(Σ)το πνεύμα των Χριστουγέννων

Οι παλιοί μου αναγνώστες γνωρίζουν χρόνια τώρα, πόσο λατρεύω τα Χριστούγεννα😍!
Καιρός λοιπόν να το μάθουν και οι νέοι 😊
Μόλις φτάνει προς το τέλος του το Καλοκαίρι, εγω αρχίζω να ονειρεύομαι χιόνια,χουχουλιάρικα σπίτια με τζάκι,και στολισμένα δέντρα.

  Σαν το μεταξοσκώληκα υφαίνω γύρω μου ενα κουκούλι και ζω το δικό μου παραμύθι, σαλιώνοντας τις κλωστίτσες που με δένουν με τις αναμνήσεις μου και δημιουργώντας νέες που με τυλίγουν με το σήμερα.

Ο,τι έζησα,όπως το έζησα, αναβιώνει ξανά και ξανά μέσα από τα έργα μου.
Μπορεί να μην μεγάλωσα στο χρυσό αιώνα του Περικλή,από αφθονία καλουδίων εννοώ, αλλά δε στερήθηκα και κάτι στο μέτρο των δυνατοτήτων της οικογένειάς μου.
Μπορεί σήμερα να υπάρχει πληθώρα αγαθών και πολυκαταστημάτων ντόπιων και ξένων,μέσω διαδικτύου,όμως εγώ αναπολώ τα μικρομάγαζα των παιδικών μου χρόνων, κι ας ήταν μόνο  δυο-τρία, που διέστελαν τις κόρες των ματιών μου θεωρώντας κάθε τι που έβλεπα στις βιτρίνες τους μαγικό και αναντικατάστατο!
Πίστευα τους Αη Βασίληδες που στήνονταν για την περίσταση μπροστά στο παρκάκι της Νομαρχίας να φωτογραφηθούν με τα παιδιά κι ας ήταν οι στολές τους μίζερες και φτηνοφτιαγμένες.

Περίμενα και πίστευα την υπαρξη του Αη Βασίλη που φέρνει τα δώρα κάτω απο το δέντρο κι ας μην είχαμε τζάκι για να μπει, αφού τα εύρισκα υπήρχε!
Χάζευα και θαύμαζα το κυπαρισσάκι που έκοβε κάθε χρόνο και στόλιζε μόνος του ο μπαμπάς μου,ενώ η γιαγιά με τη μαμά προετοίμαζαν την χριστουγεννιάτικη κουλούρα ξημερώματα.
Μπορεί να μην είχε την αίγλη των σημερινών λόγω μεγέθους και στολιδιών όμως είχε πολύ καλαισθησία, φροντίδα  και αγάπη κι αυτό το έκανε απο μόνο του θαυμαστό και ξεχωριστό!
Μπορεί τα στολίδια νάταν εύθραυστα και να θυσιάζονταν αρκετά κάθε φορά,όμως από τον καιρό που δεν τα έχω πια, τ' αναζητώ και κανένα δε μπορεί να τ' αντικαταστήσει στην ομορφιά και στη μαγεία της κατασκευής τους που πάντα με εντυπωσίαζε!

Αυτά και άλλα πολλά έρχονται στο μυαλό μου και μπερδεύονται με μορφές ανθρώπων  και συναισθήματα έντονα και μου φέρνουν δάκρυα στα μάτια. 

Τίποτα δεν είναι πιο ωραίο απ αυτές τις σκηνές που αναβιώνουν κάθε χρόνο τέτοιες μέρες,εκτός ίσως από τον ερχομό στη ζωή μου των δικών μου παιδιών και ο,τι προσπάθησα να ζήσουμε μαζί. 

Και θέλω να πιστεύω οτι ζήσαμε πράγματι, που αν τώρα δεν αξιολογούνται όπως τα δικά μου,κάποια στιγμή θ αποκτήσουν την δική τους αξία στη μνημοσύνη και στην καρδιά. 

Έτσι λοιπόν μπορεί να έφυγαν τα μαγικά χέρια του μπαμπά που μου έφτιαχναν το χριστουγεννιάτικο δέντρο να το βρω ξημερώνοντας τα γενέθλιά μου,μπορεί να μου λείπει το χέρι του που με κρατούσε σφιχτά  στις βόλτες στην χριστουγεννιάτικη αγορά,λέγοντάς μου ιστορίες απο την δική του ζήση, να μου λείπουν τα μικρά χεράκια των παιδιών μου που βοηθούσαν στις χριστουγεννιάτικες προετοιμασίες γλυκών και στολίσματος, ανέλαβα όμως για όλους εγώ το ρόλο του πνεύματος των Χριστουγέννων στο σπίτι, νάμαι εγω ο θεματοφύλακας των αναμνήσεων και των μελλοντικών μνημών κι έτσι έχοντας ή δεν έχοντας κέφι ,μια που ως γνωστόν ,όπως η όρεξη ,έρχεται αρχίζοντας...όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος πραγματοποιήθηκε μία σεβαστή παραγωγή πραγμάτων (αυτά που θα σας δείξω κι άλλα που θ ακολουθήσουν ) που γνωρίζοντάς το τα τιμούν και κάποιοι φίλοι και τα κάνουν μέρος της δικής τους μαγείας.
Μπορεί λοιπόν να μην άρχισα με υπερβάλοντα ζήλο,όμως ου εν τω πολλώ το ευ και ομως αναλόγως του χρόνου και της διάθεσης,πολλά βγήκαν.
Το σπίτι εβαλε νωρίς νωρίς τα γιορτινά του για να υποδεχθεί τους φίλους που το τιμούν κάθε χρόνο, η ατμόσφαιρα έγινε ζεστή και από μυστικιστική εως φαντασμαγορική, το τσαγάκι μοσχομύρισε  το χώρο, το απαραίτητο αρωματικό χώρου των ημερών δεν φεύγει από το μάτι της κουζίνας πορτοκάλια απο τον κήπο μας και κανελογαρύφαλα,αναδίδουν ανελλιπώς το μεθυστικό τους άρωμα στο χώρο, τα φιλιά και οι ευχές δίνουν και παίρνουν και καθένας φεύγει μ ένα χαμόγελο ικανοποίησης και με μια ευχή "ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΜΕ ΥΓΕΙΑ"!
ΜΑΚΆΡΙ 🙏.

                                                                                      Κάθε γωνιά στολίστηκε.

Η φάτνη, που χρόνια καμαρώνω που την             αγόρασα,απέκτησε τη σπηλιά που της χρειαζόταν.
 Ένα απλό χαρτόνι που στραπατσαρίστηκε με τη βοήθεια νερού και ατλακόλ, βάφτηκε νερωμένο μαύρο ακρυλικό εντός και εκτός, κολλήθηκαν πάνω του βρύα και γέμισε χιόνι.
Φωτίστηκε διακριτικά και απέκτησε τη μαγεία της θείας Γέννησης κατ αναπαράσταση.





Ο Αη Βασίλης φορτώθηκε τις χειροποίητες μπάλες στο χειροποίητο επίσης, έλκηθρό του (σε ξεχωριστή ανάρτηση η ιστορία του), κι άρχισε τη διανομή.

Τα φαναράκια που τόσο καιρό έφεγγαν τις νύχτες τις προετοιμασίες του ΑΗ Βασίλη!

Με τις τριδιάστατες εικόνες τους θα φωτίζουν το κάθε σπίτι που θα μπουν και θα  σκορπούν φως παιδικότητας και αισιοδοξίας,  

τα αγαπημένα φαρασάκια της Γιορτής μεσ' την παιδική αθωότητα

                                                                                         Πώς θα μπορούσαν να λείπουν τα Χριστουγεννιάτικα χωριά της φαντασίας μου;
Ανασυρμένα λες από τις χριστουγεννιάτικες ιστορίες του Παπαδιαμάντη ,που τρελαινόμουν να διαβάζω και από τις κοσμοπολίτικες Πρωτεύουσες της Ευρώπης, που αυτό τον καιρό δίνουν τα ρέστα τους σε φαντασμαγορία,μπορεί νάναι από ρεταλάκια υφάσματων η χαρτονιών,















όμως τόσο ζωντανά και γιορτινά που κατέχουν την ωραιότερη θέση στην καρδιά μου και εκεί που θάθελα να βρεθώ κάποια φορά!


Τα χριστουγεννιάτικα χωριουδάκια χωράνε παντού,έμπνευση να υπάρχει και δημιουργική διάθεση

Δε νομίζετε;

Τα χριστουγεννιάτικα γλυκά εκ των ουκ άνευ και στην παρασκευή τους στην κουζίνα και στην διακόσμηση. 

Τα μικρά ξωτικά μέρος των παραμυθιών που αγαπώ και τα παροπλισμένα τηγάνια ενώθηκαν και έγιναν ένα 😉.
Δεν είναι σκέτη γλύκα;

Μπουκάλια γιορτινά, γιατί τα λικέρ της εποχής θέλουν αντίστοιχη αποθήκευση 😉😊και ποιός μπορεί να τους αντισταθεί ;
Ανοίγεις το πώμα και ξεχύνονται τα αρώματα της κανέλας και των εσπεριδοειδών

Και φυσικά φροντίζουμε για την ασφαλή μεταφορά τους μέχρι τον τελικό αποδέκτη 😉

Μπορεί να μην χιονίζει στα μέρη μας,τίποτα όμως δεν μας εμποδίζει να φανταζόμαστε χιονισμένα δέντρα.

Την φαντασία δε την εμπόδισε ποτέ κανείς να καλπάζει

Και για το τέλος (για σήμερα ) ένα γούρι-ευχή για τον καθένα ξεχωριστά που με τίμησε και φέτος με την παρουσία του ένα μικρό χειροποίητο γαντάκι, γεμάτο κάθε ευχή που θα μπορούσε να σκεφτεί ο ανθρώπινος νους!

Πόσο αλήθεια νοιώθεις ικανοποίηση όταν βλέπεις όλα αυτά φτιαγμένα από τα χέρια σου,σαν όλ αυτά που θαύμαζες παιδί και οι δικοί σου ετοίμαζαν για σένα,για να χαρείς και τώρα εκτός από τη δική σου χαρά τη μεταδίδεις και στους γύρω σου!

Ναι, είναι ικανοποίηση να στέκεσαι απέναντι σ ε κάθε αντιξοότητα και να γίνεσαι εσύ το πνεύμα των Χριστουγέννων για τους ανθρώπους γύρω σου, ακόμα και τους άγνωστους.
Γιατί Χριστούγεννα σημαίνει ανθρωπιά και δόσιμο,οχι μόνο στους δικούς μας ανθρώπους αλλά και στους άλλους.
Ένα βλέμμα ,μία ευχή,ένα σφίξιμο του χεριού,ένα μοίρασμα αρκεί να μεταφέρει το νόημα της Γιορτής, πόσο μάλλον σ αυτούς που δεν περιμένουν τίποτα από κανέναν!
Ανοίξτε  διάπλατα τα πορτόφυλλα της καρδιάς σας και χαρίστε ΑΓΑΠΗ & ΦΩΣ!