Τσάμπα καίει η λάμπα

 Ποτέ δεν καίει τσάμπα και για κανένα λόγο. 

Ο μόνος λόγος, που θα μπορούσε να μας αποτρέψει να καίει, είναι η ΔΕΗ και οι υπέρογκες χρεώσεις της, ομως εδώ την ευγνωμονούμε που καίει και καίγεται, για πολύ διαφορετικούς και δημιουργικούς λόγους!

Ενώ προσπαθώ να ομαδοποιήσω τα αντικείμενα, ώστε να μη σας κουράζω με συνεχείς και μεγάλες αναρτήσεις, και τις προγραμματίζω, πάντα παρουσιάζεται κάτι νέο και ο ενθουσιασμός μου να σας το δείξω και να πειραματιστείτε κι εσείς, δε μου επιτρέπει ν' αφήσω τη ροή ως έχει. Κάπως έτσι έγινε και σήμερα

Απο καιρό χρησιμοποιώ καμένες λάμπες led.

Μια μέρα, τυχαία, έμεινε στα χέρια μου ο πλαστικός γλόμπος απο μια καμένη λάμπα κι άρχισε η πρώτη κατασκευή.

Το κομμάτι που έμεινε μου θύμισε καμπάνα και καμπάνα έγινε!

Κόλλησα πάνω στη βάση ελαστικά στοιχεία για πιο εύκαμπτα και πιο λεπτοκαμωμένα απο τα ξυλόγλυπτα (και δαντέλα θα πήγαινε 😉) και στη βάση της λάμπας στο σπιράλ τύλιξα γιουτα για να καλυφθεί και να κρεμαστεί, αν χρειαστεί, στη συνέχεια το έβαψα με επάλληλες στρώσεις χρώματος μαύρου και χρυσού να πάρει όψη ρουστίκ και ολοκλήρωσα με λευκό dry brush. 

Απο κάτω κρέμασα ένα κουδουνάκι  και όλη μαζί την κατασκευή την κόλλησα σ' ενα ξύλινο ταμπλό, που παλιά έβαζα τις κουβαρίστρες για τη ραπτομηχανή (θυμάστε την κατασκευή με τα "τραπεζάκια " απο τις πίτσες;), αλλά, λόγω μεγάλου όγκου υλικού, παροπλίστηκε. Πάνω στο ταμπλό είχα κολλήσει χαρτί scrapbooking και γύρω γύρω το στεφάνωσα με κλαδιά απο πηλό. Ένα ξυλόγλυπτο αγγελάκι κρατάει την αλυσίδα απο τις καμπάνες

 Στη συνέχεια,  και αρκετά μετά απο την πρώτη κατασκευή, έλαμψε άλλη ιδέα χρήσης των πλαστικών γλόμπων 💥💡

Από πέρσυ, αν όχι νωρίτερα, κυκλοφορούσαν στο διαδίκτυο κατασκευές με κουδούνες , ξέρετε αυτές που έχουν στις στάνες στα ζώα.

Αυθεντικό

Άλλοι τα λένε τροκάνια. 

Για πόσο μπορούσα αλήθεια να τις αποφεύγω; 😉😊😂

Είπαμε, αν ήταν η ζήλεια ψώρα θα γέμιζε ούλη η Χώρα. 

Και η Χώρα μπορεί να μη γέμισε κουδούνες, αλλά γι αρχή δυο είναι αρκετές 😂. Πάντα τέτοια έργα πάνε κατά ζεύγη!😂😂like Xiotes! 

Νομίζω, αν δεν κάνω λάθος, οτι η βάση σ' όλες είναι ίδια. 

Ρολό απο χαρτί υγείας ή κουζίνας. Ααα νομίζω κάποια χρησιμοποίησε και χάρτινο ποτήρι. 

Στην συγκεκριμένη version που τις είδα και εμπνεύστηκα (απο τη γνωστή μας Λαμπρούκα) για τις δικές μου, ελλείψει των δικών της υλικών, μ άρεσε πολύ το καμπυλωτό στη βάση τους που εκείνη χρησιμοποίησε κάψουλες καφέ. 

Εγώ όμως δεν πίνω τέτοιο καφέ, δεν έχω τέτοιες κάψουλες (θα βρω όμως ✌) ψάχνοντας για κάποιο καπάκι απορρυπαντικού να προσομοιάζει, βρήκα μπροστά μου τα πλαστικά γλομπάκια και ήρθε κι έδεσε, αφού ταίριαζαν ταμάμ στο ρολό χαρτιού  κουζίνας

Κόλλησα λοιπόν το γλόμπο στο ένα άνοιγμα του ρολού, αφού πρώτα κόλλησα μέσα του, για γλωσσίδι της κουδούνας, ενα ξύλινο αναδευτήρα καφέ (απ αυτά μ' εχουν προμηθεύσει πολλά) βοηθάει και το σχήμα του σ' αυτό 😉. 

Το τρύπησα λοιπόν στην μία πλευρά και το κρέμασα απο το σκοινάκι που του πέρασα στο βάθος του γλόμπου και κρέμεται τόσο όσο απο την κουδούνα. 

Το κομμάτι απο το ρολό που έμεινε το έκοψα στη μέση και κόλλησα απο ένα στην κορυφή κάθε γλόμπου να γίνει κρεμαστάρι.

Στην συνέχεια για να φαίνεται όσο το δυνατόν πιο μεταλλική με ενώσεις, έκανα διπλές σειρές με ζεστή σιλικόνη και για βίδες έβαλα ...φακές! Δεν πρωτοτύπησα, μη νομίζετε, τις έχω δει κι αλλού τις φακές να τις χρησιμοποιούν και ομολογώ είναι ιδανικές για τέτοιες λεπτομέρειες

Αυτή είναι όλη κι ολη η κατασκευή, αφού βαφτεί  (ο,τι χρώμα θέλει ο καθένας, εγω πάλι τις έβαψα με σπρευ μαύρο και αντικέ χρυσό απο πάνω) και κρεμαστεί, μπορείτε να την θαυμάζετε σαν νάναι πραγματικές κουδούνες. 

Εμένα, ακόμα και οι γραμμές της σιλικόνης, που επίτηδες άφησα, μ' αρέσουν!

Οι δικές μου κουδούνες με τις λεπτομέρειές τους

Αφού έμειναν έτσι και φωτογραφήθηκαν θέλησα να τα παλαιώσω. Χρόνια βλέπετε στις στάνες παρέμειναν άχρηστες, μια που ζώα δεν υπάρχουν,(ουτε ζώα ουτε στάνες αλλά για την ιστορία ,χαχχαχα) κι έτσι απέκτησαν την πατίνα του χρόνου! Τόση, που θαρρείς πώς βγήκαν απο τα βάθη της θάλασσας απο τη σκουριά . 
Και τί σκουριά να μοσχοβολάει το σπίτι (πάπρικα, μοσχοκάρυδο, γαρύφαλλο και κανέλα 😉😍) 
Μα δεν είναι πολύ καλλίτερα τώρα; και καλύφθηκαν και οι γραμμές του ρολού.

Εσείς στο χέρι σας είναι να τ' αφήσετε στο στάδιο που σας αρέσουν.

Έτσι, απο ένα αντικείμενο που έφαγε τα ψωμιά του και θα πήγαινε στην ανακύκλωση, βγήκαν δύο αντικείμενα, που αν δεν το αποκαλύψεις, κανείς δεν καταλαβαίνει την προέλευση. 

Τι λέτε; τί άλλη χρήση σκέφτεστε εσείς;

Και κάτι τελευταίο (για σήμερα 😂). 

Μπορεί να μην συνδυάζονται με το  στοιχείο της καμένης λάμπας παραμένουμε όμως στο μαγικό κόσμο της ανακύκλωσης και της πρόσφατης παραλαβής. 

Οταν λοιπόν αχρηστευθεί  μία ξύλινη αλατιέρα ή ενας ξύλινος μύλος πιπεριού ή φύγει καποιο καγκελάκι απο έπιπλο, μη βιαστείτε να τα πετάξετε. Αφήστε τα καρτερικά να περιμένουν κάπου και ίσως κάποιο φιλεύσπλαχνο χέρι τα στείλει σε κάποιο άλλο✉🎁🚚 και εκεί γίνει το θαύμα 🎉✨✨

Η αλατιέρα βάφτηκε λευκή, φόρεσε ένα κομμάτι απο σπασμένο μύλο πιπεριού, και  "ντύθηκε το κοστούμι" ενός πιτσαδόρου έτοιμου να φουρνίσει μία πίτσα μαργαρίτα😂 

Non è il gusto perfetto?👌

Το δε καγκελάκι  βάφτηκε κι αυτό λευκό, φόρεσε ημίψηλο, πήρε και μία σκούπα απο παλιό γούρι στήθηκε και σ ένα βάθρο και έγινε χιονάνθρωπος.

Μα πείτε μου σας πάει καρδιά να τα πετάξετε ;;;