Σήμερα θα μου επιτρέψετε...
Πάλεψα αν πρέπει να το κάνω ή οχι, όμως επειδή εδώ μέσα είναι η καρδιά μου που καταθέτω τα κομμάτια μου, όχι μόνο τα δημιουργικά αλλά και τα συναισθηματικά,θα το κάνω
ΑΝ το καταπιέσω θα με τυραννάει χειρότερα, κι ήδη το βάρος όλο αυτό τον καιρό της αναμονής είναι δυσβάσταχτο
Δεν το έκανα για την απώλεια του πατέρα μου,το κάνω όμως ν αποχαιρετίσω μια φίλη,που τη γνωρίζατε οι περισσότερες.
Έναν δικό μας άνθρωπο που έφυγε νωρίς και όπως γίνεται πάντα, άδικα.
Παρόλο που ξέραμε οτι αναμετριόταν άνισα, ελπίζαμε οτι θα τα κατάφερνε,μέχρι που ήρθε η μακάβρια είδηση
Ο,τι είχα να πω για τη Μπέττυ, ό,τι ένοιωθα για κείνη τάχω πει σε μια πολύ διαφορετική ανάρτηση (εδώ) , σήμερα πονάω αφόρητα που η ευχή μου τότε "νάναι πάντα Πρωταθλήτρια σ ό,τι κι αν κάνει, με την αγάπη μου και την ευχή: το παραμύθι της ζωής της να ξετυλίγεται ακατάπαυστα χωρίς δράκους μόνο με καλές νεράιδες!" δεν έπιασε .
Δυστυχώς οι δράκοι εμφανίστηκαν πολύ γρήγορα και δεν στέφθηκε πρωταθλήτρια
Δε πρόλαβε καν να πραγματοποιήσει τ' όνειρο για το οποίο είχε τέτοιο ενθουσιασμό,τους Χαρταετούς της καρδιάς
Έφυγε με την ανυπομονησία ενός παιδιού,που θέλει ο δικός του να φτάσει ψηλότερα όλων!
Εμείς που τη γνωρίσαμε από πιο κοντά, μοιραστήκαμε όμορφες στιγμές μαζί, μείναμε πίσω σαστισμένοι, ανήμποροι να αναστρέψουμε τ' αποτέλεσμα, πονεμένοι βαθειά, αλλά τυχεροί που μπήκε στη ζωή μας και άφησε το χνάρι της με κάθε τρόπο.
Θα τις στείλουμε πολλούς χαρταετούς, φορτωμένους με την αγάπη μας να τη συντροφέψουν στο μεγάλο ταξίδι της στο απέραντο γαλάζιο.
Καλό ταξίδι Μπεττουλίνι μου, θάσαι πάντα ανάμεσά μας.
Πάλεψα αν πρέπει να το κάνω ή οχι, όμως επειδή εδώ μέσα είναι η καρδιά μου που καταθέτω τα κομμάτια μου, όχι μόνο τα δημιουργικά αλλά και τα συναισθηματικά,θα το κάνω
ΑΝ το καταπιέσω θα με τυραννάει χειρότερα, κι ήδη το βάρος όλο αυτό τον καιρό της αναμονής είναι δυσβάσταχτο
Δεν το έκανα για την απώλεια του πατέρα μου,το κάνω όμως ν αποχαιρετίσω μια φίλη,που τη γνωρίζατε οι περισσότερες.
Έναν δικό μας άνθρωπο που έφυγε νωρίς και όπως γίνεται πάντα, άδικα.
Παρόλο που ξέραμε οτι αναμετριόταν άνισα, ελπίζαμε οτι θα τα κατάφερνε,μέχρι που ήρθε η μακάβρια είδηση
Ο,τι είχα να πω για τη Μπέττυ, ό,τι ένοιωθα για κείνη τάχω πει σε μια πολύ διαφορετική ανάρτηση (εδώ) , σήμερα πονάω αφόρητα που η ευχή μου τότε "νάναι πάντα Πρωταθλήτρια σ ό,τι κι αν κάνει, με την αγάπη μου και την ευχή: το παραμύθι της ζωής της να ξετυλίγεται ακατάπαυστα χωρίς δράκους μόνο με καλές νεράιδες!" δεν έπιασε .
Δυστυχώς οι δράκοι εμφανίστηκαν πολύ γρήγορα και δεν στέφθηκε πρωταθλήτρια
Δε πρόλαβε καν να πραγματοποιήσει τ' όνειρο για το οποίο είχε τέτοιο ενθουσιασμό,τους Χαρταετούς της καρδιάς
Έφυγε με την ανυπομονησία ενός παιδιού,που θέλει ο δικός του να φτάσει ψηλότερα όλων!
Εμείς που τη γνωρίσαμε από πιο κοντά, μοιραστήκαμε όμορφες στιγμές μαζί, μείναμε πίσω σαστισμένοι, ανήμποροι να αναστρέψουμε τ' αποτέλεσμα, πονεμένοι βαθειά, αλλά τυχεροί που μπήκε στη ζωή μας και άφησε το χνάρι της με κάθε τρόπο.
Θα τις στείλουμε πολλούς χαρταετούς, φορτωμένους με την αγάπη μας να τη συντροφέψουν στο μεγάλο ταξίδι της στο απέραντο γαλάζιο.
Καλό ταξίδι Μπεττουλίνι μου, θάσαι πάντα ανάμεσά μας.
