Κόκκινα γυαλιά

                                                                  Πήρα κόκκινα γυαλιά

Στίχοι:  

Σταμάτης Κραουνάκης

Μουσική:  

Σταμάτης Κραουνάκης

κι όλα γύρω σινεμά τα βλέπω

κι ούτε ξέρω πώς να ζω

ούτε και πώς ν’ αγαπώ

τη ζωή μου επιβλέπω

Πήρα κόκκινο στυλό

και τραβάω γιαλό γιαλό και γράφω

τραγουδάκια της φωτιάς

της φωτιάς, της πυρκαγιάς

τη ζωή μου αντιγράφω

Πώς μ’ αρέσει αυτός ο ήλιος

πώς μ’ αρέσει αυτός ο ήλιος

πώς μ’ αρέσει το πρωί

κι είναι βάσανο ο φίλος

είναι βάσανο ο φίλος

που φωνάζει εκδρομή

Πώς μ’ αρέσει το φεγγάρι

πώς μ’ αρέσει το φεγγάρι

όταν βγαίνει να με δει

και κρατάει το φανάρι

και κρατάει το φανάρι

στης αγάπης την πληγή

ειδωμένες κι απο τις δύο πλευρές

Πήρα κόκκινη καρδιά

και πουκάμισα φαρδιά φοράω

και ρωτάω να μου πουν

όσοι ξέρουν ν’ αγαπούν

σε ποιον έρωτα χρωστάω

Πήρα κόκκινα φτερά

και περνάω μια χαρά, γελάω

Πιάνω σώμα του χιονιού

και ουρά χελιδονιού

στου Θεού τ’ αυτί μιλάω

Πώς μ’ αρέσει αυτός ο ήλιος

πώς μ’ αρέσει αυτός ο ήλιος

όταν βγαίνει το πρωί

κι είναι βάσανο ο φίλος

κι είναι βάσανο ο φίλος

που φωνάζει εκδρομή

Πώς μ’ αρέσει το φεγγάρι

πώς μ’ αρέσει το φεγγάρι

όταν βγαίνει να μας δει

και κρατάει το φανάρι

και κρατάει το φανάρι

στης αγάπης την πληγή

Πήρα κόκκινα γυαλιά

κι όλα γύρω σινεμά τα βλέπω

κι ούτε ξέρω πώς να ζω

ούτε και πώς ν’ αγαπώ

Αυτή η ανάρτηση ήταν εκτός των προβλέψεών μου, έγινε αντί αποχαιρετισμού (μια που εγω είμαι ήδη... αλλού!) και προκειμένου να σας αφήσω κάτι να παίζετε. 

Ξέρω οτι, κάποιες θα πάθουν στερητικό σύνδρομο και θα πέσουν με τα μούτρα στη φρυγανιά (της προηγούμενης ανάρτησης) και άντε να τις ξεκολλήσω απο τα σιρόπια! δεν είμαστε και κοντά να στείλω ένα ταψί να το τσακίσουν...

ΘΗΚΕΣ ΓΥΑΛΙΩΝ ΜΕ DECOUPAGE Χαρτοπετσέτας και στη μία φύλλο χρυσού ( όχι μόνο για τσαχπινιά και γκλαμουριά,αλλά για να κρυφτούν κι ενώσεις)

Καλοκαιρινή λοιπόν ανάρτηση, με κομμάτια που άλλα έχουν φτάσει ήδη στον αποδέκτη τους κι άλλα ταξιδεύουν ήδη. 

Φτιαγμένα με πολύ κόπο (πολλές φορές έφτασα στο χείλος της καταστροφής,χαχαχα τι πρωτότυπο!) αγάπη για τα πρόσωπα-παραλήπτες  και μεράκι.

Ελπίζω να σας αρέσουν κι εσάς το ίδιο.

Στο επανιδείν!

Μέχρι τότε...μη με ξεχάσετε και συγχωρείστε μου τις απουσίες, που ξέρω είναι πολλές, όμως κάτι η ζέστη, κάτι η αγωνία των εξετάσεων μου, κάτι οι προετοιμασίες του ταξιδιού, δεν μου άφησαν χρόνο  να  είμαι συνεπής.

  Καλό Μήναααα!!!