Λέξεις σε σιφόν

Πάντα μ άρεσαν τα βιβλία.
Διάβαζα κι ονειρευόμουν!
Γινόμουν ηρωίδα  και βίωνα την πλοκή.
Απ όλη αυτή την ενασχόληση ταξίδευα, με λέξεις και εικόνες.
Πολλές φορές, μου έρχονταν κι εμένα διάφορα ...
Όχι δεν είμαι λογοτέχνης, επηρεασμένη ευαίσθητη είμαι.
Απλά  όταν μου ΄ρχόταν κάτι ήθελα να το γράφω,να μένει...
ασχέτως αν όταν το ξαναδιάβαζα δεν θα θυμόμουν γιατί το είχα γράψει, ποια η αφορμή.
Πολλές φορές μου έρχονται φαεινές ιδέες στο κρεββάτι.
Και καλά όταν είναι μεσημέρι,διακόπτω τη μεσημεριανή σιέστα και το ρίχνω στη συγγραφή, μη και χαθεί το απαύγασμα της έμπνευσης. Όταν όμως είναι βράδυ...το τρώει το μαύρο σκοτάδι! Γιατί φεύ, όταν ξυπνώ το πρωί  με το ζόρι κοιτάζομαι στον καθρέφτη και λέω "Με λένε Χαρά κι είμαι καλά"
σιγά μη θυμηθώ όνειρα (άσε που καλά δε βλέπω, τα κακά τα θυμάμαι, γιατί μου μένουν αξέχαστα!), πολύ δε περισσότερο, λόγια!
Έπεα πτερόεντα!!!

decoupage  χαρτοπετσέτας σε ύφασμα

Παρ όλα αυτά, ποτέ δεν κράτησα ημερολόγιο.
Δεν θάμουν καθόλου τυπική στην καταγραφή,άσε που έπρεπε να τα γράφω κωδικοποιημένα για το φόβο των Ιουδαίων,οπότε θάχαναν τη μισή,αν όχι ολόκληρη την αλήθεια τους.
Έτσι τα αποκυήματα της φαντασίας μου (κι όχι πάντα φαντασίας) είναι καταγεγραμμένα σε χαρτάκια, ημερολόγια, σελίδες σχολικών τετραδίων κι όπου αλλού βάλει ο νους,τα οποία κατά καιρούς ανακαλύπτω και παίζω το κουίζ: "τι θέλει τώρα να πει ο ποιητής" και σιγά μην  το βρίσκω!
Εν τούτοις, όποτε έβλεπα κάποιο προκλητικά ωραίο σημειωματάριο το αγόραζα να βρίσκεται, κι έτσι βρίσκονται αρκετά και... άδεια.
Κάπως έτσι  σκέφτηκα όταν μου δώρισαν  ένα χοντρό, τύπου ετήσιο ημερολόγιο,  χωρίς όμως ημερομηνίες, "τετράδιο". Ήταν όμως πολύ dark  για τα γούστα μου, αλλά πολύ πλούσιο και περιποιημένο για να αδιαφορήσω και το σημαντικό έχει υπόλευκες σελίδες,  χωρίς ημερομηνίες που μπορούν να γεμιστούν  μ ό,τι θες. Λέξεις, εικόνες, σχέδια...οτιδήποτε.
Έμεινε λοιπόν στην άκρη κι αναπαυόταν στο χρυσαφί του κουτί, μέχρι να μου έρθει εμένα  η έμπνευση (καθυστερεί η ρημάδα) να το μεταμορφώσω (ίσως γι αυτό...πρόσεχε κι απέφευγε!).
Κατά καιρούς έχω θαυμάσει δημιουργίες με Scrapbooking, αλλά είναι too much για τα γούστα μου και λίγα βρίσκω να με καλύπτουν απόλυτα. Έτσι είναι ένα πάθος που δε μ άγγιξε (ευτυχώς!) και τ άφησα στις δεξιοτέχνες του είδους.
Όμως ο συνδυασμός εικόνας, υφάσματος,δαντέλας ,κομβίων και λοιπών αξεσουάρ μ εξιτάρει οπότε ήταν προδιαγεγραμμένο το ...τέλος του!χαχαχα

Τετράδιο ντυμένο με  συνδυασμούς υφασμάτων, decoupage σε ύφασμα, δαντέλα, κορδέλα  και  χαρτί (τα τριανταφυλλάκια και η μπορντούρα στο πλάι,είναι απο χαρτί)

Τώρα αν το βεστιάριο βοηθήσει το τετράδιο να συγκεντρώσει την εναπομείνασα σοφία μου, το μέλλον θα δείξει... εσείς πάντως μέχρι εδώ θα δείτε κι ελπίζω να μην απογοητευθείτε...

λεπτομέρειες

Υ.Γ. χρησιμοποιήθηκαν για το στελάρισμα (χρόνια  ντύναμε μπλε τα σχολικά τετράδια!)  λινό μπεζ apo πουκάμισο, κομμάτια από υφάσματα και χάρτινες κατασκευές. "Γαζώθηκε" δε με αράχνη, ήτοι χωρίς καθόλου βελονιά.