Μικρό στο μάτι μεγάλο στο σύνολο

Αγαπημένοι μου φίλοι,μπορεί ν' αργούμε να τα πούμε όμως τα καλλίτερα πάντα σας τα φέρνω!

Η αλήθεια είναι οτι οι δημιουργίες, σε όποια μορφή, δεν σταματούν σχεδόν ποτέ, αλλά στο μπλογκ κάνω και μέρες να μπω,μην πω εβδομάδες.
Με λυπεί το γεγονός της "αστικοποίησης" και της ερημιάς που βιώνω όταν επανέρχομαι.
Όμως ακόμα και γι αυτούς τους ελάχιστους εναπομείναντες εραστές του κοινωνικού αυτού χώρου και της δεδομένης μου αγάπης προς αυτό από το οποίο ξεκίνησα,εστω και κατά περιόδους κάνω μία γκεστ εμφάνιση.
Να μ'  απεθυμάτε βρε αδερφέ,οχι να με βαριέστε. Και μ αυτό που μόλις είπα ,ξαναζωντάνεψε η εποχή που οι αναρτήσεις μέσα στη βδομάδα ήταν περισσότερες από τους τωρινούς μήνες 😢. Πώς άλλαξαν αλήθεια οι συνήθειες!
Και δ ε θέλω να παραδεχθώ πώς ήταν μόδα και πέρασε. Ακόμα κι έτσι νάναι, το vintange δεν πεθαίνει ποτέ,
αλλά όπως και νάχει δε παύει να μ' απασχολεί αυτή η εξέλιξη.

Τέλος πάντων ας προχωρήσουμε στο λόγο της επανεμφάνισης.

Και του πουλιού το γάλα!

Όπως έχω ξαναπεί,περίεργο θάταν να το πρωτόλεγα 😅, η δημιουργία με αναζωογονεί,με χαλαρώνει, με κάνει να ξεχνιέμαι απο τα όποια προβλήματα, δεν μου κάνει καμιά αίσθηση να βγώ και ν αναλωθώ σε συζητήσεις χωρίς ουσία που δε μ αφορούν,άλλωστε ουδέποτε μ απασχόλησε η ζωή των άλλων.

Κάποιοι αυτή τη μη διάθεση τη λένε και κατάθλιψη.Αν είναι αλήθεια χαίρομαι που είμαι καταθλιπτική! Γιατί η χαρά αυτή που σου αφήνει στο τέλος της γεύσης κάθε νέα δημιουργία δεν συγκρίνεται με καμιά άλλη.

Κατσαρολικά και οχι μόνο

Έχω ασχοληθεί με τα περισσότερα που κυκλοφορούν και πάντα μ εξιτάρει το καινούργιο.
Μου δίνει ώθηση για ευρηματικότητα και εφευρετικότητα.
Νομίζω οτι ειναι μία καλή εξάσκηση για την πρόληψη του αλτσχάιμερ (αν δε το καταλάβατε ή από κατάθλιψη πάσχω ή από αλτσχάιμερ😂😂😂 εκτός όλων των σίγουρων δηλ.)

Ετσι οταν έφτιαξα δυο κεραμίδια ,ενα με στοιχεία πηλού κι ένα με ντεκουπάζ (θα σας τα δείξω προσεχώς να μην αδικηθούν απο το σημερινό) είχε μείνει ένα τρίτο βυζαντινού τύπου (ίδιο με το ντεκουπαρισμένο) το οποίο σκέφτηκα να το διακοσμήσω απο την εσωτερική του πλευρά με μία διαφορετική τεχνική.

Σκέφτηκα λοιπόν να κάνω ενα μανάβικο!


 Μανάάάβηηης εδώ,χαχαχχαα κι οντως άναψα!

φρούτα και ψωμιά απο πολυμερικό πηλό

Γιατί το ένα έφερε το άλλο και απο το κεραμίδι βρέθηκα να σχεδιάζω ολόκληρο Mall που λέει ο λόγος.
Γιατί οι Ελληνες είμαστε και αχόρταγος λαός.

Εκεί που λέμε νάχαμε ενα κεραμίδι να βάλουμε το κεφάλι μας,οταν (στις καλές εποχές) τ αποκτούσαμε,γιατί τώρα ουτε καλαμένια καλύβα  δεν θα μπορούσαμε, καταλήγουμε σ ένα αλά Μπάκινγχαμ πάλας.
Έτσι κάπως κι εγώ μια που δεν αποτελώ την εξαίρεση,ξεκίνησα με τα καφάσια και μου έφυγε το καφάσι!

Είδη θαλάσσης

Σχολικά είδη και χαλβάς για τη λιγούρα

Το τι επιστρατεύθηκε για να ξεκινήσει και να ολοκληρωθεί η ιδέα,δεν μπορεί να περιγραφεί με λόγια, θα πρεπε να φωτογραφίζω κάθε μέρα τους χώρους του εργαστηρίου για να παίρνατε μία γεύση😖.

Όμως για άλλη μια φορά ευγνωμονούσα τις φίλες που με φόρτωσαν τα σκουπίδια τους😍

Και όντως μ έβγαλαν από πολύ δύσκολες επιλογές.

Όλη η ιδέα στηρίχτηκε στους πηλούς που μου είχε δώσει η φίλη μου η Σωσώ (κάτι σας θυμίζει αυτό το όνομα ε;;;καλά θυμάστε και παρακαλώ μην την ξεχνάτε,γιατί είναι από τα καλλίτερα και πιο  ευθή άτομα που γνώρισα κι αγάπησα).
Και ο κύβος ερρίφθη το μαναβικοπαντοπωλείο θα γινόταν μικρογραφία,όλα θάταν μινιατούρες κι όλα χειροποίητα.

Η δεύτερη που ευγνωμονούσα ήταν μία άγνωστη προς εσάς, η οποία φεύγοντας από το Νησί,με πήρε τηλέφωνο και μου είπε: "Εχω 3-4 σακκουλίτσες με είδη χειροτεχνίας που εσένα θα φανούν χρήσιμα,να στα φέρω;"

γλειφιτζούρια,σκόρδα και μπανάνες

Παλιά ζυγαριά

 Βέβαια οι 3-4 σακκουλίτσες έγιναν χωρίς υπερβολή 20 (!!!) και μάλιστα king size που τότε βλαστήμαγα την ώρα και τη στιγμή και μέχρι να τακτοποιηθούν κατσικώθηκαν 2 βδομάδες στο καθιστικό.

χύτρα ταχύτητας,ραπτομηχανή και σίδερο

 Αλλά όσα κατηγόρησα και βρέθηκα στο παρά ΄1 να πετάξω στη συνέχεια μ έβγαλαν ασπροπρόσωπη πολλάκις.

Δεν φαντάζεστε τη χαρά μου κάθε φορά που σχεδίαζα ένα αντικείμενο και ψάχνοντας στα "σκουπίδια" της Α. και τα δικά μου εννοείται, έρχονταν ετερόκλητα αντικείμενα και κούμπωναν σαν νάταν προγραμματισμένα να γίνουν αυτό το πραγματάκι!

Οι ώρες που ασχολήθηκα αμέτρητες.
Μόνο η φωνή του κόκκορα (μια που και τα ρολόγια μου στο εργαστήρι μ έχουν αφήσει απερίσπαστη να μην με πιέζουν χρονικά) το ξημέρωμα μ έκανε να πω "κι αύριο μέρα είναι" και ν αποφασίσω να κλείσω το φως να τραβήξω κατά την κρεβατοκάμαρα.
Όχι οτι εκεί κοιμόμουν.
 Έφτασαν μέρες που με βρήκε το κανονικό ξημέρωμα σκεπτόμενη και προγραμματίζοντας,σχεδιάζοντας και προσπαθώντας να συνδυάσω υλικά για μία κατασκευή.

Μία διαδικασία που όσο μικρή ήταν τόσο αντίστροφα μεγάλο ήταν το αίσθημα της ικανοποίησης που σου χάριζε.

Έτσι το μανάβικο που ξεκίνησε για ένα κεραμίδι έγινε ένα παντοπωλείο παλιάς εποχής,που ίσως υπάρχουν ακόμα σ ε κάποια απομονωμένα χωριά, απ αυτά που βρίσκεις μέσα ο,τι ζητήσεις από είδη προικός, είδη οικιακής χρήσεως,είδη θαλάσσης,είδη παντοπωλείου & μαναβικής

Τόπια υφάσματος,τετράδια, πιάτα, δίσκοι,βάζα  και μπωλάκια παγωτού
σε μια βιτρίνα πάνω απο το παλιό τηλέφωνο

Σαν παλιό σινεμά που θαρρείς οτι θα ξεπηδήσει ο Ζήκος πίσω απο την κουρτίνα της αποθήκης αφού θάχει "κατεδαφίσει" τα ράφια να σου πει " ακούσαμε τι είπατε μανδάμ"! Αυτά που είχαν τις αφίσες από τις ελληνικές ταινίες αντάμα με τις εικόνες της χριστιανοσύνης, των ελληνικών ομάδων που μεσουρανούσαν εκείνη την εποχή,τις διαφημίσεις και τις αφίσες του ΕΟΤ προώθησης της Πατρίδας μας.

Το παλιό τηλέφωνο να εξυπηρετηθεί η πελατεία και να ντελιβερισθούν οι παραγγελίες,
αλλά και να εξυπηρετήσουμε τα κοριτσόπουλα της γειτονιάς για κανένα κλείσιμο ραντεβού !
Ταμειακή φυσικά δεν υπάρχει γιατί τότε ήταν "γράφτα" και στο σουρτάρι 😉.
Νομίζω οτι το μόνο που λείπει από την όλη εικόνα είναι η ταινία που κολλούσαν τα έντομα,αλλά αυτή την απέφυγα για λόγους καλαισθησίας.
Και φυσικά αφού ολοκληρώθηκε το μαγαζί δε θα μπορούσε να λείπει το σπίτι 😀 . Στο ανώϊ πάντα έμενε ο ιδιοκτήτης και πετραδάκι πετραδάκι χτίστηκε κι αυτό!

An old house miniature

Λιτό αλλά αυτάρκες,όπως ήταν τα σπίτια εκείνης της εποχής με τ απολύτως απαραίτητα.
Ολ'  αυτά χώρεσαν σ' ένα συρτάρι για το παντοπωλείο και το πανωσήκωμα έγινε από μακετόχαρτο για να μη βαρύνει η κατασκευή αφού θα κρεμασθεί, με σκεπή από γλωσσοπίεστρα και χαρτί οντουλέ. Όλες οι μινιατούρες εκτός των φρούτων είναι κατασκευασμένες από κουμπιά, καπάκια, χάντρες, υλικά συσκευασιών, οδοντογλυφίδες κι ο,τι μπορεί ή δε μπορεί να βάλει το μυαλό σας (οτι θέλετε ρωτήστε με να μην τ απαριθμώ ένα προς ένα)
Όσο κουραστική και να ήταν η διαδικασία άλλο τόσο μ αντάμειψε το αποτέλεσμα.
Αυτή ήταν η απολαυστική περιπέτεια μιας κατασκευής που ξεκίνησε να γίνει μικρή όμως κατέλαβε μεγάλο χώρο στην καρδιά μου,αν και κατάλαβα οτι αυτό είναι χόμπυ για νεαρά μάτια και δάχτυλα

Πάντως την απόλαυσα και αισθάνθηκα λιγάκι μικρός θεός που έφτιαχνα τον κόσμο σε μια εβδομάδα!

Old store & house miniature by Hara