Σήμερα τα Φώτα...

Φίλοι μου αγαπημένοι ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!

Ευχομαι απο καρδιάς να πραγματοποιηθούν ο,τι έχει ο καθένας μας κατά νου και προπάντων νάχουμε Υγεία και ηρεμία,γενικώς και ειδικώς.

Μπορεί ο Χρόνος να μου μπήκε με δοκιμασίες,αλλά μπροστά σ αυτόν που έφυγε ,με τον τρόπο που έφυγε...ούτε συζήτηση!

Ας κάνουμε λοιπόν ένα χαρούμενο κλείσιμο της χριστουγεννιάτικης περιόδου,με τούτη την τελευταία γιορτινή ανάρτηση.

Οι μέρες οι Χριστουγεννιάτικες έχουν ένα ιδιαίτερο ειδικό βάρος για την ψυχολογία μου ανέκαθεν.

Θες η γενέθλια ημέρα, θες οι παιδικές μνήμες και οι σχολικές καταβολές, μ'  έχουν επηρεάσει σε σημείο, που οταν σκέφτομαι "Χριστούγεννα" να φτιάχνω ένα ονειρικό τοπίο, με πολύ χιόνι, χαμηλές εξωτερικές θερμοκρασίες, αλλά ιδιαίτερα ζεστές εσωτερικά, με φωτισμένα παράθυρα που απο μέσα έρχονται μυρωδιές απο πορτοκαλόφλουδες,και κανελλογαρύφαλα.

Σπιτσοπίπερα,μου το λέμε στον Τόπο μου.

Κι εκεί κατά την παραμονή, που η νύχτα,η Αγια Νύχτα έχει ρίξει για τα καλά τα πέπλα της να ξεμυτάς απο τη ζεστασιά του σπιτιού σου και τα βήματά σου να αφήνουν βαθειά τ' αποτυπώματα στο μαλακό χιόνι, που σαν φιγούρες απο Διήγημα του Παπαδιαμάντη, με το φως των φαναριών πηγαίνεις στην εκκλησία για τη Χριστουγεννιάτικη θεία λειτουργία.

Πολύ βαθιά χαραγμένα στην μνήμη και την καρδιά τούτα τα χριστουγεννιάτικα διηγήματα του Σκιαθίτη συγγραφέα, μας συντρόφεψαν στα μαθητικά χρόνια κι έγιναν εμμονή σχεδόν και στην ωριμότητά μας.

Χρόνια απωθημένο μία τέτοια χριστουγεννιάτικη εικόνα να τη ζήσω στην πραγματικότητα!

Αλλά μια και χιόνι δε πρόκειται ποτέ να δούμε στο Νησί (ακόμα και σήμερα που κυριολεκτικά το κρύο τσούζει και ρίχνει χιονόνερο, χιόνι δε θα δούμε), ζω όλο αυτό το ονειρικό σκηνικό μέσα από τις δημιουργίες

Ετσι και φέτος, τα χριστουγεννιάτικα χωριά είχαν την τιμητική τους σε κάθε πιθανή επιφάνεια (μπουκάλια,φαράσια,ξύλα) αλλά τα πιο αγαπημένα μου είναι τα δύο που θα σας δείξω σήμερα.

Το πρώτο ένα κομμάτι μάρμαρο,πάνω σ ένα παλιό ξύλο, ζωντάνεψε  από την αναπαράσταση μιας γιορτινής Πόλης, με έναν αστροφωτισμένο ουρανό μεσ' το χιονιά!

Μάρμαρο με decoupage χαρτομάνδηλου, πάνω σε κρακελαρισμένο ξύλο με confetti αστεριών

Χάρηκα   που εκτιμήθηκε από ένα ιδιαίτερα αγαπητό και ταλαντούχο πλάσμα, για δώρο σ'  ένα εξ ίσου αγαπητό πανελληνίως, πρόσωπο της μικρής μας κοινωνίας. Μπήκε σε καλλιτεχνικό στέκι το ξυλαράκι μου.

Το δεύτερο είναι ένα ακόμα απωθημένο μου που έγινε πραγματικότητα

Η μεταμόρφωση μιας άχρωμης τουρτιέρας  σ'  ένα "την Αγια νύχτα τη χριστουγεννιάτικη..." σκηνικό!

Παρόλη τη δυσκολία της και το τεστάρισμα της υπομονής μου, το αποτέλεσμα δικαίωσε τον κόπο μου και τώρα την καμαρώνω στη μέση του τραπεζιού με ή χωρίς να κρύβει γλυκό

Καμπάνα από  τουρτιέρα με decoupage από χαρτοπετσέτες και εφέ χιονιού

Μ' αρέσει να σεργιανώ νοερά στα δρομάκια της, όπως σας περιέγραψα παραπάνω και να κοιτάζω μέσα από τα αχνισμένα από το κρύο φωτισμένα παράθυρα, διακρίνοντας χαρούμενα πρόσωπα,που ανοίγουν δώρα κοντά στη φλόγα του αναμμένου τζακιού!

Ίσως κάποια γιαγιά καλλιεργεί ακόμα τη φαντασία των εγγονιών της με παραμύθια για τα παγανά, που τέτοιες μέρες κυκλοφορούν ανάμεσά μας κάνοντας σκανταλιές, πριν ξεπροβάλει ο τουρλόπαπας  από τη γωνιά του δρόμου και με την αγιαστούρα του πάρουν δρόμο...

Κι εγω , ανέμελο  παιδί, ν' απλώνω τις χούφτες μου και να προσγειώνονται οι νιφάδες του χιονιού αφήνοντας το υγρό τους χνάρι

Έτσι γλυκά και τρυφερά, με παιδικές θύμησες από διηγήματα και δοξασίες θέλησα να κάνω ποδαρικό στη νέα χρονιά και να ευχηθώ νάναι Φωτεινή και Φωτισμένη για όλους! 

Το Φως της γενέθλιας φάτνης να φωτίζει το δρόμο  μας για κάθε καλό.