Και Τελών(ι)ου και Φαρισαίου!

 21 Φεβρουαρίου 2021Αρχή Τριωδίου, Τελώνου και Φαρισαίου!!!Μάάάλιστα.

Πώς φτάσαμε ως εδώ; Και με το τελώνιο που μας κυβερνά ένα χρόνο τώρα και με το φαρισαϊσμό που δε λέει να κοπάσει στις μέρες μας. Αρχή του Τριωδίου συναγωνιστές!!!Λες και σταμάτησε ένα χρόνο τώρα το Τριώδιο; Μασκοφορεμένοι ήμασταν, μασκοφόροι είμαστε και μάλιστα τώρα με διπλή δόση, ελπίζω να μην τριτώσει.

Ποιός να μου το έλεγε πέρσυ, όταν έκανα την ανάρτηση με το κοστούμι του Γιατρού της πανούκλας, οτι ήταν ένα κακό προμήνυμα για όλη την ανθρωπότητα! Αρχίζω και πιστεύω οτι είμαι γκαντέμω, σαν κάποιους άλλους που έχουν και τ' όνομα και τη χάρη και  ομολογώ, οτι δεν θα το ήθελα καθόλου! Εγω πάντα ήθελα να μοιράζω ζωή, χαμόγελα, θετική αύρα και έτσι θα συνεχίσω.

Ορκίζομαι οτι καμία τέτοια πρόθεση δεν είχα. Υπενθύμισα μία κατάσταση μέσα από ένα έργο μου, χωρίς να περιμένω, οτι από εκεί και πέρα αυτό το έργο θα γινόταν πανανθρώπινο.

Πόση χαρά είχαμε άλλοτε πλησιάζοντας αυτές οι μέρες. Δε θα θυμηθώ τα παιδικά ,γιατί αυτό είναι θέμα άλλης ανάρτησης. Απλά κάθε βράδυ, ειδικά που κλείνω τα παράθυρα του σπιτιού μου και γίνομαι θεατής ανυπέρβλητων εικόνων και μυρωδιών, αναλογίζομαι  με πικρία, πόσο κοντά είναι η Άνοιξη πλέον και πόσο δύσκολα βλέπω να την απολαμβάνουμε και φέτος. Η Φύση αλλάζει σιγά σιγά. Παντού εξαπλώνεται το πρασινοκίτρινο. Η Δύση  βάφεται με ανεπανάληπτους χρωματικούς συνδυασμούς σαν παιδική πούδρα. Η ατμόσφαιρα μεταφέρει παντού μία ανεπαίσθητη ευωδιά δροσιάς και αναγέννησης, γεμίζει τα ρουθούνια σου  και εισβάλει απο τα πνευμόνια σου κατευθείαν στην καρδιά. Δε μπορώ να σας περιγράψω τα συναισθήματά μου καθε πρωί και κάθε βράδυ, ανοιγοκλείνοντας τα παντζούρια μου στη ΖΩΗ! Νοιώθω πραγματικά ευλογημένη γι αυτές τις εικόνες. Κι ενω λογικά θα μπαίναμε σε ρυθμούς και εμείς και η Φύση προς το μεγάλο Πάθος, τα πάθη είναι εδώ ακόμα και μας καταδυναστεύουν. Περιορίζοντας τις μετακινήσεις μας, τις εξόδους μας, τις επαφές μας. Μας γεμίζουν φοβίες και δισταγμούς, εκεί που πάντα ελόχευε η ανεμελιά και η καλοπέραση.

Αλλες εποχές ετοιμάζονταν στολές, γκρουπ, γίνονταν πάρτυ, κόσμος μαζευόταν διασκέδαζε και γελούσε. Και τώρα μάτια μελαγχολικά ,πρόσωπα σκυθρωπά, χαμόγελα χαμένα πίσω από υφάσματα ή πολυέστερ και γύρω...κενό. Τα χέρια όπου κι αν απλωθούν κλείνουν αέρα κι οχι ζωντανά σώματα .Πόσο έχουν λείψει αυτές οι αγκαλιές! Αυτά τα φωτεινά πρόσωπα με ακάλυπτα τα χαρακτηριστικά!

Και σαν να μην έφτανε το ένα κακό ο φαρισαϊσμός περισσεύει...

Κανείς δεν ήξερε, δεν είχε ακούσει, δεν είχε μάθει το παραμικρό. Η πτώση από τα σύννεφα συνεχής και καθημερινή ,ειδικά στους μεγαλόσχημους αυτού του Τόπου. Όλοι οι υπόλοιποι υποψιαζόμασταν, κάτι είχε πάρει τ αυτί μας, αλλά αφου ηταν βίωμα αλλουνού γιατί να ανακατευτούμε;;; όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρώνε οι κότες, λέει η παροιμία κι αυτό εφαρμόστηκε κατά κόρον, έτσι σαν Πόντιοι Πιλάτοι ένιψον τα χείρας και το έργο συνεχίστηκε πολλές σαιζόν απρόσκοπτα.

Καιρός λοιπόν να κατέβει!

Μια που το τελώνιο υπάρχει ακόμα εδώ, ας καταργήσουμε το φαρισαϊσμό κι ας ελπίσουμε να γιορτάσουμε του χρόνου την έναρξη του Τριωδίου

Προς το παρόν φέτος θα μείνουμε στην εικονική πραγματικότητα και εχω μεριμνήσει γι αυτό με δύο καινούργια πετρωτά.

Δυο ζευγάρια με μεσαιωνικά κοστούμια. Και δε θα σας πάω στη Βενετία αλλά στη Ζάκυνθο, κάτι από Βενετσιάνικο Γάμο και  Giostra di Zante.

Με την ευχή να περάσει γρήγορα και να επανέλθουμε σύντομα στις ζωές μας ,ν απολαύσουμε τους ανθρώπους μας και τη Φύση που μας περιμένει μ ανοιχτές αγκάλες, τα ήθη και τα έθιμα μιας ζωής, με καθαρό βλέμμα κι ακόμα καθαρότερη ψυχή!

Προς το παρόν σήμερα ...Τελών(ι)ου και Φαρισαίου, κυριολεκτικά.