Ολα είναι Καλοκαίρι!

 Και η ζέστη καλά κρατεί και ο φόβος δεν έχει εξαληφθεί απο γύρω μας, η μόνη μου διασκέδαση παραμένει η θάλασσα!
Κάτι που με ηρεμεί η θωριά της, κάτι που ακολουθώ τα ιστιοφόρα σαν γλαροπούλι στα ταξίδια τους, κάτι που ανυπομονώ για την καθημερινή συγκομιδή, κάτι που χάνομαι μέσα της και διαλύονται οι σκέψεις που μ' απασχολούν στο νερό, χαλαρώνει το σώμα χαλαρώνει και το πνεύμα, την έχω μόνη διασκέδαση και μέτρο προφύλαξης, μια που επιλέγω τη μοναχικότητα.
Κι ετσι περνούν οι μέρες ολο και κάτι δημιουργώντας φέρνοντας τους μικρούς θησαυρούς πίσω στο σπίτι. Και καθημερινά ευγνωμονώ το θεό για τη διέξοδο που μου έδωσε και απολαμβάνω κι εγω μαζί μ εσάς κάθε νέο γέννημα της φαντασίας ,της ιδιαιτερότητας των πετρών, της έμπνευσης των μοτίβων και της ανασκάλεψης των αναμνήσεων.
Η αλήθεια είναι οτι αυτό τον καιρό μ εχει επισκεφθεί αρκετές φορές η έμπνευση, είτε απο κάποιο ιδιαίτερο κοχύλι είτε από κάποιο φόντο (χαρτοπετσέτας ή ριζόχαρτου) κι εχω απολαύσει μοναδικές στιγμές δημιουργίας και φυσικά θα τις μοιραστώ μαζί σας.
Το Καλοκαίρι ήταν ανέκαθεν η εποχή της ανεμελιάς, αφού το κλείσιμο των σχολείων προϋπέθετε ελευθερία χρόνου και φυσικά απαλλαγή από κάθε βαρετή δραστηριότητα του Χειμώνα!
Οι αλάνες γέμιζαν από παιδιά που έπαιζαν μέχρι να πέσει ο ήλιος και οι γειτονιές αντηχούσαν από αλαλαγμούς χαράς.
Ένα παιχνίδι που παίζαμε κατά κόρον τα κορίτσια ήταν ο Γκιούστρος! Χαράζαμε το τσιμέντο, τρίβαμε καλά καλά την "τόκα" (συνήθως κομμάτι κεραμιδιού) για να γλυστράει και όταν τα πόδια είχαν φτερά κι οχι τσιμέντο όπως τώρα, πηδάγαμε κουτάκι κουτάκι προσέχοντας να μην πατήσουμε γραμμή και χάσουμε

"Γκιούστρος" Παιδικό παιχνίδι με θησαυρους της θάλασσας

λεπτομέρεια

Το Καλοκαίρι επίσης ως εποχή του θερισμού των καρπών, που είχαν σπαρθεί από το τέλος του Χειμώνα και έρχεται η ώρα της συγκομιδής τους.

Έχετε φάει ποτέ κουκούτσα
(σόρρυ, καλαμπόκι για τους μη μυημένους στην ντοπιολαλιά μας) λαίμαργα ή σπυρί σπυρί καθισμένοι στα πεζούλια του Πόρτου (του κάθε πόρτου) ατενίζοντας τη θάλασσα και απολαμβάνοντας τη γεύση;

Δεν ξέρετε τί χάνετε!

Αγοράζοντας καλαμπόκι απο πλανόδιο

Το Καλοκαίρι επίσης είναι μία εποχή που ευνοεί την αφαίρεση, εκτός όλων των άλλων πλεονεκτημάτων του!
Αλαφρώνεις από ρούχα, από κιλά (το πιο δύσκολο όλων), ακόμα και από ήθη...γενικά "χαλαρώνεις" από βάρη που εχεις εναποθέσει ή έχεις αφήσει να εναποθέσουν άλλοι επάνω σου. 

Ο,τι σε κρατούσε δεμένο μέχρι εκείνη τη στιγμή φεύγει χωρίς δεύτερη σκέψη, έχεις μία αίσθηση ελευθερίας! Η ξεγνοιασιά προϋποθέτει ελευθερία άνευ όρων και τότε επιδίδεσαι σε ο,τι περισσότερο ποθούσες χωρίς περιττά φορτία. Ξεφορτωνόμαστε μπρατσάκια και απολαμβάνουμε τις χαρές του κύματος που σε πάει και σε φέρνει και πλέον έχεις
τις δυνάμεις να οδηγήσεις εσύ προς τα πού θες να πλεύσεις.
Αφαιρούμε τις βοηθητικές και φτερό στον άνεμο απολαμβάνουμε τις ορθοπεταλιές που πάντα ονειρευόμασταν!

Μην επιτρέπετε να σας γειώνουν και να σας προσγειώνουν, η ελευθερία είναι σημαντικότερη κάθε άλλου αγαθού και όποιος στη στερεί είναι οχι απο σεβασμό προς εσένα, αλλά επειδή ο ίδιος φοβάται μη σε χάσει. Μόνο που τα ελεύθερα πουλιά ξαναγυρίζουν, ενω τα σκλαβωμένα η μόνη τους έννοια είναι να πετάξουν για πάντα σ ανοιχτούς ορίζοντες!

Συνεχίστε να ονειρεύεστε και να γεύεστε "Καλοκαίρια", Απολαύστε έναστρες νυχτιές με ωραίες ταινίες

θεωρείστε τους εαυτούς σας ευλογημένους για ο,τι έχετε ζήσει, για ο,τι ζείτε χωρίς να αναλώνεστε σε άκαιρες σκέψεις και να επαφίεστε σ' ένα αύριο που δεν ξέρετε αν και πως θαρθει.
Η ζωή είναι εδώ, είναι ΤΩΡΑ,ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΤΗΝ ΧΩΡΙΣ ΕΝΟΧΕΣ!

Αν ο ήλιος μπαίνει μες στο σπίτι, μπαίνει λίγο και μες στην ψυχή σου.

Le Corbusier, 1887-1965, Γαλλοελβετός αρχιτέκτονας