Δεύτε λάβετε φως!

Νιο φως μοιράζω μαζί με νιές ιδέες 😉😍

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ λοιπόν κι εφέτος για μας, χωρίς εμάς, εμείς περιμένουμε καρτερικά τη σειρά μας, αλλά φως δε διαφαίνεται στον ορίζοντα 😵. Πομονή στην πομονή λοιπόν και τα μυαλά στα κάγκελα, αλλά πριν πηδήσουν απόξω μια φαεινή ιδέα ήρθε και τα αναχαίτισε!

Όλα άρχισαν από τα δέματα των αχρήστων, καθότι ... απελθέτω απ΄ εμού το ποτήριον τούτο!

Ούτε καπνίζω, ούτε πίνω, μόνο κάποιες φορές όταν το καλεί η παρέα (μάλλον πρέπει να μιλήσω σε παρελθόντα χρόνο 😢) κανένα ουζάκι ή μπυρίτσα! Για τέτοια κραιπάλη μιλάμε!!! Βέβαια μη νομίζετε οτι είμαι τόσο αγιόπαιδο!!!όόόχι βέβαια, δεν θέλω να σας παρουσιάσω άλλη εικόνα περί εμού, απλά έχω άλλα κακά χούγια εγω 😊😂

Τέλος πάντων δεν παύει το πίνειν ιδίως να σου προσφέρει εκτός από φτιάξιμο κεφαλιού και φτιάξιμο  φαντασίας 😉! Πολλές φορές τα οινοπνευματώδη είναι συσκευασμένα σε προσεγμένες συσκευασίες που είναι κρίμα να πετιόνται ανεκμετάλλευτες. 

Από απλά ξύλινα κουτιά μέχρι πιο ιδιαίτερα...

 
Η πρώτη απόπειρα έγινε πριν κάμποσα χρόνια με μια ωραία χαρτοπετσέτα decoupage και έμεινε ημιτελής. Οι άλλες δύο είναι εντελώς πρόσφατες.

Εξ αρχής οταν συναπαντηθήκαμε με αυτά τα περίεργα κουτιά συσκευασίας γνωστής μάρκας ουίσκι 😝(αυτό κι αν δε μ αρέσει καθόλου!!) με παρέπεμψε σε φανάρι. Ίσως, επειδή ένα τέτοιο φανάρι πολύ παλιό οικογενειακό κειμήλιο, που δεν εκτίμησα όσο έπρεπε λόγω της κακής του κατάστασης τότε, το πέταξα  και το μετάνιωσα πικρά τα επόμενα χρόνια. Ισως...λέω, δεν μπορεί νάμαι σίγουρη για τίποτα. Η ουσία είναι, οτι φανάρι μου θύμισε, φανάρι ήθελα να φτιάξω.

Όμως τα φανάρια έχουν συγκεκριμένη δομή κι αυτό ήταν μόνο η βάση 😏

Έτσι μία απλή αριθμητική πράξη, ανορθόδοξη βέβαια  και μια πιο ενδελεχής ματιά στη σωρεία των αχρήστων έδωσε την τελική ιδέα!

Φανάρι συναρμολογημένο διακοσμημένο με ξυλόγλυπτα 

Στη μία περίπτωση χρησιμοποιήθηκε για "τρούλος" του φαναριού ένα μεταλλικό κηροπήγιο (χριστουγεννιάτικο όπως καταλαβαίνετε από τις εγκοπές) που είχε χάσει το γυαλάκι του και ήταν μεταξύ "να το πετάξω ή να το κρατήσω;" 😒 Τελικά για καλή του τύχη (κι εμένα φυσικά) το κράτησα και πήρε τη θέση του στην κορυφή του φαναριού. 

Για τελείωμα κολλήθηκε η σκεπούλα ενός φαναριού από μπομπονιέρα! Ολως τυχαίως πάλι ευρεθείσα από δέμα αχρήστων, είχαν φτάσει 3 στα χέρια μου που κι αυτές τέθηκαν σε διαβούλευση "πετάω ή κρατάω;" και η γνώμη που επικράτησε βοήθησε τα μάλα στην σημερινή παρουσίαση των 3!

Επειδή ήταν πολύ απλό για τα γούστα μου, αφού βάφτηκε εννοείται με αλλεπάλληλα χρώματα κιμωλίας, για τα τριγωνικά ανοίγματα, τη μετόπη και το δέσιμο των στοιχείων σκέφτηκα να εφαρμόσω ξυλόγλυπτα. Σπουδαία εφεύρεση τα ξυλόγλυπτα! Μπορεί να κοστίζουν κάτι παραπάνω αλλά την γκλαμουριά τη δίνουν και στο πιο ανούσιο αντικείμενο.

Κάποια σημεία που δεν υπολογίστηκαν και δε κόπηκαν με ακρίβεια, τοποθετήθηκαν διακοσμητικά, λουλουδάκια ,πεταλουδίτσες και φυσικά βάφτηκαν κι αυτά με χρώματα κιμωλίας και περάστηκαν με πατίνα όπως το τελικό αποτέλεσμα.

Έτσι έγινε η αρχή και πήραν σειρά και τα επόμενα δύο. Το απείραχτο και το ημιτελές. 

Σ' αυτά χρησιμοποιήθηκαν καπάκια από σπρέϋ για την κορυφή, μια που δεν είναι κάθε μέρα τ'  Αγιανιού να χεις μεμονωμένα κομμάτια από μεταλλικά διακοσμητικά! Όμως κι αυτά επιτέλεσαν με ακρίβεια το καθήκον τους και παράπονο δεν έχω.

 Όσο για ξυλόγλυπτα, εδώ χρησιμοποιήθηκαν με περισσότερη φειδώ, μια που και τα σχήματα δε το χρειάζονταν και δεν είχα και ποσότητα για να καλυφθούν πλήρως οι επιφάνειες.

 Όμως την ίδια δουλειά κάνουν και οι δαντέλες 😉, αρκεί να τις βλέπεις με τη σωστή ματιά!

Για να αποκτήσουν κορμί λαμπάδα, απέκτησαν ποδαράκια από χάντρες και αυτά τους έδωσαν την πρέπουσα κορμοστασιά, που πραγματικά τους έδωσε άλλον αέρα.

Φανάρι συναρμολογημένο με διακόσμηση απο στένσιλ και ανάγλυφα στοιχεία

Τα δε παραθυράκια με το λογότυπο, αντικαταστάθηκαν από άλλα διαφανή κομμάτια και το καθένα απέκτησε άλλη οντότητα με το κατάλληλο στένσιλ.

Φανάρι συναρμολογημένο και ντυμένο με decoupage χαρτοπετσέτας, ξυλόγλυπτα και λουλουδάκια πορσελάνης

Είμαι πολύ περήφανη για την πρόσθεση 1+1+1=1 που κόντρα στα μαθηματικά που ανέκαθεν μισούσα και πήρα το αίμα μου πίσω, έδωσαν το τέλειο αποτέλεσμα!

Ναι, από 3 ανόμοια και διαφορετικής χρήσης πράγματα, μπορείς να συνθέσεις ένα μοναδικό, αξιοπρόσεκτο και χρήσιμο πια αντικείμενο!

Μιλάμεεε ....κι ο Διογένης τα ζήλεψε! Δε νομίζετε  ή μόνη μου τα λέω μόνη μου τ ακούω;