Εγεννήθη παιδίον νέον...

... ΕΓΩ!

Σαν σήμερα παραμονές Χριστουγέννων, πριν πολλά-πολλά χρόνια ένα μαυριδερό και μάλιστα ολίγον παραμορφωμένο (χτυπημένο στο μάτι από την κουτάλα-όχι του φαγητού, του γιατρού-) μωρό, ερχόταν στον κόσμο. Βλέπετε τότε που οι γυναίκες γεννούσαν στα σπίτια τους δεν υπήρχαν τα μέσα που σήμερα διευκολύνουν τον τοκετό.  

Αλλά όταν η Φύση έχει αποφασίσει να σε προικίσει τίποτε δεν στέκεται εμπόδιο και το "άσχημο στην κούνια όμορφο στη ρούγα" που λέει ο λαός (πάντα σοφός!) επαληθεύτηκε κι έγινε αυτό το... πλάσμα που βλέπετε μπροστά σας!

Ε, δεν με βλέπετε, αλλά αν με βλέπατε θα καταλαβαίνατε του λόγου το αληθές, όσο κι αν γελάτε, εγώ συνεχίζω ακάθεκτη το 100στάρι μου, ευχόμενη να το πλησιάσω με σώας τα φρένας (που δεν το βλέπω)! Αυτός είναι ο φόβος μου...

Δεν θα κάνω ανασκόπηση της ζωής μου μέχρι εδώ, αυτό γίνεται όταν κάτι τελειώνει, κι εγώ θέλω ν αρχίζω συνέχεια, ν ανοίγω νέες σελίδες στη ζωή μου, να γνωρίζω νέους ανθρώπους (όπως εσάς) να  ζω νέες εμπειρίες, να μοιράζομαι καινούργια πράγματα, να συνεχίζω να εντυπωσιάζομαι με τα απλά, να δω τα παιδιά μου όπως αυτά ονειρεύονται! 

Ελάτε λοιπόν να καλωσορίσουμε αυτό το "μεγαλομωρό" μια και πρώτη φορά γιορτάζουμε μαζί, και να γλυκαθούμε:

Κουραμπιεδάκι απ τα χεράκια μου!

Οόόχι, κεράκια δεν σβήνουμε, γιατί τότε η τούρτα θα γινόταν μανουάλι ή φωτιά του Αη Γιάννη του Λουμπαρδιάρη (Κλήδωνα, που λέτε εσείς) και τότε θα πηδάγαμε φωτίες...

 

UPDATE: Όταν έκανα αυτή την ανάρτηση περισσότερο για να χλευάσω και να σαρκάσω τα χρόνια μου, με τίποτε δεν περίμενα αυτό που αντίκρυσα.Ούτε στις πιο δημοφιλείς μου αναρτήσεις τέτοια προσέλευση!

Όχι τυπικά, όχι ευχές από υποχρέωση, αλλά ειλικρινείς, αυθόρμητες.

Ουδέποτε πριν εισέπραξα τόση ζεστασιά,τόση τρυφερότητα, τόση αγάπη, που μ έκανε να συγκινηθώ  (πιστέψτε με)  και να θελήσω ν ανοίξω τα χέρια να μπορέσω να σας χωρέσω όλες σε μια  αγκαλιά, ν αφουγκραστείτε τους χτύπους της καρδιάς μου που θα σας ψιθυρίζει "ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ".

Ενα βαθύ, ειλικρινές, αδελφικό "ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ" που ξέρω οτι είναι λίγο μπροστά σ αυτό που εσείς μου προσφέρατε σήμερα, αλλά είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω και να επαναλάβω για άλλη μια φορά πόσο χαίρομαι που τόλμησα να εκτεθώ μέσα απο τούτο δω το ημερολόγιο και βρήκα όλες εσάς,που θάθελα κάποτε να γνωρίσω κι απο κοντά, γιατί το πόσο  σημαντικές είστε για μένα το ανακαλύπτω καθημερινά.

Να σας έχει ο Θεός καλά  για τα ωραιότερα και τρυφερότερα γενέθλια που μου χαρίσατε.

Σας αγαπώώώώώώ.............