Μπάρμπα- Γιάννη με τις στάμνες & με τα σταμνάκια σου...

Δεν πέρασε ο μπάρμπα Γιάννης ο κανατάς απο τη γειτονιά μου και αγόρασα βίκες, στάμνες - που τις λέτε εσείς. Πού να υπάρχει κιόλας πλανόδιος κανατάς, και για ποιό λόγο άλλωστε! Ο λόγος που κάποτε αγοραζόντουσαν απο τα νοικοκυριά και ήταν για την αποθήκευση του νερού (οταν δεν υπήρχαν κεντρικές παροχές),εξέλιπε.

Απλά, η συγκεκριμένη είχε ξεμείνει άσπαστη απο κάποιο ζακυθινό Μεγαλοβδόμαδο.
Αν και άκαιρα,για την ιστορία να σας πώ δυο λόγια, γι αυτή μου την αναφορά.
Οχι, δεν πουλιώνται μόνο το Πάσχα στη Ζάκυνθο, απλά έχουν την τιμητική τους ξημερώματα Μ.Σαββάτου, οταν βρίσκονται στοιβαγμένες σε πάγκους πλανόδιων πωλητών ή καρότσες αυτοκινήτων, προκειμένου να αγορασθούν απο τον κόσμο και να σιγοντάρουν με το σπάσιμό τους στο ζακυνθινό "κομμάτι".
Οταν ο μοναδικός Επιτάφιος επιστρέφει στον Ναό, απο την ανα την Πόλη περιφορά του, γύρω στις 5,30 το πρωί,συνεχίζεται η Ακολουθία. Την στιγμή λοιπόν κατά την οποία ο Μητροπολίτης βγαίνει θριαμβευτικά απο την Ωραία Πύλη με την εικόνα της Ανάστασης υψωμένη,ραίνοντας τον κόσμο με δάφνες,γίνεται η Gloria, η πρώτη Ανάσταση δηλ. και σ αυτό ακριβώς το σημείο στην Ιστορική Πλατεία του Αγ. Μάρκου, που γειτνιάζει με τον Μητροπολιτικό Ναό, ο συγκεντρωμένος κόσμος σπάει ομαδικά τις πήλινες στάμνες (δείτε εδώ http://oneiromageiremata.blogspot.com/2010/04/6.html)
Εθιμο συναφές με τους "Μπότηδες" της Ωραίας Κέρκυρας.
Κι όπως έγραψε ένας ζακυνθινός ποιητής:
"Πού αλλού Μ. Σάββατο, "κομμάτι" να ΄γροικήσω
με το κλειδί στο στόμα μου, τη βίκα να τσακίσω"
Ετσι αφού είχε την ατυχία να μείνει άσπαστη,ήρθε το χειρότερο... να ενδώσει στον καλλιτεχνικό μου όψιμο οίστρο!!!
Απέκτησε λοιπόν λουλουδάτη όψη, αφού καλύφθηκε πρώτα με ακρυλικό σπρέυ και στην συνέχεια την περιποιήθηκα δεόντως με την μέθοδο του decoupage.
Σας αρέσει;

Αααα, πριν φύγετε, διαβάστε το σχόλιό μου στην προηγούμενη ανάρτηση...σας αφορά...