Οι γιορτές θέλουν γλύκα και φαντασία

Νάμαστε και πάλι εδώώώ!!!!
Και πως να μην είμαστε;
Μετά από ένα ταξίδι αστραπή(πιο αστραπή 😢δε γίνεται) στην λατρεμένη Θεσσαλονίκη,για ένα πολύ χαρούμενο γεγονός, με το να πλησιάζουμε όλο και περισσότερο στην πιο όμορφη Γιορτή του χρόνου 🎅,πού αλλού θα μπορούσε νάμαστε;;;
Η Θεσσαλονίκη με γέμισε χαρά, συγκίνηση με τα καντάρια,περηφάνεια και ολα αυτά τα θετικά συναισθήματα ήρθαν και μεταμορφώθηκαν σε μια γιορτινή ανακύκλωση -κατασκευή.
Στην αρχή, όπως πάντα, δεν υπήρχε σχέδιο,αλλά όπως η όρεξη έρχεται τρώγοντας και έχεις καταβροχθίσει ένα πανετόνε σε χρόνο dt,έτσι και η δημιουργία.
Μπορεί να αποφεύγεις το ανέβασμα στη ζυγαριά,δεν αποφεύγεις όμως με κανένα τρόπο την έμπνευση όταν έρχεται.
Και κάπως έτσι άρχισε το ταξίδι αυτού του κουτιού,γιατί περί κουτιού πάλι πρόκειται, αλλά μεγάλων διαστάσεων αυτή τη φορά.
Κάθε χρόνο αγοράζω οπωσδήποτε ένα panettone,μ' αρέσει πολύ(και τι δε μ' αρέσει θα μου πείτε που έχει ζάχαρη; μαλλί της γριάς νάναι κι ο,τι νάναι!)
Παλαιότερα τ' αγόραζα μέσα σε μεγάλα μεταλλικά κουτιά με vintange χριστουγεννιάτικες παραστάσεις, μέχρι που δεν είχα χώρο πια να τα βάλω (φυσικά σήμερα κοσμούν το γείσο των ντουλαπιών της κουζίνας μαζί με άλλα ομοειδή,που ίσως κάποια στιγμή σας δείξω,να καταλάβετε από πότε άρχισε η μούρλα μου ή  μάλλον αν είχε σταματήσει ποτέ!απλά είχε άλλες μορφές) τα τελευταία λοιπόν χρόνια, τ' αγοράζω μέσα σε μεγάλη χαρτονένια συσκευασία,όπως αυτή:

Ένα ωραίο ιδιαίτερο και μεγάλο κουτί,που μέχρι τώρα πήγαινε χαμένο.
Αυτή τη φορά αφού συροκέλαγε για καιρό από καναπέ σε τραπέζι στην κουζίνα και τουμπαλιν,πήγε τελικά στο εργαστήρι, χωρίς να έχω σκεφτεί τι θα το έκανα 👀,απλά κάτι μου ψιθύριζε μυστικά 👂να το κρατήσω κι έχει ο Θεός!
Μόνο που ο Θεός μπορεί νάχει, το εργαστήρι όμως είναι φίσκα,τόσο που ούτε εγώ χωράω πολλάκις 😡.
Έτσι κάτι έπρεπε να γίνει και γρήγορα μάλιστα.
Κι ένα βράδυ που έβρεχε καταρρακτωδώς όπως χθες να πούμε, ένα βράδυ μαγικό,από τα τελευταία μαγικά που η μοναξιά ήταν η μόνη μου συντροφιά και τι ευτυχία(!!!) αλληλοκοιταχτήκαμε 👀👀και έτσι μυστικά, μου πέρασε την ιδέα να το πιάσω στα χέρια μου... και το ένα έφερε τ άλλο.

Μέχρι σχεδόν την ολοκλήρωση δεν είχα ιδέα γιατί έφτιαχνα αυτό το σπιτάκι.

Στην αρχή σκεπτόμουν να το κάνω φωτιζόμενο και με το εσωτερικό διακοσμημένο.
Όμως έπρεπε να το αποσυνθέσω και φοβήθηκα μήπως το καταστρέψω και τίποτα δεν κάνω.
Ετσι άνοιξα μόνο τη βάση του,  συνέρραψα τα τέσσερα "αυτιά" στις πλευρές του κουτιού να γίνει και πιο σταθερό ακόμα,οπότε σχηματίστηκε μία "καμπάνα"
και εκεί κατά το τέλος,αφού θυμήθηκα το κορδελάκι για το κράτημα που έχει αφ εαυτού του για τη μεταφορά,σκέφτηκα γιατί οχι να μην αποκτήσει ενα "χεράκι" και αυτό και να γίνει κάλυμα για οτιδήποτε χωρούσε αποκάτω και να στολίζει γιορτινά το τραπέζι;
Οπερ και εγένετο!

Μόνο που επειδή δεν είχα εξ αρχής προνοήσει, γιατί μυρμήγκι δε με λες,μάλλον τα τζιτζίκια που μάζευα παιδί μ έχουν καταραστεί να τους μοιάσω, δεν μπορούσα να έχω κορδελάκι ,έτσι επιστράτευσα τη φαντασία μου για άλλη μια φορά,δοκίμασα διάφορα χερουλάκια συρταριών και κατέληξα στο ξύλινο κουβαριστράκι, που μ ένα μανιταράκι στην τρυπούλα του, απέκτησε μορφή "καπνοδόχου" αλλά και χεράκι για να το σηκώνεις.

Η μεγάλη πόρτα είναι ξυλόγλυπτο.
Ένα πανέμορφο ξυλόγλυπτο, που μαζί με πολλά άλλα εντυπωσιακά επίσης της εταιρίας artemis douros, που σ΄ ένα διαγωνισμό στο fb, που διοργάνωσε η ταλαντούχα Ελένη μας,είχα τη μεγάλη εύνοια της τύχης να κερδίσω 🎉🎉και θερμά ευχαριστώ γι αυτό και τη διοργανώτρια και τον χορηγό. Ηταν όλα ΥΠΕΡΟΧΑ!!!!

Πόρτα από ξυλόγλυπτο και το κοριτσάκι με την πουτίγκα χαρτοκοπτική απο κάρτα πολλών ετών!!!

Κι αφού από γλυκό προερχόταν σε γλυκοκάλυμα μεταμορφώθηκε.

Ένα ξύλινο τετράγωνο με διαχωριστικά χώθηκε δίκην βιτρίνας καταστήματος στη μια πλευρά και λαχταριστές τούρτες στόλισαν το τζάμι του.

Η "βιτρίνα" ρηχή ξύλινη βάση με κουτάκια,"επένδυση" τέντα, στεφάνια
και τούρτες από χαρτιά scrapbooking, "γυαλί" από κουτάκι διαφανές

πρόσθετο κουτάκι διαμορφωμένο σαν σαχνισί

 
Στην άλλη  πλευρά, ένα  κουτί από τα ενέσιμα(μη ξεχνιόμαστε 😏) που εσωτερικά είχε ένα "παράθυρο"  από μόνο του, έγινε σαχνισί ( επιρροή από παραδοσιακή λαική αρχιτεκτονική) και μέσα από το άνοιγμα του παραθύρου του βλέπεις ήδη τον Αγ. Βασίλη ν΄ αφήνει τα δώρα του!

Έτσι πλησιάζοντας ο Δεκέμβρης σ' απόσταση αναπνοής  πλέον, ανοίγουμε τα σπίτια μας αλλά και τις πόρτες της καρδιάς μας να μοιράσουμε και να δεχτούμε ΑΓΑΠΗ!

χαρτιά scrapbooking και ξύλινο αυτοκινητάκι

Σας εύχομαι μία όμορφη και μοναδική βδομάδα 💝

Μια "στέγη" για τις επιθυμίες μας

Φίλοι αγαπημένοι,ενώ ο καιρός συνεχίζει μ' αρκετές μεταπτώσεις, πάντα όμως με νοτιάδες,εγώ συνεχίζω το δημιουργικό οδοιπορικό μου προς τα Χριστούγεννα.
Θα προσπαθήσω να οδηγηθούμε εκεί σιγά σιγά, χωρίς καιρικές υπερβολές,που ούτε καν στα ψηλά βουνά δεν έχουν αρχίσει ακόμα 😉😊😀
Έτσι τα χιόνια θα περιμένουν λίγο ακόμα.
Προς το παρόν μπορεί τα πρωινά νάναι ζεστά, αλλά το βραδάκι ένα κρύο τοχει και τότε εκτός από ζεστή ζακετούλα και χουχούλιασμα, όταν έχεις και καλή παρέα ένα τσαγάκι το θέλεις να γλυκαθεί και να ευφρανθεί το μέσα σου!
Και αφου έχουμε όλα τ άλλα απαραίτητα σύνεργα, τσαγιερό, φλυτζανάκια, σουρωτηράκια να μην έχουμε και σπιτάκια αποθήκευσης φακελακίων τσαγιού 😏;
Αν κι εγώ προτιμώ το χύμα, που μου φέρνει το κοριτσάκι μου εξ Αγγλίας,γιατί έχει κάτι μίξεις που σε παραπέμπουν καρφί για τα Χριστούγεννα με τις φρουτώδεις γεύσεις τους και τα αρώματά τους, κάποιοι άλλοι όμως προτιμούν τα συσκευασμένα.
Ε! γι αυτούς τους "κάποιους" έχουμε τα σπιτάκια,για να ταξινομούνται τα φακελάκια πιο εύκολα

Τα συγκεκριμένα βέβαια σπιτάκια πωλούνται μ΄ άλλο σκεπτικό (ως πουλόσπιτα), αλλά ποιός μας εμποδίζει να τους αλλάξουμε χρήση;
Θα τους κακόπεφτε μήπως νάναι μέσα στο ζεστό σπιτικό, να συνοδεύουν χαλαρές κουβέντες πάνω από αχνιστό τσαγάκι;;; Οχι βέβαια!
Έτσι γίνονται κι αυτά μέρος της γιορτινής κι οχι μόνο ατμόσφαιρας,γι αυτό τα θέματα που επιλέχθηκαν να ντυθούν δεν είναι απόλυτα χαρακτηρισμένα χριστουγεννιάτικα,εκτός του ενός.
Η αλήθεια είναι, οτι πολλοί φίλοι, μου ζητάνε για δώρα δημιουργίες όλων των εποχών. Όμως οταν πλησιάζουν Χριστούγεννα κι επικρατεί δημιουργικός οργασμός,καμιά έμπνευση δεν προσαρμόζεται σε μη γιορτινή διακόσμηση, όση προσπάθεια κι αν καταβάλω.
 Ίσως επειδή κι εγώ όταν μου φέρνουν δώρα αυτή την εποχή θέλω νάναι χριστουγεννιάτικα.
Για τα άλλα, υπάρχουν  άλλες 360 μέρες το χρόνο.
Έτσι τα "παντός καιρού" είναι πολύ λίγα.

Κι αφού εξασφαλίσαμε σπιτάκια για το τσάι,σκεφτήκαμε και την αποταμίευση.
Ποιός ξέρει ίσως κάποια στιγμή πάω κι εγώ η ίδια να διαλέξω και να φέρω το τσάι μου από το εξωτερικό 👀
Δεν είναι βέβαια αυτό απαραίτητο,μια που και η εγχώρια αγορά δεν έχει τίποτα πλέον να ζηλέψει της του εξωτερικού,απλά θάναι ένας ακόμα λόγος, μπας και πάω επιτέλους να δω τη Χώρα, που φιλοξενεί, τόσα χρόνια τώρα, το κοριτσάκι μου 😯🙏.
Γιατί η αλήθεια είναι οτι μ όλες τις αναποδιές που μου έχουν προκύψει,δέκα χρόνια τώρα δε βρέθηκε έστω μια εβδομάδα χαλαρή να την επισκεφθώ.
Ελπίζουμε λοιπόν και μέχρι τότε,ένας κουμπαράς για ταξιδιάρες ψυχές που προβλέπουν και μαζεύουν "πριν  πεινάσουν", σαν μυαλωμένα μυρμηγκάκια έγινε με συρραφή κομματιών (τύπου πατσγουορκ) από διάφορες χαρτοπετσέτες με εικόνες από διάφορα μέρη του εξωτερικού, Αγγλία, Ιταλία, Ν.Υ,Γερμανία, τυλιγμένος με κορδέλες ευχετήριες κι ένα μεταλλικό αεροπλανάκι έτοιμο για απογείωση!

Ο  άλλος είναι ντυμένος με ήρωες παραμυθιών, απ' αυτούς που μεγαλώσαμε μαζί τους,ο Πινόκιο με την συνείδησή του,το μικρό γρύλο, η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων, η Κοκκινοσκουφίτσα κι ο,τι μας κάνει ακόμα να νοιώθουμε παιδιά.

Δυο κουμπαράδες λοιπόν για διαφορετικούς χρήστες και καλή αποταμίευση!
Αυτά είναι δυο ακόμα δημιουργικές ενότητες,συνέχεια του προηγουμένου και αναμείνατε για τις επόμενες😉😋
Μέχρι τότε να περνάτε καλά και να ονειρεύεστε!
Δεν ξοδεύετε δραχμή και νοιώθετε ευτυχισμένοι 😍