Οταν ανθίζουν Πασχαλιές

Εβδομάδα των Παθών  κι εγω γράφω αναρτήσεις, αλλά έχε χάρη που πρέπει ν αποκαστήσω την αλήθεια και να ευχηθώ.

Απο την ημέρα λοιπόν που η Κυρία ανακάλυψε οτι το χέρι κάάάτι πιάνει έβαλε στόχο να με μεταμορφώσει   απο παλιοφοράδα σε αραβικό άλογο κούρσας ή αλλως πως, απο 2CV σε  Ferrari!
 Και μέσα στα πλαίσια του προγράμματος "συν Αθηνά και χείρα κίνει" η ΑΘηνά ή η χείρα (όπως θελετε πάρτε το)  προτείνει συνεχώς ενημερωτικό υλικό με δουλειές επαγγελματιών που ενδεχομένως θα με βοηθήσουν να καλιτερεύσω, καθώς και   Emails  με λουλούδια φορτωμένα!
Εγω πάλι εκτονώνομαι σε κάθε είδους επιφάνεια σα μικρό παιδί που ανακαλύπτει πόσο ευχάριστη απασχόληση είναι να μουτζουρώνεις τους τοίχους του σπιτιού!
Αστα απο υλικά...
Κι όλο να με φωνάζει : με τα σωστά υλικά είναι αλλιώς!
Ωσπου έριξε την ιδέα:
-Είσαι να κάνουμε μία ζωγραφιά μαζί;
-Μμμμμ...μαζί! Πόσο μαζί; δεν το σκέφτηκα και πολύ (ο,τι του φανεί του Λωλοστεφανή!)
- Θα επιλέξεις ο,τι θες και θα το ζωγραφίσουμε, η καθε μία με την δική της τεχνική (ακόμα πιστεύει στη δική μου "τεχνική"!) μου στέλνει και μερικές φωτογραφίες λουλουδιών, αλλά  εγω τις απορρίπτω ως παιδικές!
Αμέέέ, τι νομίζατε; έχει κι άποψη ο αρχάριος!
Μη θέλοντας να μου χαλάσει χατήρι δέχεται την πρόκληση και ιδού!

πρωτότυπη-πρόκληση

Μόλις της το έστειλα θάθελα ναβλεπα την έκφρασή της, όπως και αφού τ ολοκλήρωσε...
Αφες αυτοίς ου γαρ οιδασι τι ποιούσι, θάταν το σωστό να πει,αλλά ρώτησε ευγενικά η Χριστιανή
- Είσαι σίγουρη; είναι πανδύσκολο. Πως θα κάνεις τα ανθάκια;
- Δεν ξέρω, η απάντηση της "ειδικού" κατακεραυνώνει την δασκάλα. Ξέρω μόνο οτι θα τα κάνω με νερομπογιές (και δη με παιδικές  καθότι  δεν υπήρχε κάτι άλλο πρόχειρο στη γύρω μου περιοχή).
Μ άρεσε πάντα η aquarella, μ αυτό το διάφανο αποτέλεσμα που έδινε και χωρίς σαφείς γραμμές απέδιδε το ζητούμενο πιστά και αέρινα.
Τι να κάνει η γυναίκα παραδόθηκε!
Τη δική μου αποτύπωση την είδατε ήδη εδώ, θέλοντας να με πείσει για πολλοστή φορά οτι τη ζωγραφική δε την κάνουν μόνο οι τεχνικές και τα σωστά υλικά,αλλά το πάθος και η συνεχής προσπάθεια και το θράσος  και η ξεροκεφαλιά, θα προσέθετε μία άλλη ψυχή (που άδικο δε της ρίχνω)
Απορώ πώς πιστέψατε οτι η Κυρία θα μπορούσε να ζωγράφιζε έτσι.
Και σήμερα απο εδώ με το  δικό της, μοναδικής ομορφιάς και ευστοχία στο πρωτότυπο, αντίγραφο

έργο Βιλλιώτη με χρωματιστά μολύβια

 θέλω να ευχαριστήσω πρώτα Εκείνη και μετά όλους εσάς που τόσο θερμά με ενθαρρύνετε .
Ξέρω οτι χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια, ξέρω οτι δεν αρκεί νάχεις μόνο χέρι και αίσθητήριο, χρειάζονται κι άλλα πολλά που εγω δεν έχω και οι καταστάσεις δεν ευνοούν ν΄ αποκτήσω, υπόσχομαι όμως να προσπαθήσω να μην ξεφύγω απο το αισθητικό επίπεδο που πάντα σ ο,τι κάνω έχω και το αποτέλεσμα να τέρπει.
Τη decoupage  δεν την εγκαταλείπω (προς απογοήτευση των... κληρονόμων) γιατί αυτή μου έδωσε διέξοδο και μου έδωσε την ψευδαίσθηση της ζωγραφικής και γιατί ο,τι αγαπώ δε το εγκαταλείπω αβασάνιστα στην επόμενη αγάπη!
Με το ποίημα της Ρίτας Μπούμη-Παππά  «Ανοιξη»

«Ερχεται απ’ το νοτιά με την καλοκαιριά

μπρος έστειλε τα χελιδόνια

να ψαλλιδίσουν κάθε δισταγμό

πίσω σέρνει τις μέλισσες,

τυφλές από το πάθος να τα δίνουν όλα

τ’ άνθια κροτούν στα δάχτυλα των δέντρων

γι’ αυτό σήκωσαν σήμερα σημαία στο κάστρο

καί λύθηκαν τα σήμαντρα της πόλης.

(...)  Πάσχα, μητέρα Πάσχα!

με το απαλό άρωμα της Πασχαλιάς, και την ομορφιά της Άνοιξης και της αναγέννησης της Φύσης
θα σας ευχηθώ

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!