Οταν ο Μεσαίωνας εμπνέει...

Και πλάκα πλάκα ο πρώτος μήνας του χρόνου πέρασε και απο τα Χριστουγεννα και τις λοιπές γιορτινές μέρες φτάσαμε αισίως στην αρχή του Τριωδίου!
Πόσο γρήγορα αλήθεια περνάει ο καιρός!!!
Σαν στεγνή άμμος ανάμεσα στα δάχτυλά μας και άντε να την συγκρατήσεις...Πόση και πώς;;;
Παρά ταύτα συνεχίζουμε με τον τρόπο του ο καθένας, κάποιοι εμμονικά επιμένουν φαντασιόπληκτοι  και φαντασμένοι,  εγώ πάλι, επιμένω να φαντάζομαι και να φαντασιώνομαι  και να φτιάχνω από το τίποτα κάτι, λέγοντας ιστορίες μέσα από τις πέτρες μου αντί να πετροβολώ ανεμόμυλους
Οταν τέλειωσαν λοιπόν τα χριστουγεννιάτικα κι άρχισαν να μου ζητάνε αποκριάτικα,είπα "μπααα, εδω τελειώσαμε"
Κάπως έτσι είχα πει βέβαια και τα Χριστούγεννα και αστεία-αστεία βγήκαν αυτά που είδατε στην προηγούμενη ανάρτηση
Και επειδή πρώτη εγώ λέω "ΠΟΤΕ ΜΗ ΛΕΣ ΠΟΤΕ" όλα γίνονται,ειδικά όταν οι αναμνήσεις είναι τόσο έντονες και σ' επισκέπτονται όλο και συχνότερα.
Αντί λοιπόν για πιερότους και κολομπίνες ή κλόουν και άλλα συναφή, που ούτως ή άλλως για ν αποδοθούν απαιτούνται χρώματα και ειδικές πέτρες, το μυαλό πήγε στο... Μεσαίωνα.

Η τελευταία αφίσα

Κάποτε,στα χρόνια πριν την ψεύτικη ευμάρεια με δανεικά,όταν στην Ζάκυνθο υπήρχαν ακόμα φωτεινά μυαλά και άνθρωποι με όραμα,όπως ο Διονύσης Ρώμας,ο Χρήστος Ρουσσέας κ.λ είχε αρχίσει  η Διεθνής Συνάντηση Μεσαιωνικού και Λαϊκού Θεάτρου που απόδειξε, για μια ακόμη φορά, την αναγκαιότητα της αναδρομής στο «παραδοσιακό» θέαμα, στις προσπάθειες    συνυπάρξεως ζωντανής του κοινού και της σκηνής.
Εν έτει λοιπόν 1965 (πόσο μακρυνή φαντάζει πια αυτή η ημερομηνία), ξεκίνησε αυτή η μεγαλεπίβολη διεθνής συνάντηση, που μέχρι και το Ντάριο Φο φιλοξένησε στην εκπνοή της.
Το τι ήταν και τι φιλοδοξούσε ν αναβιώσει θα το διαβάσετε΄, όσοι ενδιαφέρεστε, ανατρέχοντας στις πηγές στο τέλος .
Στη συνέχεια ,όπως όλα τα ωραία τελειώνουν, αποβιώνοντας οι εμπνευστές τους και μπαίνοντας διάφορα άλλα προβλήματα στην πορεία τους,μετά βραχύβιο βίο μας εγκατέλειψαν και μείναμε ξανά μόνοι

Την περίοδο της Αποκριάς στη Ζάκυνθο, συνηθιζόταν  και ακόμα ευτυχώς συνεχίζεται , να παίζονται οι ΟΜΙΛΙΕΣ. 
Μία λαϊκή παράσταση που παίζεται  αποκλειστικά και μόνο από άντρες,απόρροια της Commedia del arte.

Στις μέρες μας επίσης προσπαθούν να ισχυροποιήσουν τις θέσεις τους δύο δρώμενα, ανατρέχοντας στη Μεσαιωνική εποχή. Ο Βενετσιάνικος Γάμος στο Τζάντε  και η Γκιόστρα.

Το πρώτο έστω κι αν εχει χάσει την αρχική του αίγλη εξακολουθεί ν' αναπαριστάται  την Καρναβαλική περίοδο δίνοντας μία νότα Εποχής στους δρόμους της Χώρας.

Το Δεύτερο που ειναι Ιππικές επιδείξεις δεξιοτεχνίας και κονταρομαχίες, μεταφέρθηκε στην αργία του Αγίου Πνεύματος.

Απ όλ αυτά λοιπόν,που κάποτε συμμετείχα κι εγω (στα τελευταία δρώμενα να εξηγούμαστε,δεν είμαι και η Καπνικαρέα) ,ανέσυρα εικόνες και έγιναν πέτρινες δημιουργίες

Και θα με ρωτήσετε και δικαίως: Εδω δεν μπορούσες να φτιάξεις πιερότους και κολομπίνες κι έφτιαξες μεσαιωνικά κοστούμια;

Ειδατε περίεργη που ειναι η τέχνη! Κάνει το αδύνατο δυνατό

Πλημμυρισμένη λοιπόν από μνήμες και εικόνες και θαυμασμό, ειδικά για τα κοστούμια Εποχής των Ιταλών που κάθε χρόνο συμμετέχουν στην Γκιόστρα της Ζακύνθου και βλέποντάς τους και συνδυάζοντας με την Μεσαιωνική ομορφιά που διατηρεί η Ιταλία ξαναζείς εκείνη την εποχή  και έτσι προσπάθησα να τα μεταφέρω κι εγώ.

Πέτρες και ειδικά όστρακα (από τις Ελληνικές θάλασσες,την Καραϊβική ,την Ισπανία,την Αγγλία...ας είναι καλά οι φίλες γνωστές κι άγνωστες που ε σκέπτονται και με τροφοδοτούν και του εξωτερικού...το κοριτσάκι μου) που όταν τα έπιανα στα χέρια μου απορούσα, που θα μπορούσαν να μπουν και με τι να συνδυαστούν,ήρθαν κι έδεσαν τόσο αρμονικά σ αυτές τις φιγούρες που λες και βρέθηκαν ειδικά για να γίνουν Ιππότες, μαρκησίες

 και σαλπιστές! 
(Συγχωρείστε μου τη φωτογραφία δεν γινόταν να φωτογραφηθεί καλλίτερα από μια ανίδεη ,μια που είναι τρισδιάστατο,με την κάπα να   ανεμίζει  και τα χρώματα ν αλλοιώνονται 😌) 

Ιδιαίτερες στολές,πλούσιες και πομπώδεις, κομμώσεις  εποχής και καλύμματα κεφαλής ασυνήθιστα , έγιναν  κρίκοι στις αναμνήσεις μου, στις αναζητήσεις μου,στις εικόνες μου  και απέκτησαν ψυχή και κίνηση για να σας παρουσιάσουν ο,τι ωραίο υπήρξε σ αυτό το  Νησί, πριν μετατραπεί σε μια απέραντη χαβούζα και ο,τι προσπαθεί ακόμα να διατηρηθεί από την μακραίωνη ιστορία του, από τις φιλότιμες προσπάθειες ιδιωτών κι όχι του επίσημου Κράτους...όπως πάντα άλλωστε!

Πηγές:
https://katalogia.me/category/%CE%B4%CE%B9%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%AE%CF%82-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CE%BC%CE%B5%CF%83%CE%B1%CE%B9%CF%89%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BB%CE%B1/

http://www.enosieptanision.gr/el/politismos/theatro-menu.html
http://eptanisos.blogspot.gr/2017/02/blog-post_19.html
http://www.giostradizante.gr/gr-home.php
https://www.zakynthosevents.com/venetsianikos-gamos-tzante/