Γιορτάζω και το φωνάζω!

Μια αναπνοή πια από τα Χριστούγεννα και λίγες ώρες από το να πατήσω ένα ακόμα σκαλί από το σύνολο που μου έγραψε ο Θεός να ζήσω.
Και νάθελα να το κρύψω πάντα κάποιος με μαρτυράει και αρχίζουν πρώιμα οι ευχές.
Νάμαι λοιπόν έτοιμη να τις δεχτώ, απενοχοποιημένη και ευγνωμονούσα !

Το εξώφυλλο του κουτιού 3d με χαρτιά scrapbooking και διάφορα διακοσμητικά

Όσο το βιβλίο ήταν κλειστό και οι σελίδες άγραφες, ουδείς μπορούσε να προβλέψει τη συνέχεια!

Προ πολλού σε καθοδική πορεία, είναι πάντα μια μέρα που με αναγκάζει να κοιτάζω πίσω τα σβηστά κεριά και ν απορώ, πώς διανύθηκαν τόσα χρόνια,το ξεκίνημα (όσο θυμάμαι)τη συνέχεια ,τα όνειρα,τις ανατροπές,τις πραγματοποιήσεις...
Κάποτε,στα χρόνια της φοιτητικής ζωής,που πολλοί θέλαμε να μάθουμε με κάποιο τρόπο το μέλλον γιατί βιαζόμασταν να μάθουμε τα μελλούμενα και να είμαστε έτοιμοι (;) βρέθηκε κάποια και διαβάζοντας το χέρι μου είπε οτι κάπου στα  μισά θα μου δοθεί μία δεύτερη ευκαιρία.
Τότε κάπου κλονίστηκα αλλά και πάλι στα 18 του χρόνια ποιός πιστεύει οτι στα μισά θα κοπεί η πορεία του! κάπου το αγνόησα ηθελημένα να μην μ' επηρεάζει.
Και όμως ήρθε και επαληθεύτηκε!
Το μεταφυσικό πάντα με φόβιζε, όμως ήρθε κι επιβεβαιώθηκε εκείνη η μάντισα σε μια στιγμή που όλα φάνταζαν οτι είχαν ευθυγραμμιστεί.
Κάπως έτσι, η ζωή σου υπενθυμίζει, οτι εσύ είσαι ένα απλό πιόνι,που αρκεί ένα δυνατό φύσημα  να σε ρίξει από τη σκακιέρα της . Από εκεί και πέρα μπορεί να σου δοθεί η δυνατότητα να το παλέψεις ή να σ' αποκάμει
Κι εμένα μου δόθηκε, κι εκεί που είχα σχεδόν παραδοθεί, μια φλογίτσα μέσα μου έγινε ελπίδα και ασθενικά στην αρχή με πιο πείσμα μετά, έγινε όπλο και πολέμησα και νίκησα.
Μ αυτή την ημερομηνία θάμουν πολύ ικανοποιημένη να τη γιορτάζω γιατί τότε θάμουν ακόμα νήπιο, αλλά τώρα νοιώθω ευγνωμοσύνη γι αυτή την ευκαιρία και όσα αυτή έφερε μαζί της.
Σαν να ξανάγινα έφηβη και να ξανάκανα όνειρα από την αρχή. Πιο ώριμα,πιο συνειδητοποιημένα με το απόσταγμα πλέον της πείρας και χωρίς την αθωότητα του παιδιού.
Από εκεί και μετά μου δόθηκαν ευκαιρίες που δε πίστευα ποτέ οτι θα είχα στη ζωή μου.
Τα όνειρα της εφηβείας ξαφνικά πήραν σάρκα και οστά κι ο,τι δεν έκανα τότε τα έκανα μαζεμένα μετά.
Βέβαια θάθελα να τα είχα ζήσει μαζί με τον πατέρα μου που ήταν ο άνθρωπος που θέλοντας να με προστατεύσει από την βιοποριστική ανασφάλεια με απέτρεψε από τα αρχικά μου όνειρα.
Πού να έβλεπε λοιπόν οτι έτσι από το πουθενά άρχισαν να πραγματοποιούνται, εκεί που όλα θα μπορούσαν νάχαν τελειώσει ή που πολλοί παροπλίζουν τη ζωή τους και θεωρούν οτι ο προσωπικός κυκλος ζωής τους ολοκληρώθηκε και αφιερώνονται αποκλειστικά στην ανάστηση των εγγονιών τους
Παραβλέποντας λοιπόν το αριθμητικό, ως απλά ενα νούμερο και επειδή μέσα μου νοιώθω οτι διανύω μία ακόμα εφηβεία ξαναπαίρνω τη ζωή από την αρχή.
Ξετυλίγω το νήμα κάνω κόμπους σ ε κάθε στάση και φυσικά απολαμβάνω με παιδιάστικη διάθεση τα Χριστούγεννα
Στολίζω το δέντρο που μου στόλιζε ο μπαμπάς ξημερώνοντας τα γενέθλιά μου,οχι κυπαρίσσι φυσικό πια,αλλά ψεύτικο όπως ψεύτικα είναι πολλά πράγματα γύρω μας,μπορεί τα στολίδια του να μην είναι κυπαρισσόμηλα τυλιγμένα με χρυσόχαρτα,γυάλινες μπάλες και λουλουδένια πλαστικά φωτάκια,αλλά άλλα πιο βιομηχανοποιημένα, το χιόνι δεν είναι ανοιγμένο με προσοχή μπαμπάκι να φαίνεται σαν πάχνη,αλλά τούλι και σκόνη χιονιού,αλλά προσπαθώ να αντικαθιστώ τις μνήμες και να δημιουργώ νέες για τη συνέχεια που δεν έχουμε δικαίωμα να σταματήσουμε,επειδή είναι η προσωπική και οικογενειακή μας ταυτότητα
Το τζάκι καίει τα ξύλα τρίζουν παραδομένα στις πύρινες γλώσσες  και η θαλπωρή του ζεσταίνει το σπίτι τις κρύες μέρες του χειμώνα.
Τα τζάμια αχνίζουν και ποτάμια υγρασίας κυλάνε κάθετα  διαθλώντας την εξωτερική εικόνα και σβήνοντας σκέψεις πικρές.
Η κουζίνα είναι οι μέρες αυτές που παίρνει φωτιά και μυρωδιές διαχέονται στην ατμόσφαιρα.Η κανέλα και το γαρύφαλλο είναι το αρωματικό χώρου των ημερών.Μ αρέσει να σκέφτομαι οτι αυτό είναι το προσωπικό μου άρωμα,ζεστό,θελκτικό που σκαλίζει εκτός απο όσφρηση και γεύση,την καρδιά και ξεγυνώνει αναμνήσεις.
Δεν μ απασχολεί πια αν θα μου πέσει το ηύρεμα της χριστουγεννιάτικης κουλούρας,το δικό μου το ηύρεμα ευτύχησα να το κερδίσω για δεύτερη φορά και δνε ηταν αυτό το δέυτερο που βάζουμε για να ξεγελάμε τα παιδιά!
Σκοπεύω δε να το αξιοποιώ κάθε μέρα με όλη τη φλόγα της καρδιάς μου με ελπίδα και ευγνωμοσύνη.
Αυτά είναι τα πραγματικά μου γενέθλια!!!
Σας καλώ λοιπόν να σας κεράσω,στο "ζεστό" μου σπιτικό, ν ανταλλάξουμε ευχές ,να σας πω πόσο χαρούμενη με κάνετε με το πέρασμά σας κάθε φορά και πάνω απ όλα την αγάπη σας,που είναι αμοιβαία!

Το εσωτερικό, ολα φτιαγμένα στο χέρι!

ΚΑΛΑ,ΦΩΤΕΙΝΑ και ΦΩΤΙΣΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!!!