Αμ΄ έπος αμ΄ έργον

"Ο πιο καλός 

ο μαθητής

 ήμουν εγω στην τάάάξη,οοοο

κι οι δάσκαλοι 

με είχανε μη βρέξει και μη στάάάάξειι,οοοοο..."

Κι επειδή το άσμα βρίσκει αντίκρυσμα στο πρόσωπό μου,ανεξαρτήτως κάτι άπιστους Θωμάδες που επιχειρούν να με διαβάλουν,χωρίς επιτυχία όμως, μια που το επιβεβαιώνουν ΔΥΟ δασκάλες, βάλθηκα με την επιστροφή μου να εφαρμόσω ό,τι έμαθα στο σεμινάριο "Κάνουμε σπιτάκια με γυψόγαζα".
Περιχαρής έφτασα στο σπίτι, που εκεί αντίκρυσα ΤΟ χάος,αλλά έκανα τα στραβά μάτια. Μετά στραβώθηκα εντελώς ανοίγοντας τον λογαριασμό της ΔΕΗ (όχι του σπιτιού που μόλις είχα φέρει, του κανονικού)
Ενας μισθός δεν φτάνει, αυτό σας λέω μόνο!
Πριν στραβώσει το στόμα και μου πάρει  τη μιλιά, χέρι,πόδι,  είπα να εκτονωθώ στη γυψόγαζα.
3 μπουκάλια γάλα είχα αφήσει στο ψυγείο και άλλα τόσα χυμών...κανένα δεν υπήρχε,γκρρρρρρρρ
Να μου πείτε μία εβδομάδα μπορεί να μην σκούπιζαν και να έπλεναν ,να μη στεγνώσει και το λαρύγγι τους!
Τέλος πάντων βολεύτηκα με κουτιά από φάρμακα, που από αυτά τουλάχιστον το σπίτι έχει θαυμαστή επάρκεια.
Όλα όμως ήταν εναντίον της δημιουργού...
Η γυψόγαζα, που  γύρισα 5 φαρμακεία να βρω στην επικράτεια Νοτίων Προαστίων, φτερά και πούπουλα!!! Γύψος ούτε για δείγμα!κλαψ,κλαψ
Πόσες φορές μελέτησα τη Σωσώκα μου,δε λέγεται !
Έκαναν 2 μέρες να στεγνώσουν, παρόλο που επιστρατεύθηκαν όλες οι θερμαντικές συσκευές του σπιτιού, κι αν υποθέσουμε πώς στέγνωσαν τελικά, το εσωτερικό ήταν σκέτο κρεμμύδι...φύλλα-φύλλα.
Μετά ήρθε η σειρά των χρωμάτων.
Στη Ζάκυνθο τα χρώματα που επικρατούσαν παλιότερα στα σπίτια ήταν το κεραμιδοκόκκινο, η ώχρα και το θαλασσιλουλακί. Ετσι αποφάσισα να κάνω συνδυασμούς του πρώτου και του τελευταίου με εναλλάξ κόκκινα και ώχρας κεραμίδια.
Σειρά στις αναποδιές είχε η κόλλα.
Γιατί το Μαράκι μας συνέστησε συγκεκριμένη και αλάνθαστη, όμως εγώ δεν ήξερα οτι ήδη είχα και χρησιμοποίησα θερμοκόλλα. Εγώ κόντευα να βεντουζάρω στα σπιτάκια,αλλά το στοιχείο με τίποτα! Ξεκολλούσε και σήκωνε και όλο το υπόστρωμα.
Οταν τη βρήκα όλως τυχαίως (τίποτα δε βρίσκεται εκ  συστήματος σ αυτό το σπίτι!), ίδωμεν το φως το αληθινόν και το κόλλημα το στερεό!

μικρές λεπτομέρειες με ήλιο ή ...με χιόνι.

Σιγά-σιγά θυμήθηκα όλα τα βήματα που μάθαμε μια και δεν κράτησα σημειώσεις
Μπορεί να μην είναι η απόλυτη, όπως λέμε "Βίσση",επιτυχία, είναι όμως μία προσπάθεια πριν αρχίσει η χριστουγεννιάτικη εποποιϊα. Αυτή όμως δεν θα την λουστείτε, ελπίζω.
Κι επειδή κάάάποια απείλησε οτι αν είναι φωτιζόμενα θα φαρμακωθεί, να την διευκολύνω...ΕΙΝΑΙ! Για να μάθεις να μην μ' αμφισβητείς φαρμακωμένη!χαχαχα
Ας είναι καλά το Σοφάκι που μου χάρισε τα ρεσώ-led της κι έτσι δεν θα γίνουν Μονή Αρκαδίου τα σπιτάκια.

Ηθικόν δίδαγμα (διότι σε τούτο το μπλογκ,αν δε το έχετε καταλάβει, συνυπάρχουν η ηθική και τα διδάγματα προς αποφυγή λαθών) : Χωρίς καλά υλικά και χωρίς καλή παρέα, η τελειότης απομακρύνεται άρδην!

Και το θέμα σπιτάκια κλείνει εδώ, μ ένα βραβείο(όχι λόγω επιτυχίας του στόχου) αλλά διαδικτυακής

φιλίας    απο τον επίσης πιο καλό μαθητή,Παύλο και τη Μαριέτα του και τους ευχαριστώ πολύ γι αυτό, που μοιράζεται με πολύ χαρά στις συμμαθήτριες, στις απούσες, παρατηρητές και δασκάλες του όμορφου Σαββατοκύριακου γυψόγαζας!

Αντε και ΚΑΛΟ  ΜΑΣ ΜΗΝΑ, φθινοπώριασε πια!