Χαλαρώνουν τα μέτρα μετά μουσικής!

 ΕΙΔΗΣΗ! και μόλις μπήκαμε στο Φλεβάρη!!!

Εστίαση μετά μουσικής! τρέξτε και σώστε κι αφήστε εμένα να ονειρεύομαι στους μικρόκοσμούς μου 😵

Εχω να βγω ούτε ξέρω από πότε, κοντεύω νάχω γίνει ένα με τους τοίχους!Σαν ταπετσαρία ενα πράγμα.  Αλλες φορές δεν μου λείπει καθόλου κι άλλες  το μυαλό μου ξεφεύγει και περιπλανιέται σε γραφικά στενάκια, με μικρά καφέ, χαλαρή μουσικούλα και καλή παρέα...αχ αυτή η παρέα πόσο μου έχει λείψει 👭💔

Ετσι πριν τις εξαγγελίες της Κυβέρνησης για χαλάρωση των μέτρων στην εστίαση, παρά την αμείωτη ένταση των κρουσμάτων της πανδημίας (ίσως για να γλυκάνει το χάπι της αποτυχίας στην αντιμετώπιση της κακοκαιρίας)  εγω ήδη είχα κάνει την υπέρβαση και βγήκα και μουσική έβαλα και καφεδάκι έξω απόλαυσα, ολ αυτά βέβαια δημιουργικά!

Κάποια στιγμή μου είχε στείλει μία φωτό από το Amazon  η κόρη μου για μια μινιατούρα piano-bar και με ρωτούσε αν θέλω να μου το αγοράσει. Εγω της απάντησα "άστο γιατί μπορεί κάποια στιγμή να το φτιάξω"

Η αλήθεια είναι, οτι όσο και τέλειο νάναι το αγοραστό αντικείμενο, που αδιαμφισβήτητα είναι, τη χαρά που σου δίνει αυτό που βγαίνει από τα χέρια σου με όλες του τις ατέλειες και τις εμφανείς κόλλες, δεν την εχει! Ειδικά οταν προκύπτει από τα πιο ανορθόδοξα υλικά!

Πέρασε καιρός από τότε αλλά δε ξεχάστηκε και τώρα με την νέα "παραλαβή" εκ Βορρά, όπως προείπα, επανήλθε στην επικαιρότητα και ... ήταν δίκαιο κι έγινε πράξη! Σ αυτό συνέβαλαν κάποια αντικείμενα άγνωστης χρηστικότητας, που έδωσαν  την έμπνευση.

Το έτοιμο ήταν σε σχήμα "Γ" και ολίγον κλειστού, εγω όμως το κουτί που είχα και ήθελα να χρησιμοποιήσω είχε 4 κανονικές πλευρές με ανοίγματα (τη γνωστή χάρτινη συσκλευασία του Ελληνικού καφέ ...ονοματα δε λέμε ,ΕΝΑΣ είναι 😉!). Έτσι το άνοιξα προσεκτικά κι άρχισα να το "ντύνω" μεμονωμένα κι έτσι το φωτογράφησα κιόλας να φανούν οι λεπτομέρειες γιατί απο τη στιγμή που ανασυντέθηκε είναι δύσκολη εως ακατόρθωτη η εσωτερική φωτογράφισή του.

Η μία πλευρά του λοιπόν έγινε η μπάρα με τα ράφια από πίσω.

H πλευρά του bar

το σκαμπό

Μ' απασχόλησαν πολύ τα σκαμπό και η δημιουργία τους και τελικά κατέληξα στη λύση των φελλών, με  ιδιαίτερα πόδια, που μ' ευνόησαν οχι μόνο να μην καταλαμβάνουν οπτικά χώρο, αλλά να κολληθούν και κάτω από τη μπάρα για σταθερότητα. Για πιο "μαλακό κάθισμα"😂 πάνω τους, έμπηξα τρία ιδιαίτερα μεταλλικά κουμπιά.

Πάνω στη μπάρα υπάρχουν μία φραπεδιέρα, ένα μπωλ "κρουασάν", μία καφετιέρα για εσπρέσο παλιού τύπου και μπουκάλια ποτού (παλιά καμένα χρωματιστά φωτάκια χριστουγεννιάτικης γιρλάντας). 

Φυσικά όλα συναρμολογημένα από μικρά άχρηστα πλαστικά, εκτός της φραπεδιέρας που το κύπελλο είναι μεταλλικό (άγνωστο αντικείμενο 😕)και τα "κρουασάν" είναι σπόροι καλαμποκιού (Αχ Βαρβάρα τι με κάμνεις!) 

 Ενώ από πίσω, στον τοίχο κρέμονται φλυτζάνια (αυτά από τα οποία ξεκίνησε η έμπνευση και υλοποίηση) πάνω σε βάσεις από σκουλαρίκια εφαπτόμενα του αυτιού (πιο παλαιά δεν...). 

Στα ράφια διάφορες γυάλες σε χαρούμενους χρωματισμούς κι ενας πίνακας με το μενού της ημέρας. 

Ο τοίχος πίσω απο τη μπάρα

Οι κάνουλες της μπύρας

Μικρή κάβα

Στο πλάι μία σειρά από κάνουλες μπύρας (ηλεκτρολογικό υλικό, αγνοώ την ονομασία του)και πάρα δίπλα μία επιτοίχια οινοθήκη 

Στην απέναντι πλευρά ανάμεσα στα παράθυρα, βρίσκεται ένας χαμηλός καναπές, τύπου σοφάς (καπάκι από μπουκάλι κολώνιας) μ' ένα εξίσου χαμηλό τραπεζάκι και πουφ (καπάκια φαρμάκου με κουμπιά για μαξιλαρια), σχηματίζουν μια γωνιά δίπλα στο παράθυρο για καφέ με απόλαυση της έξω κίνησης και μια θήκη περιοδικών, για όποιον περιμένει την παρέα του να μη βαρεθεί αναμένοντας 😉! .

Η απέναντι πλευρά με το καθιστικό στο παράθυρο

Η μουσική γωνιά

 Δίπλα ένα πιάνο που φτιάχτηκε από τα πλακάκια των self tests (τόσα χρησιμοποιούμε να πηγαίνουν χαμένα;😂) Έγιναν η πλάτη του πιάνου, ντύθηκαν με χοντρό μαύρο χαρτόνι, τα πλήκτρα έγιναν από barcode και πάνω του ένα βάζο με λουλούδι κι ένα κάδρο με θεατρικές μάσκες. Το σκαμπώ πλεξιγκλας (;) μ' ενα ιδιαίτερο επίσης κουμπί

Δίπλα περιμένει μία κιθάρα επίσης ,για χαλαρωτικές μουσικές βραδιές 🎵🎶🎼🎹🎸 

Απέξω ένα τραπεζάκι καφενείου (η γνωστή βάση από τις συσκευασίες κρουασάν) με decoupage και δύο χαριτωμένες καρέκλες ("κουταλάκι" από αυγό Kinder, βάση κουμπί και πόδια από μίνι μανταλάκια ) μοιράζονται δύο φλυτζάνια καφέ με νεράκι. 

Από πάνω τους ένα  φωτιστικό (από κουμπί) κι ο αριθμός, είτε του δρόμου είτε τ' όνομα του μαγαζιού, μια που κι εμείς έχουμε παρόμοιο (like studio 53 in America, you Know 😉😂) . 

Πίσω ένας πίνακας με προσεχείς εκδηλώσεις (κάτι για να μου θυμίζει το αγαπημένο πάλαι ποτέ BOO με το λόγοτυπό του) .

Τραπεζάκια έξω λοιπόν!

Πλάγια όψη

 Πιο δίπλα, ένα χαμηλό καναπεδάκι με εξίσου χαμηλό τραπεζάκι, στημένα μπροστά από το παράθυρο. Μία ανθισμένη αμυγδαλιά, μπλεγμένη από κισσό, μια φυσική πέργκολα πάνω απο τα καθίσματα, δίνει μια αίσθηση εξοχής και εποχής, μια που τώρα, παρά το χιονιά, οι αμυγδαλιές σιγά σιγά ντύνονται στα ανθάκια τους.
Το εξωτερικό του κουτιού σ άλλα σημεία ντύθηκε τάχα μου με τούβλα από χαρτόνι που βάφτηκαν, ή αφέθηκε με τα σκίτσα που είχε ,να μοιάζουν με τα συνηθισμένα graffitti που έχουν πολλά από τα κτίρια του Κέντρου της Πρωτεύουσας. 
Η σκεπή έγινε μισή μισή ,δηλ. μισή κεραμίδια και άλλη μισή open ceiling για περισσότερο ρομαντισμό και καλλίτερη θέαση του εσωτερικού. 
Ενα φωτιστικό οροφής (από γυάλινη χάντρα κι ένα καπάκι από σωληνάριο) κι ενα ρολόι τοίχου, πάνω από το κουρτινάκι των παραθύρων, ολοκληρώνει την εσωτερική διακόσμηση.

Εσωτερικό συναρμολογημένο

Μια πόρτα εισόδου ξύλινη που ανοίγει (με μαγνήτη) και από πάνω ένα στέγαστρο με κεραμιδάκια . 

Όλη η κατασκευή τοποθετήθηκε πάνω σε μια πλαστική πλάτη από ρολόι τοίχου

Πλήρης πρόσοψη

Άλλη μια μινιατουρίστικη κατασκευή, εξ ολοκλήρου από άχρηστα υλικά, που έδωσε φως και χρώμα στα σκοτάδια των ημερών και σας καλώ να 'ρθειτε άφοβα, να πιούμε το καφεδάκι μας, ν ακούσουμε μουσικούλα και να πούμε τα νέα μας! Και είναι πολλά πιστέψτε με!

By night!

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!