Εμπνευση... με τη σέσουλα!

Και τώρα με το δίκιο σας θα μου πείτε: ολοκληρώσαμε με τα κουτάκια του λευκαντικού,anything else?

Oh yes!όλο και κάτι υπάρχει, αρκεί νάχετε κέφι να σκεφτείτε.

Πράγματι εξάντλησα όλες τις εκδοχές μεταμόρφωσης του κουτιού.

Κουτί ντυμένο με μπασμένο μάλλινο πουλόβερ

Κουτί  σπάγγοραμένο

Κουτί γαζωμένο

Μέχρι και σε τσόχα έπαιξα! Οχι καλέ τράπουλα ,σύνθεση με τσόχα εννοώ: Κουτί τσόχινο

Όλα καλά κι όλα ωραία που λέει και το Νταλάριο άσμα,αλλά μέσα στα κουτιά υπήρχαν και κάτι δοσομετρητές, τους πετάμε;

Ε, όόόχι! Φάγαμε το γάϊδαρο και θα μείνει η ουρά και μας πειράζει; ΠΟΤΕ!

Τα κοίταζα έτσι ροζούλια που ήταν, δεν μου καναν καρδιά να τ αποχωριστώ, έμπνευση όμως ανύπαρκτη. Κάποια στιγμή εκεί που τα πασπάτευα  και τους έκανα διάφορες σχηματικές ενώσεις,σαν συγχρονισμένη κολύμβηση ένα πράμα, σε μία κάμψη...ΜΟΥ ΡΘΕ!

Φωτεινή ιδέα; εσείς θα την κρίνετε εκ του αποτελέσματος.

Μία παλιά τάβλα κακοπαθημένη υπήρχε, ασταρώθηκε, περάστηκε με εφημερίδες να καλυφθούν τα σκασίματα του χρόνου,τι χρόνου; αιώνων σχισμές καλλίτερα...γαζώθηκε, από πάνω λευκό ακρυλικό και κατόπιν πολλών υπαναχωρήσεων, κατακυρώθηκε η συγκεκριμένη χαρτοπετσέτα. 

Τα υπόλοιπα ήταν θέμα χρόνου.

Κάμφθηκαν οι αντιστάσεις των σεσουλακίων με αναπτήρα (γι αυτό κι η πολύ μαυρότης) απέκτησαν οσφυοκαμψία, αλλά επειδή πλέον δε μπορούσαν να καρφωθούν, κολλήθηκαν με κόλλα στιγμής, που χρησιμοποιώ κατά κόρον και δεν μ έχει εκθέσει. 

Και προέκυψε αυτή η σύνθεση!

Ξύλο με decoupage χαρτοπετσέτας σε γάζα και δοσομετρητές απορρυπαντικού σε θέση  

οrganizing small items

Πουλοποτήστρες;

Οοοχιιι καλέέέ! με τόσους φιόγκους και καμούφα, κρίμα δεν είναι να την τρώει το κρύο και τ αγιάζι;

Έγιναν σταντάκι υποδοχής ό,τι τσιμπιριμπίων κυκλοφορούν ασυνόδευτα κι ασύστολα επι του πάγκου εργασίας, ήτοι καρφίτσες, συνδετήρες, προκάκια,λαστιχάκια, χάντρες κι ό,τι άλλο βάλει ο νους σας αυτού του μεγέθους

Τώρα λοιπόν που σας έλυσα  μονομιάς όλες τις απορίες πως σας φαίνεται η ιδέα μου;

Θα χαρώ ν ακούσω και τη δική σας χρηστική εφαρμογή