Ναι καλέ, μην τρίβετε τα μάτια σας, ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ!!!
Φτου μου να μη με ματιάσω (το λέω εγω για μένα μη χάνετε και το σάλιο σας) ή θα απέχω για βδομάδες ή θα κάνω αναρτήσεις ανά δύο μέρες, που λέει ο λόγος.
Αλλά ξέρετε εκείνη την παροιμία που λέει για μία εκδιδόμενη γυναίκα, που θέλει να κρυφτεί αλλά η χαρά δε την αφήνει;;; Αυτό ακριβώς μου συμβαίνει και θέλω να το μοιραστώ πρωτίστως μαζί σας!
Οχι, δε συμβαίνει τίποτα κοσμοϊστορικό, όλα βαίνουν κατά τα συνήθη,απλά...οι οροί...κάτι είχαν οι οροί δε μου το βγάζεις απο το μυαλό.
Ετσι μουρχεται να πάρω ένα μπουκάλι να το πάω στο Γενικό Χημείο του Κράτους...τόση αδρεναλίνη πιά, πού τη βρήκα;; Σε καλό μου!
Λοιπόν να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Έχω μία μανία με τα παλιά πράγματα, τα παλιοπράματα σαν να λέμε. Γνωστό τοις πάσι, θα πείτε, ευχαριστώ που με βοηθάτε.
Είχα ένα απωθημένο (μετά τη μανία το απωθημένο αιντάάά) ν' αποκτήσω ένα παντζούρι απο τα παλιά σπίτια που κατεδαφίζονται για να φτιαχτούν κουτιά να κλειστούν άνθρωποι ζωντανοί.
Οχι όμως ό,τι κι ό,τι παντζούρι!
Αλλά παντζούρι με προδιαγραφές...πως λέμε size 0;;;; Κάτι τέτοιο.
Τι size 0 μπορεί να έχει ένα παντζούρι;;;
Μπορεί και παραμπορεί.
Το ήθελα λεπτό, όσο πιο λεπτό γινόταν, ψηλό και γραμμωμένο! Και επειδή η τύχη βοηθάει τους υπομονετικούς ανθρώπους μια μέρα το έφερε στο δρόμο μου!!!
Δε φαντάζεστε τη χαρά μου όταν σ ένα όγκο σκουπιδιών (αυτά κάνει ο Δήμος μας και τον λατρεύω! Όταν μένουν βδομάδες τα σκουπίδια αμάζευτα έχεις το χρόνο της αναζήτησης,της επιλογής και του μαζέματος) πάνω πάνω ένα ζεύγος σφιχταγκαλιασμένο .
Η κατάστασή του δε περιγράφεται με λόγια, μόνο με εικόνα κι αυτή ως συνήθως δε προέβλεψα να την τραβήξω.
Δε με πτόησε όμως ούτε η κακή τους κατάσταση, ούτε η βρωμιά που είχαν από κάτω ,ούτε η προέλευσή τους αφού θάπρεπε νάναι από πολύ παλιό σπίτι.
Τα ζαλώθηκα παραμάσχαλα και μια και δυο για τ αυτοκίνητο.
Όταν με είδαν στο πάρκινγκ παραξενεύτηκαν,αλλά δε μ είχαν γνωρίσει ακόμα σ όλη μου τη μεγαλοπρέπεια και τους δικαιολόγησα. Ανταλλάξαμε απόψεις περί του σκουπιδομαζέματος και περιχαρής με το θησαυρό μου, έφυγα.
Δεν ήξερα ακόμα που θα χρησίμευε, αρκεί που το είχα αποκτήσει πια
Παρ όλα αυτά ένα χρόνο έμεινε στο κρύο και τ' αγιάζι να τα χρησιμοποιεί σα σκάλα ο γάτος μας να ανεβοκατεβαίνει στο ρετιρέ του να φάει.
Έπιασε βρύα από τις βροχές, άνοιξαν περισσότερο οι πάτοι των χρωμάτων που το είχαν βάψει (μιλάμε για αλλεπάλληλα χρώματα!!!) είχε κάνει ένα κρακελέ που θα το ζήλευε και η Stamperia, εγω το χαλβιάδαζα αλλά δε το άγγιζα.
Ώσπου έμαθα οτι είχε ανοίξει ένα εργαστήριο αμμοβολής που καθάριζε από χρώματα οποιοδήποτε υλικό.
Τι θέλατε να πρωτοσκεφτώ;;;Φυσικά τα παντζούρια μου!!!
Έτσι μία μέρα μπήκαν στο αυτοκίνητο και μεταφέρθηκαν στον πρωτομάστορα.
Όταν τα είδα γυμνά,τα αγάπησα περισσότερο.
Η δε μυρωδιά του ξύλου απίστευτη!!!Κι εμείς (κι εγω φυσικά) πάμε και βάζουμε αλουμίνια,άχρωμα, άοσμα και άγευστα. Τέλος πάντων...
Δεν τους κάλυψα τις γραμμές του ξύλου, μ' άρεσαν οι ρόζοι, οι αυλακιές, μ' άρεσαν όλα του. Δεν είχε κανένα άλλο σημάδι, ούτε πρόκες, ούτε σαράκι.
Κι άρχισε η μεταμόρφωση.
Τα πέρασα με σπρέυ λευκό (είπαμε δεν είμαι της ταλαιπώριας) γιατί δεν ήθελα να τα κάνω του κουτιού,αλλά να κρατήσουν την παλαιότητά τους. Ετσι η τελική όψη είχε ένα φαιολευκοξύλινο (τρέμε Μοιραράκη !) αποτέλεσμα.
Μια παιδική μπομπονιέρα χρόόόνων (το κορίτσι δίνει Πανελλαδικές) θήκη για τη γόμα και την ξύστρα |
Σ αυτό το σημείο να πω οτι ολίγον μετάνοιωσα που δε κάλυψα κάποιες αυλακιές του ξύλου, διότι ρούφηξε την πάστα και το ανάγλυφο εξαφανίστηκε, αυτό μ ανάγκασε να βάψω λίγο τα τριανταφυλλάκια να τονισθούν.Και άσπρα να έμεναν δε θάταν άσχημα,αλλά ο.κ.
Αφού ολοκληρώθηκε σειρά είχαν τα κουβαδάκια που θα κρεμιόντουσαν για να δεχτούν τα μολύβια της ζωγραφικής μου, αφού γι αυτήν γινόταν όλη η επιχείρηση ΑΠΟΛΛΩΝ.
Κι αφού τέλειωσαν κι αυτά (οχι τα μολύβια, άλλα 150 περιμένουν στο κουτί τους αναπαυτικά) κρεμάστηκαν, γέμισαν και τα καμαρώνω σα γύφτικο σκερπάνι! Την ανακάλυψη του αιώνα νάχα κάνει δε θα αισθανόμουν τόσο όμορφα.
Λαδώθηκαν οι μεντεσέδες ν΄ ανοιγοκλείνουν που είχαν πάθει αγκύλωση κι έτσι βιδώθηκε στον τοίχο (ο.κ. με 9 τρύπες λάθος κατ αρχήν ,δικό μου το φταίξιμο), με το σκεπτικό όποτε ενοχλεί να μπορεί να "κλείνει" ( εχει και δυνατότητα να χρησιμοποιηθεί και η άλλη πλευρά).
Αυτό ήταν το ένα κομμάτι,το άλλο που έχει και το μηχανισμό κλεισίματος αλλά όχι μεντεσέδες εχει μεν παρεμφερή διακόσμηση αλλά δεν έχει βρει ακόμα τη θέση και τη χρήση του.
Εσείς τι λέτε, άξιζε ο κόπος;;;; Όχι οτι θα με πείραζε αν διαφωνούσατε ,γιατί είμαι τόσο χαρούμενη που τίποτα δε μπορεί να μου χαλάσει τη διάθεση ;)
Και μη ξεχνάμε το Παζάρι της Αλληλεγγύης ;)
Ζηλεύωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωω.... Θα επιστρέψω όταν καταλαγιάσουν τα συναισθήματα! Ζηλεύω λέμε!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιά συναισθήματα καλό μου;;; Οταν επιστρέψεις απο τη Ζάκυνθο εννοείς;;;
ΔιαγραφήΑχουυυυυ μας βγήκε ΚΑΙ ζηλιάρικο!!!Τι θα κάνω εγω με σένα μου λες;;;
Τα συναισθήματα της ζήλιας. Να μου φτιάξεις παντζουράκια.
ΔιαγραφήΣας επιασαααααααα.........αμα σου φερω το μπατζουρι στο κεφαλι θα σου πω εγω!Μαρηηη ολοκληρη σειρα με μπατζουρια εχεις στο εργαστηρι!!!!της Ζαργανας θελεις?...θα στο κανει ....αλλα θελει το χρονο της!
Διαγραφήενοουσα τον αιωνα της χαχαχαααααααα
ΔιαγραφήΑπό που ήρθες εσύ; Βρε άτιμο μου λες πως πας για ύπνο και αλωνίζεις; Αν της δώσω τον χρόνο της θα μου'ρθουν τα παντζούρια μετά θάνατον...αχαχα...τι θυμήθηκα τώρα!!!
Διαγραφήμετα την αμετακλητη οριζοντιωση σιγουρα!γι αυτο κατσε φρονιμα!
Διαγραφήααααααααααα και μη ξεχνιομαστε!τα μπατζουρια δικα μου!γιατι εγω θα την κληρονομησω!εσυ θα την γεροκομισεις...τα ειπαμε και τα κανονισαμε!
ΔιαγραφήΜόνη σου τα κανόνισες. Δεν έχω δεχτεί ακόμη!
ΔιαγραφήΕγω δηλ. είμαι η μόνη σίγουρη οτι πεθαίνω .
Διαγραφήχαχαχααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααα κλαιωωω!
ΔιαγραφήΧΑΡΟΥΛΑΚΙ μου εσενα τουλαχιστον δε θα σε φαει η αβεβαιοτητα οπως εμενα!
ΔιαγραφήΕυτυχώς μη πάω και απο αβεβαιότητα,πάντα βάδιζα στα σίγουρα :$
ΔιαγραφήΞέρεις κάτι που δε ξέρω,γιατί κάποιες ενοχλησούλες τις έχω ,να πω την πάσα αλήθεια
Της νύχτας τα καμώματα, λέω εγώ...
ΔιαγραφήΚαλα δεν υπαρχετε..!!!πα..πα... δεν μπορω αλλο..... κατεβαινω λεμε..
ΔιαγραφήΑΚόμα κι εσυ τις βαρέθηκες Ρουλάκι μου!!!Πάνω απο το πτώμα μου διαπληκτίζονται...τι να πεις κι εσυ..
ΔιαγραφήΚαλώς τη που ήρθε ν ανάψει φωτιές!!!! Ενας χρονος τι είναι μπροστά στην αιωνιότητα;;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά πες της ...ολόκληρο παραβάν έχει,εγω το καημένο ένα διπλό παντζουράκι!
Κλαίνε οι χήρες κλαίνε κι οι παντρεμένες (ας μη το συνεχίσω)
τα πα Χαρα μου!!!!!!!!τα πα !αλλα ειναι κοντη και πεισματαρα!χαχαχα
ΔιαγραφήΕίδες πως πετιέται το Μισιρλάκι μου;;;Οχι που το νομίζεις κοιμισμένο!
ΑπάντησηΔιαγραφήχαχαχχαχαα κοντή και πεισματάρα και απο σημερα ΚΑΙ ζηλιάρα...πόσες αρετές ν αντέξω μαζεμένες η άμοιρη!
ηταν μπουμπουκι που τωρα ανθισε χαχαχα
ΔιαγραφήΠως το φτάσαμε στο μνημόσυνο ρε παιδιά; Πάμε για ύπνο κι αύριο θα το σκεφτώ με πιο ξεκάθαρο μυαλό.
ΔιαγραφήΔε ξέρω αν έχεις τόσο ξεκάθαρο μυαλό να καταλάβεις οτι εμένα κλαίτε
ΔιαγραφήΔιεμερίσαντο τα ιμάτιά μου και επι τον ιματισμόν μου έβαλον κλήρον. Σπολάτι σας!
Αλλού το έβαλα το σχόλιο...άντε να βγάλουν άκρη οι αναγνώστες! Όσοι θα απομείνουν, δηλαδή, με τόσα που διαβάζουν εδώ μέσα. Εγώ δεν διεκδικώ κληρονομία. Άλλη είναι η υστερόβουλη!!!
ΔιαγραφήΣιγα μην αφησω τα μπατζουρια να μου τα φας εσυ!δε κολλαω σε χαρτακτηρισμους χαχαχαα...
ΔιαγραφήΧαρουλακι πεταγεσαι και μας αποσυντονιζεις με λεπτομερειες!ασε να γινει η μοιρασια σωστα (υπερ μου δηλαδη.....) Δυο εχω που περιμενω και οι 2 υγιεστατες....δε θα δω προκοπη χαχαχαααααααααα
Χαρά μου πόσο χαίρομαι για το come back σου και ειδικά η σημερινή σου ανάρτηση είναι αξιοζήλευτη.Που να το περίμενε το παντζούρι ότι θα είχε τέτοια μεγαλεία.Γεια στα χέρια σου Χαρά μου να είσαι πάντα καλά να φτιάχνεις αριστουργήματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακάρι νάχα χώρο να ξήλωνα και κάτι άλλα που εχω στο μάτι,του ιδίου τύπου,Νάσια μου,αλλά δυστυχώς πρέπει να αρκεσθώ στα 2 :$
ΔιαγραφήΦανταστικό! Στα χέρια σου γνωρίζει καινούργιες δόξες το παντζούρι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά!
χαχαχχαχαχαχα και ξανά προς τη δόξα τραβά Ελένη μου!!!
ΔιαγραφήΕΥΧΑΡΙΣΤΩΩΩ
Δεν κατάλαβα την ερώτηση??? Τι ρωτάς παιδάκι μου αν άξιζε ο κόπος??? Καταπληκτικό έγινε μια και διαθέτεις και τέχνη και φαντασία... και βέβαια δεν χρειάζεται να πω πως έσκασα από την ζήλια μου που βρήκες τέτοιο μπατζούρι, που να βρεθεί τέτοιο πράγμα στην Αθήνα.... τα σπίτια εδώ έχουν γίνει από χρόνια κλουβιά με άχρωμα αλουμινένια πορτοπαράθυρα!!! Πάντα όμως ελπίζω ότι κάπου μπορώ να βρω και εγώ ένα τέτοιο μπατζούρι (δεν θα με πειράξει καθόλου αν με δουν να το μαζεύω από τα σκουπίδια) τραπέζι θέλω να το κάνω... ζητάω πολλά???? Την καλημέρα μου και τα φιλιά μου σου στέλνω!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφού έχω ανασφάλειες και θέλω τη γνώμη σας, κακό είναι;;;Μικρή είμαι ακόμα (καλά λέμε και καμιά μακακία να περνάει η ώρα) θα στρώσω
ΔιαγραφήΟσο για πατζούρια...σου είπα έλα! Θα κάναμε μία επιχείρηση αστραπή άλλο πράμα.Υπάρχει σπίτι με 3 κομμάτια ίδια και με μία πόρτα...σκέτη ζωγραφιά!γμτ είναι πάνω στο δρομο
Ντροπή να γίνω και κλέφτρα,αλλά δε τοχω αποδιώξει εντελώς απο το μυαλό μου ;)
Ρακοσυλλέκτες για την τέχνη!!! Χα,χα!! Τέλειο!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην χαρά σου την καταλαβαίνω απόλυτα, αφού ψάχνω ένα τέτοιο και δε βρίσκω... Το κερασάκι; Πριν 3-4 χρόνια αλλάξαμε τις μπαλκονόπορτες του σπιτιού (ευτυχώς πάλι με ξυλο, όχι αλουμίνιο) είπα στο στεφάνι μου να τις κρατήσει. Μετα απο κανένα εξάμηνο που ζήτησα τα παντζούρια τι λες ότι είχε κρατήσει; Τα μέσα, με τα τζάμια.... Τι του λες τωρα;
Αν δεν είναι αυτό αιτία διαζυγίου τότε ποιά είναι;
Φιλάκια!!!
Συμφωνώ απολύτως κι απορώ πως συγκρατήθηκες χρυσή μου και δεν τον χώρισες άμεσα.Ούτε συναινετικό δε θα του έδινα!Αλλά...Τριάντος είν αυτός και συγχωρείτε
ΔιαγραφήΜόνο ρακοσυλλέκτες;;;;μη το συζητάς Νικούλι,τα πάντα στο βωμό της Τέχνης τάχουμε καταθέσει. Σε λίγο θα βρεχουμε το ξερό ψωμί να τρώμε για νάχουμε να παίρνουμε υλικά!χαχαχχαχαα
η δουλειά που έκανες με το παντζούρι είναι καταπληκτική!!!!!!!!!!!!!!Μπράβο συγχαρητήρια... έξοχο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ για την επίσκεψη και τα καλά σου λόγια Πόπη.
ΔιαγραφήΜ αρέσει που ρωτάς αν έκανες καλά !!!! Χα χα αν βρεις κι άλλο και δεν το θες εδώ είμαστε κι άλλες φίλες σου !!!!! Έγινε καταπληκτικό !!!!!! Μπράβο τέλεια μεταμόρφωση και βέβαια χρηστικότατο !!!! Καλή συνέχεια , σε φιλώ !!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήTo κακό Ράνια μου ειναι οτι έχω βρει,αλλά...επι του δρόμου! Πως να γίνω κλέφτρα στα μεγαλώματα :$
ΔιαγραφήΤο σπουδαιότερο είναι οτι δεν ανοιγοκλείνω κασετίνες να ψάχνω χρωματα τωρα
Φιλιά πολλά γλυκειά μου
Δηλαδή τωρα θέλεις να μου πεις οτι το παλιο πανζούρι έγινε αυτό που βλέπω;;;;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕεεεε αυτό μονο εσύ θα το σκεφτοσουν Χαρουλακι μου..χι..χι.. εεε πως να μην ζηλεψουν τα κορίτσια..!!! με το δικιο τους ματια μου..τι πίνεις και δεν τους δίνεις οεο;...χι..χι.. εγω δεν ζηλευω παντως το λέεω απλα θαυμαζω καθε φορα που βάζεις την φανατσία σου να δουλεψει... και εννοειτε οτι κανεις πολύ καλα κορίτσι μου...να χαιρεσαι ετσι τόσο πολύ καθε φορα που υλοποιείς και δημιουργείς!!!! την αγαπη και τα φιλακιαααααααα μου...εχεις !!!
υ.γ και εσενα χαθηκαν οι φατσουλες; και μενα... σνιφ...
Αυτό ακριβώς θέλω να πω Ρουλάκι μου ^_^ και το χαίρομαι τόοσο πολύ!
ΔιαγραφήΤα κορίτσια που ζήλεψαν το απλό κι απέριττο παντζουράκι μου κάνουν θαύματα οι ίδιες,το δικό μου τους άνοιξε την όρεξη;;;;
Την αγάπη μου πάντα ολάκερη καλό μου
Υ.Γ. Γιατί σου χάθηκαν οι φατσούλες;;;;Μήπως διέγραψες το γκατζετακι κατά λάθος ;);;; <3 <3
Τέτοια ψάχνω κι εγώ Χαρουλίτα μου, αλλά πώς να πείσω τον Γιάννη να τα βάλω στο αυτοκίνητο, έχει γυρίσει το μάτι του με τα όσα μπορώ και κουβαλω με τα χέρια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛέω να βάλω και την Ευγενία στο κόλπο του χρόνου.
Αν τα ζητάει αυτή από τον παππούκι της, έχω ελπίδες.
Τα δικά σου έγιναν τέλεια.
Φιλάκια πολλά.
Αφού έχεις τον τρόπο ;),μάθε στην Ευγενία να το λέει απο τωρα,ώστε στην κατάλληλη στιγμή να πιάσει ;)
ΔιαγραφήΕδω τον έχεις καταφέρει σ άλλα κι άλλα κολλάς σ ένα παντζούρι;;; Εχασες μου φαίνεται την επιρροή σου μετά την εμφάνιση του πιπινίου^_^
Φιλάκια πολλάαααααααααααα
Υπέροχο έγινε, γεια στα χέρια σου! Εξαιρετική και γουστόζικη μεταμόρφωση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚράτησα τα παλιά παντζούρια του σπιτιού μου όταν έκανα ανακαίνιση, και ένα ζευγάρι τους είναι από τότε αντικριστά καρφωμένο έξω στον κήπο. Από τις γρίλιες τους κρέμασα γλαστράκια, αλλά δεν τους έκανα πολλά-πολλά πέρα από ένα επιμελημένα άτσαλο βάψιμο, γιατί είναι μόνιμα εκτεθειμένα στις καιρικές συνθήκες και ήξερα πως δε θα αντέξουν...
Φιλιά!
Καιρός να κάνουν επίσημη είσοδο εντός Ελλη μου ;)
ΔιαγραφήΕίμαι σίγουρη οτι θα τους βρεις την κατάλληλη αρμοδιότητα που θα επωμιστούν ;)
Φιλάκια πολλά
Πώς να μην καμαρώνεις;;;; Είναι τέλειο! Με το γούστο σου, που πάντα ξεχωρίζει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα παλιά παράθυρα και οι παλιές πόρτες μου αρέσουν και μένα πάρα πολύ και υπάρχουν τόσες ιδέες για να τα αξιοποιήσεις! Και τη δικιά σου τη λάτρεψα! Σε φαντάζομαι πώς θα το χαζεύεις κάθε φορά που μπαίνεις στο δωμάτιο!
Φιλιά!!!!
Οπως τα λες είναι όλα Αλεξάνδρα μου!
ΔιαγραφήΟσο για τα παλιά,κάποτε δε τους έδινα σημασία,μάλιστα πετάξαμε πολλά απο το σπίτι μου το πατρικό,τώρα όμως όλα τα βλέπω μ άλλο μάτι και με πολύ νοσταλγία,γιατί κουβαλάνε αναμνήσεις χρονων!
Φιλιά πολλά
Μ'αρέσει που ρωτάς αν άξιζε ο κόπος! Άξιζε και παρα άξιζε Χαρά μου!! Τα έκανες υπέροχα και δεν χορταίνω να τα κοιτάζω! Ξανάδωσες στα παλιά πατζούρια νέα ζωή και τα έκανες ένα καταπληκτικό στολίδι! Είσαι χρυσοχέρα!! Φιλάκια πολλά και να είσαι καλά να δημιουργείς αριστουργήματα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ Θάλεια μου για τα καλά σου λόγια,απλά προσπαθώ να βάζω κάτι απο την αγάπη που μου επαναφέρουν όλ αυτά τα πράγματα που τα έζησα σε παλιότερες ηλικίες. χαίρομαι οταν μου λέτε οτι το καταφέρνω
ΔιαγραφήΦιλιά πολλά γλυκειά μου
Πανεμοφο! Γεια στα χερια σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝάσαι καλά Αννούλα μου <3
ΔιαγραφήΆν άξιζε ο κόπος; Και μόνο η χαρά σου που φαίνεται απερίγραπτη φυσικά και άξιζε άλλον τόσο κόπο.Όσο για την ιδέα χρήσης και το αποτέλεσμα ούτε που θα το φανταζόμουν!! Και έψαχνα διαβάζοντας στην αρχή πού θα το έβαζες το πατζούρι!!! Πού να φανταστώ; Το μυαλό σου έχω που γεννάει ιδέες νομίζεις;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο σου μπράβο σου και είδες ; Τα καλά κορίτσια αμείβονται. Βρήκες το θησαυρό σου όπως τον ήθελες! Να το χαρείς Χαρά μου. Να δω το άλλο τι θα το κάνεις. Περιμένω να μας πεις, ναι;
Γράφεις κάτω από μια εικόνα ότι το κορίτσι δίνει πανελλαδικές. Η κόρη σου δίνει εξετάσεις; Καλά κατάλαβα; Καλή επιτυχία στο κορίτσι όποιο και αν είναι. Να πραγματοποιηθούν τα όνειρά της
Φιλιά πολλά Χαρά μου
Πράγματι Αννα μου η χαρά μου και η περηφάνεια μου που το βλέπω στητό δίπλα μου να προσέχει τα μολυβάκια μου είναι μεγάλη! Μπορεί να περίμενα πολύ,αλλά άξιζε ο κόπος.
ΔιαγραφήΟσο για το κορίτσι του οποίου την μπομπονιέρα της βάπτισης κράτησα,είναι κόρη φίλων γιατρών. Η κόρη μου(τα παιδιά μου γενικά,γιατί έχω κι ένα γιο) έχουν ξεσκολίσει προ πολλού...μη κοιτάς που μικροδείχνω ;) χαχαχαχχαχαα Τωρα δίνει πανελλαδικές η κόρη του αδελφού μου και σ ευχαριστώ και για τα δυο κορίτσια,μακάρι ν ανοίξει ο δρομος να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους όλα τα παιδιά που αγωνίζονται και διαγωνίζονται!
Φιλάκια πολλά γειτονάκι μου καλό!
Nádherné, super nápad :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήPekný večer,
A.
Είναι πανέμορφα Χαρούλα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήόπως όλα σου έργα φυσικά
καλή επιτυχία να έχει το μπαζαρ,
που θα εχει δηλαδη
φιλια πολλα
καλο σκ
Ρε Χαρά, τι έκανες !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι τέλειοοοο... μου αρέσει πολύ το αποτέλεσμα
με το σπρέυ. Και όλο το υπόλοιπο καταπληκτικό. Και η επιλογή των σχεδίων...
Α και η φωτογράφιση επαγγελματική... βρε συ .... οι οροί
κάτι είχαν μέσα.. δεν μπορεί.....
Καταπληκτικόοοοοοοο!!!!!! Και εγώ ένα απωθημένο με το πατζούρι το έχω, να σκεφτείς πως γυρνάω γύρω γύρω στο χωριό το καλοκαίρι ψάχνοντας να βρω κανένα παραπεταμένο. χαχαχα Καλά έκανες και το μάζεψες, τέτοια πράγματα δεν είναι για τα σκουπίδια αξίζει να πηγαίνουν σε χέρια σαν τα δικά σου!! Καλό Σαββατοκύριακο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλέ Χαρά, τι αριστούργημα παντζούρι βρήκες, τυχερή!!!! Και το έφτιαξες και υπέροχο (το παντζούρι ακόμα πιο τυχερό από σένα). Και μ' αρέσει που ρωτάς αν άξιζε τον κόπο!!!! Φανταστικό κομμάτι, δουλεμένο όπως μόνο τα μαγικά σου χεράκια ξέρουν να δουλεύουν.... Άριστα δέκα και με τόνο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε φιλώ
Στολισμένη με όμορφες δημιουργίες έκανες και το δεύτερο βήμα, Χαρά μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην ταράζεσαι, δεν είναι από τους ορούς η τόση αδρεναλίνη, είναι γιατί σου έλειψε τούτη η επικοινωνία. Αλλιώς καταθέτεις εδώ κι αλλιώς στο άλλο...
Πάντως στείλε το μπουκαλάκι στο χημείο. Θα δεις πως η διάγνωση κάτι τέτοιο θα λέει.
Φιλιά κι αγάπη μπόλικη, να 'χεις να χαμογελάς, να 'χει και το «Φατσοτεύτερο» να ζηλεύει!
Καλό Σαββατοκύριακο!
Οι γείτονες κάνουν ανακαίνιση στο ετοιμόρροπο σπίτι τους. Θα ζητιανέψω δυο παντζούρια! Καλά πώς το σκέφτηκες για μένα! Θα στο στείλω πεσκέσι να το παιδέψεις με το δημιουργικό μυαλό σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ είμαι για να σε καμαρώνω!
Να είσαι καλά κορίτσι μου πολυτάλαντο!
Καλημέρα με Κυριακάτικη διάθεση!!! Απόλαυσα την ανάρτηση σου διαβάζοντας σιγά σιγά κάθε λέξη κάθε φράση. Διασκεδαστικά μας εξιστορείς βήμα βήμα το σπουδαίο και για μένα εύρημα (είναι κομψό και λεπτό) που το αξιοποίησες τόσο πολύ, που το ανέδειξες τόσο υπέροχα,που το δούλεψες θαυμάσια!Αλλά όλη του η αξία είναι εκεί που τοποθέτησες! Το "ζήλεψα" το αγάπησα,το θαύμασα και χάρηκα για το αψογο αποτέλεσμα!! Φιλάκια ενθουσιασμού
ΑπάντησηΔιαγραφήυπέροχες οι δημιουργίες σου και πολυ πρακτικές!! φιλακια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ο ο ο ο υπέροχα τι να πω είσαι φοβερή!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήαπλά άξιζε ο κόπος???έγινε ονειρεμένο!!!ο καλύτερος τρόπος για να εχεις τα μολύβια σου τακτοποιημένα πάντα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα μη σε ματιάσω, μάτια μου!!! Τι έκανες αυτή τη φορά;;; Ονειρεμένα όλα όμως!!! Όχι απλά άξιζε ο κόπος Χαρούλα μου! Υπέροχη κατασκευή!!! Καλό μήνα γλυκιά μου Χαρούλα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίδες τι μπορεί να πάθει κανείς, όταν η wordpress δεν ειδοποιεί για τις αναρτήσεις του blogger; Θα έχανα αυτό το επίτευγμα καλού γούστου και έξυπνης χρήσης!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο και πάλι μπράβο σου! ;)
ΑΦιλάκια πολλά πολλά σου στέλνω μαζί με μια μεγάλη αγκαλιά! :)