Χριστοπαραμονιάτικα!

Παραμονή Χριστουγέννων σήμερα και για τη Ζάκυνθο είναι μέρα με ιδιαίτερη σημασία και βαρύτητα.

Κι αυτό γιατί ενώ για όλη την υπόλοιπη Ελλάδα η παραμονή Πρωτοχρονιάς είναι σημαντική για μας στη Ζάκυνθο είναι αυτή η νύχτα!

Ο απόηχος από τα κάλαντα που έψαλλαν παιδικές φωνές ξεμακραίνει.

Η νύχτα πέφτει, τα μαγαζιά κλείνουν  νωρίτερα σήμερα κι ο κόσμος βιαστικά παίρνει το δρόμο για το σπίτι.

 Όπου κι αν βρίσκεται, όποιας ηλικίας κι αν είναι, ο τόπος συγκέντρωσης σήμερα είναι το σπίτι!

Όχι, όχι δεν τρέχουν να προλάβουν να φάνε τα μπρόκολα...

Μέρες πριν οι νοικοκυρές ανασκουμπώνονται, να προνοήσουν για τα υλικά, να σπάσουν και να καθαρίσουν τ΄ αμύγδαλα και τα καρύδια, να κόψουν τα πορτοκαλόφλουδα,ν΄ανακατέψουν τα σπιτσοπίπερα  και τέλος έφτανε η μεγάλη ώρα πάντα βραδυνή ν αναπιάσουν  το προζύμι! 

Τι αγωνία να φουσκώσει αυτό το προζύμι!!!

Να ζυμωθεί, να ξαναζυμωθεί, ενδιάμεσα  να ξεκουραστεί σκεπασμένο στη σκάφη με κουβέρτες μέχρι να φτάσει στο τελικό στάδιο του πλασίματος  της κουλούρας!

Πρώτα η Κουλούρα και μετά τα Χριστόψωμα, πασπαλισμένα με κόκκινη ζάχαρη και ζαχαρόκουκα κολλημένα πάνω τους με μια ελαφριά στρώση λιωμένης σε νερό ζάχαρης.

Γι αυτή την Κουλούρα όλη αυτή η αποψινή βιασύνη.

Κουλούρα, που συμβολίζει το Άστρο της Βηθλεέμ κι απαιτεί ιδιαίτερο τελετουργικό για την παρασκευή της και ένα παρόμοιο για το κόψιμό της !

 Ακόμα και τώρα που δεν υπάρχει στα καινούργια σπίτια φωτιά στην κουζίνα να την περάσει από πάνω ο αρχηγός της οικογένειας και να την ραντίσει λαδόκρασο, η νοικοκυρά από δίπλα του, με ένα ματζέτο μερτίες , εκτός της φωτιάς τα υπόλοιπα γίνονται κατά το αντέτι.

Όλη η οικογένεια γύρω από το τραπέζι να ψάλλει τρις το "Η Γέννησις σου Χριστέ ο Θεός ημών..."  ενώ ο πατέρας σταυρώνει την Κουλούρα με το ματζέτο, τέλος κόβεται κατά ηλικιακή σειρά σ όλα τα μέλη της οικογένειας και τους τυχόν παρευρισκόμενους, αρχίζοντας φυσικά από το Κομμάτι του Χριστού και κατόπιν του σπιτιού.

Και τότε αρχίζουν οι ανασκαφές...το μάτι ειδικά των παιδιών γυαλίζει, η αγωνία κορυφώνεται ποίος θάναι ο τυχερός; Ποιανού θα πέσει το ηύρεμα;

Αυτό είναι το ζητούμενο τώρα. Το ηύρεμα! 

Τι χαρά λάμπει στα μάτια οποιανού το ανακαλύπτει τελικά, διπλωμένο μέσα στο κόκκινο χαρτάκι του ή σε αλουμινόχαρτο! Φιλιά κι ευχές "και του χρόνου να σου ξαναπέσει"!

Ααα, μην μου σκορσάρετε απο τα σμπάρα που ακούτε γύρω-γύρω! ο κάθε νοικοκύρης βγαίνει στην αυλή και ρίχνει  σμπάρα για το "καλό", σημάδι οτι κόπηκε η Κουλούρα του.

     "Που αλλού σε κόβουνε με χαρές

με σπάρα και "ούρα"

Χριστοπαραμονιάτικη 

του τόπου μου Κουλούρα"

έγραψε κάποτε νοσταλγώντας ένας ζακυθινός ποιητής ο Ι. Τσακασιάνος, περιγράφοντας σε 4 μόνο γραμμές την μοναδικότητα του εθίμου αυτού και τη σημασία του για κάθε ζακυθινό.

Από παιδί μέχρι σήμερα τίποτε δεν έχει αλλάξει αυτή τη νύχτα, που όλοι την περιμένουμε σαν τον κρίκο που μας συνδέει με τις πατρογονικές μας ρίζες. 

Νύχτα γεμάτη γιομάτη θάματα  νύχτα σπαρμένη μάγια!!!

Μην βαρυγκομήσετε και πηγαίνετε μία βολτούλα στην Κική να διαβάσετε περισσότερα και να ρίξετε μία ματούλα και στην συνταγή της Ζακυθινής Κουλούρας.

Γλωσσάριο ιδιωματισμών της  ζακυθινής ντοπιολαλιάς:

- σπιτσοπίπερα: ανακατεμένα μπαχαρικά

- ζαχαρόκουκα ή διαολίνια:  κουφετάκια μικρά χρωματιστά

- ματζέτο         :  μικρή ανθοδέσμη

- ηύρεμα          :  το σημερινό λεγόμενο φλουρί

- σμπάρα         :  πυροβολισμοί

- σκορσάρω    :   ξάφνιασμα με φόβο

Και του Χρόνου με Υγεία!
Καλά Χριστούγεννα και το νόημα της Γέννησης να ζεστάνει τις καρδιές όλων μας!
Στο Λατρεμένο μου παιδί που οι συνθήκες δεν βοήθησαν να κάνουμε μαζί γιορτές. Δεν πειράζει καρδούλα μου,μη μου στεναχωριέσαι,ΕΣΥ ΝΑΣΑΙ ΚΑΛΑ!Το άστρο των μάγων να σ οδηγεί πάντα στο σωστό δρόμο.