Ανοιξιάτικοι ερωτιδείς

Ένα βαρετό βράδυ, παρακολουθώντας ένα βίντεο στο you tube ερωτεύθηκα παράφορα έναν μικρό ερωτιδέα.

Λεπτομέρεια τόξου

Σε πρώτη φάση παρήγγειλα έναν άλλον, γιατί αυτός ήταν άμεσα διαθέσιμος. Ήταν μια ευκαιρία να δοκιμάσω και την τεχνική που παρακολούθησα στο βίντεο και μετά ξαμολήθηκα να βρω τον ίδιο που ερωτοχτυπήθηκα.

Και τον βρήκα!

Στη Θεσσαλονίκη ήταν ο καλός μου να το βαράει ο Βαρδάρης και θέλησα να το ζεστάνω στα χέρια μου και να μείνει έτσι άγαλμα

...κάποιο άγαλμα που μ είδε με θυμήθηκε και τον πόνο μου ν ακούσει δεν αρνήθηκε.

Αυτό!

"The Angel of Fantasy"

Ετσι βρήκαν συντροφιά ο ένας κοντά στον άλλον.

Και οι δυο στεφανωμένοι, ο καθιστός επειδή δεν είχα κατάλληλο στέμμα και χωρίς δεν τον ήθελα, σκλήρυνα με κόλλα ένα κομμάτι δαντέλα και πάνω της κόλλησα και μια καρφίτσα. Η ρομφαία του πάλι ήταν καρφίτσα πέτου και ένα σκουλαρίκι (δώρα ενός δέματος αχρήστων)!

Αγάπησα πολύ το Vintage effect της Majestic που δίνει μια κοκκώδη επιφάνεια και το αναμειγνύεις με το χρώμα προτίμησής σου. Κατά τόπους έχει πάστα κρακελέ να φαίνεται ακόμα πιο παλαιωμένος. Σ' αυτόν ακολούθησα ακριβώς τα βήματα του βίντεο κι έγινε πιο μπρονζέ. Τον άλλον όμως τον ήθελα αλλιώς. Ήθελα ναχει την όψη του τσιμεντένιου. Πιο φωτεινός και μ' άλλο χρώμα ρούχου.

Κι έτσι έγινε!

"The Angel of Spring"

Το στεφανάκι ήταν από ένα άλλο δέμα αχρήστων που αρχικά πέταξα (ομολογώ την αμαρτία μου)

μη θεωρώντας το χρήσιμο.

Για καλή μου τύχη, όταν μου ήρθε η επιφοίτηση του αγίου πνεμάτου, που έλεγε η γιαγιά μου,

δεν τοχα πετάξει σκουπίδια κι έτσι ανασύρθηκε, έβαλα κόλλα τόπους-τόπους και κόλλησα

πάνω του αστεράκια κομφετί.

Ετσι απέκτησε το φωτοστέφανο που του άξιζε !😇

Στο χεράκι του έχει κρεμασμένη τη φαρέτρα του  και το τόξο του, έτοιμο για χρήση (έπιασε τόπο η καρφίτσα του πέτου μου που κάποτε είχα τρέλα μ' αυτές).

Παρ όλο που η αρχική φωτογράφιση έγινε στο σαλόνι, δεν ήταν για κει!

Το κορμάκι του έχει γεμίσει βρύα, καθότι είναι λίγο αλητάμπουρας, όπως όλοι οι έρωτες και κρύβεται πίσω από τις πρασινάδες να σημαδεύει τους στόχους του 😉

Μπορείτε να τους αντισταθείτε;;οχι, πείτε μου!

Κι επειδή ο έρωτας είναι άμεσα συνυφασμένος με την Άνοιξη, νομίζω οτι είναι το πλέον κατάλληλο δίδυμο για να υμνήσει την Ανοιξη γύρω, που τώρα πλέον έχει κάνει την εμφάνισή της καθηλωτικά, σε πείσμα της πανδημίας και του εγκλεισμού, που έχει επιβληθεί εξ αυτής.

Ακόμα και στις μεγάλες Πόλεις που δοκιμάζονται, ξεπροβάλει σε κάθε ευκαιρία, όπου βρεί πρόσφορο έδαφος, από ένα κήπο, απο μια γλάστρα μπαλκονιού, από μια σχισμή πεζοδρομίου, γιατί η Ανοιξη όσο κι αν προσπαθείς, δεν φυλακίζεται, αντίθετα επελαύνει και εξαπλώνεται όπου και όπως μπορεί, ερήμην μας ή μαζί μας, αλλά πάντα είναι μία ελπίδα οτι ολα μπορούν ν' αναγεννηθούν μετά και απο τον πιο βαρύ χειμώνα.

Και πόσο βαρύτερος απ αυτόν που ζούμε ένα χρόνο τώρα!

Και γι αυτό το θαύμα της Φύσης κλείνω μ ένα όμορφο ποίημα που το ερμηνεύει με τα πιο εύστοχα λόγια!

Οι εποχές δεν νοιάζονται για την παρουσία μας.

Έχουν το δικό τους ρυθμό δημιουργίας.

Παγερά αδιαφορούν για τα συναισθήματά μας.

Η άνοιξη είναι ανερμήνευτη

Εμείς αυθαίρετα χρησιμοποιούμε το εξαίσιο σκηνικό της

για τα δικά μας, εφήμερα δράματα.

Πάντα θα είμαστε οι θεατές του οργασμού της.

Ανεπαρκείς των ημερών για να τον περιγράψουμε.

και ανήκει στο Γιάννη Τόλια.

Αγριες γλαδιόλες

Ολη η ανάρτηση είναι αφιερωμένη στο Ιστορίες της Ανοιξης της Μαρίας Νικολάου, αν την κρίνει κατάλληλη, αλλά περισσότερο σ όλους εσάς των μεγαλουπόλεων που έχετε ανάγκη μια φωτεινή αχτίδα ελπίδας και ανοιξιάτικης αύρας 😍💖

Υ.Γ. το υλικό των αγγέλων είναι ρητίνη