Αυγουστιάτικοι Στραφταλισμοί

Τόλεγα εγω οτι οπου νάναι θ αρχίσω να φτιάχνω χριστουγεννιάτικα για το τσάι των Χριστουγέννων! 

Τί "άντε καλέ";

Ψέμματα λέω; καταλάβατε εσείς πότε φτάσαμε στον όγδοο μήνα του χρόνου;;; 

Αυτό τον καιρό, το παρακαταλάβαμε η αλήθεια είναι, γιατί ψηνόμαστε, αλλά ημερολογιακά ,ούτε καν! Σαν πριν λίγες μέρες νάχαμε Πρωτοχρονιά.

Οπως και νάχει, είμαστε στον Αύγουστο και καλά νάμαστε, να τον ζήσουμε κι αυτόν, όσο καλλίτερα γίνεται.

Ο Αύγουστος, απο τα παιδικά μας χρόνια, κουβαλάει μία αύρα ανεμελιάς, ελευθερίας και ερωτισμού. Θες η ελευθερία των διακοπών, θες η δική μας διάθεση χαλαρότητας, θες η έξαψη των σωμάτων απο τον ήλιο, εχει χρησθεί ο πιο ερωτικός μήνας του χρόνου και έχουν γράψει γι αυτόν ποιητές  και Λογοτέχνες! 

Εννοείται δικαιολογημένα.

Μακάρι να μπορούσα κι εγω να γράψω κάτι ανάλογο, αλλά ούτε Ελύτης, είμαι ούτε Ρίτσος, ούτε Σεφέρης (αναφέρω απλά τους πιο χαρακτηριστικούς και πολυδιαβασμένους). 

Ετσι θα βολευτώ μ' ένα ποίημα και  σπαράγματα της θάλασσας, που έφτασαν σ' εμένα και με σεβασμό έγιναν ποιήματα των χειρών μου.

Αύγουστος

Στα δίχτυα της σιωπής

ασημένια ψάρια που σπαρταρούσαν

οι χτύποι της καρδιάς μας

όταν ο μικρός Αύγουστος

ανέβαινε θριαμβευτικά

στα πέτρινα σκαλοπάτια του καλοκαιριού

σαν άλλος Ίκαρος που δεν γνώριζε

πως το πύρωμα μιας στιγμής

μπορεί να λιώσει τα πάντα,

ακόμα κι αυτά τα κέρινα φτερά μας.

Και στη χούφτα του δειλινού,

τρέλα και λογική,

σ’ ένα κουβάρι μπερδεμένα

όταν σμιλεύαμε σιωπηλά

τις λέξεις που γεννά ο έρωτας

εκεί που συναντήθηκαν οι σιωπές μας,

όταν το κόκκινο άνοιγε θριαμβευτικά

την αυλαία στους θιασώτες του ονείρου

που υπόσχονταν για μια ακόμα φορά

να αναστήσουν στην αυλή των θαυμάτων

τα λόγια της αγάπης που κλείσαμε κρυφά

στις κάμαρες του ονείρου,

μην και γίνουν λεία στα χέρια

άπληστων τυμβωρύχων.

Ένας καταρράχτης από πουλιά

που έχασαν την πυξίδα

στο πέταγμά τους,

τα λόγια που ξέφυγαν

από τα χείλη των εραστών

τις μεγάλες ώρες της σιωπής,

όταν βουβά η αράχνη του πόθου

έπλαθε απατηλά

τον ιστό της αγάπης

στα σκοτεινά δωμάτια του ονείρου.

Από την ποιητική συλλογή Νύχτα ηνίοχος (2010) της Βάσως Μπρατάκη

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΑΥΓΟΥΣΤΟ!