Η Κρήτη των αισθήσεων.

Ξεκινάμε!
Έτοιμοι για την απογείωση.

Μη σας τρομάζει η σύγκριση, αξιόπλοο το σκάφος και πολύ ευχάριστο το προσωπικό καμπίνας.
Σαν σχολική εκδρομή!

Τα Κύθηρα παντελώς απόντα...another time...

Στο Ηράκλειο των ανέμων, ομολογώ οτι πήγα προκατειλημμένη οτι είναι μια Πόλη αδιάφορη.
Μ εντυπωσίασε θετικά κι αναθεώρησα.

Η Ενετική Λότζα

ο Αγιος Τίτος, by night, βοήθειά μας!

Μπορεί να μην έχει τις ιστορικές αρχαιότητες των Χανίων, πρόκειται όμως για μια αυτάρκη επαρχιακή μεγαλούπολη,που για μας τους νησιώτες που περνάμε θάλασσα ξέρουμε τι σημαίνει!

με την ταχύτητα του αυτοκινήτου, ο,τι πρόλαβε ο Κύριος οίδε!

Εχει κάποια εντυπωσιακά Ενετικά κατάλοιπα, καλοδιατηρημένα κτίρια Εποχής, μία εξαιρετική παραλιακή λεωφόρο, αλλά δεν είδα περισσότερα να σας μεταφέρω.
Θαρρώ οτι η ενδοχώρα θάναι ακόμα περισσότερο ενδιαφέρουσα μια που εκεί θα βρείς  την ιστορική ταυτότητα που αναζητάς (Κνωσσός, Αρχάνες, οικία Καζαντζάκη κ.λ.π.)
Εγω επιφυλάσσομαι για ένα επόμενο πολυήμερο ταξίδι...


Απο το  άφυτο Ηράκλειο διασχίσαμε οδικώς το Νομό Ρεθύμνης, εντυπωσιακά πράσινο και βρεγμένο απο τη θάλασσα με μεγάλους αμμουδερούς κόλπους για να φτάσουμε στα Χανιά.

Με την άφιξη, και εγκατάσταση στο δωμάτιο η υπεύθυνη του πολύ καθαρού ξενώνα, στο πιο κομβικό σημείο της πόλης (στην πάλαι ποτέ Εβραϊκή συνοικία) με ρώτησε:

στην Εβραϊκή συνοικία

-Εχετε ξαναάρθει στα Χανιά;
-Οχι, φυσικά η απάντηση
- Θα τα ερωτευθείτε
- Μα ήρθα έτοιμη να ερωτευθώ,η απάντηση
Και έτσι έγινε!
Οχι όμως με την πρώτη ματιά. Αντιστάθηκα λίγο.

μια μικρή πρωινή άποψη,χωρίς το popolo (σπάνιο,αλλά υπάρχει)

Η πρώτη εντύπωση ...λίγο απο Μοναστηράκι, λίγο τουρκικος μαχαλάς, λίγο η κακοσμία των ούρων απο τα άλογα των αμαξών (έχουμε κι εμείς αυτό το σπίρτο), λίγο εως πολύ η πολυκοσμία που επικρατούσε, πάντως σφίχτηκε λίγο το μέσα μου.
Η εικόνα του λιμανιού που είχα δει απο τα ταξιδιωτικά έντυπα,δεν ήταν η αναμενόμενη.
Τα κτίρια στο Ενετικό λιμάνι, μόνο στα χρώματα θύμιζαν Βενετία, η αρχιτεκτονική ένα συνοθύλευμα με ανατολικές επιρροές ως επι το πλείστον, μια που στα Χανιά συναντάς ένα συναπάντημα διαφορετικών κι αντικρουόμενων πολιτισμών.
Προχωρώντας όμως μακρυά απο την πολυκοσμία των καφέ άρχισε να ξεδιπλώνεται μια άλλη ομορφιά. Αληθινή, ατόφια,περίσσια!

Και αφήσαμε πίσω μας την πολύβουη παραλία με τον αιγυπτιακό φάρο και εισχωρήσαμε στα ενδότερα.

Αχ αυτά τα ενδότερα!
Αυτά για μένα κάνουν τα Χανιά.

Γραφικές συνοικίες, Τοπανάς (η αριστοκρατικώτερη των Χανίων, έμεινε ανέπαφη των βομβαρδισμών στο 2ο Παγκόσμιο, κι αυτό λόγω των παρακείμενων φυλακών), Εβραϊκή, Σπλάντζια και τούρκικη γειτονιά, ο λόφος του Καστελλιού,

Νέα Χώρα...
Κάθε οδός  και μια έκπληξη, κάθε καντούνι και μια ανακάλυψη!

Και παντού βλάστηση!
Λουλούδια να κλείνουν τα περάσματα, γλάστρες στις άκρες των τοίχων, καθαριότητα και προσεγμένα καλντερίμια.
Εσωτερικά πολλές φορές νόμισα οτι βρίσκομαι στην αγαπημένη μου Κέρκυρα, γιατί ναι, εκεί η σύγκριση ήταν αυθόρμητη και συναγωνίσιμη.

Μιναρέδες κι εντυπωσιακές ορθόδοξες εκκλησίες και λιτές Καθολικές εκκλησίες.
Ανακατεμένο στυλ σέ μια μοναδική συνύπαρξη θρησκειών! Η απόδειξη οτι οι λαοί δεν έχουν να μοιράσουν τίποτα και συμβιώνουν αρμονικά οταν οι Μεγάλοι τους αφήνουν στην ησυχία τους.

συνύπαρξη μιναρέ με ορθόδοξη εκκλησία.
Ο Αγιος Νικόλαος στη Σπλάντζια

Ο μιναρές στη οδό Νταλιάνη,τον πιο  πολύβουο δρομο για τη νυχτερινή κατάνυξη

San Rocco (καθολική εκκλησία στην Σπλάντζια)

Η Καθολική Μητρόπολη στη Χάληδων

ακριβώς απέναντι απο την Καθολική μητρόπολη η Ορθόδοξη
Η Τριμάρτυρη

Τα κτίρια ένα ανακάτεμα πολιτισμών. Δυτικών, Αιγυπτιακών, Οθωμανικών. Δυστυχώς στην κεντρική οδό, οι πραμάτειες των κάθε λογής καταστημάτων που εκτίθενται στους εξωτερικούς χώρους, εμποδίζουν το μάτι να θαυμάσει την ιδιαιτερότητα των κτιρίων, αντίθετα προσπαθείς να προσπεράσεις όσο το δυνατόν γρηγορώτερα και ν αποφύγεις τους κράχτες.

αυτούς τους κράχτες τους αναζητούσα

Πολλές πλατείες με ίσκιους δροσερούς για ξαπόσταμα και κρήνες αιώνων.

Η παλιά Πόλη που εκτείνεται κατά μήκος του ενετικού λιμανιού, σου αποσπά την προσοχή, το ενδιαφέρον και αφήνεις την νέα πόλη για άλλη φορά, που κι αυτή είναι μια εξίσου μεγάλη Πόλη, με επώνυμα πολυκαταστήματα και νέο σχεδιασμό.

Η Χαλέπα, μια πανέμορφη αριστοκρατική εξοχική συνοικία, με αέρα απο Αθήνα του Μεσοπολέμου. νεοκλασσικές επαύλεις με μεγάλους καταπράσινους κήπους και βαρειές σιδερένιες εισόδους.
Δυστυχώς το σπίτι του Βενιζέλου ανακατασκευάζεται  και δεν ήταν επισκέψιμο.

Στους Τάφους των Βενιζέλων, πήγαμε γιατί εκεί μ αυτή την πανοραμική θέα και την ευάερη ατμόσφαιρα, σ ένα γλυκύτατο ξωκκλήσι του Προφ. Ηλία,  μ ένα ροκά παπά κι ένα πρωτοποριακό ψάλτη, έγινε η βάπτιση της μικρής μας,που μας πρόσφερε και το ωραίο ταξίδι.
Στον ίσκιο των αιωνόβιων πεύκων, με τη δροσιά που ερχόταν απο τη θάλασσα στο βάθος και υπο τους ασταμάτητους ήχους μυριάδων τζιτζικιών, βαφτίσαμε τη Σοφία μας.

Η κρητική κουζίνα γνωστή στην Υφήλιο, μας έτρεψε τον ουρανίσκο και μας χάρισε μεγάλες στιγμές απόλαυσης σε μαγαζιά με εξίσου υψηλή αισθητική διακόσμηση.

Χοχλιοί μπουρμπουριστοί, φυσικά!

Ηταν κάτι που σ εξέπληττε συνεχώς, οι ωραίες ιδέες και η εκλεπτυσμένη αίσθηση του μέτρου.

λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά

Κι αν όλη αυτή η περιήγηση,που δυστυχώς λόγω χώρου γίνεται βεβιασμένα,δεν απέδωσε ένα ηλιοβασίλεμα στο Ενετικό λιμάνι θα σας μείνει πράγματι αξέχαστο και θα βουτήξετε μαζί με το ροδί του ήλιου το βλέμμα σας στο απέραντο γαλάζιο και θα υποσχεθείτε οτι δε θα ξεχάσετε.

Ναι, μπορώ να πω με βεβαιότητα, οτι ερωτεύθηκα!
Αν αφήσετε το περιτύλιγμα και ακολουθήσετε το μίτο που ξεδιπλώνει η καρδιά,δε θ αντισταθείτε τα Χανιά είναι μία ερωτεύσιμη Πόλη, με μακραίωνη ιστορία,που σε κάθε γωνιά της σε προκαλεί να την αναζητήσεις.

1836 μία απο τις πολλές χρονολογίες κτιρίων

"Πολλά έκανε και μελέτησε ο γλυκός πατέρας, ίδρωσε και πόνεσε, πάντα ανάπαυση να τον φαιδρύνει"
επιγραφή στα λατινικά σε πυλώνα  στο αρχοντικό Renier , χρονολογίας 1608!

Εδώ  σταματάμε για να ξεκουραστούμε, γιατί ένα ταξίδι στην Κρήτη ποτέ δεν είναι αρκετό.

μία απο τις εκατοντάδες πόρτες και λεπτομέρειές τους που φωτογράφησα

Κι επειδή ένας έρωτας πάντα είναι πηγή έμπνευσης, δείτε και τα πρώτα δείγματα:

Αν μείνατε ευχαριστημένοι απο την ξενάγηση ελπίζω να σας έχουμε σε μία απο τις επόμενες πτήσεις μας.

οταν κοιτάς απο ψηλά, μοιάζει ο κόσμος ζωγραφιά!
απο το φινιστρίνι του αεροπλάνου, η θάλασσα κι ένα καραβάκι που  τη διαπλέει

                                           
Καλά να περνάτε, όπου κι αν βρίσκεσθε!