Χαμηλές πτήσεις

“Απο Μάρτη Καλοκαίρι και απο Αυγουστο Χειμώνα”, λέει ο λαός κι εγω μπορεί να μην πηγαίνω για Καλοκαίρι,ούτε πάντως και για Χριστούγενννα...προετοιμάζομαι για Καθαροδευτέρα! 

Κι εξηγούμαι να μην παρεξηγούμαι.

Η φίλη Ρένα Χριστοδούλου, αφού μάζεψε όλα τα θαλασσόξυλα απο τις παραλίες και έφτιαξε μοναδικά πράγματα,αποφάσισε να το γυρίσει στα χειμερινά σπόρ...

Και πάνω στην άχαρη δουλειά του κατεβάσματος των χειμερινών ρούχων(τι slalom σε πίστες νομίζατε;)... έγινε το κακό!

Δεν έπαθε τίποτε καλέ μην ανησυχείτε,για μας τις υπόλοιπες ν ανησυχήσετε.

Επεσε τετ α τετ (τώρα η Σωσώ θα μου βάλει τις φωνές πώς αγνόησα την γαλλική γραφή,αυτό τώρα μας μάρανε) λοιπόν  με κρεμάστρες καθαριστηρίου! Αυτές τις συρμάτινες,που δε λένε να πάθουν τίποτε, αν είναι να πληρώνεις χρυσές άλλες, σπάνε για ψύλλου πήδημα.

Τέλος πάντων γαλουχημένη με τη ρακοσυλλεκτική φιλοσοφία του “δεν πετάμε τίποτε” η Ρένα έπαθε ένα ντουβρουτζά με τις κρεμάστρες και σκαρφίστηκε ένα "παιχνίδι".

 

Όοοχιιι ελεύθερο θέμα (σιγά μη μας άφηνε αμολυτές) είχε πρότζεκτ το πράμα (μη κοιτάτε που άλλες δεν ήταν προσεκτικές στο τι ήθελε να πει ο ποιητής και αυτοσχεδίασαν...αυτές αι μωραί παρθέναι, δε θα πάρουν δώρο καπάκι,να εξηγούμαστε Ρένα).

Είχε ...φαεινή ιδέα, λοιπόν, να τις μετατρέψει σε φωτιστικά!!!

Μόλις είδα την ανάρτηση,σφύριξα αδιάφορα κι έκοψα λάσπη πριν να με πάρει χαμπάρι.

Ελα μου όμως που ως φαίνεται μ έχει μεγάλη εμπιστοσύνη οτι ο νους μου κατεβάζει και μίαν ωραίαν πρωϊα με καλεί δια σχολίου να συμμετέχω!

Γλουπ! Τώώώρα; ούτε σφύριγμα παίρνει, ούτε μέσες λύσεις. Κι αντί να την ευχαριστήσω ευγενικά για την υπερβολική εμπιστοσύνη, αλλά ..."ευχαριστώ δε θα πάρω", αποδέχθηκα ευχαριστώντας την!

Οτι θέλω γιατρό είναι πλέον γεγονός, αλλά έχω κι εγω τα δίκια μου. Αποτοξινώνομαι απο την πίεση με τις δημιουργίες, βρε παιδιά!

Κι εκεί που σκεφτόμουν τι να φτιάξω, διότι η μανδάμ ήδη το έφτιαξε, απλά στις “τα ζώα μου αργά” έδωσε διορία ενα μήνα!

Εκεί λοιπόν που στεφανάκια ξεκαθαρίσαμε δεν ήθελε, σταντ σημειώσεων δεν ήθελε, δέντρο Χριστουγεννιάτικο (που είχα και περσυνή προυπηρεσία) δεν ήθελε,ντε και καλά φωτιστικό...είδα

κι εγω το φως τ αληθινό! Εμ μόνο η Ρένα θα τοχει μονοπώλιο;

Χαρταετός!

Είπα λοιπόν να τον εξελίξω, να μην το κάνω μονόφατσο,να τον κάνω τρισδιάστατο, να μπαίνει μέσα το φως.Τώρα αν θα καεί,κακό της κεφαλής του (μπορεί και της δικής μου αλλά ας μην κακομελετάμε)

Εγω μία φορά παιδεύτηκα ώώώρες, κόλλησα , κολλήθηκα πάνω στον χαρταετό, χρησιμοποίησα και ο,τι κορδέλα είχα μαζέψει απο τα hondoδώρα,

έβαλα και το κατι τίς μου να μην πάει  άκλαυτος κι αστόλιστος, αλλά τί να κάνεις σ ένα χαρτί που απο δω κολλαγε κι απο εκεί... κόλλαγες;

Τελικά ένα πράγμα διαπίστωσα : οτι δημιουργία χωρίς να ξεβαφτιστώ δε μου βγαίνει. 

Με τραβάνε τα δύσκολα βρε παιδί μου!  εκείίί... κόλλα με να σε κολλώ ν ανεβούμε στο βουνό, για Πολύγυρο με βλέπω...Ρενα σούρχομαι!

Ετσι ενώ εσείς φτιάχνετε χριστουγεννιάτικα, εγω ετοιμάστηκα για την Καθαροδευτέρα,γιατί για φωτιστικό ...λίγα τα ψωμιά του.

              Αλλάάά...τι έχετε να πείτε;;;

Ρένα πρόταση μας είπες οχι design για το Interni, εκεί ας την προχωρήσουν άλλοι ειδικώτεροι την ιδέα μου, εμένα και πολύ μου και καλά μου μέχρι εδώ που την έφτασα, κι έχε χάρη που δεν είμαι εκδικητικό άτομο...

Με τούτα και με κείνα η Ρούλα Σμαραγδένια περιμένει ακόμα το cd που κέρδισε. Και στην Ινδία να πήγαινα για τα σμαράγδια τόσο καιρό θάχα γυρίσει. Συγγνωμη Ρουλάκι, αλλά βλέπεις...ανωτέρα βία, τώρα πετάω αετό !

Υ.Γ. Υλικά που χρησιμοποίησα:

- 2 συρμάτινες κρεμάστρες

- χαρτί ψησίματος ήτοι λαδόκολλα λευκή

- χαρτοπετσέτα

- κόλλα

- κορδέλες

Εγω λείπω απο πάνω του γιατί τελικά ξεκόλλησα!
α, και φωτογραφίες απο τα στάδια της διαδικασίας δεν έχω, γιατί δεν διαθέτω προσωπικό φωτογράφο (μόνο paparazzi με κυνηγούν, οι "συγκάτοικοι" μ αφήνουν μόνη στην τρέλλα μου) και δεν είχα σκοπό να καταστρέψω ΚΑΙ τη φωτογραφική. 

Αυτά και εις άλλα με υγεία, και τα μυαλά... στις κρεμάστρες!

 *******************************************************

Να ευχαριστήσω απο καρδιάς  τη Ρένα  που με τίμησε μ αυτό το φλογερό βραβείο.

Ευχαριστώ για την αγάπη και την εκτίμηση που δείχνετε  στα όποια μου έργα και συνεχίζετε να ανταμείβετε το παθος μου!
Χαρίζετε σ' όσες φίλες παθιάζονται μ' αυτό που κάνουν!