Μάθημα άνευ διδασκάλου.

Δασκάλα, δεν ήθελα ποτέ να γίνω.
Πάντα φοβόμουν τις απορίες που δε θα μπορούσα να λύσω.
Ως εκπαιδεύτρια  σεμιναρίων, μ΄ έλουζε κρύος ιδρώς! Είχα πολύ άγχος αν θ αντεπεξέλθω, κι ανασφάλεια (άσχετα αν το αποτέλεσμα δικαίωνε την προσπάθεια) διότι ποτέ δεν θεωρώ τον εαυτό μου απόλυτο γνώστη, για να μεταδώσω τις γνώσεις μου σ΄ άλλους.
Συνεχώς μαθαίνω!
Έτσι λοιπόν δικαιολογείστε  μου αυτή την απόπειρα, δεν είμαι δασκάλα στο decoupage (εδώ κι αν είμαι αρχάρια!), δεν είμαι απόλυτος γνώστης των τεχνικών (ενίοτε παραβαίνω τους κανόνες... από τεμπελιά!), αλλά επειδή εκ φύσεως δεν χαλώ χατήρι (διαπιστωμένο) κι επειδή αισθάνθηκα οτι η "απαίτηση" έγινε με πολύ συστολή (την αισθάνθηκα) και επειδή πολλές φορές στο παρελθόν μου είχε ζητηθεί κάτι παρόμοιο, αλλά δε τόχα τολμήσει και ίσως θεωρηθηκα υπερόπτης (είμαι το ακριβώς αντίθετο) σ όλες εσάς που με τιμάτε με την παρουσία σας, τον καλό σας λόγο και το ενδιαφέρον σας ("μα τελικά πώς τα κάνεις;") αν και άλλες φίλες έχουν δείξει τεχνικά βήματα  (εδώ κι εδώ) ,  δεν ήθελα να "κλέψω", ανέλαβα την ευθύνη και θα την φέρω εις πέρας.
Οχι με βίντεο, όπως χαιρέκακα μου υπεδείχθη από τη φωνή του πισίου, αλλά με φωτογραφικά βήματα.
Πάμε λοιπόν!
Επέλεξα μία πέτρα.
Αγαπώ τις πέτρες για την υφή τους και για το σχήμα τους, που σε παραπέμπει στο μοτίβο!

αρχική μορφή πέτρας

ωοειδές λοιπόν το σχήμα, Πάσχα πλησιάζει (σήμερα-αύριο), τι άλλο απο θέμα πασχαλινό; (Θεόσταλτο μήνυμα!μήπως και ξεστολίσω  το σπίτι...)

1) ξεκινάμε μ όλα μας τα υλικά παρατεταγμένα ως στρατιωτάκια μπροστά μας (εγώ σπανίως το τηρώ και γι αυτό μονίμως ψάχνω).
Τα υλικά είναι θέμα τι βολεύει την καθε μιά μας. Εκτός του Gesso τ άλλα τρία δεν τ αλλάζω με τίποτα!

τα υλικά μου

2) προετοιμάζουμε την επιφάνεια, ήτοι ασταρώνουμε.
Για να μην κάνουμε γραμμές, που ενδεχομένως θα φαίνονται και κάτω απο το ακρυλικό (δεν αναφέρομαι στην πέτρα αλλά σ άλλες επιφάνειες), καλλίτερα να μην χρησιμοποιούμε πινέλο  αλλά σφουγγαράκι (ακόμα και κουζίνας) που ταμπονάρουμε πάνω στην επιφάνεια το αστάρι, με μικρές σταθερές κινήσεις κοντά-κοντά.

ασταρωμένη πέτρα με Gesso

3) ανάλογα την επιφάνεια, κι αν θα την καλύψουμε όλη με χαρτοπετσέτα ή όχι, περνάμε ακρυλικό χρώμα.Την συγκεκριμένη θαλασσόπετρα την πέρασα,επειδή ξερνούν άλατα.
Προσέχουμε η επιφάνεια που θα χρωματισθεί νάχει την ίδια χρωματική απόχρωση με το φόντο του μοτίβου, ούτως ώστε να μην χρειασθεί να κόψουμε σχολαστικά με το ψαλιδάκι το θέμα μας και να ενσωματωθεί καλλίτερα

(νυχτερινή λήψη (σόρρυ) περασμένη και με ακρυλικό

Αν αποφασίσουμε να καλύψουμε ολη την επιφάνεια με χαρτοπετσέτα, το εγχείρημα θέλει  λιγάκι  υπομονή και επιμονή, μην τσακίσει η χαρτοπετσέτα και κάνει ζάρες (βασικό στοιχείο επιτυχίας στο decoupage) ή κρατήσει  αέρα και δημιουργήσει κενά (αν παρ ελπίδα δημιουργηθεί ζάρα, σώζεται η κατάσταση αν τη σιδερώσετε με το οικιακό σίδερο , όχι στον ατμό).
Θα πρέπει να ενσωματωθεί τόσο απόλυτα, που να θυμίζει ζωγραφική και όχι χαρτί.
Αυτό είναι και το βασικό στάδιο που κάνει το έργο μας ή να αποτύχει παταγωδώς ή να επιτύχει και να δρέψετε δάφνες.

4) στην χαρτοπετσέτα δεν χρησιμοποιώ  άλλη κόλλα απο την βενζινόκαλλα σε σπρέυ UHU.
 Είναι η δοκιμασμένη πρόταση της Μάγιας  και όλων εμάς που μαθαίνουμε απ αυτήν, και δε φαίνεται ζάρα!
Δεν σου μουλιάζει από κόλλα, δε ζαρώνει, ξεκολλάει και ξανακολλάει (με προσοχή).
Ψεκάζουμε ελαφρά από απόσταση και αφήνουμε λίίίγο να στεγνώσει μέχρι να κολλάει το δάχτυλο,

το μοτίβο ανάποδα  περιμένω την κόλλα να στεγνώσει λίίίγο

στη συνέχεια  παίρνουμε τη χαρτοπετσέτα και την κολλάμε στο σημείο που θέλουμε.

το μοτίβο επι της πέτρας

5) περνάμε απο πάνω μία δόση κόλλας ντεκουπαζ για να ισχυροποιήσουμε το αποτέλεσμα

Για καλλίτερη ενσωμάτωση του μοτίβου  στο αντικείμενο  κάνουμε σκιές με ακρυλικά στα παρεμφερή με το μοτίβο χρώματα ή με πατίνα για να δείξουμε "βάθος" στην εικόνα μας (ιδίως όταν χρησιμοποιούμε χαρτί που έχει και μία "υψομετρική" διαφορά από την επιφάνεια)

ακρυλικές παρεμβάσεις για ενσωμάτωση

Και το τελικό στάδιο είναι η επικάλυψη  όλης της επιφάνειας με βερνίκι.
Τρεις στρώσεις είναι αρκετές και επιλέγεται ο,τι βερνίκι θέλετε ανάλογα με το γούστο σας αν θέλετε δηλαδή η τελική εικόνα νάναι γυαλιστερή, θαμπή ή σατινέ.
Εγώ χρησιμοποιώ το βερνίκι αυτό που ψήνεται κιόλας στον οικιακό φούρνο, για να μονιμοποιήσει το μοτίβο στην επιφάνεια που επιλέξαμε (π.χ. για γυαλί και πορσελάνη)
Και ιδού η τελική μορφή:

Εκτός από ακρυλικά χρώματα και λίίίγη ελάχιστη πατίνα στα πλευρά των πουλιών για ένδειξη βάθους, δεν χρησιμοποίησα κανένα άλλο εφέ. Το μοτίβο και η αισθητική του καθενός οδηγούν στο τελικό αποτέλεσμα.
Η πέτρα μου έδωσε ανάγλυφη υφή στα πουλάκια (εκτός από τους πόρους έχει και διαφορές πάχους, που φρόντισα να πέσουν στα σωστά σημεία π.χ πλάτη του πουλιού) και η μόνη μου παρέμβαση το χτίσιμο της φωλιάς, αντί να το ζωγραφίσω.

jenny μου αν δεν σε κάλυψα, θα κάνουμε ιδιαίτερα!
Την αγάπη μου και την επιείκειά σας.

Επ' ευκαιρία να σας ευχαριστήσω μέσα απο την καρδιά μου για το ενδιαφέρον και την συμπαράστασή σας στην ημικρανική μου περιπέτεια της προηγούμενη ανάρτησης.
Και τα γιατροσόφια σας θα τα λάβω σοβαρά υπόψιν αλλά περισσότερο μου έκαναν καλό τα σχόλια γιατί γέλασα με την ψυχή μου! Νάστε καλά, κι ΕΥΧΑΡΙΣΤΩΩΩ!!!