Μικρές δημιουργίες, μεγάλες αλλαγές

 Δεν είναι πάντα απαραίτητο να κάνω μεγάλα έργα. 

Δεν είμαι πάντα σε φάση...

Αρκεί να κινώ τα χέρια μου!

Ετσι, παρόλο που υπάρχουν μεγάλα αντικείμενα, που περιμένουν υπομονετικά να επανέλθω σε δραστηριότητα, πάντα κάτι μικρό βγαίνει στις ώρες της ανίας.

Σήμερα λοιπόν, θα σας δείξω μία σειρά απο έργα ανακύκλωσης-αναμόρφωσης, μικρά  αλλά γλυκούλικα

Κατ αρχάς μπουκάλια!

Τα μπουκάλια τόχω χιλιοπεί οτι είναι αγαπημένα. Πώς θα μπορούσα λοιπόν ν αντισταθώ σ αυτό το μικρό στρογγυλό γαλάζιο γυαλί; Δε θέλησα να καλύψω το χρώμα του, φρόντισα λοιπόν να βρω παρεμφερή εικόνα και αυτή είναι απο ενα κουτάκι συσκευασίας κρέμας προσώπου. 

Ωραία η εικόνα, ωραία τα χρώματα! Στεφανώθηκε δε απο κομμάτια πηλού

Και μια και είχε και πίσω επίπεδη επιφάνεια, προτίμησα εναν άγγελο στις ίδιες αποχρώσεις, με πλαίσιο απο καλούπι resin.

Απο πηλό και καλούπι έγινε και το πώμα. 

Ολα μαζί βάφτηκαν στο ίδιο γαλανό χρώμα και πατιναρίστηκε για περισσότερη ένταση.

Το δεύτερο μπουκάλι ειναι μία  ακόμα προσπάθεια ανάποδου decoupage και στη συνέχεια επιφανειακού , να δίνει την εντύπωση θέας απο παράθυρο.

Γυάλινα βάζα

Μ' άρεσε κι αυτού του βάζου, απο τελειωμένη συσκευασία μαρμελάδας, το σχήμα και μια που μου είχε σπάσει ένα χριστουγεννιάτικο ποτήρι, σκέφτηκα να ταιριάξουν αυτά τα δύο. 

Και νομίζω δεν αστόχησα! 

Ισως αν ηταν λίγο μικρότερο το σπασμένο πόδι...αλλά μ' άρεσε και δεν ήθελα να το κόψω ακόμα περισσότερο. 

Στην κάτω πλευρά κόλλησα ενα κομμάτι φελιζόλ για να κουμπώνει σαν πώμα. 

Εκανα decoupage  χαρτοπετσέτας και μετά αφού βερνικώθηκε ολη η επιφάνεια, κρακελέ δύο συστατικών. Ετσι απέκτησε όψη σπασμένης πορσελάνης

Κονσερβοκούτι και δοχείο γιαουρτιού

Αυτά είναι δύο ίδια έμπνευσης. θα δοκιμάσω όμως και με πηλό γιατί αυτά είναι με κομμάτια απο χαρτόνι συσκευασίας. Και πάλι άσχημα δεν τα λες.

Σου δίνουν την εντύπωση "βαρελιού".

Στο τσίγκινο κουτί προστέθηκαν φύλλα απο πηλό και ξύλινες χάντρες να μοιάζουν με κεράσια. 

Στο δοχείο του γιαουρτιού, που έγινε θήκη για κουτάλες, έκοψα ίδια εικόνα φρούτων που κολλήθηκε σε τρία διαφορετικά επίπεδα ,κάποια κομμάτια και απέκτησε τρισδιάστατη εμφάνιση.

τουρτόδισκοι

Είχα χρησιμοποιήσει ηδη εναν για δημιουργία που θα δείτε προσεχώς και σκέφτηκα γιατί να μη χρησιμοποιήσω τουρτόδισκους για να φτιάξω ενα stand και να μπουν επάνω όλα τα "γλυκάκια " που είχα φτιάξει τις προάλλες, απο το να είναι διασκορπισμένα.

Αλλωστε ειχα και 3 ακόμα αγαπημένα αντικείμενα,τα οποία ανασυντέθηκαν και γέμισαν κεριά απο τα χέρια μιας φίλης, που αρχίζει σιγά σιγά να μπαίνει στο πνεύμα της δημιουργίας !

Μου είχαν σπάσει και τα 3 αλλά με μια θαυματουργή κόλλα κατάφερα να τα συγκολλήσω χωρίς να φαίνονται καν! 

Ετσι οι τουρτόδισκοι, δυο διαφορετικά μεγέθη, ντύθηκαν με χαρτί scrapbooking της Stamperia με θέμα απο την Αλίκη στη Χωρα των Θαυμάτων, στηρίχτηκε ο ένας πάνω στον άλλον πάνω σ' ενα σωληνάριο βιταμίνης C (δώρο του κόβιντ) και για μεγαλύτερη σταθερότητα κάτω απο τον επάνω δίσκο κόλλησα μία μεταλλική βασούλα απο συσκευασία κρουασάν και στη βάση του μεγάλου δίσκου, γύρω απο το σωληνάριο, μακρόστενες ξύλινες χάντρες (απο τις ίδιες κόλλησα και κάτω απο το σταντ σαν ποδαράκια), Μια χάρτινη Αλίκη κοιτάζει το υψος απο πάνω της. 

Μία τρέσσα με πολύχρωμα pom pom κολλήθηκε στο πάνω δίσκο και μια κορδέλα ζικ ζακ στον κάτω και ολοκλήρωσαν την εικόνα.

σκέπασμα φαγητών

Η αλήθεια ειναι οτι οταν είδα αυτή την ιδέα στο PINTEREST απόρησα πώς μπορεί να γίνει decoupage, και μάλιστα χαρτοπετσέτας, χωρίς να σκιστεί και να καλυφθουν οι τρύπες . 

Κι είπα τί έχω να χάσω; θα δοκιμάσω και θα μου λυθούν οι απορίες.

Αυτό το συρμάτινο καπάκι φαγητου το έχω χρόνια και όλο και κάπως άλλαζε. 

Ηρθε λοιπόν κι αυτή η ώρα και δεν το μετάνοιωσα. 

Ηταν ασημί. Το πέρασα ενα αστάρι αρχικά και μετά και απο τις δύο πλευρές λευκό ακρυλικό. Εκοψα με προσοχή την χαρτοπετσέτα(θα πρότεινα σ όποιον τ αποφασίσει να διαλέξει μεγάλα και έντονα μοτίβα, γιατί επειδή δεν υπάρχει φόντο, το μοτίβο λίγο ωχριά. 

Με πολύ υπομονή κόλλησα την χαρτοπετσέτα κομμάτι-κομμάτι. Λοιπόν, ούτε τρύπησε, ούτε έκανε ζάρες και κάλυψε μια χαρά τις τρυπούλες! 

Για δε χεράκι στην κορυφή έκοψα αυτό που ήδη είχε και μια που μου είχαν χαρίσει 4 καπάκια αρώματος με λουλούδια, διάλεξα το πιο αντιπροσωπευτικό και το κόλλησα. 

Δεν ταίριαξε τέλεια;;;

Ενα stand ακόμα!

Και τέλος ενα σπασμένο φλυτζάνι και ενα πήλινο ταψί απο γλυκό ζαχαροπλαστείου, εγινε stand που βάζω βαζάκια με υλικά για την κουζίνα. Επειδή το ταψάκι που αριθμεί καμιά 10 χρόνια ζωής (!!!) είχε μια ραγισματιά στο σμάλτο του, το έντυσα πρώτα με ριζόχαρτο και μετά εκανα decoupage πάλι ριζόχαρτου. 

Περιμετρικά δε το στόλισα με ελαστική δαντέλα, όπως και τη βάση του φλτζανιού με ξυλόγλυπτη τρέσσα.

Τωρα πείτε μου, δεν άξιζαν δεύτερη ευκαιρία όλ αυτά;;; Κι απο την άλλη σου προσφέρουν μία ανοιξιάτικη νότα στο χώρο, που όλοι έχουμε ανάγκη τούτες τις μέρες που μας πλακώνει ενα λυπητερό σύννεφο.

ΚΑΛΟ ΑΝΟΙΞΙΑΤΙΚΟ ΜΗΝΑ!