Βασιστείτε πάνω μου!

Το "μου" έχει διττή σημασία 😉✌

Ρένα μου, ξέρεις πόσο σ' εκτιμώ και σ' αγαπώ και πόσο θάθελα να σεβαστώ την επιθυμία σου να σ απαλλάξω απο τις συνεχείς αναρτήσεις και να αρχίσεις το καθάρισμα, αλλά φταίω που συνεχίζω να δημιουργώ και θέλω να τα μοιράζομαι μαζί σας;😊😌

Μη σκας, τελευταίες μέρες ελευθερίας είναι αυτές και θα τις απολαύσω για λίγο ακόμα, μετά θα τρως αναρτήσεις -κονσέρβα χαχχα,  ακυκλοφόρητες εννοείται, αλλά με έργα που ήδη έχουν γίνει απο καιρό, ενώ αυτές οι τελευταίες είναι μόλις βγήκαν απο το φούρνο 😉 Ζεστοφούρνι ένα πράμα!🏭

Λοιπόν δεν θα σε κρατήσω για πολύ, θα σας αφηγηθώ γρήγορα απο πού ξεκίνησα και την κατάληξη.

Εχω εξομολογηθεί την αδυναμία μου να αποκτώ ο,τι βλέπω απο χριστουγεννιάτικα. 

Η βάση που ζήλεψα απο το εμπόριο

Ενας λόγος παραπάνω φέτος που λόγω των καταστροφών του τελευταίου σεισμού που είχε επιλεκτική  προτίμηση στο χριστουγεννιάτικο σερβίτσιο, είπα να τ' αναπληρώσω.

Έτσι παρήγγειλα πιατάκια γλυκού και συμπλήρωσα και τα πιάτα φαγητού. 

Έτσι έπεσα πάνω και σ' αυτή την χριστουγεννιάτικη βάση για γλυκά.

Κάτι η τιμή, κάτι οτι δεν υπάρχει πια χώρος πάνω στο τραπέζι αποφάσισα (αυτό το ξέχασα με το πού το σκέφτηκα!χαχαχχα) να τολμήσω να την φτιάξω εκ των ενόντων , ό,τι υπήρχε στην αποθήκη.

Είχα ένα γυάλινο μπωλάκι απο γιαούρτι. Ήταν πολύ ωραίες συσκευασίες που εύρισκα κάποτε σε διάφορα μεγέθη. Είναι σαγρέ με δύο αυτάκια. Το σχήμα του ήταν ιδανικό για το πρόσωπο του καρυοθραύστη . 

Επίσης ένα πλαστικό κυπελλάκι που ταίριαζε απόλυτα στο στόμιο του μπωλακίου, ένα τελειωμένο καρούλι απο μονωτική ταινία και στο τελευταίο δέμα   βρήκα μία ξύλινη βάση, που ταίριαζε ακριβώς επίσης στο γυάλινο μπωλάκι.

Εδώ έκανα και μια πατάτα που την πλήρωσα διπλά. Παρήγγειλα 6 ρηχά και 6 βαθειά πιάτα και οταν παρέλαβα κάτι δε μου κολλούσε. 

Τελικά πηγαίνοντας να τα τακτοποιήσω στη σερβάντα διαπίστωσα οτι ΔΕΝ είχα καν πιάτα βαθειά!!!

Ου γαρ έρχεται μόνον...😞αλλά έρχεται συμπλήρωμα πιάτων νάναι τουλάχιστον 12 και έχει ο θεός 😂 

Τα είδη νοικοκυριού ήταν ανέκαθεν η αδυναμία μου. 

Μ' άρεσε βρε παιδί μου ναχω ωραία πράγματα, αξεσουάρ κουζίνας, μικροεργαλεία, οτιδήποτε. 

Συγκεντρώθηκαν (απο τη φωτογραφία δεν χρησιμοποιήθηκαν το μασούρι, που είχα σκοπό να κόψω για χέρια και τα πράσινα ξυλόγλυπτα που σκόπευα για μαλλιά, αφού τα έβαφα λευκά), τα δοκίμασα με διάφορους συνδυασμούς και κατέληξα σ' αυτόν που θα δείτε.

Για να αποδώσω την εικόνα πήρα τα καλούπια μου και τον πηλό και άρχισα να συνθέτω κομμάτι-κομμάτι. 

Μετά την ολοκλήρωση και το στέγνωμα του πηλού, άρχισε η διαδικασία του βαψίματος και τέλος, του κολλήματος κομμάτι κομμάτι. Για χεράκια δε έβαλα δυο καπάκια απο βανίλιες

Συγκρίνετε λοιπόν το πρότυπο και το εξ αντιγραφής και πείτε μου, δεν έκανα καλά να μην το αγοράσω και να τολμήσω να το φτιάξω;

Η φωτογραφία τ αδικεί κατάφωρα, συχωράτε με. 

Πάντως απόλαυσα την διαδικασία και είμαι περήφανη για το αποτέλεσμα γιατί δεν ήμουν και τόσο σίγουρη απο την αρχή, αλλά σκέφτηκα "τι είχαμε τί χάσαμε;" και εκ των υστέρων λέω και είχαμε και δε χάσαμε. ¨

Το αντίθετο μάλλον 😉

Επι του πιεστηρίου: Και μάλλον απο εκδίκηση του "και είχαμε και δε χάσαμε"...κλαίω το μακαρίτη!!! μετά το τέλος της φωτογράφισης μας εγκατάλειψε άκαρδα η γυάλα 💥👿🙈. Ευτυχώς που έτυχα την στιγμή της (άνευ λόγου) πτώσης κι έτσι γλύτωσε ο γάτος μου απο την άδικη κατηγορία της δολιοφθοράς. 
Τί να γίνει συμβαίνουν κι ατυχίες, τουλάχιστον πρόλαβε να μείνει στην ιστορία των Χριστουγέννων.

Και για το τέλος, επειδή μιλάμε για βάσεις και βασιστείτε πάνω μου (του), κηροπήγια απο καπάκια απορρυπαντικών (ακούς Ρένααα;;;), με μία μπάλα (οχι παγωτού) αλλά χριστουγεννιάτικη στη μέση(η στρογγυλή εννοείται 😉),με εφέ πέτρας και στοιχεία απο πηλό. 

Οι βάσεις των κεριών είναι βαμμένα μεταλλικά σουβέρ.

Αυτά προς το παρόν απο τον κόσμο της ανακύκλωσης και των διακοσμητικών.

Μέχρι την επόμενη ανάρτηση...Σας αγαπώ!