκι μου ξεσπώ
οφ αμάν χασικλής και μερακλής...δεν θα μπορούσε επ ουδενί να με χαρακτηρίζει
και το ντέρτι μου
οφ αμάν στο μπουζούκι μου ξεσπώ
Γένηκα μπεκρής οφ αμάν χασικλής και μερακλής...δεν θα μπορούσε επ ουδενί να με χαρακτηρίζει
οφ αμάν στο μπουζούκι μου ξεσπώ
Γένηκα μπεκρής οφ αμάν χασικλής και μερακλής...δεν θα μπορούσε επ ουδενί να με χαρακτηρίζει
Γένηκα μπεκρής
οφ αμάν χασικλής και μερακλής...δεν θα μπορούσε επ ουδενί να με χαρακτηρίζει
Επειδή όπως ξαναείπα δεν εχω βάλει στόχους φέτος, ευελπιστώ απλά να γίνει απρόσκοπτα το τσάι των Χριστουγέννων, φτιάχνω πράγματα για το κέφι μου , την έμπνευσή μου και την διαθεσιμότητα υλικών. Εχω παραγγείλει μόνο υλικά γιατί δυστυχώς τα μπουκαλάκια ξεραίνονται και αναγκάζομαι να πετάξω ολόκληρες συσκευασίες, αλλά αντικείμενα για διακόσμηση δουλεύω ο,τι έχω στα πέριξ. Και υπάρχουν πολλά πιστέψτε με!
Ετσι ξεκίνησα λοιπόν με το πρώτο έργο(ας ξεκινήσουμε απο τα μεγάλα 😉 και να καταλήξουμε στα μικρά αλλά όχι λιγότερο 
Το τραγούδι  "Πίνω και μεθώ Πίνω και μεθώ
Γένηκα μπεκρής τώρα πως βρέθηκαν τόσοι φελλοί, είναι ένα εύλογο ερώτημα αν δεν ξέρει κάποιος την σκουπιδομαζευτική μου ιδιότητα. 
Κάτι τα μεγάλα τραπέζια των γιορτών, κάτι οι φίλοι που με προμηθεύουν διάφορα, δεν άργησαν να μαζευτεί ικανός αριθμός φελλών  κι έτσι το πρώτο πρότζεκτ έλαβε σάρκα και οστά!
Ενα κουτί απο πίτσα έγινε η βάση, αφού πρώτα έλαβε χώρα μια αποτυχημένη προσπάθεια στεφανιού με ρολά απο χαρτιά υγείας. Στη δεύτερη προσπάθεια λοιπόν, παίρνοντας τα λάθη ως διόρθωση για την επόμενη, σχεδίασα δύο διαφορετικού διαμετρήματος κύκλους και έκοψα το πρώτο χαρτόνι. 
Το δεύτερο αποφάσισα να μην το κόψω εσωτερικά, ώστε να γίνει φόντο για μια χειμωνιάτικη εικόνα. Κόλλησα τους φελλούς πολύ πιο εύκολα αυτή τη φορά, με διαφορετική διάταξη  κι έτσι έγινε ενα μπαμπάτσικο  στεφάνι. Στολίστηκε μα κόκκινα "φρουτα " να τονιστεί χρωματικά, έκοψα χιονονιφάδες απο μία γιρλάντα, ασημένια αστεράκια και γύρω γύρω στολίστηκε με μία γιρλάντα φύλλα και κόκκινα φρούτα επίσης (εχω τη συνήθεια  και εκτός εποχής ο,τι βρίσκω να το παίρνω για μελλοντική χρήση 😉). Στο κέντρο είχα ήδη κολλήσει ένα κομμάτι καλής ποιότητας λινάτσας που μου βρισκόταν και πάνω εκεί κόλλησα ενα σπιτάκι απο γύψο και δεντράκια χιονισμένα απο αποξηραμένα τσαμπιά σταφυλιού. Ένας εορταστικός φιόγκος ολοκλήρωσε την εικόνα.

το δεύτερο προέκυψε χωρίς πρόβλεψη. Εκεί που μάζευα τα πράγματα απο την κουζίνα στο εργαστήρι και τ ανάποδο, πήγα να πετάξω ένα κουτί συσκευασίας που είχα παραλάβει υλικά και ήταν στιβαρό. Ετσι χωρίς πολύ σκέψη αλλά με πολύ θέρμη έκοψα τα πλαϊνά αυτιά του κουτιού και ακολουθώντας τα ηδη  υπάρχοντα τσακίσματα, οπότε σχηματίστηκε απο μόνο του ένα μεγάλο ψηλό κουτί, ένα αλλο  χαρτόνι κόπηκε για βάση, κολλήθηκε η ίδια λινάτσα και έγινε ο πάτος του κουτιού. Για να γίνει πιο στιβαρό κολλήθηκε γύρω γύρω χαρτί αφής απο άλλη συσκευασία και από πάνω πάλι λινάτσα. Δοκίμασα διάφορα ριζόχαρτα και κατέληξα σ' αυτό με τα γιορτινά σπίτια που ταίριαζαν και στο χρώμα της λινάτσας. Αφου τέλειωσε (οχι χωρίς λάθη, εννοείται) κόλλησα μία υφασμάτινη κορδέλα του ίδιου ύφους στη βάση και την γιρλάντα με τις χιονονιφάδες στην κορυφή. Κόλλησα μεταλλικά ποδαράκια να του δώσω υπόσταση κι εκεί άρχισε να ζητά ...καπάκι!

Ε, πώς να του αρνηθώ τέτοια χάρη, αφου είχε δίκιο 😊 Ετσι έκοψα κομμάτια διαφορετικών μεγεθών μέχρι που εξαντλήθηκε όλο το κουτί και θέλω να πιστεύω οτι θα καμαρώνει στη νέα του μορφή, που ουδεμίαν σχέση είχε με την αρχική. Ετσι κολλήθηκαν τα κομμάτια με τέτοιο τρόπο ώστε να γίνει κλιμακωτό, πάλι εδώ τα έδεσε η λινάτσα, μπήκαν χρυσές γωνίτσες και ένα καπάκι απο άρωμα για χερούλι στην κορυφή. 
Τα επόμενα είναι μικρά αλλά τρυφερά έργα, μικρές γιορτινές πολιτείες. 
Κι αφού φελλούς είχαμε ακόμα, θέλησα να δω αν κόβονται εύκολα. Κι αφού το διαπίστωσα γιατί να μη γίνουν σπιτάκια; Φέτες κορμού είχα , διακοσμητικά ξύλινα επίσης και... ιδού τα!

Η συνέχεια με σπιτάκια από καλούπια και πηλό Το ένα μέσα σ' ένα μίνι καδράκι  και το άλλο ένα κομμάτι ξύλου, και τα δύο στολισμένα με σπιτάκια από πηλό και λοιπά διακοσμητικά, ακόμα και από μπομπονιέρες! 

Και για το  κλείσιμο δυο μεγάάάλα σπιτάκια (να δω τί θα χωρέσει αυτό το έρμο χωριό φέτος!) που φυσικά προορίζονται για το χριστουγεννιάτικο σκηνικό, απο κουτιά συσκευασίας φαρμάκων. 

Μπορούσα ν αντισταθώ πείτε μου 🙏

Τώρα να υποσχεθώ οτι θα σταματήσω να φτιάχνω πολιτείες; δεν θέλω να υποσχεθώ κάτι που μπορεί να μην τηρήσω ☺️(σιγουρα δεν...αφου είναι στα σκαριά άλλο)

 Πάντως για την ώρα, ολοκλήρωσα 🥰αναμονή μέχρι την επόμενη, ίδιου τύπου ανάρτηση