Οίνος ευφραίνει καρδίαν...

εμένα πάλι το μπουκάλι του οίνου! Μια που όπως έχω κατ επανάληψη ομολογήσει  όχι απλά δε μ αρέσει, αλλά ούτε το μπουκάλι του δε πιάνω οταν περιέχει οίνον.
Άγνωστο πως προέκυψε τέτοια σιχαμάρα,αλλά το θέμα μας δεν είν αυτό.
Ξέρω οτι τελευταία χάθηκα λίγο απο τη γειτονιά,ούτε καν στα σχόλια της προηγούμενης ανάρτησης δεν απάντησα, τα  χάρηκα όμως και σας ευχαριστώ θερμά για την ενδυνάμωση των προσπαθειών μου.
Έπεσε ομολογουμένως λίγο η διάθεση μετά την ΑΘήνα, ίσως φταίει κι ο καιρός που φθινοπώριασε  για τα καλά, αλλά ευτυχώς η δημιουργικότητα καλά κρατεί παραδόξως.
Τα σπιτάκια συνεχίζονται όποτε πετύχω την γυψόγαζα την καλή (κάθε φορά που ρωτάω σε Φαρμακείο με λαχτάρα "έχετε γυψόγαζα;" θυμάμαι τους ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΥΣ με την "Παπαρήγα την καλή" το σύνθημα για την παράνομη τότε ερωτική ταινία στο βίντεο κλάμπ! χαχαχα στην παρανομία και η γυψόγαζα), κι άλλα, απο άλλο υλικό (θα δείτε εν  καιρώ, μην σας πέσουν τα κεραμίδια κατακούτελα με το συνέχεια) και γενικά πολλά και διάφορα με χριστουγεννιάτικη διάθεση.
Ωσπου η πορεία ανακόπηκε απο την "εντολή" του αδελφού, επιθυμία το λένε,αλλά ο τρόπος είναι ο ευγενικώτερος του Κασιδιάρη(πού τον θυμήθηκα τώρα αυτόν,ήμαρτον!)
- Ο φιότσος σου θέλει πράγματα
- δε μου πε τίποτα το παιδί
- σου λέω εγώ (ο παραπάνω που λέγαμε κι αντίρρηση δε σηκώνω)
Κάνω μία παρένθεση εδώ να σας πω οτι μη δείχνετε αδυναμία σ άντρα την εκμεταλλεύεται κι ο δικός μου το ξέρει καλλίτερα απο τον καθένα κι εκεί να δεις εκμετάλλευση! Η Μαύρη εργασία κι η ανασφάλιστη ωχριά μπροστά της. Τελος πάντων είπα τον πόνο μου (μια ζωή τέτοια πονεμένη ήμουν, αλλά  αλλουνού παππά Ευαγγέλιο αυτό,δεν θα φτάσουμε ποτέ στο μπουκάλι, έτσι που το πάμε)
- και σαν τι θέλει;
- θέλει φωτιστικά (προσέξατε; πληθυντικός αριθμός), ένα πίνακα κι ένα έπιπλο για την είσοδο και θα σκεφτώ κι άλλο...
Δεν είναι τελική λίστα αυτή.
-Καλά ΤΑ φωτιστικά κι άντε κι ο πίνακας,το έπιπλο απο πού προέκυψε; Εγω δεν φτιάχνω έπιπλα.
- Κάτι θα σκεφτείς
-Δεν έχω καν ιδέα για τη διακόσμηση του  διαμερίσματος
- θα σου δέιξει φωτογραφίες
-Ναι, αλλά δεν έχω χρονο
- Γιατίίίίίί;;;;;;;;; συνταξιούχα είσαι,τίποτα δε κάνεις (να ξέρατε πόσες δουλειές έχει σκεφτεί να κάνω η συνταξιούχα!!!)
- Εχω Μπαζάρ, πρέπει να φτιάξω ρολόγια,παιδικά παιχνίδια και ένα  ταλαίπωρο ρολόι για την Αμερική που υπερηχογράφημα μας έστειλαν και τώρα έρχονται οι φωτογραφίες του παιδιού που στρατεύει. Πότε θα τα κάνω όλ αυτά;
- Το παιδί προέχει, που έρχεται μεθαύριο και θα φύγει άμεσα.
Τι να κάνω; ούτε εικόνα του σπιτιού είχα, ούτε τα γούστα του ξέρω, γιατί δεν είναι βρέφος πλέον "το παιδί" να του παίρνεις παιχνιδάκια και να επιμένεις οτι του αρέσουν, τέλος πάντων  είπα να κάνω αρχή με τα εύκολα, ένα επιτραπέζιο φωτιστικό (το επιδαπέδιο θα πάει πρώτα ηλεκτρολόγο και μετά θ αρχίσει η δική του μεταμόρφωση)
Ορμώμενη λοιπόν απο μία πάγια επιθυμία του "να πάει Αμερική", σκέφτηκα το θέμα νάταν με αμερικάνικο μοτίβο.
Αφού έβγαλα και ξαναέβγαλα τις χαρτοπετσέτες μου πολλές φορές, κατέληξα  σ'  αυτό.

μπουκάλι κρασιού με decoupage απο μικρά κομμάτια  απο διάφορες  χαρτοπετσέτες

 Μ άρεσε το περίγραμμα των ουρανοξυστών,που το είχα σκεφτεί  θετικό-αρνητικό για το αμπαζούρ, όμως δεν ήθελα να το βαρύνω, φοιτητικό δωμάτιο είναι και μετά και τις συμβουλές της αγαπημένης Μισιρλούς, ξεκίνησα περί ώραν ενάτην που λέει και το Ευαγγέλιο για να καταλήξω περί ώραν 3η πρωινή (το νέο μου βιολογικό ρολόι,όχι ύπνος πριν τις 3 κι όχι ξύπνημα πριν τις 9) εκεί που όλα έχουν στρώσει...ξεστρώνει το μπουκάλιιιι!!!
Γιατί ποτέ δεν μ αρέσει ν αφήνω κάτι στην ησυχία του και πηγαίνοντας να σηκώσω λίγο τη χαρτοπετσέτα στο στόμιο (άλλη είχα βάλει και δε μ άρεσε, ευτυχώς που συνέβη το ατύχημα) ξεκόλλησε χαρτοπετσέτα ακρυλικό και αστάρι! Πανηγύρι!!!
Επειδή έχω συνηθίσει πλέον στις αναποδιές που μου συμβαίνουν ΠΑΝΤΑ, δεν έβρισα ...πολύ, έβαλα το κεφάλι κάτω, ξανά αστάρι, στέγνωμα με το πιστολάκι  (αλλιώς θα λαλούσαν τα κοκόρια) και ακρυλικό
Την άλλη μέρα πλέον ολοκληρώθηκε το μπουκάλι-βάση με πολλά κομματάκια χαρτοπετσέτας να καλύψουν τα κενά, ένα μάλιστα έγραφε Paris και θα με περάσουν και για αγεωγράφητη όποιος το προσέξει, αλλά καλυπτική αδεία...
Γραμμή για τον ηλεκτρολόγο (δεν έχω πάρει τέτοια ειδικότητα ακόμη)  για τρύπημα, ντουί και καπέλο
Τελικά φοβήθηκε κι εκείνος να το τρυπήσει κι έτσι έκανε πατέντα με φελλό το ντουί, γέμισα το μπουκάλι με χρωματιστή άμμο για βάρος σταθεροποίησης, τσόχα στη βάση να μην γλυστράει και το τελικό tuch ( με μία ευχή, να πραγματοποιηθούν τα όνειρά του) " I have a dream" του μεγάλου οραματιστή Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ.

Είμαι περήφανη για το αποτέλεσμα, όχι γιατί ήταν κάτι απο το τίποτα που έγινε χρήσιμο (κύριε Τσάνταλη δεν κάλυψα καν τ' όνομα να  δείτε  πως μπορείτε να μεταμορφώσετε τα μπουκάλια σας) όσο για το οτι  σαν να μάντεψα την όλη διακόσμηση του φοιτητικού δωματίου,οπότε έδεσε το φωτιστικό,αλλά πολύ περισσότερο γιατί άρεσε στον ίδιο και το χάρηκα όταν το είδα στο F/B να φιγουράρει.

για νύχτες μαγικές κι ονειρεμένες...

Παίρνω φόρα λοιπόν για τη συνέχεια κι ελπίζω κι εσείς να εγκρίνετε την ανακύκλωση-χρηστική μεταμόρφωση.