Ενα χορταστικό τριήμερο!

Μετά απο μια ...@μπιπ@...βδομάδα περίμενα πως και πως τούτο το ουρανόσταλτο 3ήμερο!

Αστερίας απο τα δικά μας νερά!

Εκτός της μπιπαδερής βδομάδας, ξεδοντιάζω βλέπετε την τσατσάρα σαν φαντάρος υπό απόλυση (μια που αποφάσισα την ηρωϊκή έξοδο εκ της Υπηρεσίας,με το πρώτο φως τ' Αυγούστου) και δεν βαστάει κι ο τόπος. 

Αλλά είπαμε, όταν εσύ κάνεις σχέδια, ο Θεός γελάει και σου δίνει μίίία και γυρίζεις σβούρα και μετά τις συνεχείς περιστροφές των 360 μοιρών,όταν επανέρχεσαι στην αρχική σου θέση τα βλέπεις πλέον μ άλλο μάτι, αφού το άλλο είναι βουλωμένο και λες "ναιιιι, Ωραία θάναι!"

 Αυτό λέγεται προβληματική προσωπικότητα,αλλά ας προχωρήσουμε στο παρασύνθημα...

Πρώτο ενδιαφέρον ήταν η διοργάνωση των Ιππικών επιδείξεων στη φιλτάτη Πατρίδα, η : ΓΚΙΟΣΤΡΑ (Θάταν ενδιαφέρον να ρίχνατε μία ματιά περί του πόθεν έρχεται και τι αφορά).

Δεν συμμετείχα λόγω προσωπικών αρνήσεων (δεν είμαι άλλωστε τόόόσο τρελλή να φορέσω τα βελούδα με 38 βαθμούς θερμοκρασία και να παρελαύνω στο λιοπύρι (παιδιά -στους διοργανωτές απευθύνομαι- σόρρυ, ατυχής η επιλογή της εποχής, και δεν είναι μόνο δική μου άποψη...) και διότι έλειπε κι ο Ιππότης της καρδιάς μου, το άλλο μου μισό, που χωρίς αυτό η Γκιόστρα, χάνει σε λάμψη, για καμαρώστε λεβεντιά ( ο ιππέας που ακολουθεί παρακαλώ)

και πείτε μου αν έχω άδικο; καθότι αν δεν παινέψεις το σπίτι σου,θα πέσει να σε πλακώσει,χαχαχα

Και μια που δεν θα ξεκουνιόμουν αλλιώς, άγγελος εξ ουρανού μερίμνησε να ταλαιπωρήσει άλλους για χάρη μου...την αγαπημένη Κόμησσα τση Κέρκυρας, που μ ένα πανέμορφο σύνολο του Λυκείου Ελληνίδων Κέρκυρας (συμμετείχαν επίσης,εκτός απο ξένες αποστολές και χορευτικά απο Κύθηρα και Κεφαλλονιά), πλαισίωσαν τις εκδηλώσεις της δικής μας Γκιόστρας,μέσα σε αφόρητη ζέστη και με σύνολα που η Αλάσκα θα ζήλευε!

 Εγω πάντως θαύμαζα την ομορφιά των ενδυμασιών και των χορών τους και τους λυπόμουν για το μαρτύριο που υφίσταντο...φοβερή δοκιμασία να βράζεις στα καζάνια της Κόλασης κι όμως να χορεύεις και να χαμογελάς!

Η Τάτι λοιπόν ήταν η φωτεινή αχτίδα στη μουρτζουφλιασμένη βδομάδα και ο λόγος της δικής μου εξαφάνισης.

Χάρηκα τόσο πολύ που την ξαναείδα!

Ένοιωσα τόση ζέστη στην αγκαλιά της και τόση χαρά και στο δικό της βλέμμα που είπα ξανά "άξιζε αυτό το 3ήμερο!"

Πολύ θάθελα να την πάω σε μέρη που δεν είχε ξαναπάει,αλλά το πιεσμένο τους πρόγραμμα μας άφησε μόνο κάποιες ωρίτσες που τις εκμεταλλευτήκαμε μέχρι βαθείας νυκτός!

Η παρέα μεγάλωσε βράδυ Σαββάτου, με το φεγγάρι ασημένιο τάληρο, που φωτογραφιζόταν σε αισθησιακές πόζες και εμείς λιγώναμε απο κάτω !!!

Για του λόγου του αληθές,μια αδιάψευστη μαρτυρία εδώ χωρίς τα χαμογελαστά πρόσωπα, γιατί λίγη ιδιωτικότητα δε βλάπτει...χαχαχα
Αλλά επειδή προκλήθηκα επι προσωπικού απο τη δεύτερη σχολιάστρια, ιδού τα συγκρίσιμα πειστήρια !
(Μαρία, Τατιάνα σόρρυ,ελπίζω να μην γίνω αιτία οικείων κακών)

Η πιο όμορφη και πιο αδύνατη απ όλες (συ είπας)  είναι η αιτία του κακού μας!!!χαχαχα

 Η Τατιάνα αναστέναξε και είπε "εδώ πάνω και να μην είσαι ποιητής γίνεσαι" και δεν έχει άδικο.

Βέβαια εγώ θάμουν ΄ενας ποιητής αντάξιος τη πιπεριάς  Φλωρίνης,γιατί είχα κάνει και το πρώτο μου μπάνιο και σαν να μην έφτανε αυτό έκανα και απολέπιση στο καπάκι και ήρθα κι έγινα ένα με τον κ@λ@ της μαιμούς συνεργούντος του ιδρώτα που έτρεχε ασταμάτητα, σαν νάχε διαρροή η ΕΥΔΑΠ. Είναι ο μόνος λόγος που απεχθάνομαι το καλοκαίρι.

Το πρώτο μπάνιο πλέον γεγονός, στο αγαπημένο μπαράκι ενός πολύ καλού παιδικού μου φίλου

Abra cat abra απο θαλάσσης

και αφ υψηλού!

 (δείτε ΕΔΩ και διαβάστε και αυτό!), μια αγαπημένη  γωνιά και δεν είναι μόνο δική μου άποψη ούτε αυτό...δείτε εδώ:

Μόλις το είδα βγαίνοντας απο τη θάλασσα, μου ήρθε αυθόρμητα ένα πλατύ χαμόγελο επιβεβαίωσης στα χείλη κι αποφάσισα την επόμενη μέρα να πάρω μαζί τη φωτογραφική, ν αποτυπωθεί κι εδώ.

Αυτό λοιπόν το απρόσμενα χαρούμενο τριήμερο, έκλεισε με αποχαιρετιστήρια  συζήτηση δίπλα στο κύμα,χαλαρώνοντας ξαπλωμένες στις σεζ λονγκ,  στο φως του φεγγαριού και των φαναριών που αντικατοπτρίζονταν στο κυματάκι που έσκαγε στα πόδια μας και ένωνε τον παφλασμό του με τη μουσική, που ακουγόταν απο τα ηχεία, σ έναν ακόμα ατμοσφαιρικό καλοκαιρινό χώρο, που βρίσκεις άμα ψάχνεις, όχι μακρυά απο την Πόλη.

Εκεί αφήσαμε κουβέντες, μια διάχυτη συγκίνηση  ν αναμιχθούν με το κύμα, να τα πάρει και να μας αφήσει τη γλύκα που γέμισαν οι αισθήσεις.

Τατιάνα και ...υπόλοιπα αφανή ημεδαπά κορίτσια (είδατε πως σας προφυλάσσω,ε; Δυστυχώς αυτό ήταν αρχικά,μετά έπεσα θύμα εκβιασμού,χαχαχα ),ευχαριστώ για τις  δροσερές στιγμές σε καθεστώς  απελπιστικής ζέστης κι όχι μόνο...

Τώρα προπονούμαι σε ρυθμούς πεντοζάλη, μια που λύνω κάβους


 για ... Κρήτη  (μ έναν ενδιάμεσο σταθμό στα Κύθηρα...πώς τα φέρνει η ζωή!)  κι  ανυπομονώ.

Φυσικά θα ακολουθήσει ρεπορτάζ και από εκεί, μέχρι τότε...φιλάκια και απολαμβάνετε την κάθε μέρα όπως έρχεται!!!