Βοτανική ονομασία PUNICA GRANATUM

Είθισται όταν επιστρέφω από την Πρωτεύουσα όπου έχω παρακολουθήσει κάποιο καλλιτεχνικό σεμινάριο,να επιδίδομαι μετά μανίας μέχρι την εμπέδωσή του.
Αυτή τη φορά όμως δεν έγινε αυτό.
Γιατί πόσα μπούστα να φτιάξεις πιά;
Και πόσα επιτοίχια;;; Καλά ντε θα σας τα δείξω,στα υπόψιν είναι
Άσε που αν πει η Ποδηλάτισσα οτι θ αρχίσει την παραγωγή, ο ανταγωνισμός σ έχει κάψει απο χέρι!
Ετσι λοιπόν, επειδή για πρώτη φορά δοκίμασα τα αγαπημένα  χρωματιστά μολύβια της Κυρίας και τ αποτέλεσμα με ενθάρρυνε, επειδή πήρα και δώρο (πονηρά σκεπτόμενη η κυρά Μάρω, η δωρήτρια...) κι έπρεπε να το τιμήσω  (σου λέει "πού θα μου πάει; θα τη ρίξω στο φιλότιμο" και δεν έπεσε έξω-άρα με διαβάζει καλά-), κάτι που στην προηγούμενη ζωή μου μάλλον ήμουν μανάβης ( και πρέπει να το ψάξω,αλλιώς δεν εξηγούνται τόσα φρούτα στην "καριέρα μου"), και εν τέλει εσείς που ουδεμίαν σημασία δώσατε στα μήλα των εσπερίδων της προηγούμενης ανάρτησης (λες και πρώτη φορά σας  έδειχνα την Πλάκα!) είπα να ζωγραφίσω κάτι ακόμα που εφερα με τις αποσκευές μου.
Εξάλλου υπήρχε κι άλλος αποχρών λόγος. Ο κάναβος!
Τι διάολο, μέχρι και το Ρουλιώ έκανε κοτζαμάν πορτραίτο (φοβάμαι οτι θάναι το επόμενο τόλμημα, αλλά μη φοβάστε,δεν θα διακόψω τα μπάνια του λαού) κι εγώ δεν θα το δοκίμαζα;
Ας είν' καλά η μαγική σακκουλίτσα,που έβγαζα,έβγαζα και δεν έλεγαν να τελειώσουν τα καλούδια! Αρκεί να σας πω οτι έφυγα με μία βαλίτσα και ένα σακ βουαγιάζ και επέστρεψα με τα δύο παραπάνω και μία βαλιτσάρα ακόμα!!!Την επόμενη φορά,μάλλον φορτωτική θα προβλέψω...

Ετσι λοιπόν,πήρα τα νέα μου σύνεργα, έβαλα μπροστά το σχέδιο-αντιγραφής, έκανα την προεργασία και όσο τα μεσάνυχτα πλησιάζαν τόσο τ' αποτέλεσμα διαφαινόταν ελκυστικό.
Στην αρχή, κατά το γνωστόν , άρχισα να βρίζω, γιατί με 24 χρώματα στην κασετίνα (είχα και χθες τρομάρα μου!) δεν είχα εύκολες όλες τις διαβαθμίσεις που χρειαζόμουν και δεν είχα και το μάτι, ο τα πανθ' ορά,να βοηθήσει,έτσι το πρώτο μήνυμα ήταν οτι βαίνω προς αποτυχία.
Η υπομονή όμως και η επιμονή μου στο τέλος(κατά τις 3+ )νομίζω έδωσαν ένα καλό αποτέλεσμα.

μτφ  ‘Μήλο με πολλούς καρπούς – σπόρια’
ΡΟΔΙ

 Με τις ελλείψεις του βεβαίως-βεβαίως,με τις αστοχίες του, αλλά θέλω να πιστεύω οτι δεν ήταν χαμένος χρόνος η πρώτη διδαχή...

προς σύγκριση...μέχρι και σταγόνες έχει ή άλλως ,το μαρτύριο της σταγόνας!

Ρόδι λοιπόν ή ρόϊδο κατ εμάς, με συμβολική σημασία αφού θεωρείται σύμβολο της καλοτυχίας, της ευημερίας, της αφθονίας, της γονιμότητας, του πλούτου και του ‘Ερωτα για πολλούς λαούς από την αρχαιότητα έως και σήμερα
Και με ένα ποιητικό συμβολο  του αξεπέραστου Οδυσσέα Ελύτη, όπως είναι η "Η τρελλή ροδιά" που  συμβολίζει τη ζωή που δίνει κίνηση και ενέργεια σ' όλα όσα υπάρχουν γύρω μας, ζωντανεύει και εμψυχώνει τα πάντα,μεταμορφώνει τα πράγματα σε ζωογόνους οργανισμούς, φέρνει τη χαρά και την ευτυχία και γεμίζει το είναι του ανθρώπου...σας αφήνω με μια γλυκιά,κατακόκκινη Καλημέρα!

 Η τρελλη ροδια 

Πρωινο ερωτηματικο κεφι a perdre haleine 

Σ'αυτες τις κατασπρες αυλες οπου φυσα ο νοτιας 

Σφυριζοντας σε θολωτες καμαρες, πεστε μου ειναι η τρελλη ροδια 

Που σκιρταει στο φως σκορπιζοντας το καρποφορο γελιο της 

Με ανεμου πεισματα και ψιθυρισματα, πεστε μου ειναι η τρελλη ροδια 

Που σπαρταραει με φυλλωσιες νιογεννητες τον ορθρο 

Ανοιγοντας ολα τα χρωματα ψηλα με ριγος θριαμβου? 

Οταν στους καμπους που ξυπνουν τα ολογυμνα κοριτσια 

Θεριζουνε με τα ξανθα τους χερια τα τριφυλλια 

Γυριζοντας τα περατα των υπνων τους, πεστε μου ειναι η τρελλη ροδια 

Που βαζει ανυποπτη μεσ'στα χλωρα πανερια τους τα φωτα 

Που ξεχειλιζει απο κελαηδισμους τα ονοματα τους, πεστε μου 

Ειναι η τρελλη ροδια που μαχεται τη συννεφια του κοσμου? 

Στη μερα που απ'τη ζηλια της στολιζεται μ'εφτα λογιω φτερα 

Ζωνοντας τον αιωνιον ηλιο με χιλιαδες πρισματα 

Εκτυφλωτικα, πεστε μου ειναι η τρελλη ροδια 

Που αρπαει μια χαιτη μ'εκατο βιτσιες στο τρεξιμο της 

Ποτε θλιμμενη και ποτε γρινιαρα, πεστε μου ειναι η τρελλη ροδια 

Που ξεφωνιζει την καινουρια ελπιδα που ανατελλει? 

Πεστε μου, ειναι η τρελλη ροδια που χαιρεταει στα μακρη 

Τιναζοντας ενα μαντιλι φυλλων απο δροσερη φωτια 

Μια θαλασσα ετοιμογεννη με χιλια δυο καραβια 

Με κυματα που χιλιες δυο φορες κιναν και πανε 

Σ'αμυριστες ακρογιαλιες, πεστε μου ειναι η τρελλη ροδια 

Που τριζει τ'αρμενα ψηλα στο διαφανον αιθερα? 

Πανυψηλα με το γλαυκο τσαμπι που αναβει κι εορταζει 

Αγερωχο, γεματο κινδυνο, πεστε μου ειναι η τρελλη ροδια 

Που σπαει με φως καταμεσις του κοσμου τις κακοκαιριες του δαιμονα 

Που περα ως περα την κροκατη απλωνει τραχηλια της μερας 

Την πολυκεντημενη απο σπαρτα τραγουδια, πεστε μου ειναι η τρελλη ροδια 

Που βιαστικα ξεθηλυκωνει τα μεταξωτα της μερας? 

Σε μεσοφουστανα πρωταπριλιας και σε τζιτζικια δεκαπενταυγουστου 

Πεστε μου, αυτη που παιζει, αυτη που οργιζεται, αυτη που ξελογιαζει 

Τιναζοντας απ'τη φοβερα τα κακα μαυρα σκοταδια της 

Ξεχυνοντας στους κορφους του ηλιου τα μεθυστικα πουλια 

Πεστε μου, αυτη που ανοιγει τα φτερα στο στηθος των πραγματων 

Στο στηθος των βαθιων ονειρων μας, ειναι η τρελλη ροδια? 

Για περισσότερες ενδιαφέρουσες πληροφορίες σχετικά με το συμβολισμό, κι όχι μόνον του ροδιού, μπορείτε να δείτεΕΔΩ και  ΕΔΩ!