Παραμυθοχώρα

Εχω αρχίσει απο καιρό τις χριστουγεννιάτικες κατασκευές, προσπαθώντας αφ ενός ν αποβάλω όλη την αρνητική ενέργεια που έχουμε εισπράξει όλοι μας όλο αυτό το διάστημα με τις συνεχείς καταστροφές και αφ ετέρου, ευελπιστώντας οτι φέτος θα καταφέρω να κάνω το χριστουγεννιάτικο τσάι. Ξεκίνησα απο μικρά και με διάφορα ανακυκλώσιμα υλικά, που θεωρώ οτι θα σας  δώσουν ιδέες κι εσάς.
Κάτι λοιπόν που με κούρασε εφέτος το καλοκαίρι και δεν έβλεπα την ώρα να κλειστώ στο εργαστήρι, κάτι τα διάφορα e-shop  που σε ξεμυαλίζουν, πήραν μπρος οι μηχανές. Είχα δει, απο καιρό πολύ, παρόμοιες κατασκευές στο PINTEREST  την ξεμυαλίστρα και περίμενα τη στιγμή που κάτι τέτοιο θα έφτιαχνα κι εγω.
Τα υλικά ήταν πολύ διαφορετικά στις εικόνες που είχα δει, ομως εγώ είμαι και της βιασύνης, οτι θέλω τώρα το θέλω. Κι έτσι οταν έφτασε στα χέρια μου η παραγγελία απο την Κρήτη, δεν έχασα καιρό, έβαλα μπροστά το μεγάλο πρότζεκτ
Δε θα το έκανα με γυψόγαζα ή papier mâché, ούτε με πηλό, δεν ήθελα να βαρύνει τόσο πολύ, κι επειδή είχα αρκετά χαρτονένια μασουράκια απο τελειωμένα υλικά, είπα αυτά να παίξουν το ρόλο της καστροπολιτείας και η διαιρούμενη φελιζολένια μπάλα το ρόλο της βάσης. Μου πρόσφερε άλλωστε άπλετο εσωτερικό χώρο να φιλοξενήσει τα λαμπάκια φωτισμού.
Χωρίς καμιά προηγούμενη προετοιμασία πέρασα με εφέ πέτρας ολη τη μπάλα. Το ζόρι το αντιμετώπισα με τα μασουράκια που ήταν αρκετά σκληρά να κοπούν σε παραθυράκια και η βάση τους ωστε να εφαρμόσει καλλίτερα στην καμπύλη επιφάνεια της μπάλας φελιζόλ. Με αρκετή προσπάθεια έστω και κάπως άτσαλα, τα κατάφερα και τα πέρασα κι αυτά με τη σειρά τους με το εφέ πέτρας. Στη συνέχεια έβαψα τη μπάλα στις αποχρώσεις του μπεζ πράσινου και τους πύργους με λευκό λιλά υβριδικό χρώμα. Γύρω απο τα παράθυρα έβαλα μαύρο contour και πρόσθεσα ξύλινα παραθυρόφυλλα. Για σκεπές πάλι χρησιμοποίησα χαρτιά διπλής όψης μοτίβου, αν και καθόλου σημασία δεν εχει η διπλή όψη αφου δεν φαίνεται. Για δέντρα χρησιμοποίησα ξεραμένα κοτσάνια απο σταφύλια, βουτηγμένα σε κόλλα και χρυσόσκονες πράσινες και λευκές. Σε κάποια πέρασα και contour  λευκό

Αυτά τα δέντρα τα έδειξε στο φβ η Μαρία η Τοσουνίδου (κάποτε δικιά μας 😉 blogger), εγω όμως το Καλοκαίρι είχα ανακαλύψει άλλο ξεραμένο κομμάτι φυτού (τη βάση της ταξιανθίας της σέφλερας) που είναι πιο εντυπωσιακό γιατί είναι πιο απλωμένα τα κλαδιά του και το έχω χρησιμοποιήσει σ άλλη κατασκευή που σας δείξω εν ευθέτω χρόνω. Στην προκειμένη  ήθελα πιο περιορισμό όγκο κι έτσι προτίμησα τα τσάμπουρα των σταφυλιών.

Κόλλησα λουλουδάκια κατά τόπους κουμπιά και χάντρες και επειδή ήθελα η μπάλα να μπορεί να εξακολουθεί ν ανοίγει, δε την κόλλησα αλλά τη συνέδεσα με μεταλλικά αξεσουάρ  αφου πρώτα πέρασα στις τρύπες που είχα εξ αρχής δημιουργήσει κάτω απο κάθε μασουρι ,φωτάκια απο τη γιρλάντα led. Τρύπησα τη βάση της μισής μπάλας βάσης και στερέωσα στ άνοιγμα της τρύπας το "φελλό" με το διακόπτη (το συγκεκριμένο φωτιστικό σύστημα είναι για μπουκάλια, αλλά κάτι ο "φελλός" κάτι τα φωτάκια που είναι λίγα βόλευαν ακριβώς για το εν λόγω δημιούργημα) 

Γύρω απο το φελλό που προεξέχει για να μπορεί ν ανοιγοκλείνει ο διακόπτης ,παρότι μπορούσε να σταθεί κι έτσι αλλά θάταν επίφοβο να πέσει και να διαλυθεί αλλά και για λόγους αισθητικούς πρόσθεσα 4 μεταλλικά ποδαράκια 

Το πρότζεκτ δεν είναι αναγκαία χριστουγεννιάτικο αλλά παντός καιρού θεωρώ. Μπορεί όμως να γίνει με την προσθήκη μπόλικης δόσης χιονιού και στη μπάλα και στις στέγες των πύργων, οπως επίσης και στα δέντρα.

Δοκιμάστε το έτσι απλά, ή όπως αλλιώς εσέις φαντάζεστε οτι μπορεί να δημιουργηθεί και θα δείτε οτι για λίγο θα νοιώσετε παιδιά ,περπατώντας σε παραμυθένια μονοπάτια, που τόσο έχουμε ανάγκη για να κάνουμε ενα μεγάλο ουυυυυυυυυυυυυυφφφφφφφφφφφφφφ 😤, μπας κι αλαφρώσει τούτο το βάρος που εχει πιάσει μόνιμο στασίδι  στην καρδιά