Πανί με πανί αλλά ο καφές κουπάτος!

Και μετά το γυάλινο κόσμο,τι;;; θ αναρωτιέστε, είμαι σίγουρη κι αντιρρήσεις δεν δέχομαι
Εδώ έχουμε μία αλληλουχία αναρτήσεων, όχι παίξε γέλασε!
Κι αν η ΚλωστοΣοφία δεν με προέτρεπε, αμέσως μετά την επιστροφή μου στα πάτρια, να δημοσιεύσω την έτοιμη ανάρτηση, θα περίμενε ίσως λίγο να ολοκληρωθεί το κόνσεπτ.
Γιατί ένα δώρο πρέπει νάχει και το ανάλογο αμπαλάζ και φυσικά κάθε φορά ψάχνουμε κάτι καινούργιο, να μην επαναλαμβανόμαστε.
Έτσι λοιπόν έστω και με μία ανάρτηση καθυστέρηση, η επιχείρηση δώρα-γυάλινος κόσμος,αρχίζει και παίρνει την τελική της μορφή.
Τώρα βέβαια, υπάρχει μία τεχνική λεπτομέρεια... Στα πόσα θα σταματήσω; Γιατί το κοντέρ, το κόβω δύσκολο να φτάσει τα 45 και χωρίς βοήθεια  μηχανής
Γιατί ναι, θα σας εξομολογηθώ την πίκρα μου.

...όταν κοιτάς απο ψηλά...με τι μοιάζει;

Στρωθείτε λοιπόν πάρτε ένα φλυτζάνι ζεστό τσάι ή καφέ ό,τι προτιμάτε,σας έχω έτοιμα, γιατί η αφήγηση θα πάρει χρόνο κι ως γνωστόν ο καφές θέλει καλή παρέα!

Μην ανησυχείτε ούτε θα σας κουράσω, ούτε θα πιείτε πολύ (για τα νεύρα σας σκέφτομαι), είναι μινιόν...

Θυμάστε τη ραπτομηχανή που είχα αγοράσει απο το Γερμανικό Πολυκατάστημα-Σ/Μ.
Βέβαια, ίσως οι ειδικές του είδους, θα πουν οτι το φτηνό κρέας το τρώνε τα σκυλιά, που λέει κι η παροιμία, όμως εγώ στάθηκα εξ αρχής άτυχη.
Όταν κατάφερα να την μπουρλιάσω (να περάσω την κλωστή εννοώ),να τραβήξει την κλωστή από το μασουράκι  και να τη θέσω σε λειτουργία...μπλοκαρε!
Κι οταν λέμε μπλόκαρε έπεσε το βελόνι μεσ τις εγκοπές και μουλάρωσε. Εκανα μία-δύο άκαρπες προσπάθειες κι εκεί έμειναν, απογοητευμένη για την αχρηστία μου.
Ελα όμως που δεν έφταιγα εγώ (εγω ποτέ δε φταίω,να το ξεκαθαρίζουμε) αλλά ήταν κατασκευαστικό λάθος!
Ηρθε ο τεχνίτης εκ Πατρών,γιατί τέτοιο είδος, δεν υπάρχει στο νησί,την  διέλυσε εις τα εξ ων συνετέθη και διαπίστωσε οτι έλειπε πύρος ολόκληρος . Οχι ο Πύρρος Δήμας,ούτε ο βασιλιάς της Ηπείρου που εφονεύθη απο την κεραμίδα.Αυτή έπεσε και στο δικό μου κεφάλι,ένα χρόνο μετά την αγορά της.
Έκανε μία πατέντα ο άνθρωπος, διαβεβαιώνοντάς με οτι θα δουλέψει,πήρε και το μισό της μηχανής αμοιβή και έφυγε.
Εγώ πετούσα στα σύννεφα κι ως λίγο βαρύτερή τους προσγειώθηκα ανώμαλα στην πρώτη κιόλας,άντε δεύτερη πτήση.
Γκντουπ,ξαναμπλόκαρε με τον ίδιο τρόπο.
Τώρα πια εναποθέτω τις ελπίδες μου στο σέρβις του Πολυκαταστήματος που θα σταλεί κι αν πιστέψουν την ειλικρίνειά μου και δεν μου πουν οτι εγω έβγαλα τον πίρο απο τη θέση του να τους ταλαιπωρήσω.
 Ολα τα περιμένω γιατί άντε να πιστέψουν οτι δε την έχω ουδόλως χρησιμοποιήσει,ευελπιστώ απλά στην 3χρονη εγγύηση,που και κατά την άποψη του ειδικού,παρά το ατυχές γεγονός που μου συνέβη,είναι γενικά καλές μηχανές,έστω κι αν είναι φτηνές.
Διότι εγω δεν έχω πρόθεση να φτιάξω παλτό, για πάνινα διακοσμητικά τη θέλω.
Τέλος πάντων είδα κι απόειδα και έβαλα μπροστά το χέρι. Αλλη αξία το χειροποίητο απο της μηχανής,δε λένε;
Με την κουβέντα ξεχάστηκα και δεν σας ρώτησα
-Μήπως θέλετε κι άλλο τσαγάκι;;;; μη ντρέπεστε

Κι άρχισε λοιπόν η πάνινη συνοδεία,σε δύο στάδια. Η πάνινη-πάνινη και η πάνινη-τσόχινη άνευ ραψίματος

...με μέτρα σύγκρισης

Κι απέδωσαν αυτό το αποτέλεσμα.
Ίσως να  παρατηρήσετε τα μεγέθη είναι διαφορετικά κι αυτό γιατί έχω το κακό προηγούμενο οτι δε κόβω πρώτα πατρόν και κάνω του κεφαλιού μου (όπως και στη ζωγραφική. Βιλλιωτάκι είδες;το παραδέχομαι δημοσίως)
Ετσι ξεκίνησα και στα τσόχινα, με μία μινιατούρα που περνώντας η ώρα,μίκραιναν όλο και περισσότερο!!! Κάτι σα τη Χιονάτη και τους 7 νάνους,να πούμε
Είναι όμως γουστόζικα δε συμφωνείτε; και πολύ εύκολα στην κατασκευή θα προσθέσω εγώ

Και μέχρι να ανέβει αυτή η ανάρτηση απο τα μελλούμενα,προέκυψε κι άλλο...
"Κόκκινα παπουτσάκια
φορώ και τρίζουνε..."
τραγουδούσα μικρούλα που φορούσα κοκκινα γαλοτσάκια(ξεχνώ την συνέχεια του άσματος), κολλάει όμως ταμάμ στο παρακάτω που αλλού ξεκίνησε κι αλλού καταλήγει...

 Σύνηθες φαινόμενον,ό,τι πρέπει για ιατρική μελέτη!
Ξεκίνησα λοιπόν να φτιάξω ένα ζευγάρι παουτσάκια,αλλά ελλείψει μηχανής δε με ικανοποίησε το εγχείρημα, έτσι καταπιάστηκα με κάτι πιο εύκολο και προέκυψαν αυτά!

Τι λέτε θα κακοπέσουν τα γουράκια μου, έτσι για να περπατά βελούδινα ο χρόνος, μπας και γλυτώσουμε καμία κεραμίδα πάλι;

Τιιιιιι σας άλλαξα τα φώτα ;;;; Σα δε ντρέέέέπεστε!!!
Ναιιιι,αλλά δείτε πως σας τάκανα,

μια καμένη λάμπα μπορεί να γίνει στολίδι

όλο παράπονο είστε! Αμάν πια,μην πει άνθρωπος μια κουβέντα παραπάνω, εγω φταίω που σας δίνω ιδέες!
Και τώρα πάω ν απαντήσω στα σχόλια της προηγουμένης μια που όλα ανάποδα τα κάνω σ αυτή τη ζωή.