...Σταμάτησε να μιλάει. Κάθησε κάπως πιο αναπαυτικά στη καρέκλα της κι έσκυψε λίγο προς το μέρος μου.
- Λοιπόν; τι λες μετά απο όλα αυτά. Θέλεις να με βοηθήσεις;
- Τι μπορώ να κάμω για σένα; τη ρώτησα κάπως αμήχανα.
Κι αυτή χαμογέλασε θλιμμένα.
- Να βρούμε τον Νικόλα θέλω, μου είπε ψιθυριστά
- Μετά από τόσα χρόνια...πιστεύεις πως μπορείς να τον βρείς; Εξακολουθείς να τον σκέφτεσαι και να τον θέλεις; τη ρώτησα
Χαμογέλασε θλιμμένα.
- Ούτε που τον σκέφτομαι, ούτε που τον θέλω! Μου είπε όσο πιο σκληρά μπορούσε. Θέλω μόνο να τον βρω να τον πιάσω από τον λαιμό και να τον ρωτήσω. Γιατί με σκότωσε; ...ΓΙΑΤΙ;
(Μια κραυγή που με συντάραξε, από το διήγημα του Διον. Κονταρίνη “ Η τρελλο-Κατερίνα” της συλλογής "ΑΓΚΥΡΕΣ")
*************************************************
Επειδή πάντα κάποιος χρωστά μία "συγγνώμη" και ίσως, του οφείλουν, Ας υπερβούμε τ' ανθρώπινα κι ας μην βουλιάζουμε στο τέλμα της αχαριστίας και της αγνωμοσύνης, κι όχι...
"Aύριο" λες,
και μέσα σ' αυτή τη μικρή αναβολή
παραμονεύει ολόκληρο
το πελώριο ΠΟΤΕ.
Νάσαι τόσο πρόσκαιρος,
και να κάνεις όνειρα
τόσο αιώνια!
Τάσος Λειβαδίτης
______________________________________ΤΩΡΑ!
UPDATE: Για να βοηθήσω να κατανοήσετε τον κορμό του διηγήματος,να σας πω οτι είναι μία ιστορία,σαν τις "Νύφες" του Βούλγαρη. Κάποια που την έστειλαν ως πρόβατο επι σφαγήν στην Αμερική, να ξελασπώσει η οικογένεια,με μια φωτογραφία αγνώστου ανδρός ανα χείρας,ο οποίος δεν εμφανίσθηκε ποτέ και η ζωή της απο την στιγμή που μπήκε στο Υπερωκειάνιο να συναντήσει την "τύχη" της είχε καταστραφεί.Πολύ συγκινητική και αληθινή ιστορία όπως και η γραφή της. Θεώρησα οτι ταίριαζε στο σκεπτικό της ανάρτησης και συμπεριελήφθη.
UPDATE: Για να βοηθήσω να κατανοήσετε τον κορμό του διηγήματος,να σας πω οτι είναι μία ιστορία,σαν τις "Νύφες" του Βούλγαρη. Κάποια που την έστειλαν ως πρόβατο επι σφαγήν στην Αμερική, να ξελασπώσει η οικογένεια,με μια φωτογραφία αγνώστου ανδρός ανα χείρας,ο οποίος δεν εμφανίσθηκε ποτέ και η ζωή της απο την στιγμή που μπήκε στο Υπερωκειάνιο να συναντήσει την "τύχη" της είχε καταστραφεί.Πολύ συγκινητική και αληθινή ιστορία όπως και η γραφή της. Θεώρησα οτι ταίριαζε στο σκεπτικό της ανάρτησης και συμπεριελήφθη.
Εσύ το διάβασες όλο και εμάς μας δίνεις ψίχουλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλήθεια πόσα πράγματα - μικρά και μεγάλα - αφήνουμε για...αύριο. Αν ξέραμε......
ΧΑΡΑ ΜΟΥ ΓΕΙΑ ΣΟΥ!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ , ΑΦΟΥ ΓΙΟΡΤΑΖΕΤΕ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΣΑΣ!!!!!!!!!!!!!
ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ!!!!!!!!!!
ΜΕΓΑΛΗ ΥΠΟΘΕΣΗ Η ΣΥΓΝΩΜΗ ΧΑΡΑ ΜΟΥ!!!!!!!
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!1
Νομίζω όλους μας ταράζει αυτό το κομμάτι αφού συνήθως αφήνουμε κάτι για μετά, συνήθως αυτό που μας πονά ή ακόμη και ένα απλό σ' αγαπώ. Όμως οι συγνώμες και το σ' αγαπώ πρέπει να λέγονται πριν το τέλος, μετά είναι πια αργά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ για αυτό που διάβασα Χαρά μου.. να σαι καλά!
Φιλί μεγάλο για όλα τα όμορφα που μας γράφεις, βοήθειά μας ο Άγιος και μακάρι να γυρνάει η καρδιά μας όσο συχνά χρειάζεται στη συγγνώμη. Για όλες τις πίκρες που δίνουμε καθημερινά και συνήθως άθελά μας σε όσους αγαπούμε. Καλό βραδάκι!
ΑπάντησηΔιαγραφήTΩΡΑ....γιατί το αύριο είναι τόσο μακριά, μπορεί να συμβούν τόσα μέχρι αύριο και να το ΄χεις ξεχάσει!! Κι αν πάλι δεν προλάβεις μέχρι αύριο; Υπάρχει μεγαλύτερη απογοήτευση, μεγαλύτερη στενοχώρια; Άγγιξες πάλι Χαρά μου ευαίσθητες χορδές......ίσως όμως και να βοήθησες κάποιους να πάνε παρακάτω......
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα φιλιά μου
*para-kelsoscooks
ΑπάντησηΔιαγραφήπιστεύω να έδωσα σήμερα ένα μπουκούνι παραπάνω απο τα ψίχουλα του Κόσμου, ανικανοποίητε άνθρωπε! Το βιβλίο είναι πράγματι αξιολογο, σ' όλες του τις ιστορίες, θα στο αποστείλω να μην παραπονιέσαι. Οσο για το “αύριο” και το “τώρα” προσπαθώ να το εφαρμόζω καθότι δεν ξέρεις η ζωή τι παιχνίδια σου παίζει και μην φύγεις με το παράπονο...
*Rena Christodoulou
Χρόνια Πολλά Ρένα μου, υγεία στην οικογένειά σου.
Μια λέξη τόσο μικρή αλλά με τόσο νόημα. Η Αλήθεια της και το θάρρος της ποτέ δεν έβλαψε κανέναν.Χαίρομαι που έμαθες απο μένα για τον Αγιό μας!Και του χρόνου, φιλάκια
*Margo
Πώς σ έχω καταλάβει...!
Όλα πονούν, αλλά πονούν περισσότερο όταν δε λέγονται στην ώρα τους κι ο χρονος δεν συμμαχεί μαζί σου.
Την αγάπη μου και την ευλογία του
*Christina V.
Χριστινάκι νάξερες αυτό το “αθελά μας” πόσο μου έχει κοστίσει! Προσπαθώ όμως να μην οχυρώνομαι πίσω απο ψευτοεγωισμούς. Οταν υπάρχουν πραγματικά συναισθήματα κι άνθρωποι που δεν πρέπει να χάνονται απο τη ζωή σου μία λέξη που οφέιλεις να πεις, μην την κρατάς και σε καίει.
Φιλιά πολλά και Χρονια πολλά και σε σένα!
*anthivolon
Αχ, εσύ με τις ευαίσθητες χορδές,πώς σε καταλαβαίνω!!! Πάντα έχω κατά νου,οτι αυτό το αύριο μπορεί να μην έρθει ποτέ, έκτός απο τις δουλειές του σπιτιού, αυτές πάντα ...αύριο(για να το ελαφρύνουμε λιγάκι). Νομίζουμε οτι είμαστε αιώνιοι κι ο χρόνος είναι μαζί μας...αμ δε!
Σε φιλώ με αγάπη
*Γιούλια Ολόμπλαβα
Εγω θ απαντήσω απ εδώ, για να σου πω οτι άσχετα αν η ιστορία Του έχει περάσει στο DNA μας αυτή τη “συγγνώμη” δε την “χαρίζουμε” αδιακρίτως...επιλέγουμε και πιστεύω οτι πιάνει τόπο... Βοήθειά μας και ας είσαι μακρυά, είσαι Εδώ!
Καλημέρα!! Κι επειδή που ξέρεις τι θα γίνει αύριο ότι είναι να κάνεις κάντο σήμερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι διαρκείς αναβολές κάνουν τις πράξεις να μην ολοκληρώνονται ποτέ . (Δημόκριτος από Άβδηρα) .
Πολλά φιλιά!
Μου άρεσε πολύ η ιστορία,Χαρά, πολύ διδακτική και ανθρώπινη.Σ'ευχαριστούμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια λέξη τόσο μικρή ,πόση γενναιότητα θέλει για να την πεις και να την εννοείς και πόση ακόμα να την αποδεχθείς όταν στην απευθύνουν...
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια πολλά στην όμορφη Ζάκυνθο και στους κατοίκους της που γιορτάζουν κι εσύ ιδιαίτερα να χαίρεσαι και να καμαρώνεις το παλικάρι σου!!
Φιλιά πολλά!!
Δέσποινα
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαρά μου να είσαι καλά, πράγματι μια συγνώμη.. μια λέξη που κρύβει τόσα πολλά...θέλει γεναιότητα και κατανόηση... Καμιά φορά θα πρέπει ίσως να την απευθύνουμε και στον εαυτό μας... γι' αυτά που του στερούμε ή που τον αναγκάζουμε να υπομένει. Φιλιά
Καλησπέρα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤις νύφες τις είχα δει στον κινηματογράφω με το σχολείο πριν χρόνια
είχα δακρύσει...
ΧΑΡΑ ΜΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΕΡΩΤΗΣΗ ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΣΥΓΝΩΜΗ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΗ ΔΕΝ ΣΒΗΝΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΙΟΡΘΩΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ......ΣΕ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΕΡΩΤΗΣΗ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΖΗΤΗΣΟΥΜΕ ΣΥΓΝΩΜΗ ΠΟΥ ΤΟΝ ΑΦΗΣΑΜΕ ΝΑ ΒΑΣΑΝΙΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΞΙΖΕ!!! ΦΟΒΑΜΑΙ ΜΗ ΣΟΥ ΦΑΝΩ ΠΕΡΙΕΡΓΗ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΟΜΩΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΤΟΥ.ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΓΝΩΜΗ ΒΕΒΑΙΩΣ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΛΕΜΕ ΧΩΡΙΣ ΦΟΒΟ ΚΑΙ ΚΑΘΗΣΤΕΡΗΣΗ ΓΙΑΤΙ ΟΝΤΩΣ ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ........ΥΓ.ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΣ ΠΟΛΛΑ!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήXρόνια πολλά για την ημέρα, αν και βαίνει προς το τέλος της! Πρώτη φορά είδα ψαλμωδία με τη μορφή καντάδας!!! Από την τηλεόραση φυσικά....
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεγάλο πράγμα η συγνώμη και σπάνιο! Πρέπει να υπερβείς τον εαυτό σου, να ξεπεράσεις τον εγωισμό σου και να καταλάβεις το λάθος σου! Όλα δύσκολα για τον σημερινό άνθρωπο και σπάνια!!!
Και όσο πιο ευαίσθητος είναι κάποιος τόσο πιο εύκολα τον "πατάει" ο άλλος, τόσο πιο δύσκολα θα λάβει συγνώμες...
Χαρουλίτα μου τι ωραία που έδωσες ένα τοσο σημαντικό μηνυμα προς όλους!!! ΄Νομίζω οτι και την συγγραφή την κατέχεις εξαιρετικά!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜη πεις οτι χάθηκα χα χα χα εδώ τριγυρνώ συνήθως αλλά ελάχιστος ο χρόνος για να σας διαβάσω πόσο μάλλον να σχολιάσω!!!
Μου έλλειψες!
Σε φιλω
Δύσκολο είναι να ζητάς συγνώμη;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν νομίζω.. μόνο να γίνεται έγκαιρα.. μη χαθεί η ουσία..
Συγκλονιστικές και οι δυο επιλογές σου!
ΧΑΡΑ ΤΙ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙΣ; ΚΑΛΑ Ε ΕΣΥ ΤΡΕΛΛΑΝΕΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ! ΟΙ ΝΥΦΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΩΡΑΙΟ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ. Η ΤΑΙΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟ ΒΑΡΕΤΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ.ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΑΚΙΑ!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητή μου Χαρά
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατ' αρχάς να σ' ευχαριστήσω , που στην ανάρτησή σου περί "Συγγνώμης" επέλεξες αυτό το απόσπασμα από το διήγημα μου.
Θα ήθελα όμως να μου επιτραπεί να παρατηρήσω ότι θα πρέπει να δούμε την έννοια της ανάρτησής σου με την πρέπουσα προσοχή λόγω σπουδαιότητας της λέξης "συγγνώμη"
και τα σχόλια των επισκεπτριών σου να είναι μέσα στον καθορισμένο χώρο.
Οποσδήποτε η "συγγνώμη" δεν είναι μια λέξη που χρησιμοποιείται απλά για τη λύση μιας διαφοράς. Η λέξη αυτή έχει μια καταλυτική θέση στο χώρο της ηθικής. Και αυτή τη θέση την αναλύει ο Αριστοτέλης στα "Ηθικά" του
Κι' όπως πολύ σωστά λέει, "Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι μια συγνώμη αξίζει μόνο όταν είναι ειλικρινής. Διαφορετικά κακό κάνει παρά καλό"
Ζητώ συγνώμη για την παρέμβαση και για το ότι ο ήρωας της ιστορίας μου δεν βρέθηκε ποτέ για να ζητήσει μια συγνώμη από την Κατερίνα.
Νάσαι πάντα καλά
Ντένης Κονταρίνης
*Ξανθή
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ απόλυτα μαζί σου Ξανθή αν το ίδιο λέει και ο Δημόκριτος ακόμα καλλίτερα!
*Δέσποινα
Η ζωή ο μεγαλύτερος δάσκαλος Δεσποινάκι.Η Ζωή με τις ανατροπές της!
*Νίκη
Κι εγω Νίκη μου πιστέυω οτι απαιτείται μεγαλείο ψυχής πρωτίστως ν' αποδεχθείς το λάθος σου, μεγάλο ή μικρό και να ξεστομίσεις ειλικρινά αυτή τη μικρή λέξη. Ευχαριστώ για τις ευχές αν και σήμερα δεν γιορτάζουν Διονύσηδες,μόνο η Ζάκυνθος σύσσωμη!Νάσαι καλά.
*Δέσποινα
Μεγάλο δίκιο ότι ένα “συγγνώμη” οφείλουμε και στον εαυτό μας, ο μεγάλος χαμένος σε πολλές υποθέσεις και πάντα πρέπει να έχουμε αυτογνωσία και να αναλαμβάνουμε τις ευθύνες των λαθών μας .
*Chris
Εγω δεν ντρέπομαι να πω οτι έκλαψα(καλά έχω κλάψει και σ άλλα που δεν θάπρεπε,αλλά πάντα κάτι βρίσκεται που με κάνει ευσυγκίνητο). Δεν μπορώ να διανοηθώ με τίποτα οτι θα ήμουν στη θέση τους, κι όμως πολλές ζωές ή έγιναν καλλίτερες ή καταστράφηκαν έτσι!
*Nάσια
Νάσια μου τίποτε δεν μου φαίνεται περίεργο,διότι το ζω εξ ιδίων. Ποτέ ένα κείμενο ή ένα τραγούδι δε δημιουργεί τα ίδια ερεθίσματα σ όσους το διαβάζουν ή το ακούνε.Πάντα κάνουμε τους δικούς μας συνειρμούς και φέρνουμε απέναντι τα δικά μας βιώματα. Τώρα αν μπορούμε να κρίνουμε κάτι που ζούμε εκείνη τη στιγμή,ακόμα κι αν μας βασανίζει αν αξίζει η όχι,αυτό μόνο το μέλλον θα μας απαντήσει. Αν είμαστε “νηφάλιοι” κριτές τότε θα πει οτι δε το ζούμε με πάθος αλλά με λογική,άρα κατανοούμε το καλό και το κακό και επιλέγουμε να βασανιζόμαστε. Μ αυτά τα ολίγα θέλω να σου δέιξω οτι και σε καταλαβαίνω και συμφωνώ και καθόλου περίεργη δε σε βρίσκω,απλά ανθρώπινη!
*Marina
είδες Μαρινάκι τι περίεργος λαός είμαστε; ακόμα και ψάλλουμε τραγουδώντας! Συμφωνώ και με τη δική σου προσέγγιση,ας μην περιμένουμε λοιπόν απο τους άλλους.Ας είμαστε εμείς εκείνοι που θα υπερβαίνουμε τα εσκαμένα.Φιλάκια
*Maria Z
Μαράκι είμαι η τελευταία που μπορεί ή δικαιούται να δώσει μαθήματα.Λάθη επι λαθών!!! προσπαθώ όμως να μην πληγώνω και αν έστω κι αθελά μου γίνεται να διορθώνω ό,τι διορθώνεται.
Και σε μένα ειλικρινά έλειψε η παρουσία σου αλλά δε μπορώ να απαιτήσω τίποτε απο τη στιγμή που κατανοώ την πίεση απο όλες τις συνισταμένες σου. Εκεί που είσαι ήμουν κι εδώ που είμαι θάρθεις, λένε. Σε φιλώ
*Γιαγιά Αντιγόνη
Αντιγόνη χαίρομαι που βρήκες συγκλονιστικές και τις δύο επιλογές, που η μία, κατά τη δική μου άποψη, συμπλήρωνε την άλλη.
*Effie's Sweet Home Designs
Λες νάμουνα εγω η αιτία που τετραγωνίστηκε ο blogger? Είχε πολύ πλάκα πάντως (σε σένα και στη Χριστίνα τόπαθα) Πάντα η μεταφορά βιβλίων στην μικρή ή στη μεγάλη οθόνη μου στερεί τη μαγεία του αναγνώσματος, για αυτό αν ξέρω οτι κάτι θα διασκευασθεί (απο σημαντικούς δημιουργούς) γι αυτό το σκοπό, συνήθως δεν διαβάζω το βιβλίο,να μην έχω εικόνα που θα επισκιασθεί. Φιλάκια
*Ντένης Κονταρίνης
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατ αρχάς να ευχαριστήσω για την παρέμβαση,αλλά πολύ περισσότερο για το όμορφο ταξίδι που μου χάρισε το βιβλίο σου. Το συγκεκριμένο διήγημα, ίσως επηρεασμένη κι απο την ταινία, μ έθλιψε βαθύτατα και ο επίλογος ήταν συγκλονιστικός. Χαίρομαι που μπόρεσα να τον χρησιμοποιήσω εδώ, σ αυτή την ανάρτηση που για μένα σημαίνει πολλά, χωρίς να υποτιμήσω τη δύναμή του.
Συμφωνώ οτι η “συγγνώμη” δεν είναι μία λέξη διεκπεραιωτική,αλλά μια λέξη βαθειάς ηθικής. Αυτό μου δίδαξαν οι γονείς κι οι δάσκαλοί μου, μα ακόμα περισσότερο η ζωή μου.
Ποτέ δεν μου στέρησε κάτι απο την προσωπικότητά μου οταν την ξεστόμισα,αντίθετα μου έδωσε περηφάνεια και ψυχική ικανοποίηση.
Οσο για το πως εκλαμβάνεται το απόσπασμα ή το ποίημα απο τους αναγνώστες μου,αυτό είναι προσωπική υπόθεση του καθενός.Εγω του προσφέρω το “ταξίδι” μέσα στις γραμμές, στο συναίσθημα, στο ψάξιμο του εαυτού του και χαίρομαι οταν για το ίδιο θέμα έχω διαφορετικές προσεγγίσεις,το ίδιο ταξίδι απολαμβάνω κι εγω μέσα απο αυτό.
Σ ευχαριστώ και πάλι, με αγάπη
ΧΑΡΑ ΠΕΡΑΣΑ ΝΑ ΔΩ ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΤΣΑΙ , ΘΑ ΠΡΟΤΙΜΟΥΣΑ ΕΝΑ ΚΑΦΕΔΑΚΙ.ΦΙΛΑΚΙΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧΑΡΑ ΚΙ ΕΓΩ ΒΓΗΚΑ ΓΙΑ ΣΕΡΓΙΑΝΙ......Σ’ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ.ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ βαθύ μέσα στα έγκατα της ψυχής!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ βαθιές οι "Άγκυρες" του Ντένη..
Και πάντα επίκαιρα τα λόγια μέσα μας..
Σε φιλώ