Η Αλίκη δεν μένει πια εδώ...

Νοιώθω τύψεις .
Πρώτον, ως προς τον φίλο Ιαπωνικό λαό και δευτερευόντως προς εσάς.
Εξ αιτίας μου δημιουργήθηκε το τσουνάμι...
Φτου και φτου και ξαναφτου, ορίστε τ αποτελέσματα.
Μια  "φωλιά" είπα ν' αλλάξω κι εγώ, κι έπνιξα τον κόσμο.

αληθινή φωλιά πραγματικού τεχνίτη!

 και τά λεγε η para-kelsoscooks να πω οτι δεν τα 'πε. Σαββατογεννημένη Μαράκι; για να ξέρω με την άλλη...

Το πράγμα όμως δεν σηκώνει πλάκα και πολύ ως εδώ.

   
Οφείλω να σας ευχαριστήσω γιατί προστρέξατε πάντα με ενδιαφέρον και αγάπη να μου προσφέρετε απλόχερα την ζεστασιά της παρουσία σας και τον καλό σας λόγο. Αυτόν είχα ανάγκη αυτή τη στιγμή και πιστεύω πλέον με τόσες ευχές και τόση θετική ενέργεια όλα θα  πάνε κατ ευχήν!
Θα ήταν ανεπίτρεπτο από μέρους μου να παραπονιέμαι για μια αλλαγή που εγώ επεδίωξα, τη στιγμή που κόσμος είναι άνεργος, άστεγος και δοκιμάζεται. 

Λυπάμαι απλά για τους ανθρώπους που αφήνω πίσω.
Ανθρώπους που με δέχτηκαν, μ  αγάπησαν, μου συμπαραστάθηκαν σε δυσκολίες και σε δοκιμασίες.

Αγωνίσθηκαν μαζί μου, πόνεσαν μαζί μου, χάρηκαν μαζί μου!

Οι άνθρωποι είναι μοναδικοί και οι σχέσεις που διαμορφώνονται δεν επαναλαμβάνονται.

Δεν είναι εύκολο λοιπόν να πεις "προχωράω και δεν με νοιάζει τι αφήνω πίσω μου".
Πάντα δενόμουν με τους ανθρώπους και πάντα ξεχνώ ό,τι άσχημο κρατώντας μόνο τα καλά.
Σίγουρα δεν χανόμαστε από αυτούς που θέλουμε να κρατήσουμε, σίγουρα μια αλλαγή εργασιακού χώρου, δεν φέρνει την συντέλεια του Κόσμου.
Όμως το συναίσθημα είναι συναίσθημα και δεν τιθασεύεται!

Από την άλλη  κάθε Αρχή είναι ελπιδοφόρα και κάθε αλλαγή είναι για καλό, ή τουλάχιστον σ αυτό προσβλέπεις. 
Είναι πάντα μια πρόκληση!
Συγγνώμη αν σας αναστάτωσα, γι' άλλη μια φορά όμως μου δόθηκε η ευκαιρία να αισθανθώ την αγάπη σας και την αλληλεγγύη σας. 
Μπορώ να μην σας ΑΓΑΠΩΩΩ;;;

Έτσι  ελπίζω νάναι η νέα μου "φωλιά"

                                                    
Τέλος να πω οτι, όποιος δεν έχει δοκιμάσει την μανία του σεισμού (εύχομαι ποτέ), δεν μπορεί να καταλάβει το μέγεθος του τρόμου  και της αγωνίας . Όσο κι αν είσαι ...συνηθισμένος (αλήθεια συνηθίζεται ποτέ;) δεν αποφεύγεις το φόβο που σου προκαλεί η άγνωστη εξέλιξη.
Μακάρι νάναι όσο το δυνατόν λιγότερες οι απώλειες σ ανθρώπινες ζωές στην Ιαπωνία.
Μακάρι...