Λαγοί με πετραχήλια

Μέρες Πάσχα πλησιάζουν,

κι όσο κι αν εγώ δεν γιορτάζω, πρέπει να σκεφτώ για κάποιους δικούς μου ανθρώπους, μικρά δωράκια.

Έτσι μία χαρτοπετσέτα και δυο αδελφάκια που γιόρταζαν κοντά κοντά (Θεοδώρα & Ευάγγελος), μου έδωσαν την ιδέα για δύο πινακάκια εποχιακά. Δύο σ ένα!
Πρόκειται για μια όμορφη χαρτοπετσέτα που δεν αξίζει να χαλάσεις και ν' αποκόψεις μόνο το μοτίβο κι έτσι αποφάσισα να την χρησιμοποιήσω ολόκληρη.
Έλα όμως που στα μικρά καμβαδάκια ήταν τσουρούτικη και στα μεγάλα έπλεε!
Όπως λέει ο λαός,στο καλάθι δε χωρεί στο κοφίνι περισσεύει. Αυτό ακριβώς.
Ο τρίτος δρόμος, όχι προς το σοσιαλισμό (αυτός μας τέλειωσε και μας πήρε και μας παραμάζωμα) αλλά προς την ολοκλήρωση της ιδέας, ήταν τα στρογγυλά καμβαδάκια, που κι εκεί άφηναν κενά,αλλά όχι όπως στα μεγάλα.
Επειδή εγώ ξεκινώ κι όπου με πάει ο άνεμος (της εξέλιξης των εργασιών,ντε) πάω, εφάρμοσα τη χαρτοπετσέτα,αλλά δε το ήθελα μιά κι έξω. Δεν είμαι της ξεπέτας, είμαι τύπος που θέλω το μπλα-μπλά μου.
Έτσι αποφασίστηκε το μοτίβο να γίνει τρισδιάστατο.

Όχι με αφρώδες υλικό αυτή τη φορά, αλλά με ελαστική πάστα (προοδεύω,τι νομίζατε;)
Δε ξέρω αν την εφαρμόζω όπως πρέπει, αλλά επειδή εκτός της μη ξεπέτας,δεν είμαι και του ορθόδοξου δρόμου, μ' αρέσει να μην είναι επίπεδη και να κάνει "αυλακιές", έτσι δείχνει όγκο στις πτυχώσεις των  ρούχων και δίνει κίνηση στο μοτίβο.

Το δύσκολο κομμάτι ήταν στο περίγραμμα και δη εκεί που τέλειωσε ,φευ, η χαρτοπετσέτα χωρίς περιθώρια προσθηκών, που δεν θα φαίνονταν οι ενώσεις.
Αφού λοιπόν έβαλα κοκκώδη πάστα διαμόρφωσης να φανεί σαν την Πύλη του Βραδεμβούργου (καλά ντε μη βαράτε,αυτή η πύλη μου ρθε πρόχειρη) και το φωτογράφησα, με χάλαγε τα μάλα. Και ως τελευταία απέλπιδα προσπάθεια πριν την ακρυλική παραφωνία, που θάταν η ύστατη λύση, έκοψα κομματάκι κομματάκι την εναπομείνασα (ΕΛΑΧΙΣΤΗ ) χαρτοπετσέτα και με κόλλα την εφάρμοσα πάνω στην πάστα, έτσι το μοτίβο απέκτησε συνέχεια και άποψη (πιστεύω) και σώθηκε ως αποτέλεσμα.

* εκτός απο την κορδέλα, δείτε πόσο άσχημα έδειχνε με τη λευκή  πάστα μόνο

Το πλαίσιο με τα καρφάκια του καμβά καλύφθηκε με ισόπαχη κορδέλα εποχιακή, καροτάκια για τους άρρενες, πεταλουδίτσες για το γυναικείο πληθυσμό,  άγκιστρα κρεμάσματος από κουτάκια μπύρας και voila το τελικό αποτέλεσμα!

Ελπίζω ν αρέσει στα παιδικά ματάκια όσο και στα πρεσβυωπικά τα δικά μου.
Η γνώμη σας θα μετρήσει όπως πάντα, χωρίς φόβο,αλλά με πάθος.

Καλό Μήνα!!!

(ουπς τώρα συνειδητοποίησα οτι είναι Πρωταπριλιά!)

 Θα τα πούμε σύντομα