Το ρολόϊ του Φόρου χτύπησε!

... Κι ετούτο, γιατί στη στιγμή, το φαρδιό τση πόρτας άνοιγμα, σκεπάζεται με κόσμο.

 Ανθρώπινες φιγούρες, πολύμορφες, ποικιλόφατσες και   διφορομούτσουνες. Ζακυνθινοί μ' άλλα λόγια, κάθε ηλικίας και τάξης, που ακολουθάνε τσου κανταδόρους, για ν ακούνε και να ματακούνε τα "κάλαντα".
Κανταδόροι λοιπόν οι νεόφερτοι. Κιτάρες και μαντολίνα στο χέρι. Χρυσάφι στο λάρυγγα. Τέχνη στο τραγούδι. Όπου το έλα τους και μόνο, λαϊμισε την ως τώρα μπουγιάδα ατμόσφαιρα
Και τα κάλαντα αρχινάνε. Ακούγεται πρώτα μία μικρή χαρούμενη έγχορδη εισαγωγή κι απέ, τέσσερις ντούρες φωνές, γεμίζουν το χώρο με πρωτοχρονιάτικες μελωδίες.
Κόβεται μαχαίρι ο κάθε τζόγος, και κερδισμένοι ή χαημένοι, μα κι οι ένα γύρω αργόσχολοι, ακούν' ευχάριστα το μελωδικό καλωσόρισμα του νέου χρόνου, γραμμένοι στοίχοι και μουσική απο τον Κατσίγιαλο,το ντόπιο συνθέτη, όπου δεν παραλείπει να συνεχίζει την παράδοση.
Τα "κάλαντα" τελειώνουν με μία ψιλή άπιαστη νότα, που πριν καλά καλά σβύσει, σκεπάζεται από ούρρα, ζήτω,παλαμάκια και καλοχρονίσματα.
...

                                                                                  ΙV
Η συντροφία του τραγουδιού καληνύχτησε κι έφυγε. Μαζί τση συνεπήρε κι όλη ετούτη τη μάζωξη των πιστών ακολουθητών της. Κι η γυάλινη μεσόπορτα του καφενέ, έκλεισε για τα καλά πίσω τση το "γιατρό", εμποδίζοντας ακόμη τη γαλήνη,όπου εφέρανε προλίγου οι άνθρωποι με τις κιθάρες και τα μαντολίνα,να ξεπορτίσει.

decoupage χαρτοπετσέτας σε ξύλο,ανάγλυφα στοιχεία,δαντέλα και πηλός

Μα κι ορθάνοιχτη να μενε, κανένας δεν  θ αποφάσιζε πια, να το κουνήσει από δω. Πρώτο, γιατί η ξεροτραμουντάνα απ' όξω, ξούριζε δίχως σαπουνάδα. Και δεύτερο γιατί πάλι, από το βάθος του καφενείου, ερχόταν μία μυρουδία,που εκατέβαζε καβελάρη.
Μία γιορτάσιμη ευωδία, που όλο και περισσότερο γίνεται αισθητή.
Ώσπου κοντεύει να σπάσει τα ρουθούνια τση τζογαδώρικης κουμπανίας.
Χτυπάει ήδη μεσονύχτι κι από τα ενδότερα του καφενέ, προβαίνει η εύρωστη κυρά του καφετζή, βαστώντας με τσ΄ αλευρωμένες παλάμες τση, ένα πελώριο ξύλινο δίσκο, όπου πάνω του, έχει στριμώξει όπως-όπως, κάθε λογής πιάτα, πιατέλες και πιατελούλες. Όλες τους ξέχειλες μ αχνιστές τηγανίτες, βρασμένες μέσα σε ντόπιο βουνίσιο μέλι και πασπαλισμένες με σουσάμι και τριμένη κανέλα.
Είναι συνήθεια του καφετζή ετούτο το κέρασμα. Φροντίζει λοιπόν, με το που θα χτυπάει δώδεκα,το μεγάλο ρολόι του φόρου, όλοι οι αβεντόροι του, να' χουνε μπροστά τους ένα πιάτο,που το μέγεθός του  να εξαρτάται από τα πρόσωπα που θα σταθούνε ένα γύρω του, με ζεστές και μελωμένες τηγανίτες.
Τώρα βέβαια υπάρχει και το σουφλέ του Ρουματζά. Μα τούτο είναι δική του υπόθεση.Που χει να κάμει με κάποιο στενώτερο κύκλο. Την παρέα παναπεί, και όγιο θα 'ναι εδεκεί, όταν του βουληθεί να το κόψει.

Ξύλινο επίπεδο σπιτάκι  , με  ύφασμα (στέγη) και decoupage χαρτοπετσέτας, ανάγλυφα στοιχεία
και λοιπά διακοσμητικά (περλίτσες, τρέσα, πηλός,και μπάλσα-σκαλοπάτια)

Κι η ώρα κυλάει. Αντάμα τση κυλάει κι ο παλιός ο Χρόνος. Χαμένοι και κερδισμένοι, βρίσκουν απερτούρα για μία ανάσα, ανταλλάσοντας έτσι και μπουκωμένες ευχές. Ενώ βαθιά μέσα τους, μία ακαθόριστη διεργασία, ανανεώνει τσ΄ ελπίδες.
Έτσι προς ώρας, ο μεν χαμένος ελπίζει, πως ο Καινούργιος ο Χρόνος, που κόπιασε μόλις, θα σπάσει τη γκίνια. Αλλά το ίδιο κι ο κερδισμένος πιστεύει, πως είναι αδύνατο να τον παρατήσει η ρέντα.
Αισιοδοξίες, που συνηθίζει να κουβαλεί μαζί του ο ροδομάγουλος Χρόνος που έρχεται, και κατά κανόνα με τα συντρίμμια τσου, θα γεμίσει τον ασήκωτο σάκκο του, ο γεροκαμπούρης Χρόνος που φεύγει.

για να μαζέψουμε και να πετάξουμε ό,τι κακό μας έφερε το '13

 Απόσπασμα από το διήγημα

του ζακυθινού διηγηματογράφου Νιόνιου Μελίτα 

"Ομαδική Πρωτοχρονιά"

απο το βιβλίο του "Ζακυνθινές Ιστορίες

Υ.Γ. Διατήρησα ατόφια την γραφή του συγγραφέα και την στοιχειοθεσία του κειμένου

                        Εύχομαι ολόψυχα για όλους μας ο ροδομάγουλος Καινούργιος Χρόνος 

να μας χαρίσει Υγεία & χαμόγελο  

με σύρμα,φούντα,κορδελάκια charms και  ΠΟΛΥ αγάπη
απο και προς το σπιτικό που θα φιλοξενηθεί...

                                                       

ξυλάκια κανέλλας,αστεροειδής γλυκάνισος, χάντρες
κορδέλες και charms

κι ο γεροκαμπούρης χρόνος ας πάρει ο,τι κακό μας έφερε, κι ας απαλυνθούν οι πληγές που άφησε.

λιτό αλλά με μήνυμα...

&

αντίγια βρασμένες μελωμένες τηγανίτες με μπόλικο σουσάμι και κανέλα, κάποια γούρια για να τον γλυκάνουμε και να τον εξευμενίσουμε, που όμως, ταξίδεψαν στο Λονδίνο κερασμένα στην κόρη μου,για δική της δωροχρήση...

ξύλινος κρίκος κουρτίνας τυλιγμένος με χριστουγεννιάτικο σπάγγο,κορδέλες,φούντα και charms

HAPPY NEW YEAR !!!