-Γυναίκα λέω σιγά σιγά να ετοιμάζομαι, ειναι μεγάλο το ταξίδι και οσο περνούν τα χρόνια με κουράζει και περισσότερο
-Να ετοιμάζεσαι άντρα μου, ποιός φέρνει αντίρρηση; εδώ όλοι έχουν πάρει τους δρόμους, πληρότητα σου λέει στα τουριστικά καταλύματα εκατό τοις εκατό!
-Ναι αλλά εγώ πάω για δουλειά κι οχι για resort
-Γι αυτό έχεις ένα λογο παραπάνω, άλλωστε ποι΄ςο θάλεγε όχι σε τέτοια δουλειά! Να μοιράζει χαρά στα παιδάκια μικρά και μεγάλα 😉(ειναι βλέπεις και κάτι ζαβά που πιστεύουν ακόμα στον Αγιο Βασίλη, αλλά ,δεν εκθέτουμε κόσμο)
-Φερε μου λοιπόν τις μποτούλες μου τις κροκό να τους δώσω ένα φρεσκάρισμα, εχω χρόνια να τις φορέσω, αλλά τώρα που άλλαξε ο καιρός με πεθαίνει το κότσι και μόνο μ αυτές νοιώθω άνετα. Δε με χτυπάνε
-Εσένα δε σε χτυπάνε αλλά τις χτύπησα εγω
-Τι εννοείς;
-Τις μποτούλες που είχες προ απομνημονεύτων χρόνων δε λες;
Ναι ,τις Λουμπουτέν, τις κόκκινες με την κόκκινη γουνίτσα στο εσωτερικό. Μου τις είχε φτιάξει ο συχωρεμένος πριν αρχίσει να βάφει κόκκινες τις σόλες
-Μαύρες Λουμπουτέν! Κάποιος μαθητευόμενος θα τις είχε φτιάξει και τις είχες πληρώσει κι ένα νεφρό.
-Ναι αλλά γι αυτό κρατήσανε μέχρι τώρα
-Ποιός το λέει αυτό;
-Εγω, για πήγαινε φέρτε τες
-Δε θα σ ευχαριστήσω γιατί της είδα τόσα χρόνια αραχνιασμένες, έχασαν και τη φόρμα τους κόντεψε να φανεί η ύφανση της γούνας και της χρησιμοποίησα
-Τις χρησιμοποίησες;;;πού;;;
-Κάτι εικαστικό! Ε να μη στολίσω κι εγω μέρες που έρχονται ,μια ζωή όλα για τους άλλους τα έκανα και εμένα το σπίτι μου έμενε αστόλιστο
-Και τις μπότες μου τις πανάκριβες βρήκες;
-Είχαν διαλυθεί στα εξ ών συνετέθησαν, μη κοιτάς που είμαι μαστόρισσα και τις επανασυναρμολόγησα. Τόσα χρόνια κοντά στα ξωτικά την έμαθα την τέχνη
-Και τί τις έκανες παναπεί;
-Μάζεψα χιονάκι απο τον Πόλο και έφτιαξα ενα μικρή σκηνή απ αυτές που ζούμε καθημερινά με τα ξωτικά, τα ελαφάκια, τα ταρανδάκια (αυτά δεν μου κάθονταν αλλά εννοείται οτι ζουν μαζί μας) και φυσικά και μια εικόνα σου απο τότε που σε θυμάμαι οταν σε περίμενα παιδί!
Γιατί να το πούμε αυτό να μην υπάρξει σύγχυση, μια διαφορά την έχουμε και μάλιστα μεγάλη, μη κοιτάς που ο έρως χρόνια δεν κοιτά 😍
-Επιμένω να τις δω
-Ορίστε
-Ιιιιιιιιιιιιι;;; Πόσα χρώματα έχουν απάνω τους; Θα τρίζουν τα κόκκαλα του συχωρεμένου
-Δε φταίω εγώ. Έστειλα ένα ξωτικό σου να μου φέρει μπογιά μαύρη αλλά είχε αχρωματοψία δεν ήθελε να ρωτήσει τους πωλητές να το ξεστραβώσουν μη δώσει λαβή για σχόλια και αντί για μαύρη μου έφερε καφέ και τ άλλα χρώματα που του ζήτησα αχταρμά μου τα έφερε, ευτυχώς μόνο το χρυσό πέτυχε. Έλαμπε βλέπεις Δεν είναι και σαϊνια όλα τα ξωτικά σου να τα λέμε κι αυτά
-Το κροκό όμως έζησε. Είδες οταν είναι καλό το δέρμα;
-Δε το συζητώ! Τόπους-τόπους αλλά έζησε να το θυμόμαστε
-Αντε τωρα να δω τι θα φορέσω. Ααα άλλαξα και τα κουδούνια στο έλκηθρο. Βαρειακούω τελευταία και ήθελα κάτι πιο μεγάλο. Ευτυχώς μια καλή γυναίκα μου είχε χαρίσει 6 κομμάτια απ αυτά που νόμιζε μπωλ να σερβίρει σπερνά, αλλά όταν αρχίσαν τα στάρια να τρέχουν απο την τρύπα κατάλαβε οτι δεν ήταν γι αυτή την χρήση. Ετσι με κέρασε κι εμένα 6,οχι κόλυβα, καπάκια καφέ, απ όταν επιτρεπόταν το πλαστικό. Ετσι έφτιαξα τρια ευμεγέθη κουδούνια να βροντούν σαν τα βραχιόλια της Γερακίνας, που λένε και στο Ελλάντα
-Αλήθεια τώρα, ήθελα νάξερα αν δεν ζουσες σ αυτή την παράνοια που ζεις τί άλλο θα έφτιαχνες;
-Ουυυυυυυυυυυ νάξερες πόσα συνωστίζονταν στο μυαλό μου κι ήρθε η 23 του Σεπτέμβρη και μου τα γκρέμισε όλα 😟. Πάλι καλά που έστω και κάτι μικρό φτιάχνω να περνάει η ώρα όσο με ετοιμάζουν τα ξωτικά!
Υ.Γ 1. Οι αναγνώστες μου να ξέρουν οτι πριν ζητήσουν εισαγγελική παρέμβαση για εγκλεισμό, οτι επιθυμώ οχι την Τρίπολη που την περικλείουν βουνά και παθαίνω κουπάρηση, αλλά την Κέρκυρα. Ιόνιο βρε αδερφέ, να μυρίζω θάλασσα και να νοιώθω στα μέρη μου μπας και επανέλθω (Εγω η Χαρά αυτό κι οχι ο Αη Βασίλης speaking)
Υ.Γ.2 Δεν ξέρω αν έχετε αγοράσει ποτέ παπούτσια απο το διαδίκτυο, αλλά ενίοτε μέσα τους για να διατηρήσουν τη φόρμα τους έχουν τα κομμάτια που σας εβαλα φωτογραφία. Αυτά συνέθεσα, προσθέτοντας ενα κομμάτι χαρτόνι για φτέρνα τακούνι και στη συνέχεια κόλλησα χαρτί αφής πάλι απ από το περιεχόμενο της παραγγελίας.
Έπειτα της έντυσα γυψόγαζα (αν είχα paverpol θα το προτιμούσα, αλλά ένεκα η απόστασις και η ανυπομονησία μου!)πάστα διαμόρφωσης, πάστα κρακελέ και αλλεπάλληλα χρώματα μαύρο-καφέ, κόκκινο, χρυσό και λευκό για τα σκασίματα του κρακελέ. Ολοκληρώθηκε με σειρίτι μαύρο και χιονάκι (φυσικά και με αξεσουάρ)
Υ.Γ. 3 Τα κουδούνια ειναι ο,τι πιο απλό και χαριτωμένο (για μένα τουλάχιστον) έχω φτιάξει. Βέβαια οταν μεσα στο δέμα της λατρεμένης Βαρβάρας βρήκα τα καπάκια του καφέ
απόρησα τι χρήση μπορεί νάχουν, αλλά τα κράτησα και να που χρειάστηκαν κι έγιναν ενα πανέμορφο χριστουγεννιάτικο στολίδι, βάφοντας αρχικά καφέ και πριν στεγνώσει χρυσό(όλα αυτά σπρέυ) χρώμα, αφου είχα κολλήσει πρώτα ενα καπάκι μπουκαλιού στην κορυφή(οπότε έκλεισε και η τρύπα) και είχα βιδώσει μία βίδα με στρογγυλό κεφάλι για κρεμαστάρι.
Οταν βάφτηκαν τα κόλλησα ανά δύο και επειδή δεν έπιανε ο μαρκαδόρος για να φτιάξω τις μαύρες τρυπούλες και τ αστεράκια ενός κανονικού κουδουνιού, έκοψα με το κοφτάκι απο ένα μαύρο γυαλιστερό χαρτονάκι και τα κόλλησα.
Αυτή ήταν όλη η κατασκευή!
Ευτυχώς που υπάρχει αυτή πανέμορφη γιορτινή αναμονή που το διαδικτυο κατακλύζεται απο ιδέες και έτσι χώνομαι και απολαμβάνω μοναδικά δημιουργήματα και εικόνες που με ταξιδεύουν και με κάνουν να σκαρφίζομαι οδούς διαφυγής απο τη ζοφερή πραγματικότητα.
Γι αυτό αντιμετωπίστε με με επιείκεια, δεν είμαι τρελή ,πολύ ταλαιπωρημένη είμαι😵
Εύχομαι Χαρά μου, ποτέ μη διορθωθείς (τι ιδέα και αυτή!) και να βρίσκεις γύρω σου αντικείμενα που θα σε εμπνέουν και θα μας δίνεις χαρά ειδικά που αυτές τις μέρες η λέξη "χαρά" λείπει από το λεξιλόγιο πολλών ανθρώπων!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜη νομίζεις και οι μπότες χαίρονται που έγιναν μοναδικά έργα τέχνης!
Καλές γιορτινές προετοιμασίες εύχομαι με υγεία, κέφι και δημιουργικότητα!
ΑΦιλάκια χαρούμενα και με πολλά πολλά θαυμαστικά!!!!!
Αγαπημένη μου Στεφανία άρχισα κάτι να κάνω να μην παραλογίσω.Σιγουρα τα φετινά χριστουγεννα δεν εχουν την άιγλη των παλιών,αλλά τουλάχιστον δεν θα του περάσει να περάσουν μέσα στη μαυρίλα και στην απαισιοδοξία. Προσπαθώ με νύχια και δόντια να δώσω χαρά μέσα μου και γύρω μου
ΔιαγραφήΣ ευχαριστώ που είσαι κοντά μου και μ ενδυναμώνεις
Αφιλάκια γλυκά και προγιορτινά ;) <3
Ουάουουου, επιτέλους, Χαρά μου! Να οι πρώτες Χριστουγεννιάτικες κατασκευές. Όμορφες, φρέσκες, με πολύ αγάπη, αισθητική και χρώματα. Άντε Χαρά μου να γεμίσουν χαρά την καρδιά σου μαζί με τη δική μας εδώ στη συντροφιά σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην καλησπέρα μου.
Είθε να πιάσει η ευχή σου Γιάννη μου γιατί όπως κι ολος ο υπόλοιπος κόσμος που δοκιμάζεται έχω κι εγω πολύ ανάγκη τη χαρά και την αισιοδοξία να μη βουλιάξω στη θλίψη
ΔιαγραφήΤην αγάπη μου πάντα
Είσαι απίστευτη !!!! Μόνο εσύ θα μπορούσες να μας εκπλήξεις με τέτοια δημιουργία !!!!! Δηλαδή αν δεν ήσουν ταλαιπωρημένη ;;;;; Καλή συνέχεια με δημιουργίες μοναδικές !!!! Την αγάπη μου !!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν δεν ήμουν όπως είμαι θάχα πολλά να κάνω Ράνια μου,τουλάχιστον ονειρευόμουν πρότζεκτ,τωρα απλά κυνηγάω την ουρά μου να μη μένω στασιμη και τελματώνω
ΔιαγραφήΦιλιά πολλά κι απο μένα με αγάπη <3
Πωπω πάνε οι μποτούλες του!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά μας και η συμβία του;
Φτιάχτρα, που λέει και η εγγονή μου.
Ωραία αξιοποιήθηκαν τα χάρτινα καλαπόδια κι έλεγα τί να τα κάνω.
Ε τί εγώ δεν θα είχα;
Και τα κουδουνακια τέλεια!
Χαίρομαι πολύ που ασχολήσαι με τα αγαπημένα σου χόμπι, Χαρά μου.
Το καλύτερο φάρμακο.
Καλή δύναμη και πάλι.
Σε φιλώ.
όπου φιλιά μας, βάλε δικιά μας.
Διαγραφήχαχαχχαα αλλοίμονο να μην είχες! Δεν αφέβαλα περι τουτου Ρένα μου χαχαχαα Αλλά δεν ξέρω αν εσυ είχες άλλη έμπνευση εγω νομίζω ήταν μονόδρομος
ΔιαγραφήΟσο για φάρμακο πιο δίκιο δεν υπάρχει μονο που το παίρνω με το σταγονόμετρο ;(
Σ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια φτιάχτρα μου κι εσύ και προπάντων που είσαι πάντα εδώ!
Φιλάκια πολλά με αγάπη πάντα
Δεν...δεν μπορω να πω τιποτα.Καλλιτεχνης η γυναικα.Ταλαιπωρημενη μεν χρυσοχερα δε.Συμφωνω για την Κερκυρα.Να παμε μονο μαζι για να ειμαστε παρεα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ λέξη ταλαιπωρημένη ωχριά μπροστά στην πραγματικότητα,αλλά επιμένω για να μείνω όρθια.οσο για την Κέρκυρα...μας περιμένει πάντα εκεί!
ΔιαγραφήΜοναδική Χαρά!!! Πέρασαν δύο μήνες, αλλά τον επόμενο, τί; Υπομονή λοιπόν και όλα πιάνουν τόπο!Ακόμα και τα τρύπια μπολάκια, αφού χωρίς γυαλιά, λίγο ήταν το κακό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα σου στείλω και τα υπόλοιπα, χαχαχαχα! Το κείμενο απολαυστικότατο και οι μπότες σου επίσης και...σου έμεινε και το ένα νεφρό! :)))
Πέρασαν όντως δύο μήνες,εγω ξέρω πώς,αλλά ευτυχώς η δημιουργία σώζει τις βουλιαγμένες ψυχές και τις ανασύρει στην επιφάνεια.Πόσο μάλλον οι φίλοι που βοηθάνε σ αυτό κι εσύ είσαι ο,τι καλλίτερο μου έχει συμβεί σ άγγελο επι Γής!
ΔιαγραφήΦιλιά άπειρα
Μα τι υπέροχες ιδέες. Μη διορθωθείς ποτέ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ αυτό τον τομέα δεν βλέπω διορθωση για όλους τους άλλους παίζει Ιωάννα μου, Σ ευχαριστώ για την παρουσία σου στο σπιτικό μου <3
ΔιαγραφήΤι καλά που έκανες Χαρούλα μου και δεν άφησες να αραχνιάσουν οι μπότες του Αι Βασίλη...εμα κι αυτός τις παλιές ήθελε να βάλει; τόσο όμορφες του έφτιαξες παίζοντας με τα υλικά που ξέρεις , αλλά για κάποιους (βλέπε Ρούλα) φαίνονται κινέζικα, αλλά θαυμάζω την υπομονή και την έμπνευση πάνω από όλα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που δεν σταμάτησες εκεί και συνέχισες τις Χριστουγεννιάτικές δημιουργίες σου, γιατί κανείς δεν θα καταλάβει όσο και να σκεφτεί τι κρύβεται κάτω απο αυτά τα πανέμορφα κουδουνάκια, που μεταμόρφωσες με τα καπάκια του αδερφιού, τα έκανες αγνώριστα! 😊
Τι ωραία θεραπεία γέλιου μας χάρισες με την ανάρτηση σου αυτή αγαπημένη μου...να έχεις δύναμη να δημιουργείς έτσι σε θέλουμε...οι προσπάθειες είναι αυτές που θα σου χαρίσουν όμορφες ώρες κόντρα στις δυσκολίες.
Την αγάπη μου πάντα φιλιααααα 😍🧡συνέχισε έτσι...🤗αγκαλιές!
Χαίρομαι αγαπημένη μου αν σας έκανα να χαμογελάσετε,Το δικό σας χαμόγελο βάλσαμο για την ταλαιπωρημένη μου ψυχή, Πίστεψέ με.Σ αγαπώ και σ ευγνωμονώ <3
Διαγραφή…..και κάπως έτσι φαίνεται πως η ζωή είναι πιο δυνατή, όταν σε παρασύρει με ¨δυο μποτούλες και κουδουνάκια¨ που ανεβάζουν τη διάθεσή σου. Το πιο ισχυρό φάρμακο (για αυτές τις καταστάσεις) είναι η θέληση, είναι η ψυχή. Κι η δική σου αντέχει Χαρά μου, όσο κι αν δεν το πιστεύεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγκαλιά και γλυκό φιλί!
Θέλω να το πιστεύω Αννικάκι μου για να παίρνω δύναμη,γιατί την έχω πολύ ανάγκη.
ΔιαγραφήΣε φιλώ ε μια μεγάλη αγκαλιά ανταπόδοσης κι ευγνωμοσύνης <3
Ακόμα δεν σε ανακάλυψε ο ΛΟΥΜΠΟΥΤΕΝ να σε κάνει συνέταιρο ;;; Η να σε κυνηγήσει δικαστικά γιατί τον επισκιάζεις ;;;...Τι μπότες όνειρο είναι αυτές, τι κουδουνια, τι διακόσμηση πρωτοπορειακή και αψεγάδιαστη !!! Η δημιουργία, φάρμακο Χαρά μου που ελαφραίνει τα βάρη της ψυχής, ανακουφίζει τις ταλαιπωρίες και επουλώνει πληγές....Χάρμα οφθαλμών οι κατασκευές σου, καλές γιορτές εύχομαι και όλα τα καλύτερα να είναι μπροστά μας....Φιλιά !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ συχωρεμένος να μ ανακαλύψει; Τότε θάμουν στον άλλο κόσμο.Προς το παρόν είμαι στην κόψη του ξυραφιού Κλαυδίτσα μου αλλά αντιστέκομαι να μην πέσω και πάω να τον συναντήσω να τις φτιάχνουμε παρέα. Προσπαθώ να τονώνομαι με το φαρμακο της δημιουργίας όσες στιγμές μου μένουν ελεύθερες κι ας είναι τραγικά ελάχιστες. Φιλιά πολλά πάντα με αγάπη
ΔιαγραφήQue trabaçhos maravilhosos, perfeitos! Adorei! Beijos
ΑπάντησηΔιαγραφήMuito obrigado pelas suas amáveis palavras meu amigo, desejo-lhe Boas Festas com saúde e amor. Meu amor
Διαγραφή