Σαν σε παραμύθι

Φθινοπώριασε για τα καλά!

Ο καιρός έχει δροσίσει αρκετά, οι πρώτες βροχούλες έπεσαν ήδη, η γη στρώθηκε ένα πράσινο χαλί, λες κι έσπειρες φρέσκο γκαζόν, το χώμα μυρίζει βρεγμένο μ εκείνη τη μοναδική του μυρωδιά,τα δέντρα γέμισαν και ωριμάζουν τους καρπούς της εποχής.

Η γατζία προστέθηκε για ομορφιά,όχι για φρούτο

Γενικά μία αλλαγή της Φύσης απο το ζεστό Καλοκαίρι να περάσουμε στο Χειμώνα, κάνοντας μία ενδιάμεση στάση στο πολύχρωμο, με ζεστές αποχρώσεις του κεραμιδοκόκκινου, Φθινόπωρο, μέχρι να πέσουν εντελώς κι αυτά τα φύλλα!
Τα δε μυρμηγκάκια ήδη έχουν εντατικοποιήσει τη συγκομιδή τροφής,προβλέποντας για το Χειμώνα. Πού και πού κάποιος ξεχασμένος τζιτζικας,συνεχίζει το τραγούδι του. Πάντα καθυστερημένος κι απρόβλεπτος!χαχαχαχα

Τυχεροί όσοι μπορούμε να αντιλαμβανόμαστε την εναλλαγή αυτή των Εποχών!
Οι πρώτες βροχές εκτός απο την άνθιση των κυκλαμίνων, σηματοδοτούν και το ξεπέταγμα απο τη γη των άγριων  "φρούτων" της, όπως είναι τα μανιτάρια και τα κούμαρα .

Τα μανιτάρια έχουν ξεχωριστή θέση,όχι μόνο στο τραπέζι μας, αλλά πολύ περισσότερο στο μυαλό μας, παιδιόθεν.
Πόσα παραμύθια έχουμε διαβάσει και τι ιστορίες έχει πλάσει η  φαντασία μας!
Τάχουμε συνδέσει μ' όμορφα κατακόκκινα καπελάκια  με λευκές πιτσιλιές ,άσχετα αν αυτά στην πραγματικότητα είναι τα πλέον δηλητηριώδη!
Ουδεμία εντύπωση μας κάνουν τ΄ άλλα,  τ άχρωμα  ή περισσότερο προς το μπεζκαφέ.
Εμείς αναγνωρίζουμε κι αγαπάμε τα φωτεινά κόκκινα.
Χωμένα κάτω από τα πεσμένα φύλλα των δέντρων,προστατευμένα  από το παχύ στρώμα που τα καλύπτει, μεγαλώνουν μέσα στη γη και ξεπετιώνται με τα πρωτοβρόχια  προσφέροντας το μερίδιό τους στην φυσική αναγέννηση και κύκλο ζωής.

Συνδεδεμένα στην παιδική φαντασία με  μικροσκοπικά πλασματάκια  που ζουν εντός τους,  δεν μας εγκαταλείπουν ούτε μεγάλοι αυτές οι παιδικές εικόνες απο τα αναγνώσματα.
Έτσι όταν έφτιαξα το πρώτο μανιταρόσπιτο απο πηλό για το Πανηγύρι αγάπης της Ναυπάκτου (που με χαρά μου γνώρισα και την νέα του ιδιοκτήτρια),είχα βάλει στόχο να ξαναφτιάξω ένα, προσπαθώντας να φτάσω περισσότερο κοντά στην φυσική του εικόνα.

Μανιταρόσπιτο και δέντρο απο πηλό (στους τοίχους λεπτομέρειες με decoupage, πολυμερικό πηλό και αλουμικοκαπάκι-η καμινάδα)

Και μια που το ταξίδι στην ΑΘήνα είχε και ένα κομμάτι από του πηλού τα παραμύθια, κι αφού η εποχή προσφέρεται για παραμυθοταξίδια,ας ταξιδέψουμε στη Χώρα της φαντασίας και της δημιουργίας, ο καθένας με τις δικές του αναμνήσεις, μέσα απ αυτές τις εικόνες:

Κι επειδή μιλήσαμε για παραμύθια, διαβάστε κι ένα μικρούλι ΕΔΩ!